Στις 10 Μάη η ΚΕ του ΚΚΕ διοργάνωσε εκδήλωση με θέμα την πυρασφάλεια και τη δασοπροστασία.

Τις θέσεις του ΚΚΕ για το θέμα παρουσίασε ο ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δημήτρης Κουτσούμπας, με την επισήμανση ότι «επιδιώκουμε να χτυπήσουμε καμπανάκι κινδύνου προς τους κυβερνώντες και τα άλλα κόμματα, αλλά και συνολικά προς τον ελληνικό λαό, για να αποκτήσουν προτεραιότητα τα ζητήματα της πυρασφάλειας και της δασοπροστασίας στις διεκδικήσεις, στους καθημερινούς αγώνες μας».

Οι θέσεις του ΚΚΕ επικεντρώνουν στην προστασία της ζωής του λαού από τους κινδύνους που ελλοχεύουν, από τις πυρκαγιές στις πόλεις, στους εργασιακούς χώρους, στα δάση, στις μεταφορές και στα άλλα δίκτυα. Αυτοί οι κίνδυνοι έχουν τη βάση τους κυρίως στην εφαρμογή αντιλαϊκών πολιτικών, διαχρονικά από όλες τις κυβερνήσεις.

Στην εκδήλωση έγιναν ιδιαίτερα σημαντικές παρεμβάσεις και τοποθετήσεις από στελέχη αρμόδιων φορέων, ειδικούς και επιστήμονες που ανέπτυξαν πλευρές του θέματος.

Πρέπει να αναφέρουμε ακόμα ότι το ΚΚΕ την Τρίτη 22/5 κατέθεσε Ερώτηση στη Βουλή για το θέμα ζητώντας να παρθούν άμεσα μέτρα στην κατεύθυνση της πρόληψης.

Ο «Ριζοσπάστης» ξεκινά σήμερα τη δημοσίευση αποσπασμάτων από αυτές τις παρεμβάσεις με αυτή του Αχιλλέα Αρκαλάκη, επιπυραγού μηχανολόγου - μηχανικού αεροναυπηγού, υποδιοικητή του 1ου Πυροσβεστικού Σταθμού Θεσσαλονίκης, και της Εύης Γεωργιάδου, δρ. χημικού μηχανικού, μέλους της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ.

