- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Την περασμένη Παρασκευή, ο Αμερικανός πρέσβης Τζ. Πάιατ, μιλώντας στο 6ο Συνέδριο Αεροπορικής Ισχύος στη Σχολή Ικάρων, δήλωσε «ανήσυχος» επειδή «μερικές φορές χάνεται στην κάλυψη του ελληνικού Τύπου ότι αυτή η ενέργεια (σ.σ. η επίθεση στη Συρία) ήταν μια αναλογική και περιορισμένη απάντηση» στις ενέργειες της κυβέρνησης Ασαντ. Ούτε λίγο ούτε πολύ, εξέφρασε δυσαρέσκεια για το γεγονός ότι δεν αναμεταδίδεται αυτούσια η προπαγάνδα των ΗΠΑ και των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που πρωτοστάτησαν στην πυραυλική επίθεση ενάντια στη Συρία, παρά το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ στην Ελλάδα υιοθετούν τα αμερικανοΝΑΤΟικά προσχήματα για την επέμβαση. Τι ήταν να το πει ο πρέσβης! Δεν πέρασε μια μέρα και σε εφημερίδα μεγάλου συγκροτήματος δεν διαβάσαμε απλά ένα «ξέπλυμα» του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, αλλά μια «στοιχείο το στοιχείο» απάντηση στα αντεπιχειρήματα που ακούστηκαν αυτές τις μέρες για την προσχηματική επίθεση, δοσμένα ως ρωσική προπαγάνδα! Εύκολα θα μπορούσε κανείς να μπερδέψει το «ρεπορτάζ» με δελτίο Τύπου της αμερικάνικης πρεσβείας. 'Η μήπως ήταν;
«Η έξοδος από το πρόγραμμα, το οποίο ασφαλώς δεν ήταν ούτε για μια στιγμή ιδιοκτησία της Αριστεράς, αποτελεί σε συμβολικό και πραγματικό επίπεδο μια σημαντική τομή. Εν κατακλείδι, δεδομένων των διεθνών συνθηκών νεοφιλελεύθερης κυριαρχίας και της δυσμενούς πραγματικότητας που έχουν διαμορφώσει τα Μνημόνια, το υπό κατάρτιση αναπτυξιακό σχέδιο θα είναι το πρώτο πολιτικό σχέδιο "ιδιοκτησίας" ΣΥΡΙΖΑ. Στο περιεχόμενό του θα κριθεί και το περίφημο πρόσημο της αριστερής διακυβέρνησης». Με τέτοιες σοφιστείες η «Αυγή» προσπαθεί να πετάξει από την καμπούρα του ΣΥΡΙΖΑ το τρίτο μνημόνιο και να προσδώσει «αριστερό πρόσημο» στο «εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο» που επεξεργάζεται η κυβέρνηση μαζί με το κουαρτέτο. Ούτε το ένα ισχύει, ούτε το άλλο. Το τρίτο μνημόνιο φέρει φαρδιά - πλατιά την υπογραφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που το εισηγήθηκε στη Βουλή και το ψήφισε μαζί με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι. Αλλά και το «εθνικό σχέδιο» για την «ανάπτυξη», που τώρα ετοιμάζεται, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα αντιλαϊκό «εγχειρίδιο» για τους τομείς και τα εργαλεία ενίσχυσης του κεφαλαίου, που ενσωματώνει τις προβλέψεις των τριών προηγούμενων μνημονίων και ανοίγει το δρόμο για νέες αντεργατικές και αντιλαϊκές ανατροπές. Κανένα συγχωροχάρτι δεν πρέπει να δώσει ο λαός στον ΣΥΡΙΖΑ για το μνημόνιο που ολοκληρώνεται τυπικά. Ούτε να τρέφει προσδοκίες για τη «μεταμνημονιακή» εποχή, όπως τον καλεί να κάνει η κυβέρνηση. Πραγματικός «ιδιοκτήτης» της πολιτικής της, όπως και των άλλων αστικών κομμάτων, είναι το κεφάλαιο, και γι' αυτό είναι από χέρι αντιλαϊκή, σε όλες τις εκδοχές της.
Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, η χώρα επιστρέφει στην «κανονικότητα», αλλά αυτό καθόλου δεν σημαίνει ότι «δεν θα είμαστε υποχρεωμένοι να πιάνουμε τους δημοσιονομικούς μας στόχους, προκειμένου να εξυπηρετούμε το χρέος», να πληρώνει δηλαδή ο λαός στο διηνεκές, ώστε το αστικό κράτος να μπουκώσει ξανά προνόμια τους επιχειρηματικούς ομίλους, όπως έχει ήδη δεσμευτεί η κυβέρνηση. Σύμφωνα με τον υφυπουργό Οικονομίας, πρόθεση της κυβέρνησης δεν είναι «να επιστρέψουμε σε παλαιές πρακτικές», κοινώς περασμένα - ξεχασμένα όλα όσα έχασε ο λαός και «παλιές πρακτικές» τα δικαιώματα που είχε κατακτήσει. Σύμφωνα πάλι με τον ΣΕΒ, οι «μεταρρυθμίσεις» «μόλις τώρα αρχίζουν», κοινώς η αντιλαϊκή επέλαση δεν είναι πίσω, αλλά μπροστά και τα αντεργατικά μέτρα που κάνουν τους χώρους δουλειάς γκέτο της εργοδοσίας, απλά η «εισαγωγή» για τα επόμενα. Αυτές είναι μόνο μερικές από τις δηλώσεις των τελευταίων ημερών για το τι έχουν να περιμένουν εργαζόμενοι και λαϊκά στρώματα μετά την «έξοδο» από το τρίτο μνημόνιο. Επιβεβαιώνουν ταυτόχρονα ότι καμία «έξοδο» από τα βάσανα που τους επιφυλάσσει η πολιτική υπέρ του κεφαλαίου δεν έχουν να περιμένουν. Αντίθετα, χρειάζεται να οργανώσουν έγκαιρα, αποφασιστικά την πάλη τους ενάντια σ' αυτήν την πολιτική, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.
