Από την κινητοποίηση, στις 8/12, αλληλεγγύης της ΚΝΕ στον Παλαιστινιακό λαό και καταδίκης της απόφασης της κυβέρνησης των ΗΠΑ

Το κείμενο έχει ως εξής:

«Τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα, που συνυπογράφουμε αυτό το Κάλεσμα:

1. Καταδικάζουμε έντονα την απαράδεκτη τοποθέτηση του Προέδρου των ΗΠΑ, Ντ. Τραμπ, με την οποία οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ.

2. Η απόφαση αυτή δυναμιτίζει τη δίκαιη πάλη του λαού της Παλαιστίνης ενάντια στην ισραηλινή κατοχή και για τη δημιουργία και αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 και με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Επιπλέον, η απόφαση αυτή, που αποτελεί σοβαρή πρόκληση για τους λαούς της Μέσης Ανατολής, κινείται στην κατεύθυνση γενικότερης ανάφλεξης της περιοχής για την ικανοποίηση των αμερικανικών ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών.

3. Ευθύνες για την εξέλιξη έχει και η ΕΕ, οι ηγεσίες των κρατών - μελών της γενικότερα, που χρόνια τώρα βαθαίνουν τις σχέσεις τους με το κράτος του Ισραήλ, την ώρα που αυτό καταπιέζει και δολοφονεί το λαό της Παλαιστίνης.

4. Καλούμε τους εργαζόμενους, όλους τους λαούς, να δυναμώσουν την αλληλεγγύη τους με το λαό της Παλαιστίνης, για να απελευθερωθούν οι χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι από τις ισραηλινές φυλακές, να γκρεμιστεί το τείχος της ντροπής, να αποχωρήσει ο ισραηλινός στρατός από όλα τα κατεχόμενα εδάφη του 1967, συμπεριλαμβανομένων των υψωμάτων του Γκολάν (Συρία) και της περιοχής Σεμπάα (Λίβανος), να αρθεί κάθε αποκλεισμός των Παλαιστινίων, στη Δυτική όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας, να επιστρέψουν οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες στις εστίες τους, με βάση τις σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ, να αναγνωριστεί ανεξάρτητο, κυρίαρχο και βιώσιμο Παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ».

Μέχρι στιγμής, το κείμενο έχουν συνυπογράψει τα παρακάτω κόμματα:

Κομμουνιστικό Κόμμα Αζερμπαϊτζάν

Κομμουνιστικό Κόμμα Αλβανίας

Αλγερινό Κόμμα για τη Δημοκρατία και το Σοσιαλισμό

Κομμουνιστικό Κόμμα Αυστραλίας

Κόμμα Εργασίας Αυστρίας

Κομμουνιστικό Κόμμα Βαλλονίας - Βρυξελλών

Εργατικό Κόμμα Βελγίου

Ενωση Κομμουνιστών στη Βουλγαρία

Βραζιλιάνικο Κομμουνιστικό Κόμμα

Κομμουνιστικό Κόμμα Βραζιλίας

Πόλος για την Κομμουνιστική Αναγέννηση στη Γαλλία

Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα

Ενοποιημένο Κομμουνιστικό Κόμμα Γεωργίας

Κομμουνιστικό Κόμμα στη Δανία

Κομμουνιστικό Κόμμα (Ελβετία)

Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας

Κομμουνιστικό Κόμμα Εσθονίας

Κομμουνιστικό Κόμμα ΗΠΑ

Κόμμα Κομμουνιστών ΗΠΑ

Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδίας

Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδίας (Μαρξιστικό)

Κόμμα Τουντέχ, Ιράν

Ιρακινό Κομμουνιστικό Κόμμα

Κομμουνιστικό Κόμμα Ιρλανδίας

Κόμμα Εργατών Ιρλανδίας

Κομμουνιστικό Κόμμα Ισημερινού

Κομμουνιστικό Κόμμα των Λαών της Ισπανίας

Ενωση Λαού της Γαλικίας (Ισπανία)

Γαλικιανό Κίνημα για το Σοσιαλισμό (Ισπανία)

Κομμουνιστικό Κόμμα (Ιταλία)