Eurokinissi

Από την πυρκαγιά στη «ΧΥΜΑ» στο Λαύριο το 2006

• Εργαζόμενοι και κάτοικοι κινδυνεύουν από πυρκαγιές και εκρήξεις σε βιομηχανικούς και βιοτεχνικούς χώρους, όχι μόνο από εγκαύματα και τραυματισμούς, αλλά και από έκθεση σε επικίνδυνες ουσίες. Μόλις πριν μερικές βδομάδες είχαμε τέτοιο ατύχημα με την πυρκαγιά στη «Sunlight». Θυμίζουμε αντίστοιχα την πυρκαγιά στο Κέντρο Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ) στον Ασπρόπυργο το 2015, που οδήγησε σε ρύπανση της περιοχής με επικίνδυνες ουσίες, τα θανατηφόρα ατυχήματα με πυρκαγιές εργοστασίων όπως στη Μάνδρα το Φλεβάρη, στο Βόλο το Μάρτη και παλιότερα σε άλλες περιοχές.
• Υπάρχει ο κίνδυνος από ένα βιομηχανικό ατύχημα μεγάλης έκτασης, σε περιοχές που γειτνιάζουν κατοικίες με βιομηχανίες που διαχειρίζονται μεγάλες ποσότητες επικίνδυνων ουσιών, εύφλεκτων, εκρηκτικών και τοξικών. Θυμίζουμε ενδεικτικά την πυρκαγιά το 1986 στη «Jet Oil» στη Θεσσαλονίκη και το 2006 στη Χύμα στο Λαύριο. Μεγάλα ατυχήματα με δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες, που έχουν συμβεί σε διεθνές επίπεδο, υπογραμμίζουν τη σημασία της πρόληψης, όπως η έκρηξη στις εγκαταστάσεις υγραερίου της Πόλης του Μεξικού το 1984, με πάνω από 500 νεκρούς και 2.500 τραυματίες, τα ατυχήματα με μακροπρόθεσμες συνέπειες, με σοβαρά προβλήματα υγείας λόγω διαρροής τοξικών ουσιών, όπως το ατύχημα στην πόλη Bhopal της Ινδίας (3.800 νεκροί και 11.000 τραυματίες και αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας αργότερα σύμφωνα με την κυβέρνηση, 8.000 και 500.000 αντίστοιχα σύμφωνα με άλλες πηγές) και της Seveso στην Ιταλία. Σύμφωνα με το Γραφείο Ασφάλειας Αγωγών, στις ΗΠΑ την περίοδο 1998 - 2017 έγιναν πάνω από 5.700 ατυχήματα στο σύστημα διανομής φυσικού αερίου, με συνολικά 306 νεκρούς και 1.262 τραυματίες. Η Ελλάδα είναι σεισμογόνος χώρα και ένας σεισμός μεγάλου μεγέθους, όπως αντίστοιχα και μια μεγάλη πλημμύρα, θα μπορούσε να αποτελέσει εναρκτήριο γεγονός ενός ατυχήματος μεγάλης έκτασης.
• Υπάρχει ο κίνδυνος από πυρκαγιές σε κατοικίες, που τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί, αλλά και ιδιαίτερα ο κίνδυνος από πυρκαγιά σε σχολεία, νοσοκομεία, οίκους ευγηρίας, χώρους συνάθροισης κοινού κ.λπ. Θυμίζουμε τη φωτιά σε νοσοκομείο της Νότιας Κορέας τον Γενάρη με 37 νεκρούς και πολλούς τραυματίες, τη φωτιά σε πολυώροφο κτίριο στο Λονδίνο με 79 νεκρούς ενοίκους το προηγούμενο καλοκαίρι, αλλά και στη χώρα μας τον Γενάρη, με την πυρκαγιά σε οίκο ευγηρίας στην Καλλιθέα, που κόστισε τη ζωή σε 2 γυναίκες. Επίσης, τις πυρκαγιές σε ξενοδοχεία, όπως αυτή στην Πράγα τον Γενάρη, με 4 νεκρούς και αρκετούς τραυματίες.

Η Εύη Γεωργιάδου

Η προστασία εργαζομένων και πληθυσμού μπορεί να επιτευχθεί με βάση το κατακτημένο σήμερα επίπεδο της επιστήμης και της τεχνικής.

Απαιτείται όμως ένας ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης, που θα αντιμετωπίζει τα θέματα πρόληψης και διαχείρισης έκτακτων καταστάσεων με γνώμονα τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι με γνώμονα τη διασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, που αποτελεί το κριτήριο σήμερα στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.

Η πρόληψη των κινδύνων προϋποθέτει ότι το κριτήριο της εγγενούς ασφάλειας, δηλαδή της πρόληψης του κινδύνου στην πηγή, θα λαμβάνεται υπόψη κατά τον σχεδιασμό κάθε εγκατάστασης, υποδομής και εξοπλισμού, όπως επίσης και σε επίπεδο χωροταξικού σχεδιασμού (που αφορά στις εδαφολογικές μελέτες, στη σεισμικότητα κάθε περιοχής, στις αποστάσεις ασφαλείας, στη συνύπαρξη διαφορετικών δραστηριοτήτων μέσα σε μια περιοχή κ.ο.κ.).

Στο πλαίσιο του σχεδιασμού χρήσεων γης, πρέπει να περιλαμβάνεται και η χωροθέτηση των υπηρεσιών και υποδομών έκτακτης ανάγκης (π.χ. πυροσβεστικών σταθμών, οδών εκκένωσης - διαφυγής - πρόσβασης του προσωπικού έκτακτης ανάγκης, ειδικών κτιρίων για προστασία του πληθυσμού αν χρειαστεί, νοσοκομειακών μονάδων κ.ά.).

