Eurokinissi

Σε ό,τι αφορά τα σχέδια των επιχειρηματικών ομίλων, ο Αλ. Τσίπρας είπε πως «διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν πολύ μεγαλύτερα περιθώρια ενίσχυσης αυτής της συνεργασίας ανάμεσα στις δύο χώρες», υποδεικνύοντας - καθόλου τυχαία - το παράδειγμα των Ελλήνων εφοπλιστών που, την ώρα που τα ελληνικά ναυπηγεία μαραζώνουν, «κατασκευάζουν τα πλοία τους στην Κορέα». Εξέφρασε ακόμη την ευαρέσκειά του για τις επενδύσεις Κορεατών σε ελληνικές επιχειρήσεις, ενώ έκανε λόγο για περιθώρια που υπάρχουν «προκειμένου στο άμεσο μέλλον περισσότερες κορεατικές εταιρείες να επενδύσουν στην Ελλάδα, ειδικότερα στον τομέα των υποδομών, της Ενέργειας, της καινοτομίας και της υψηλής τεχνολογίας». Αλλά και για τις δυνατότητες «αύξησης των δικών μας εξαγωγών στη Νότια Κορέα» στον αγροτοδιατροφικό τομέα και σε αυτόν του ναυτιλιακού εξοπλισμού.

Σε ό,τι αφορά τα επικίνδυνα σχέδια για την Κορεατική Χερσόνησο, ο πρωθυπουργός εξέφρασε την «ανησυχία» του για τις πυρηνικές δοκιμές της Βόρειας Κορέας, που θέτουν όπως είπε σε κίνδυνο την παγκόσμια και περιφερειακή ειρήνη και ασφάλεια, υιοθετώντας έτσι τα προσχήματα με τα οποία οι ΗΠΑ προωθούν τους επικίνδυνους σχεδιασμούς τους και στην περιοχή της Κορεατικής Χερσονήσου. Δεν παρέλειψε δε να πλαισιώσει τις αναφορές του με ευχές για την «εξάλειψη των πυρηνικών», την ώρα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ετοιμάζεται να «υποδεχτεί» αμερικανικά πυρηνικά όπλα στη βάση στον Αραξο...

Απ' την πλευρά του, ο Lee Nak-Yon αναφέρθηκε κι αυτός στους Ελληνες εφοπλιστές, καθώς «ήταν οι πρώτοι που παρήγγειλαν πλοία στα κορεατικά ναυπηγεία» και έτσι, όπως είπε, «με τη βοήθεια των Ελλήνων μπορέσαμε να αναπτύξουμε τα ναυπηγεία μας». Σημείωσε δε πως το «το 21% των παραγγελιών που έχουν τα ναυπηγεία μας προέρχονται από την Ελλάδα. Το εμπορικό ισοζύγιο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κορέα επηρεάζεται πάρα πολύ σημαντικά από τον ναυπηγικό τομέα», προσθέτοντας πως «θέλουμε να έχουμε περισσότερες εισαγωγές από την Ελλάδα: αγροτοδιατροφικά προϊόντα, κρασί, λάδι, άλλα γεωργικά προϊόντα».

Ευχαρίστησε δε τον Αλ. Τσίπρα «για το μήνυμα που στέλνετε και στη Βόρεια Κορέα», ενώ δεν παρέλειψε να εκφράσει για λογαριασμό της αστικής τάξης της χώρας του τις διαχρονικές της ευχαριστίες για την ελληνική συμμετοχή στην ιμπεριαλιστική επέμβαση του 1950 - 1953 που έσπειρε το θάνατο και διαμέλισε τη χώρα, λέγοντας ότι «τη δεκαετία του 1950, η Ελλάδα έστειλε πάνω από 10.000 στρατιώτες να πολεμήσουν για την ελευθερία και τη δημοκρατία της χώρας μου. Και ακριβώς, χάρη στη βοήθεια όλων των στρατιωτών, μπορέσαμε να παραμείνουμε ζωντανοί, να ορθοποδήσουμε και να πετύχουμε όσα πετύχαμε μέχρι σήμερα».