Σοσιαλιστικό Κίνημα Καζακστάν

Εργατικό Κόμμα Κορέας

Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Κροατίας

ΑΚΕΛ, Κύπρος

Σοσιαλιστικό Κόμμα Λετονίας

Κομμουνιστικό Κόμμα Λουξεμβούργου

Κομμουνιστικό Κόμμα Μάλτας

Κομμουνιστικό Κόμμα Μεξικού

Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα Μεξικού

Κομμουνιστικό Κόμμα Μπαγκλαντές

Προοδευτικό Βήμα Μπαχρέιν

Κομμουνιστικό Κόμμα Νορβηγίας

Νοτιοαφρικανικό Κομμουνιστικό Κόμμα

Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Ολλανδίας

Ουγγρικό Εργατικό Κόμμα

Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας

Ενωση Κομμουνιστών Ουκρανίας

Παλαιστινιακό Κομμουνιστικό Κόμμα

Κόμμα Λαού της Παλαιστίνης

Παραγουάνικο Κομμουνιστικό Κόμμα

Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα

Ρουμανικό Σοσιαλιστικό Κόμμα

Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας

Ρωσικό Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα

Ενωση Κομμουνιστικών Κομμάτων - ΚΚΣΕ

Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ενωσης

Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Γιουγκοσλαβίας, Σερβία

Κομμουνιστές της Σερβίας

Κομμουνιστικό Κόμμα Σρι Λάνκα

Συριακό Κομμουνιστικό Κόμμα

Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας

Κομμουνιστικό Κόμμα Βοημίας και Μοραβίας, Τσεχία

Φιλιππινέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα [PKP 1930]

Κομμουνιστικό Κόμμα Φινλανδίας

Copyright 2017 The Associated

Γροθιές και πέτρες αντιτάσσουν οι Παλαιστίνιοι απέναντι στην υπεροπλία των ισραηλινών κατοχικών δυνάμεων

Πολύ περισσότερο που η κίνηση Τραμπ έγινε με φόντο τη σύγκλιση γεωπολιτικών συμφερόντων των ΗΠΑ με άλλες δυνάμεις της περιοχής (π.χ. Ισραήλ, Σαουδική Αραβία κ.ά.), τη γενικότερη αναδιάταξη δυνάμεων στο ρευστό περιφερειακό περιβάλλον μετά τη συντριβή των τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους» και την πιθανή εξαπόλυση νέων επεμβάσεων σε χώρες που θεωρούνται «εμπόδια» στην κυριαρχία τους, όπως το Ιράν. Εκδηλώνεται επίσης στο πλαίσιο ευρύτερου περιφερειακού ανταγωνισμού όπου δρουν άλλες δυνάμεις όπως η Ρωσία (που αυξάνει γενικότερα την επιρροή της) και η ΕΕ.

Σε κάθε περίπτωση, η επιλογή της κυβέρνησης Τραμπ για όξυνση της έντασης στα παλαιστινιακά εδάφη δεν περνά χωρίς αντιδράσεις. Με πρωτοβουλία του Τούρκου Προέδρου Ρ. Τ. Ερντογάν συγκλήθηκε την Τετάρτη στην Κωνσταντινούπολη έκτακτη Σύνοδος του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης με συμμετοχή αξιωματούχων 57 χωρών και προσκεκλημένων (όπως ο ηγέτης του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους Μ. Ακιντζί και ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας Ν. Μαδούρο, εκπροσωπώντας το Κίνημα των Αδεσμεύτων). Σε αυτή χαρακτήρισαν την επιλογή των ΗΠΑ «άκυρη και κενή» και αμφισβήτησαν τον μεσολαβητικό ρόλο των ΗΠΑ στο Παλαιστινιακό, ξεκινώντας ζυμώσεις για την «κάλυψη» αυτού του ρόλου από άλλη δύναμη (με πρώτο στη «λίστα» τον Ερντογάν). Επιπλέον, κάλεσαν όσες χώρες δεν το έχουν κάνει ήδη να αναγνωρίσουν την Παλαιστίνη με πρωτεύουσα την ανατολική Ιερουσαλήμ, επιχειρώντας προφανώς να προωθήσουν τα δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα στην περιοχή έναντι «εταίρων» και αντιπάλων. Βεβαίως, οι ηγέτες του Οργανισμού, με πρόσχημα τη θρησκεία, επιχειρούν να προωθήσουν τα συμφέροντα των μονοπωλίων των χωρών τους σε μια κρίσιμη γεωστρατηγικά περιοχή, όπου διαγκωνίζονται πολλές δυνάμεις.

