Στο επίκεντρο μεγαλεπήβολων και ανταγωνιστικών «επενδυτικών» σχεδίων βρίσκεται η Ανατολική Μακεδονία και η Θράκη, μια περιοχή - κρίκος στα σχέδια του κεφαλαίου και των κομμάτων του για την ανάδειξη της χώρας σε ενεργειακό και μεταφορικό κόμβο.

Από την περιοχή εισέρχεται στο ελληνικό έδαφος ο υπό κατασκευή αγωγός φυσικού αερίου ΤΑP (μεταφέρει αέριο από τα κοιτάσματα του Αζερμπαϊτζάν στην Κασπία), ετοιμάζεται ο διασυνδετήριος ελληνοβουλγαρικός αγωγός φυσικού αερίου IGB και προχωρούν με εντατικούς ρυθμούς τα σχέδια κατασκευής πλωτού σταθμού Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (ΥΦΑ) στη θαλάσσια περιοχή έξω από την Αλεξανδρούπολη.

Αντίστοιχος είναι ο σχεδιασμός και για μεγάλα έργα στον τομέα των συνδυασμένων μεταφορών, με την κατασκευή μεγάλου εμπορευματικού κέντρου στην Αλεξανδρούπολη και τη σιδηροδρομική σύνδεση με τη Βουλγαρία, το Αιγαίο με τη Μαύρη Θάλασσα.

Πρόκειται για έργο ενταγμένο στο συνολικότερο σχέδιο κατασκευής της λεγόμενης «σιδηροδρομικής Εγνατίας», το οποίο αποσκοπεί να συνδέσει την Αδριατική με τη Μαύρη Θάλασσα και το Δούναβη, ξεκινώντας από το λιμάνι της Ηγουμενίτσας και καταλήγοντας στα βουλγαρικά λιμάνια της Βάρνας και του Μπουργκάς στη Μαύρη Θάλασσα και του Ρούσε στο Δούναβη.

Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης παίζει κομβικό ρόλο σ' αυτούς τους σχεδιασμούς και έτσι εξηγείται το ενδιαφέρον που προσελκύει από μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, στο πλαίσιο της παραπέρα ιδιωτικοποίησης μέσω του ΤΑΙΠΕΔ.

Μόλις πρόσφατα, ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, Τζ. Πάιατ, σε μια από τις πολλές παρεμβάσεις του, ανακοίνωσε ότι τουλάχιστον μια αμερικανική εταιρεία ενδιαφέρεται να το αποκτήσει. Παράλληλα, σημείωσε με έμφαση την αμερικανική υποστήριξη στην ιδέα «ανάπτυξης της Αλεξανδρούπολης ως ενεργειακού κόμβου και επίσης ενός κόμβου μεταφορών», όπως και στο σχέδιο «σύγχρονης σιδηροδρομικής σύνδεσης της πόλης με τη Βουλγαρία».

Για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης ενδιαφέρεται επίσης ο Ομιλος Κοπελούζου, ο οποίος συνεργάζεται και με ρωσικά μεγαθήρια στον τομέα της Ενέργειας, ενώ μαζί με τη γερμανική «Fraport» έχει αναλάβει τη διαχείριση των περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας. «Παρών» στη διεκδίκηση του λιμανιού δηλώνουν επίσης επιχειρηματικοί όμιλοι από τη Ρωσία και την Κίνα. Μάλιστα, τον περασμένο Αύγουστο, ο Κινέζος πρέσβης στην Ελλάδα επισκέφτηκε την πόλη, για να ανακοινώσει την επικείμενη «αδελφοποίηση» των λιμανιών Αλεξανδρούπολης και Καντόνα (Guangzhoo). Κεφάλαια από το Ντουμπάι αναζητούν επίσης κερδοφόρα διέξοδο στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.

Μια γενική σύνοψη των ενεργειακών σχεδιασμών που αφορούν στην περιοχή, δόθηκε κατά τη διάρκεια του 1ου Διεθνούς Φόρουμ Πετρελαίου και Αερίου Αλεξανδρούπολης, που πραγματοποιήθηκε στις 7 Σεπτέμβρη και είχε τίτλο «Ελλάδα: Ενεργειακός Παράγοντας - Κλειδί με Προοπτικές στη Νοτιο-Ανατολική Ευρώπη». Το φόρουμ πραγματοποιήθηκε από το ελληνικό τμήμα της «Διεθνούς Ενωσης για την Ενεργειακή Οικονομία» (IAEE), μιας «δεξαμενής σκέψης» (think tank) με έδρα τις ΗΠΑ και με πολύπλευρη διεθνή δραστηριότητα, που ξεκίνησε τη λειτουργία της από τη δεκαετία του 1970.

Στο φόρουμ, συνδιοργανωτής του οποίου ήταν το Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο, συμμετείχαν οι υπουργοί Ενέργειας Ελλάδας, Βουλγαρίας και Σερβίας, ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, η διευθύντρια Ενεργειακής Πολιτικής στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Επίσης, πλήθος εκπροσώπων επιχειρήσεων, με χαρακτηριστικότερη την παρουσία ενός πρώην υφυπουργού για τη Διεθνή Ενεργειακή Διπλωματία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που αυτό το διάστημα είναι ειδικός σύμβουλος της εταιρείας εξόρυξης φυσικού αερίου και εμπορίας ΥΦΑ «Tellurian Inc».

Σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσαν οι διοργανωτές, στόχος του φόρουμ ήταν «η προετοιμασία των κατάλληλων επιχειρηματικών, πολιτικών και επικοινωνιακών συνθηκών για τη σύναψη ενεργειακών συμφωνιών στη Θράκη» και η ανάδειξη της σημασίας των προγραμμάτων που αφορούν τη «γεωστρατηγικά σημαντική Θράκη και ιδιαίτερα το νομό Εβρου και την Αλεξανδρούπολη, όπως το σχέδιο του πλωτού σταθμού LNG, ο Ελληνοβουλγαρικός Αγωγός IGB, ο ΤΑΡ και ο διασυνδετήριος αγωγός Βουλγαρίας - Σερβίας».

Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου, όπως ενημερώνουν οι διοργανωτές, υπογραμμίστηκε εκ νέου «το γνωστό έντονο στρατηγικό ενδιαφέρον της Ουάσιγκτον για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, αλλά και των αμερικανικών εταιρειών παραγωγής και εμπορίας LNG, Cheniere και Tellurian, για την πρωτοβουλία της εταιρείας Gastrade του ομίλου Κοπελούζου να κατασκευάσει τον πλωτό σταθμό LNG στην Αλεξανδρούπολη». Εγιναν, επίσης, ανακοινώσεις από την πλευρά της ελληνικής ΔΕΠΑ, ότι επίκειται η συμμετοχή της στη μετοχική σύνθεση του τερματικού σταθμού.

Ο πλωτός σταθμός της Αλεξανδρούπολης, σύμφωνα με το σχεδιασμό, θα έχει δυνατότητα παροχής 6,1 δισ. κυβικών μέτρων φυσικού αερίου το χρόνο και ήδη οι εταιρείες «Gaslog» (Λιβανός) και «Gastrade» (Κοπελούζος), σύμφωνα με τις πληροφορίες που διαρρέονται, έχουν έρθει σε συμφωνία με την αμερικανική «Cheniere Energy» για την προμήθεια ΥΦΑ. Εάν το έργο τελικά υλοποιηθεί, θα παρέχει μια «εναλλακτική» πηγή προμήθειας φυσικού αερίου για τις χώρες της περιοχής, καθώς μέχρι σήμερα η Ρωσία αποτελεί σχεδόν μονοπωλιακό προμηθευτή τους.

Την πλήρη στήριξη των σχεδίων εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης εξέφρασε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γ. Σταθάκης, λέγοντας πως ο πλωτός σταθμός ΥΦΑ της Αλεξανδρούπολης, μαζί με τον ΤΑΡ και τον Ελληνοβουλγαρικό Αγωγό IGB, αποτελεί «την ελληνική συμβολή στην ενεργειακή ασφάλεια της ίδια της Ελλάδας, των Βαλκανίων και της Ευρώπης». Ανάλογες τοποθετήσεις έκαναν οι υπουργοί Βουλγαρίας και Σερβίας, ενώ ανακοινώθηκε πως εντός του πρώτου εξαμήνου του 2018 ξεκινούν τα έργα κατασκευής του Ελληνοβουλγαρικού Αγωγού IGB.

Για τη χρηματοδοτική υποστήριξη των έργων από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων δεσμεύτηκε ο εκπρόσωπός της στο φόρουμ, ενώ ο πρέσβης των ΗΠΑ σημείωσε τη σημασία των έργων αυτών για την εξασφάλιση της ενεργειακής ασφάλειας της ΕΕ «ενάντια στις μονοπωλιακές καταχρήσεις της Ρωσίας». Βέβαια, η «υποστήριξη» των ΗΠΑ στην ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ έχει και άμεσο οικονομικό ενδιαφέρον για τις ίδιες και τις αμερικανικές εταιρείες που εξάγουν τα τελευταία χρόνια σε αυξανόμενες ποσότητες ΥΦΑ.

Οι σχεδιασμοί αυτοί δεν περνούν απαρατήρητοι από τη Ρωσία, η οποία προωθεί τα δικά της ανταγωνιστικά σχέδια στην περιοχή, όπως ο ρωσο-τουρκικός αγωγός μεταφοράς φυσικού αερίου, για τον οποίο προβλέπεται και η κατασκευή τερματικού σταθμού στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Μάλιστα, η Ιταλία τονίζει με κάθε αφορμή το ενδιαφέρον της να συμμετάσχει στην επέκταση του έργου «προς δυσμάς», παρά τις αντιρρήσεις των ΗΠΑ. Ο σχεδιασμός αυτός εμπλέκει και την Ελλάδα στη χάραξη του αγωγού σε ευρωπαϊκό έδαφος, αυξάνοντας τους παράγοντες που προκαλούν ένταση των επικίνδυνων ανταγωνισμών, σε μια «ευαίσθητη» από κάθε άποψη περιοχή.