Η πρόληψη των κινδύνων προϋποθέτει ότι οι υποδομές, οι εγκαταστάσεις, ο εξοπλισμός θα λειτουργούν και θα συντηρούνται σύμφωνα με τις προδιαγραφές ασφάλειας με βάση το κατακτημένο επίπεδο της επιστήμης και της τεχνικής (π.χ. μέτρα παθητικής και ενεργητικής πυροπροστασίας, τεχνικά μέτρα πρόληψης πυρκαγιών και εκρήξεων κ.λπ.). Προϋποθέτει ότι οι όποιες δραστηριότητες θα πραγματοποιούνται με διαδικασίες ασφαλείας, που με τη σειρά τους προϋποθέτουν πέραν των αναγκαίων τεχνικών μέτρων και την επάρκεια προσωπικού. Επάρκεια προσωπικού που σχετίζεται με τον αριθμό, τη σχετική εκπαίδευση και εξειδίκευση, καθώς και με το ρυθμό εργασίας.

Η προστασία εργαζομένων, πληθυσμού και περιβάλλοντος προϋποθέτει επίσης ότι θα υπάρχει σχεδιασμός έκτακτων καταστάσεων με ολοκληρωμένα σχέδια αντιμετώπισης πυρκαγιών και γενικότερα τεχνολογικών ατυχημάτων και φυσικών καταστροφών, ανάλογα με την περίπτωση και τους ειδικούς κινδύνους.

• Βασικές παράμετροι ενός ολοκληρωμένου σχεδίου είναι ενδεικτικά η εξέταση του συνόλου των σεναρίων έκτακτων καταστάσεων, λαμβάνοντας υπόψη την ολοκληρωμένη, ποσοτική εκτίμηση της επικινδυνότητας και την αλληλεπίδραση παραγόντων σε κάθε συγκεκριμένο δήμο και περιοχή. Επίσης η δυνατότητα επικαιροποίησης των σχεδίων και έγκαιρης ενσωμάτωσης δεδομένων πραγματικού χρόνου. Το ποια προστατευτική ενέργεια για τον πληθυσμό θα επιλεγεί ανάλογα με την περιοχή (αν δηλαδή θα επιλεγεί εκκένωση, προστασία σε σπίτια ή άλλες υποδομές, χρήση μέσων ατομικής προστασίας) δεν είναι μονοσήμαντα, αλλά εξαρτώνται από πολλές παραμέτρους.
• Ενα ολοκληρωμένο σχέδιο πρέπει να περιλαμβάνει την οργανωτική προετοιμασία με οδηγίες, μέσα (μεταφοράς, επικοινωνίας, πυρόσβεσης, ατομικής προστασίας κ.λπ.), υποδομές, επάρκεια προσωπικού, κατάλληλη εκπαίδευση της Πυροσβεστικής, των υπόλοιπων εμπλεκόμενων ομάδων έκτακτων αναγκών, αλλά και του συνόλου των εργαζομένων και του πληθυσμού. Θα πρέπει να σχεδιάζονται και να πραγματοποιούνται ασκήσεις ετοιμότητας και να υπάρχουν κατάλληλες οδεύσεις μαζικής διαφυγής και υποδομές και μέσα για την εκκένωση του πληθυσμού, εφόσον αυτή χρειαστεί ή για την προστασία του σε κατάλληλες εγκαταστάσεις.

Εύκολα μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι στο πλαίσιο του σημερινού καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, ο χωροταξικός σχεδιασμός, η λειτουργία κάθε εργασιακού χώρου και υποδομής, δεν γίνεται με γνώμονα την ικανοποίηση του συνόλου των κοινωνικών αναγκών. Η ανάλυση του κόστους - οφέλους από την πλευρά των καπιταλιστών και του κράτους τους οδηγεί στο να λαμβάνονται τόσα μέτρα, όσα απαιτούνται ώστε το κόστος πρόληψης να μην ξεπεράσει το κόστος από κάποιο ατύχημα.