Ο Νοτιοκορεάτης πρωθυπουργός συναντήθηκε και με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο Πρ. Παυλόπουλος, επιδεικνύοντας κι αυτός επιλεκτική ευαισθησία, πρόταξε στις δηλώσεις του την καταδίκη της Β. Κορέας για τα προγράμματα πυρηνικών και βαλλιστικών πυραύλων αφού, όπως είπε, «παραβιάζουν βασικές αρχές του Διεθνούς Δικαίου». Δεν παρέλειψε φυσικά να υπενθυμίσει ότι η «φιλία» των δύο καπιταλιστικών κρατών «σφραγίστηκε» απ' τους «αγώνες και τις θυσίες του Ελληνικού Εκστρατευτικού Σώματος στον Πόλεμο της Κορέας, μεταξύ 1950 - 1955», καθαγιάζοντας την επέμβαση.

Ο πρωθυπουργός της Νότιας Κορέας επανέλαβε την ευγνωμοσύνη του, αφού, όπως είπε, «αν η Ελλάδα δεν είχε προσφέρει τόσο σημαντική βοήθεια εκείνη την κρίσιμη περίοδο, εγώ θα εξακολουθούσα να μεγαλώνω και να ζω σε ένα κομμουνιστικό καθεστώς»!

Χτες, εξάλλου, πραγματοποιήθηκε το Ελληνο-Κορεατικό Επιχειρηματικό Φόρουμ, στο οποίο χαιρέτισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκης. Στην παρέμβασή του διαφήμισε την «αναβαθμισμένη γεωπολιτική θέση» της Ελλάδας, που αποτελεί όπως είπε «ελκυστικό επενδυτικό προορισμό».

Ο Γ. Δραγασάκης εξήρε το παράδειγμα της Νότιας Κορέας, λέγοντας ότι «στα τέλη της δεκαετίας του '90, προσφύγατε και εσείς σε εξωτερική βοήθεια, αλλά καταφέρατε να επιτύχετε την εξυγίανση της οικονομίας σας και μεγάλη αύξηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητάς σας. Οι εμπειρίες της χώρας σας, συνεπώς, μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα».

Υπέδειξε δε σαν τομείς που ενδείκνυνται για συνεργασία μεταξύ των επιχειρηματικών ομίλων των δύο κρατών αυτούς των νέων τεχνολογιών, του τουρισμού, των αγροδιατροφικών προϊόντων, του περιβάλλοντος, των δικτύων μεταφορών, ενώ εξέφρασε την πεποίθηση ότι «Ελληνες κατασκευαστές ναυτιλιακού εξοπλισμού μπορούν να συμπεριληφθούν στους πίνακες των επίσημων προμηθευτών νοτιοκορεατικών ναυπηγείων».

«Θα ήθελα να απευθύνω πρόσκληση στις κορεατικές εταιρείες να επωφεληθούν από το επενδυτικό περιβάλλον στην Ελλάδα και να αναλάβουν νέες παραγωγικές επενδύσεις, συμμετέχοντας σε έργα υποδομών...», κατέληξε ο Γ. Δραγασάκης.

-- Ποιο ρόλο στη συγκρότηση και στην ανάπτυξη του Κόμματός σας έπαιξαν η Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση και η εμπειρία της σοβιετικής εξουσίας στην ΕΣΣΔ;

-- Φέτος τιμάμε την 100ή επέτειο της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης του 1917 στη Ρωσία, που έβαλε τη σφραγίδα της στον 20ό αιώνα. Το ξέσπασμα και η νίκη της άσκησε τεράστια επίδραση στις παγκόσμιες εξελίξεις. Η ρωσική εργατική τάξη με την Οκτωβριανή Επανάσταση ήρθε να ενσαρκώσει το όραμα εκατομμυρίων εργατικών - λαϊκών μαζών για μια καλύτερη ζωή. Εδωσε μεγάλη ώθηση στην ανάπτυξη του εργατικού κινήματος διεθνώς, επιτάχυνε τη διαδικασία συγκρότησης Κομμουνιστικών Κομμάτων σε πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα. Το Νοέμβρη του 1918 εκπρόσωποι των σοσιαλιστικών οργανώσεων της Ελλάδας δημιουργούν αρχικά το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας (ΣΕΚΕ), που λίγα χρόνια αργότερα μετονομάζεται σε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ). Ανάμεσα στις αποφάσεις του ιδρυτικού Συνεδρίου του ΚΚΕ συμπεριλαμβάνεται χαιρετιστήριο προς τη Σοβιετική Ρωσία, αλλά και διαμαρτυρία - καταγγελία ενάντια στην προετοιμαζόμενη στρατιωτική επέμβαση των ιμπεριαλιστών κατά της σοβιετικής εξουσίας.

