«Η έξοδος από το πρόγραμμα, το οποίο ασφαλώς δεν ήταν ούτε για μια στιγμή ιδιοκτησία της Αριστεράς, αποτελεί σε συμβολικό και πραγματικό επίπεδο μια σημαντική τομή. Εν κατακλείδι, δεδομένων των διεθνών συνθηκών νεοφιλελεύθερης κυριαρχίας και της δυσμενούς πραγματικότητας που έχουν διαμορφώσει τα Μνημόνια, το υπό κατάρτιση αναπτυξιακό σχέδιο θα είναι το πρώτο πολιτικό σχέδιο "ιδιοκτησίας" ΣΥΡΙΖΑ. Στο περιεχόμενό του θα κριθεί και το περίφημο πρόσημο της αριστερής διακυβέρνησης». Με τέτοιες σοφιστείες η «Αυγή» προσπαθεί να πετάξει από την καμπούρα του ΣΥΡΙΖΑ το τρίτο μνημόνιο και να προσδώσει «αριστερό πρόσημο» στο «εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο» που επεξεργάζεται η κυβέρνηση μαζί με το κουαρτέτο. Ούτε το ένα ισχύει, ούτε το άλλο. Το τρίτο μνημόνιο φέρει φαρδιά - πλατιά την υπογραφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που το εισηγήθηκε στη Βουλή και το ψήφισε μαζί με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι. Αλλά και το «εθνικό σχέδιο» για την «ανάπτυξη», που τώρα ετοιμάζεται, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα αντιλαϊκό «εγχειρίδιο» για τους τομείς και τα εργαλεία ενίσχυσης του κεφαλαίου, που ενσωματώνει τις προβλέψεις των τριών προηγούμενων μνημονίων και ανοίγει το δρόμο για νέες αντεργατικές και αντιλαϊκές ανατροπές. Κανένα συγχωροχάρτι δεν πρέπει να δώσει ο λαός στον ΣΥΡΙΖΑ για το μνημόνιο που ολοκληρώνεται τυπικά. Ούτε να τρέφει προσδοκίες για τη «μεταμνημονιακή» εποχή, όπως τον καλεί να κάνει η κυβέρνηση. Πραγματικός «ιδιοκτήτης» της πολιτικής της, όπως και των άλλων αστικών κομμάτων, είναι το κεφάλαιο, και γι' αυτό είναι από χέρι αντιλαϊκή, σε όλες τις εκδοχές της.