Ενδεικτικά:

• Μεγάλες ελλείψεις μέτρων προστασίας του επαγγελματικού κινδύνου, πυρασφάλειας, πρόληψης τεχνολογικών ατυχημάτων, αντισεισμικής και αντιπλημμυρικής προστασίας (ελλείψεις και σε χώρους κατοικίας και κοινωνικών δραστηριοτήτων και σε εργασιακούς χώρους, ελλείψεις σε τεχνικά μέτρα πρόληψης αλλά και σε προσωπικό και διαδικασίες ασφάλειας).
• Ελλιπής προληπτική συντήρηση, μειώσεις προσωπικού και εντατικοποίηση εργασίας, υποτυπώδης εκπαίδευση εργαζομένων, απουσία εκπαίδευσης πολιτών κ.λπ., που αυξάνουν την επικινδυνότητα.
• Ανεξέλεγκτη γειτνίαση βιομηχανικών και βιοτεχνικών δραστηριοτήτων μεταξύ τους και με κατοικίες και άλλες κοινωνικές δραστηριότητες, με κίνδυνο ενός βιομηχανικού ατυχήματος μεγάλης έκτασης (χαρακτηριστικό παράδειγμα τα «καζάνια του θανάτου» όπως τα χαρακτηρίζουν οι κάτοικοι στο Πέραμα, μια ανάσα μόλις από τα σπίτια).
• Μείωση των κρατικών δαπανών για θέματα πρόληψης και προστασίας και υποτυπώδης κρατικός έλεγχος για τους κινδύνους σε εργασιακούς χώρους, χώρους κατοικίας και άλλων υπηρεσιών.
• Ανεπαρκής συντονισμός εμπλεκόμενων φορέων, μεταφορά αρμοδιοτήτων για την πολιτική προστασία στους δήμους και τις Περιφέρειες μέσα στο πλαίσιο της οικονομικής αυτοτέλειας και της επιχειρηματικής λειτουργίας τους και των ελλείψεων προσωπικού, απουσία ολοκληρωμένων σχεδίων αντιμετώπισης, απουσία μέσων, προσωπικού και μαζικών οδών διαφυγής, απουσία υπηρεσιών και υποδομών για την προστασία του πληθυσμού και για την παροχή πρώτων βοηθειών και την αποκατάσταση της υγείας των πληγέντων σε περίπτωση τεχνολογικών και φυσικών καταστροφών.

Στην ουσία, ακόμη και η υπάρχουσα νομοθεσία δεν εφαρμόζεται ουσιαστικά και αποτελεσματικά. Είτε δεν υπάρχουν καθόλου μελέτες, εκτιμήσεις και σχέδια, είτε υπάρχουν στα χαρτιά, αλλά οι ελλείψεις και ο υποτυπώδης κρατικός έλεγχος τα καθιστούν κενό γράμμα.

Επίσης, είναι ενδεικτική:

• Η απουσία ενός ουσιαστικού πλαισίου πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου των πυροσβεστών που εργάζονται με εξοντωτικά ωράρια, ελλιπή εκπαίδευση, εντατικοποίηση εργασίας, χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας της υγείας και ασφάλειάς τους, με κίνδυνο εργατικών ατυχημάτων και εκδήλωσης επαγγελματικών ασθενειών. Από το 1942 έως σήμερα, 53 πυροσβέστες έχουν χάσει τη ζωή τους στη χώρα μας εν ώρα εργασίας, το 38% αυτών σε αστικές και βιομηχανικές πυρκαγιές. Αξίζει να τονίσουμε ότι το επάγγελμα του πυροσβέστη χαρακτηρίζεται «πιθανώς καρκινογόνο» από τον Διεθνή Οργανισμό για την Ερευνα για τον Καρκίνο (IARC).
• Αντίστοιχα προβλήματα και ελλείψεις υπάρχουν και για τις υπόλοιπες εμπλεκόμενες υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης.
• Η υποβάθμιση του προσανατολισμού της αναγκαίας επιστημονικής έρευνας στους σχετικούς τομείς και η διατήρηση σκόπιμων ελλείψεων στο νομοθετικό πλαίσιο (π.χ. απουσία θεσμοθετημένων μεθοδολογιών και προδιαγραφών για την ποσοτική εκτίμηση επικινδυνότητας, τα μέτρα πρόληψης και τον ολοκληρωμένο σχεδιασμό έκτακτης ανάγκης, απουσία κριτηρίων για τις αποστάσεις ασφάλειας και τις χρήσεις γης, προβλέψεις όπου η εταιρεία είναι ταυτόχρονα ελεγκτής και ελεγχόμενος κ.ά.).

