Εντατικά προετοιμάζουν το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου και Συνδικάτα της Ανατολικής Αττικής την κινητοποίηση για την αγωνιστική «υποδοχή» της νέας «αναπτυξιακής» φιέστας που ετοιμάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στην περιοχή, την Παρασκευή και το Σάββατο, στο Τεχνολογικό - Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου.

Η αγωνιστική συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου και των Συνδικάτων θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 31/3, στις 6 μ.μ. στο Αγαλμα Μεταλλωρύχων, στο Λαύριο.

Η απόφαση για την κινητοποίηση πάρθηκε σε σύσκεψη συνδικάτων και φορέων που έγινε την περασμένη Πέμπτη, ενώ για την προετοιμασία της και την ενημέρωση των εργαζομένων έχουν ξεκινήσει περιοδείες σε χώρους δουλειάς.

Σήμερα Πέμπτη, περιοδείες θα γίνουν στις επιχειρήσεις ΚΕΡΑΜΕΤΑΛ, ΖΟΓΟΜΕΤΑΛ, ΑΛΟΥΜΙΝΟΞ (Μέταλλο), στη ΔΕΗ και στο αεροδρόμιο. Αύριο Παρασκευή, σε ΚΕΛ Κορωπίου, Ομβρια Παιανίας, λιμενεργάτες, ναυτεργάτες και αλιεργάτες Λαυρίου.

Μέσα και από το «αναπτυξιακό» συνέδριο που οργανώνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στην Ανατολική Αττική, όπως έκανε και σε όλες τις προηγούμενες περιοχές, επιδιώκει να υπηρετήσει τις επιδιώξεις των μονοπωλίων. Θα έρθει να διαφημίσει τους στόχους του κεφαλαίου, όπως αυτοί εξειδικεύονται στην Ανατολική Αττική, προσπαθώντας να πείσει τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα της περιοχής, ότι δήθεν έχουν κι αυτοί να κερδίσουν.

Στην ίδια κατεύθυνση, ιδιαίτερος είναι ο ρόλος των τοπικών παραγόντων, της τοπικής διοίκησης, δημάρχων και άλλων μηχανισμών, που παρά την όποια κομματική διαφωνία μπορεί να έχουν με την κυβέρνηση, πρωτοστατούν για τη στήριξη και υλοποίηση αυτής της φιέστας. Γιατί παρά την πολιτική τους προέλευση και τοποθέτηση, τους ενώνει ένας κεντρικός στόχος, ο στόχος της καπιταλιστικής ανάκαμψης.

Στην ιστορική για το εργατικό κίνημα πόλη του Λαυρίου, στην πόλη όπου αναπτύχθηκαν μια σειρά εργατικοί αγώνες και αποσπάστηκαν μια σειρά κατακτήσεις από το εργατικό κίνημα, στην πόλη όπου σήμερα «χτυπάνε κόκκινο» η ανεργία και η φτώχεια, έρχεται η κυβέρνηση να στήσει το πανηγύρι της. Το Λαύριο και στο παρελθόν έγινε χώρος προώθησης προγραμμάτων προσαρμογής της εργατικής τάξης στις σύγχρονες απαιτήσεις του κεφαλαίου. Δεν είναι τυχαίο ότι και ο Γ. Παπανδρέου το Λαύριο είχε επιλέξει για να υποσχεθεί ανασφάλιστη εργασία στους νέους μέχρι το 25ο έτος της ηλικίας τους, για να στηρίξει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων.

Θα πουν πολλά, ίσως τάξουν ακόμα περισσότερα, για τρένα που θα φτάσουν στα λιμάνια, εννοώντας την επέκταση του προαστιακού προς το Λαύριο και τη Ραφήνα, για στόχους ανάκαμψης, για την «έξοδο από την επιτροπεία», για την «επιστροφή στην κανονικότητα» που τάχα έχει ξεκινήσει ήδη από την Ανατολική Αττική. Πολύ πιθανό την προώθηση των στόχων και των συμφερόντων των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, να την πασπαλίσουν με μπόλικη «κοινωνική πολιτική» και μεγάλες υποσχέσεις για τους «φτωχούς».

Παρ' όλα αυτά, η «κανονικότητά» τους είναι δεδομένη για την εργατική τάξη στην Ανατολική Αττική: Είναι η δουλειά χωρίς δικαιώματα, η τρομοκρατία, τα δεκάδες εργατικά «ατυχήματα», η απλήρωτη και αδήλωτη εργασία, στις μεγάλες βιομηχανικές μονάδες και στα διάφορα εμπορικά πάρκα που έχουν ξεφυτρώσει σε όλη την περιοχή.