Πάντως δεν είναι τυχαίο πως λίγες βδομάδες πριν ο Τραμπ ανακοινώσει την απόφαση για την Ιερουσαλήμ, διέρρευσαν σε μερίδα του αραβικού Τύπου πληροφορίες για τα απώτερα σχέδια των ΗΠΑ σε συνεργασία με Ισραήλ και Σαουδική Αραβία.

Πρώτη η λιβανέζικη εφημερίδα «Αλ Ακμπάρ» είχε αποκαλύψει στις 14/11 το μυστικό μνημόνιο του Σαουδάραβα υπουργού Εξωτερικών Αντέλ αλ Τζουμπέιρ προς τον Σαουδάραβα διάδοχο, πρίγκιπα και υπουργό Αμυνας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, όπου φαινόταν να σχεδιάζονται η απεμπόληση του δικαιώματος επιστροφής των Παλαιστινίων προσφύγων, η χορήγηση υπηκοότητας της χώρας στην οποία ζουν όσοι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες κατέφυγαν στο εξωτερικό, και η «ακύρωση» του στόχου να γίνει η ανατολική Ιερουσαλήμ πρωτεύουσα της ανεξάρτητης Παλαιστίνης, ώστε να μετατραπεί σε «διεθνές» προτεκτοράτο!

Ενα ακόμα χειρότερο σενάριο λανσάρεται από το αμερικανικό περιοδικό «The American Concervative». Στις 12/12 ο αρθρογράφος του, Τζέφρι Αρονσον, αναρωτιόταν «μήπως η Σαουδική Αραβία προσπάθησε να δώσει τη Δυτική Οχθη στο Ισραήλ». Επικαλούμενος πληροφορίες από πρόσφατες συνομιλίες του Σαουδάραβα πρίγκιπα Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν με τον γαμπρό του Τραμπ, Τζάρεντ Κούσνερ, τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου και τον Παλαιστίνιο Πρόεδρο Μαχμούτ Αμπάς, υποστηρίζει ότι στα σκαριά υπάρχει σχέδιο για τη δημιουργία μίας «μικρής Παλαιστίνης» στη Λωρίδα της Γάζας, με τη συμπερίληψη ορισμένων εδαφών από την αιγυπτιακή Χερσόνησο του Σινά. Στο σχέδιο, που αποκαλείται «Gaza plus», δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τη Δυτική Οχθη, συμπεριλαμβανομένης της ανατολικής Ιερουσαλήμ! Σε αυτή τη φάση, οι Σαουδάραβες εμφανίζονται πρόθυμοι να προωθήσουν έναν τέτοιο σχεδιασμό. Αυτό ενδεχομένως εξηγεί, εν μέρει, γιατί ο Τραμπ επέλεξε τώρα να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ. Πιθανώς γιατί οι ισραηλινές κατοχικές δυνάμεις σχεδιάζουν να «καταπιούν» (αν μπορέσουν!) και την υπόλοιπη Δυτική Οχθη...

Καθημερινές είναι οι διαδηλώσεις στα παλαιστινιακά εδάφη, όπου ο λαός συγκρούεται με τις δυνάμεις κατοχής, διεκδικώντας ανεξάρτητη και κυρίαρχη πατρίδα. Από τις 6 Δεκέμβρη έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον έξι Παλαιστίνιοι (οι δύο τελευταίοι την Παρασκευή 15/12, σε συγκρούσεις στη Γάζα) και έχουν τραυματιστεί πάνω από 1.100.

Τα πιο επιθετικά σχέδια των ΗΠΑ για νέες συγκρούσεις και αλλαγές συνόρων στο πλαίσιο της λεγόμενης «Μεγάλης Μέσης Ανατολής» βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Ακόμα κι αν φύγουν από το ρόλο του διαμεσολαβητή που τους έδινε μέχρι τώρα η Παλαιστινιακή Αρχή, θα θελήσουν να επωφεληθούν άλλες δυνάμεις, όπως η ΕΕ, ο Οργανισμός Ισλαμικής Διάσκεψης, η Ρωσία και η Κίνα, με απώτερο στόχο τον έλεγχο αγορών, ενεργειακών πηγών και των αγωγών μεταφοράς τους. Αυτό όμως δεν θα έχει θετικό αποτέλεσμα για τα λαϊκά στρώματα, που για να δουν ουσιαστική αλλαγή στη ζωή τους πρέπει να συνδυάσουν τον αγώνα τους με την πάλη των λαών όλης της περιοχής για να εμποδιστούν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, για να ανατραπεί οριστικά η καπιταλιστική εξουσία και εκμετάλλευση.