Ο αγώνας του επαναστατημένου ρωσικού λαού συγκέντρωσε την προσοχή και κινητοποίησε την αλληλεγγύη των πιο προοδευτικών τμημάτων της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και το ταξικό μίσος των αστών. Αποτυπώθηκε σε λαϊκά τραγούδια, στον εργατικό πολιτισμό, άσκησε καθοριστική επίδραση σε προοδευτικούς διανοούμενους και καλλιτέχνες. Χιλιάδες εργάτες και αγρότες ελληνικής καταγωγής που κατοικούσαν στη Ρωσία, πήραν μέρος στον αγώνα για τη νίκη και την υπεράσπιση της επανάστασης.

Το νεογέννητο ΚΚΕ κατήγγειλε αποφασιστικά τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική επέμβαση ενάντια στη νεαρή σοβιετική εξουσία. Το ΚΚΕ και στη συνέχεια, διαχρονικά, στάθηκε ένθερμος υποστηρικτής του πρώτου εργατικού κράτους και σταθερά αντιπάλεψε τότε τις δυνάμεις του λεγόμενου ευρωκομμουνισμού, ή άλλα μικροαστικά ρεύματα, όπως του τροτσκισμού ή του μαοϊσμού, που πολεμούσαν την ΕΣΣΔ και το σοσιαλισμό.

Το ΚΚΕ αλλά και ευρύτερα το εργατικό - λαϊκό κίνημα της χώρας μας δέχθηκαν τη διεθνιστική αλληλεγγύη της ΕΣΣΔ σε κρίσιμες στιγμές της πάλης τους.

Μετά τη στρατιωτική ήττα του ΔΣΕ και το σταμάτημα του εμφύλιου το 1949, η σοβιετική εξουσία παρενέβη για το σταμάτημα των εκτελέσεων, των βασανιστηρίων και των διώξεων στην Ελλάδα, αγκάλιασε και περιέθαλψε δεκάδες χιλιάδες Ελληνες πολιτικούς πρόσφυγες, που με τη σειρά τους συμμετείχαν δραστήρια επί δεκαετίες στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού στο Ουζμπεκιστάν και άλλες Δημοκρατίες της Σοβιετικής Ενωσης. Ανάλογη διεθνιστική βοήθεια εκδήλωσε η ΕΣΣΔ κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας της χούντας.

Το ΚΚΕ είναι περήφανο για την αλληλεγγύη που έδωσε και δέχτηκε, για τους δεσμούς αίματος που ανέπτυξε με την ΕΣΣΔ και το σοβιετικό λαό. Η έναρξη της μελέτης της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, που ξεκίνησε το Κόμμα μας μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, η άντληση χρήσιμων συμπερασμάτων τόσο από την πορεία των θετικών, όσο και των λαθών, αδυναμιών, παρεκκλίσεων, βοήθησε το ΚΚΕ στη διαμόρφωση μιας σύγχρονης επαναστατικής στρατηγικής, στην εύρεση απαντήσεων σε προβληματισμούς για όλη την πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, διαδικασία μελέτης την οποία αναμφίβολα συνεχίζουμε.

-- Σε ποιες περιόδους της Ιστορίας του Κόμματός σας εκδηλώθηκε πιο ξεκάθαρα η επιρροή των ιδεών της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης;

-- Η πίστη στην αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλισμού, στην ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης, στο μαρξισμό - λενινισμό και τον προλεταριακό διεθνισμό, διαπερνά όλη την ιστορική πορεία του Κόμματός μας. Αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης και δύναμης.