Η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που συνεχίζει στην ίδια ρότα με την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ σε αυτούς τους τομείς σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, υπηρετεί τις ανάγκες του κεφαλαίου και όχι τις λαϊκές ανάγκες.

Δεν πρέπει να μείνουμε απαθείς. Μέσα από τα ταξικά σωματεία, τις Λαϊκές Επιτροπές, να διεκδικήσουμε:

• Την άμεση λήψη όλων των αναγκαίων τεχνικών και οργανωτικών μέτρων πυροπροστασίας, αντισεισμικής και αντιπλημμυρικής προστασίας, πρόληψης εργατικών ατυχημάτων, επαγγελματικών ασθενειών και βιομηχανικών ατυχημάτων μεγάλης έκτασης, με ουσιαστικό κρατικό έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης.
• Εκτίμηση των κινδύνων ανά περιοχή και ανάλογος σχεδιασμός αντιμετώπισης αυτών, επαρκές, μόνιμο, κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό έκτακτης ανάγκης, επαρκής εκπαίδευση των εμπλεκόμενων φορέων, τακτική ενημέρωση και εκπαίδευση των κατοίκων.
• Αποφασιστική ενίσχυση του δυναμικού και της υλικοτεχνικής υποδομής των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους σε όλες τις περιοχές της χώρας.
• Θεσμοθέτηση μεθοδολογιών και προδιαγραφών, επιστημονική έρευνα με κριτήριο την εγγενή ασφάλεια και την προσαρμογή του εργασιακού και ευρύτερου περιβάλλοντος στις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού.

Ασφαλώς δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες. Οσο τα κλειδιά της οικονομίας τα έχουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, η υγεία και η ασφάλειά μας, το περιβάλλον θα θυσιάζονται στο βωμό της κερδοφορίας τους. Χρειάζεται άλλος δρόμος ανάπτυξης, όπου οι υποδομές, τα εργοστάσια, τα μέσα παραγωγής θα γίνουν λαϊκή περιουσία, με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό της οικονομίας και εργατικό έλεγχο. Σε έναν τέτοιο δρόμο ανάπτυξης η οργάνωση της παραγωγής, της εργασίας και των κοινωνικών υπηρεσιών, ο χωροταξικός σχεδιασμός, η λειτουργία κάθε εγκατάστασης θα γίνονται με κριτήριο την ικανοποίηση του συνόλου των κοινωνικών αναγκών, που θα περιλαμβάνει και την ουσιαστική προστασία της εργασιακής και δημόσιας υγείας και ασφάλειας και του περιβάλλοντος από τεχνολογικούς και φυσικούς κινδύνους. Για να ανοίξει αυτός ο δρόμος παλεύουμε καθημερινά και αποφασιστικά.

Copyright 2017 The Associated

1. Την ασφάλεια και προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών και του κράτους, του φυσικού περιβάλλοντος και ιδίως του δασικού πλούτου της χώρας, από τους κινδύνους των πυρκαγιών, θεομηνιών και λοιπών καταστροφών.