1916 Πραγματοποιείται Διεθνής Σοσιαλιστική Συνδιάσκεψη στο Κίνταλ της Ελβετίας (24-30/4/1916). Διοργανώθηκε από την «αριστερά του Τσίμερβαλντ», από τις δυνάμεις εκείνες δηλαδή στο διεθνές σοσιαλιστικό κίνημα που είχαν έρθει σε ρήξη με τη 2η Διεθνή, ήταν κατά της συμμετοχής στον ιμπεριαλιστικό Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και τόνιζαν τη γενικότερη ανάγκη σύνδεσης του πολέμου με την προοπτική του σοσιαλισμού.
1925 Κυρώνεται η σύμβαση ανάμεσα στο ελληνικό Δημόσιο και την αμερικανική εταιρεία ΟΥΛΕΝ, η οποία αναλαμβάνει την κατασκευή έργων ύδρευσης της Αθήνας, του Πειραιά και των περιχώρων. Για την κατασκευή του έργου συνάπτεται δάνειο ύψους 11.000.000 δολαρίων με τόκο 8%, τιμή έκδοσης 85% και χρόνο απόσβεσης 27 χρόνια. Η ΟΥΛΕΝ θα αναλάμβανε επιπρόσθετα την κατασκευή και διαχείριση του έργου έναντι μεγάλων κερδών.
1926 Υπογράφεται σύμφωνο ουδετερότητας και μη επίθεσης μεταξύ Σοβιετικής Ενωσης και Γερμανίας, που δυσκολεύει τη συμμετοχή της τελευταίας στην αντισοβιετική πολιτική των ιμπεριαλιστικών κρατών και αποτελεί χτύπημα κατά των σχεδίων τους για νέα επέμβαση κατά της Σοβιετικής Ενωσης.
1937 Δραπετεύει από την Ανάφη ομάδα 7 εξόριστων κομμουνιστών, με επικεφαλής τον Κώστα Θέο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέα της ταξικής Ενωτικής ΓΣΕΕ. Ο Κ. Θέος ξαναπιάστηκε στις 6 του Απρίλη 1939 και κλείστηκε στο στρατόπεδο της Ακροναυπλίας.
1941 Η Βουλγαρία κηρύσσει τον πόλεμο σε Ελλάδα και Γιουγκοσλαβία.
1945 Το ΕΑΜ μετασχηματίζεται σε πολιτικό συνασπισμό κομμάτων, στον οποίο μπορούσε να προσχωρήσει οποιοδήποτε κόμμα που συμφωνούσε με τους σκοπούς του.
1945 Γενική απεργία και εξέγερση στο Μιλάνο (24-26/4/1945). Στις 25/4 η Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης της Βόρειας Ιταλίας εκδίδει διάταγμα για την ίδρυση συμβουλίων διεύθυνσης των εργοστασίων.
1949 Εκτελείται στην Αθήνα το αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και μέλος της Εκτελεστικής της ΓΣΕΕ Γιώργης Δημητρίου.
1958 Η Εκτελεστική Επιτροπή της Ομοσπονδίας Ελληνικών Ναυτεργατικών Οργανώσεων, της θρυλικής ΟΕΝΟ, αποφασίζει την αυτοδιάλυσή της και την ένταξη των μελών της στην Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία (ΠΝΟ), με το αιτιολογικό «να διευκολύνει την ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος των ναυτεργατών».
1967 Το διαστημόπλοιο «Σογιούζ 1» συντρίβεται κατά την επιστροφή του στη Γη, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο κοσμοναύτης Βλαντιμίρ Κομάροφ. Είναι ο πρώτος νεκρός της εποποιίας του Διαστήματος.
1968 Ανταποκρινόμενη στο Μήνυμα του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στις 18/4, η Κεντρική Επιτροπή των Πολιτικών Προσφύγων από την Ελλάδα, με ψήφισμά της, κάνει γνωστή την ανεπιφύλακτη επιδοκιμασία από τη μεριά των πολιτικών προσφύγων των αποφάσεων της 12ης Πλατιάς Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ.
1973 Αποκαλύπτεται ότι ο αμερικανικός μονοπωλιακός κολοσσός ΙΤΤ μετείχε με κεφάλαια στην πολεμική βιομηχανία της ναζιστικής Γερμανίας. Ηταν ένα από τα πολλά μονοπωλιακά συγκροτήματα των ΗΠΑ που στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου έκαναν χρυσές δουλειές και με τα δύο αντιμαχόμενα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα.
1981 Η IBM παρουσιάζει τον πρώτο προσωπικό ηλεκτρονικό υπολογιστή, τον IBM PC.