Μετά την αντεπανάσταση, διερευνώντας τις αιτίες που οδήγησαν στην ανατροπή του σοσιαλισμού, σκύψαμε σε ζητήματα που αφορούν την οικονομία στο σοσιαλισμό, τα ζητήματα του πολιτικού εποικοδομήματος, σε αποφάσεις που λήφθηκαν και ενίσχυσαν τις χρηματιστικο-εμπορευματικές σχέσεις, αδυνάτισαν την εργατική εξουσία, δημιούργησαν κοινωνικές δυνάμεις που ενδιαφέρονταν για την ανατροπή του σοσιαλισμού, και οι οποίες διάβρωσαν το ΚΚΣΕ και τα Σοβιέτ. Ως τέτοιο «σημείο στροφής» προσδιορίσαμε το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ. Μας απασχόλησε και μια ανάλογη εξέλιξη της στρατηγικής του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος. Χρειάστηκε να μελετήσουμε την εξέλιξη της στρατηγικής των μπολσεβίκων που οδήγησε στην επιτυχή έκβαση της σοσιαλιστικής επανάστασης το 1917.

Μας προβληματίζει γιατί και κάτω από ποιες συνθήκες δεν κυριάρχησε τελικά η θετική πείρα της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης και της στρατηγικής αντίληψης του Λένιν, αλλά αντίθετα δικαιολογήθηκε μια στρατηγική που πρότασσε συνεχώς μια ενδιάμεση εξουσία ή κυβέρνηση ανάμεσα στην αστική και την εργατική εξουσία, ως βασική στρατηγική γραμμή που διαπέρασε όλα τα Κομμουνιστικά Κόμματα. Μια αντίληψη που αν και συνδεόταν με το επίπεδο ανάπτυξης της κάθε χώρας και πρότασσε την εξάλειψη της ξένης «εξάρτησης», της καπιταλιστικής καθυστέρησης, της προώθησης της «δημοκρατίας», επικράτησε ακόμα και σε ΚΚ που δρούσαν σε εξαιρετικά προηγμένες καπιταλιστικά χώρες και εδραιωμένα αστικά καθεστώτα. Η λαθεμένη άποψη ότι ο χαρακτήρας που πρέπει να έχει η επανάσταση καθορίζεται κυρίως από το συσχετισμό δυνάμεων εξακολουθεί να είναι ισχυρή στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα και, κατά τη γνώμη μας, αποτελεί πηγή σοβαρών λαθών και συνεχών παρεκκλίσεων.

Το ΚΚΕ, μελετώντας και την πείρα της Οκτωβριανής Επανάστασης, κατέληξε στο κρίσιμο συμπέρασμα πως ο προσδιορισμός του χαρακτήρα της επανάστασης, του πολιτικού στόχου της εργατικής εξουσίας, πρέπει να γίνεται με βάση τον αντικειμενικό προσδιορισμό του χαρακτήρα της εποχής μας. Η εποχή μας, παρά τις αντεπαναστατικές ανατροπές, παραμένει εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό, γι' αυτό κι έχει μεγάλη αξία στην καθημερινή μας δράση να διατηρούμε άσβηστη τη «φλόγα» που άναψε η Οκτωβριανή Επανάσταση, να αντικρούσουμε τόσο τις συκοφαντίες των αστών και οπορτουνιστών, όσο και να αντλήσουμε πολύτιμα συμπεράσματα από την όλη πορεία της Οκτωβριανής Επανάστασης.

-- Η Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση ήταν μια προλεταριακή επανάσταση. Πώς το Κόμμα σας καθορίζει στις σύγχρονες συνθήκες την κοινωνική βάση του; Μοιραστείτε την εμπειρία του Κόμματός σας στις επιχειρήσεις, μέσα στις εργαζόμενες μάζες.

-- Ο Οκτώβρης απέδειξε τη δυνατότητα και ικανότητα της εργατικής τάξης να υλοποιήσει την ιστορική της αποστολή ως μοναδικής τάξης πραγματικά επαναστατικής, να ηγηθεί της κοσμογονίας της οικοδόμησης του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Ο Οκτώβρης δείχνει ταυτόχρονα τον αναντικατάστατο ρόλο του καθοδηγητικού παράγοντα της σοσιαλιστικής επανάστασης, του Κομμουνιστικού Κόμματος, την τεράστια δύναμη του προλεταριακού διεθνισμού.