2. Την ευθύνη και τον επιχειρησιακό σχεδιασμό της καταστολής των πυρκαγιών και την παροχή συνδρομής για τη διάσωση των ατόμων και υλικών αγαθών, που απειλούνται από αυτές. Ως επιχειρησιακός σχεδιασμός της καταστολής νοούνται η οργάνωση, η διαχείριση και ο συντονισμός όλων των εμπλεκόμενων δυνάμεων πυρόσβεσης και διάσωσης, του εξοπλισμού και των άλλων μέσων. Ο επιχειρησιακός σχεδιασμός της καταστολής περιλαμβάνει ενέργειες που εξασφαλίζουν τον έγκαιρο εντοπισμό, αναγγελία και επέμβαση, ώστε να επιτυγχάνεται η άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπιση των πυρκαγιών και των κινδύνων που απορρέουν από αυτές.

3. Την ευθύνη για τη διεξαγωγή των πυροσβεστικών - διασωστικών επιχειρήσεων της πολιτικής προστασίας της χώρας, της οποίας συνιστά τον επιχειρησιακό βραχίονα.

Ο Αχ. Αρκαλάκης

Από άποψη πυροπροστασίας, με τον όρο «αστικό περιβάλλον» εννοούμε καθετί ανθρωπογενές, π.χ. όλων των ειδών τα κτίρια (κατοικίες, βιομηχανικά κ.λπ.), τα μέσα μεταφοράς (αυτοκίνητα, αεροπλάνα, τρένα), τους δρόμους (πρανή, σήραγγες κ.ά.).

Η πυροπροστασία σε αστικό περιβάλλον επιτυγχάνεται με δύο τρόπους: α) Με την πρόληψη και β) με την κατάσβεση.

Παρακάτω θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τον καθένα από αυτούς.

Με τον όρο «πρόληψη» εννοούμε τη λήψη προληπτικών μέτρων για την αποφυγή έναρξης και επέκτασης πυρκαγιάς.

Ολα τα κτίρια, ανεξάρτητα από τη χρήση τους, πρέπει να πληρούν τα μέτρα πυροπροστασίας που επιβάλλονται κατά περίπτωση από τον Κανονισμό Πυροπροστασίας για τα νέα κτίρια (κτίρια κατασκευασμένα μετά τις 17/2/1989), τις Πυροσβεστικές Διατάξεις για τα υφιστάμενα κτίρια (κτίρια κατασκευασμένα μέχρι τις 17/2/1989), καθώς και το ειδικό νομικό πλαίσιο που ρυθμίζει τα μέτρα και μέσα πυροπροστασίας σε βιομηχανίες, διυλιστήρια, πρατήρια υγρών και αέριων καυσίμων, σήραγγες οδικού δικτύου και άλλες ειδικές χρήσεις που λόγω της επικινδυνότητας και της ιδιαιτερότητάς τους απαιτούν ειδικές διατάξεις.

Η προληπτική πυροπροστασία των κτιρίων χωρίζεται σε δύο επιμέρους τομείς: Την παθητική πυροπροστασία και την ενεργητική πυροπροστασία.

Με τον όρο «παθητική πυροπροστασία» εννοούμε το σύνολο των μέτρων εκείνων που έχουν παρθεί με την κατασκευή του κτιρίου και εξασφαλίζουν την έγκαιρη και ασφαλή διαφυγή του κοινού από το κτίριο σε περίπτωση συμβάντος, καθώς και την αποφυγή μετάδοσης της πυρκαγιάς σε άλλους χώρους ή άλλα κτίρια.

Με τον όρο «ενεργητική πυροπροστασία» εννοούμε τα μέσα πυροπροστασίας που πρέπει να εγκαθίστανται σε ένα κτίριο και τα οποία αποσκοπούν στον έγκαιρο εντοπισμό μιας πυρκαγιάς ή στην άμεση αντιμετώπισή της πριν αυτή καταστεί ανεξέλεγκτη.

Για όλες τις κατηγορίες των κτιρίων επιβάλλεται η σύνταξη, από τεχνικό επιστήμονα, μελέτης πυροπροστασίας. Για τα νέα κτίρια συνυποβάλλεται με τις άλλες μελέτες για τη λήψη άδειας οικοδομής στην αρμόδια Πολεοδομική Υπηρεσία, ενώ για τα υφιστάμενα κτίρια πριν την έναρξη λειτουργίας στην αρμόδια Πυροσβεστική Υπηρεσία. Ο έλεγχος και η θεώρηση του τεύχους της παθητικής πυροπροστασίας γίνονται από την Πολεοδομία, ενώ της ενεργητικής πυροπροστασίας από την Πυροσβεστική Υπηρεσία.

