Η μεγάλη πολιτική συγκέντρωση με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, έστειλε το μήνυμα ότι το μέλλον είναι εδώ! «Στα πρόσωπα των χιλιάδων νέων που δηλώνουν την απόφασή τους να παλέψουν για μια ζωή με σύγχρονα δικαιώματα στη δουλειά, στη μόρφωση, στη ζωή, στον πολιτισμό και τον αθλητισμό. Κι από 'δω μπορεί να πάρει σάρκα και οστά το σύνθημα "Η νεολαία δεν σκύβει το κεφάλι, με το ΚΚΕ επίθεση και πάλη"» (Διαβάστε στις επόμενες σελίδες ολόκληρη την ομιλία του και τον χαιρετισμό του Ν. Αμπατιέλου).
Το φετινό Φεστιβάλ ήταν αφιερωμένο στις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο, στα 100 χρόνια από τη μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, που απέδειξε περίτρανα ότι ο καπιταλισμός δεν είναι ανίκητος, που έβαλε στην ημερήσια διάταξη την πάλη για τη νέα κοινωνία, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Και αυτό αποτυπώθηκε σε όλους τους χώρους και τα στέκια, μέσα από συζητήσεις, ευρηματικές εκθέσεις, αφιερώματα, θεατρικές παραστάσεις, φροντισμένες κατασκευές.
Ξεχωριστές στιγμές ήταν τα αφιερώματα που πραγματοποιήθηκαν στις μεγάλες σκηνές. Ξεχωρίζει το αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος μετά από πολλά χρόνια έδωσε και το «παρών» στο Φεστιβάλ. Το αφιέρωμα στα τραγούδια για την επαναστατική αλλαγή του κόσμου, σε καλλιτεχνική επιμέλεια Θάνου Μικρούτσικου, ο οποίος μάλιστα ανέβηκε στη σκηνή, συνοδεύοντας με το πιάνο του τους καλλιτέχνες σε αγαπημένες μελωδίες. Το αφιέρωμα στον Δημήτρη Μητροπάνο, παρουσία της συζύγου του. Και, τέλος, το αφιέρωμα στον αξέχαστο δημιουργό Μάνο Λοΐζο, με αφορμή τα 80 χρόνια από τη γέννησή του και τα 35 από το θάνατό του, παρουσία της κόρης του, Μυρσίνης.
Ηταν ένα πολύ μεγάλο και όμορφο Φεστιβάλ. Ενα Φεστιβάλ που θα το θυμόμαστε για χρόνια...
Με τη μεγάλη συναυλία - αφιέρωμα στον Μάνο Λοΐζο έκλεισε η Κεντρική Σκηνή το Σάββατο
Το πρόγραμμα ξεκίνησε με το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας και όλοι μαζί τραγούδησαν το «Ακορντεόν». Στη συνέχεια πότε μαζί, πότε χώρια οι τραγουδιστές ανεβαίνουν στη σκηνή για να ερμηνεύσουν τραγούδια αγαπημένα, πολυτραγουδισμένα... «Ο γέρο - νέγρο Τζιμ», «Τίποτα δεν πάει χαμένο», «Ο Λιόντας», «Σ' ακολουθώ», «Εχω έναν καφενέ»... Τραγούδια που μας έχουν εμπνεύσει, συντροφεύσει τόσο στους αγώνες μας, στις διαδηλώσεις όσο και στις πιο προσωπικές, καθημερινές μας στιγμές... «Στη δουλειά και στον αγώνα», «Πάγωσε η τσιμινιέρα», «Τσε», «Τρίτος Παγκόσμιος», «Λίγα γαρούφαλα». Τραγούδια από τα «Τραγούδια του δρόμου», τον «Σταθμό», τα «Νέγρικα», «Τα τραγούδια της Χαρούλας» και άλλα...
Ιδιαίτερα συγκινημένη η Μαρία Φαραντούρη, αναφερόμενη στα τραγούδια του Μάνου Λοΐζου είπε ότι «τα τραγούδια της αλληλεγγύης, της αμφισβήτησης και της αντίστασης τα αγκάλιαζε πάντα η ΚΝΕ». Και προέτρεψε τη νεολαία του ΚΚΕ να συνεχίσει να προβάλλει και να αγκαλιάζει πάντα τον πολιτισμό. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου είπε ότι «αν ζούσε ο Μάνος θα ήταν εδώ μαζί μας απόψε», ενώ ο Γιώργος Νταλάρας είπε ότι «αν ζούσε ο Μάνος θα ήταν 80 χρόνων. Μπορεί να μην είναι εδώ, όμως εδώ είναι η ψυχή του και τα τραγούδια του... εδώ είναι και ο Φώντας, ο Λάδης».
Ο Δ. Κουτσούμπας συνάντησε στα παρασκήνια τους συντελεστές του αφιερώματος. Αντάλλαξε χειραψίες και συνομίλησε μαζί τους.
Στη συνέχεια, ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπατιέλος, πρόσφερε στην κόρη του Μάνου Λοΐζου, Μυρσίνη, ένα αντίγραφο χαρακτικού έργου του Βαρλάμου, με θέμα την εξέγερση του Πολυτεχνείου, από το Αρχείο του ΚΚΕ. Η Μ. Λοΐζου, ευχαρίστησε την ΚΝΕ λέγοντας «Σήμερα, σε αυτό το χώρο, ο Μάνος είναι μαζί μας...». Η συγκίνηση κορυφώνεται όταν ακούγεται για πρώτη φορά ο Μάνος Λοΐζος, να «δουλεύει» πάνω στο τραγούδι «Το δέντρο», σε στίχους του Φώντα Λάδη, που περιλαμβάνεται στο δίσκο «Τα τραγούδια μας», ο οποίος πρωτοπαρουσιάστηκε στο 2ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ το 1976 στην Καισαριανή. Το ηχητικό αυτό ντοκουμέντο πρόσφερε με μεγάλη χαρά η Μυρσίνη στην ΚΝΕ.
Λίγα λεπτά πριν ξεκινήσει το αφιέρωμα στον Μάνο Λοΐζο στην Κεντρική Σκηνή του Φεστιβάλ, ο Δημήτρης Κουτσούμπας αντάλλαξε θερμό χαιρετισμό με τη Μυρσίνη Λοίζου.