Το 20ό Συνέδριο του Κόμματός μας έθεσε ως κεντρικό ζήτημα το ολόπλευρο ιδεολογικό - πολιτικό - οργανωτικό ατσάλωμα του Κόμματος και της Νεολαίας του ως κόμματος της επαναστατικής ανατροπής.

Η προσπάθεια για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, για την προώθηση της κοινωνικής συμμαχίας με τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης και της υπαίθρου, η κομματική οικοδόμηση στις μεγάλες επιχειρήσεις και τους στρατηγικούς κλάδους, αποτελούν βασικές πλευρές των καθηκόντων που θέτουμε. Υπάρχει θετικός απολογισμός από τη δράση μας, που αποτυπώνεται και σε βελτίωση της κοινωνικής σύνθεσης του Κόμματος.

Προσπαθούμε να γενικεύσουμε τη σοβαρή πείρα από τη δράση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ), που είναι συσπείρωση συνδικαλιστικών οργανώσεων σε αντικαπιταλιστική αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, συνεπή ταξική συσπείρωση διακριτή τόσο σε σχέση με τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό όσο και με τη γραμμή του ρεφορμιστικού και οπορτουνιστικού ρεύματος. Μελετάμε θέματα που αφορούν τις μορφές οργάνωσης των αυτοαπασχολούμενων αγροτών και των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών - βιοτεχνών - εμπόρων. Τη σχέση Κόμματος - κινήματος και ιδιαίτερα Κόμματος - εργατικού, συνδικαλιστικού κινήματος.

Ξεχωρίζουμε ως βασικό καθήκον την οικοδόμηση γερών και μαζικών Κομματικών Οργανώσεων στους μονοπωλιακούς ομίλους, στα εργοστάσια, στα μεγάλα οικονομικά, βιομηχανικά, εμπορικά κέντρα. Ιεραρχούμε τους κλάδους και χώρους των Μεταφορών, της Ενέργειας, των Τηλεπικοινωνιών, του Μετάλλου, τους κλάδους της χημικής βιομηχανίας, του Φαρμάκου, των Τροφίμων, τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα, τα μεγάλα εμπορικά κέντρα. Εχουμε αποτελέσματα σε αυτήν την κατεύθυνση, τόσο όσον αφορά την ταξική συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων στους χώρους αυτούς, όσο και στην οργανωτική οικοδόμηση του Κόμματος με νέες ΚΟΒ και με ανάπτυξη της επιρροής μας.

-- Ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της τακτικής του Κόμματός σας στις παρούσες συνθήκες; Πώς βοηθάνε το Κόμμα σας οι ιδέες και η εμπειρία της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης στη σημερινή ταξική πάλη;

-- Το Κόμμα μας στην επεξεργασία της στρατηγικής του ξεκινά από το γεγονός πως το καπιταλιστικό σύστημα εκείνο που μπορεί να δώσει στους λαούς είναι οικονομικές κρίσεις, ανεργία, φτώχεια, εξαθλίωση, ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις. Ο σοσιαλισμός παραμένει επίκαιρος και αναγκαίος. Η αποσαφήνιση του σοσιαλιστικού χαρακτήρα της επανάστασης στο Πρόγραμμα του Κόμματος από το 1996, η παραπέρα επεξεργασία της στρατηγικής του στη βάση της μελέτης της Ιστορίας του και της Ιστορίας του ΔΚΚ, αποτελούν σημαντικά εφόδια στη δράση μας.

Στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια της κρίσης, διάφορες αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις προέβαλλαν - και προβάλλουν - τη δημιουργία μιας «αριστερής», «προοδευτικής», «δημοκρατικής», «αντιδεξιάς», «αντιμνημονιακής», «πατριωτικής», «εθνικής», «οικουμενικής» κυβέρνησης (όλα αυτά είναι ονόματα που έχουν χρησιμοποιηθεί για τέτοιες κυβερνήσεις) ως άμεσης πρότασης διεξόδου από την οικονομική κρίση και την αντιλαϊκή πολιτική.