Την «κανονικότητα» τη νιώθουν πολύ καλά οι εργαζόμενοι στο αεροδρόμιο, που ενώ σπάει όλα τα ρεκόρ επισκεπτών και κερδών, οι εργαζόμενοι σε αυτό δουλεύουν με μερική απασχόληση, 4ωρα, 6ωρα, με βασικό μισθό 586 ευρώ.

Στα πολυδιαφημισμένα ξενοδοχεία της περιοχής, με τη μεγάλη πληρότητα, δεν εφαρμόζεται πουθενά η Σύμβαση, οι εργαζόμενες εργάζονται 7 μέρες τη βδομάδα χωρίς ρεπό. Οι καθυστερήσεις πληρωμών σε δεκάδες χώρους εργασίας φτάνουν και τους δέκα μήνες.

«Κανονικότητα» για την Ανατολική Αττική είναι οι εργάτες γης του Μαραθώνα και της ευρύτερης περιοχής, που σαν σύγχρονοι σκλάβοι δουλεύουν ήλιο με ήλιο, χωρίς ούτε τα στοιχειώδη να είναι δεδομένα, που διαμένουν σε παραπήγματα και παράγκες, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη πολλές φορές.

«Κανονικότητα» για την Ανατολική Αττική, με την πληθυσμιακή έκρηξη των τελευταίων χρόνων, απόρροια του μεγαλύτερου εργασιακού χώρου στην Ελλάδα, του αεροδρομίου και δεκάδων βιομηχανικών ζωνών που είναι διάσπαρτες σε όλη την Ανατολική Αττική, είναι τα οξυμένα προβλήματα από την έλλειψη έργων υποδομής. Συγκοινωνίες ανύπαρκτες, Κέντρα Υγείας υποστελεχωμένα και χωρίς τα απαραίτητα, μία τεράστια περιοχή με εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους και κατοίκους με το πιο κοντινό δημόσιο Γενικό Νοσοκομείο να είναι στη Βούλα. «Κανονικότητα» είναι τα λειψά έως ανύπαρκτα αντιπλημμυρικά έργα, η αποχέτευση σε ελάχιστες πόλεις και πολλά άλλα προβλήματα.

Την «κανονικότητα» την ξανάζησε η περιοχή τους προηγούμενους μήνες, όταν πρώτα κάηκαν χιλιάδες στρέμματα δασικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων και μετά από λίγες βδομάδες η θαλάσσια περιοχή και ακτές του Σαρωνικού μολύνθηκαν με μαζούτ.

«Κανονικότητα» είναι οι εκατοντάδες αναπληρωτές και τα κενά στα σχολεία της περιοχής, είναι τα σχολεία που δεν υπάρχουν ή στεγάζονται σε κοντέινερ, είναι η μη ύπαρξη δημοτικών βρεφικών σταθμών, είναι τα προβλήματα της μεταφοράς των μαθητών στα σχολεία, είναι η απουσία χώρων άθλησης και ψυχαγωγίας των παιδιών της εργατικής τάξης, της νεολαίας. Την «κανονικότητα» τη γνωρίζουν καλά τα παιδιά από τα ΕΠΑΛ της περιοχής, από τις σχολές μαθητείας και κατάρτισης.

«Κανονικότητα» είναι τα εκατοντάδες σπίτια με κομμένο ρεύμα, σε μία περιοχή όπου υπάρχει το μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην Αττική.

Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, γνωρίζουν ότι αυτή η «κανονικότητα» δεν τους χωράει. Γνωρίζουν από πρώτο χέρι ότι τόσο η ανάπτυξη των προηγούμενων χρόνων, πριν την κρίση, όσο και η ανάπτυξη και ανάκαμψη που η κυβέρνηση υπόσχεται, με την ευκαιρία και του «αναπτυξιακού» συνεδρίου, δεν πρόκειται να βελτιώσουν τη ζωή τους, αλλά κερδισμένοι θα βγουν μια χούφτα μονοπωλιακοί όμιλοι.

Σε ένα άδικο σύστημα, που βασίζεται στην εκμετάλλευση, στη δουλειά ήλιο με ήλιο, στην απληρωσιά, που δεν λογαριάζει εργατικά «ατυχήματα» και σακατεμένους εργάτες, που προφανώς δεν προστατεύει το περιβάλλον, δίκαιη ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει.

Αυτή η κυβέρνηση, που υπηρετεί πιστά τα μονοπώλια, τους τραπεζίτες, που κλέβει τη ζωή, που καταδικάζει στη φτώχεια, στη μιζέρια και στην εξαθλίωση, έρχεται στην Ανατολική Αττική να υποσχεθεί στους εργαζόμενους και το λαό τις «δοξασμένες μέρες που θα έρθουν». Αυτήν την κυβέρνηση οι εργαζόμενοι της περιοχής, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί μικρομεσαίοι αγρότες, οι γυναίκες και η νεολαία, θα την υποδεχτούν «θερμά»!