Η ιστορική πείρα διδάσκει ότι οι πρώτες «εργατικές», «αριστερές» κυβερνήσεις προέκυψαν από σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, ή ως κυβερνήσεις συνασπισμού σοσιαλδημοκρατών με άλλα τότε αστικά κόμματα. Δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στην ιστορία του διεθνούς εργατικού κινήματος και την περίοδο εκείνη, αμέσως μετά δηλαδή από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, που αυτές οι κυβερνήσεις να μην προέκυψαν κυρίως ως ελιγμοί της αστικής τάξης για να αντιμετωπιστεί η επαναστατική άνοδος, να ενσωματωθεί η εργατική, λαϊκή δυσαρέσκεια σε συνθήκες πολύ μεγάλης οικονομικής κρίσης, πριν ή μετά από πόλεμο.

Ο στόχος μιας τέτοιας «αριστερής», «εργατικής» κυβέρνησης στο έδαφος του καπιταλισμού, χωρίς επαναστατική ανατροπή, μέσα από κοινοβουλευτικές διαδικασίες, υιοθετήθηκε από διάφορα ΚΚ ως ένας ενδιάμεσος στόχος με μεταβατικά μέτρα, με στόχο, όπως πιστευόταν, να διευκολύνει την πάλη για το σοσιαλισμό και να λύσει και κάποια επιμέρους ώριμα λαϊκά αιτήματα.

Η πείρα όμως δείχνει ότι παντού, παρά τις καλές προθέσεις των ΚΚ, όχι μόνο δεν μπόρεσαν να ανοίξουν ένα παράθυρο έστω, πολύ περισσότερο το δρόμο για το σοσιαλισμό, αλλά ούτε καν να εξασφαλίσουν τελικά τη σταθεροποίηση κάποιων κατακτήσεων του λαϊκού κινήματος. Από την πείρα αρκετών χωρών, αλλού πριν, αλλού μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, μέχρι τις μέρες μας, Κομμουνιστικά Κόμματα βρέθηκαν τελικά παροπλισμένα οργανωτικά, ιδεολογικά, πολιτικά.

Η ιστορική πείρα και σημασία του μεγάλου Οκτώβρη είναι αξεπέραστη. Επιβεβαιώνει ότι η σωτηρία της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, σε συνθήκες οικονομικής και πολιτικής καπιταλιστικής κρίσης, σε συνθήκες ιμπεριαλιστικού πολέμου, είναι δυνατή μόνο μέσα από το δρόμο της ανατροπής της καπιταλιστικής εξουσίας και ιδιοκτησίας, που βεβαίως προϋποθέτει και την αποδυνάμωση, την πλήρη χρεοκοπία και των διαφόρων «αριστερών» εκδοχών της μέσα από το πρόσωπο του επικίνδυνου ρεφορμισμού - οπορτουνισμού και της «κυβερνώσας αριστεράς», όπως στην Ελλάδα εκφράζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πλέον πλήρως έχει μεταλλαχθεί σε ένα κλασικό αστικό κόμμα, που υλοποιεί όλες τις πολιτικές των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, που στρέφονται συνολικά τόσο κατά του ελληνικού λαού, όσο και κατά άλλων λαών.

Θεωρούμε ότι η επιστημονική εξήγηση και υπεράσπιση της προσφοράς του σοσιαλισμού στον 20ό αιώνα αποτελεί στοιχείο ενίσχυσης της επαναστατικής στρατηγικής του κομμουνιστικού κινήματος. Είναι κορυφαίο καθήκον όλων των κομμουνιστών η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας για το σοσιαλισμό του 20ού αιώνα, χωρίς εξιδανικεύσεις, αντικειμενικά και απαλλαγμένη από τις συκοφαντίες της αστικής τάξης, που βασίζονται και στις καταστροφές που έφερε η αντεπανάσταση. Η μελέτη των αντιθέσεων και αντιφάσεων, των υποκειμενικών λαθών, της όλης ιστορικής κίνησης είναι διαδικασία ανάπτυξης της θεωρίας του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, που εξοπλίζει το κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα για τη «νέα έφοδο στον ουρανό».

Αν ο 20ός αιώνας άρχισε με τη μεγαλύτερη έφοδο των προλεταρίων στους ουρανούς και τέλειωσε με την προσωρινή ήττα τους, ο 21ος αιώνας μπορεί να φέρει την οριστική και αμετάκλητη αυτήν τη φορά ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.