Η λήψη των μέτρων και μέσων πυροπροστασίας, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, έχει υποχρεωτικό χαρακτήρα. Τέλος, η ισχύουσα νομοθεσία σε πολλές περιπτώσεις έκδοσης άδειας λειτουργίας επιχειρήσεων προβλέπει τον εφοδιασμό τους με πιστοποιητικό (ενεργητικής) πυροπροστασίας. Το πιστοποιητικό εκδίδεται από την Πυροσβεστική Υπηρεσία.

Τα τελευταία χρόνια, το Πυροσβεστικό Σώμα επανεξετάζει τη νομοθεσία πυροπροστασίας, και όσον αφορά τα μέσα και μέτρα πυροπροστασίας αλλά και όσον αφορά τη διαδικασία ελέγχου των μελετών πυροπροστασίας και τη χορήγηση του πιστοποιητικού πυροπροστασίας.

Επιγραμματικά αναφέρουμε τις κυριότερες αλλαγές που έχουν επέλθει:

Για την έκδοση της άδειας οικοδομής δεν απαιτούνται πλέον ο έλεγχος και η θεώρηση της μελέτης πυροπροστασίας, αλλά μόνο η κατάθεσή της στα αρμόδια γραφεία πυροπροστασίας και η χορήγηση από αυτά μίας βεβαίωσης κατάθεσης. Ο έλεγχος και η θεώρηση της μελέτης θα υλοποιηθούν μόνο στην περίπτωση που ζητηθεί πιστοποιητικό πυροπροστασίας για το συγκεκριμένο κτίριο.

Στη χορήγηση του πιστοποιητικού πυροπροστασίας έχουν επέλθει σημαντικές αλλαγές. Συγκεκριμένα, ενώ παλιότερα για τη χορήγησή του ήταν υποχρεωτική η πραγματοποίηση αυτοψίας ώστε να διαπιστωθούν η λήψη των μέσων και μέτρων πυροπροστασίας και η καλή λειτουργία τους, τώρα αρκεί η προσκόμιση υπεύθυνων δηλώσεων από τον ιδιοκτήτη και τον αρμόδιο τεχνικό επιστήμονα.

Φορείς δραστηριοτήτων που χαρακτηρίζονται «χαμηλού κινδύνου - κατηγορία Α» - όπως για παράδειγμα χώροι συνάθροισης κοινού με θεωρητικό πληθυσμό μικρότερο ή ίσο των 150 ατόμων που δεν χρησιμοποιούν για τις λειτουργικές τους ανάγκες υγραέριο (φιάλες ή δεξαμενές), καταστήματα (λιανικής διάθεσης τροφίμων ή καταστήματα υπηρεσιών) με εμβαδόν μικρότερο ή ίσο των 1.000 τετραγωνικών μέτρων που στεγάζονται σε υφιστάμενα κτίρια (οικοδομική άδεια πριν από το Φλεβάρη του 1989) - απαλλάσσονται από την υποχρέωση σύνταξης μελέτης ενεργητικής πυροπροστασίας. Σε νέα κτίρια (οικοδομική άδεια μετά από το Φλεβάρη του 1989) εξακολουθεί να ισχύει η υποχρέωση σύνταξης και υποβολής μελέτης παθητικής ή/και ενεργητικής πυροπροστασίας όπου απαιτείται, σύμφωνα με τα οριζόμενα του άρθρου 15 του ΠΔ 71/1988 (ΦΕΚ 32Α), όπως ισχύει.

Οι φορείς των δραστηριοτήτων που υπάγονται στην «κατηγορία Α» απαλλάσσονται από την υποχρέωση εφοδιασμού με πιστοποιητικό πυροπροστασίας, αλλά οφείλουν να τηρούν και να συντηρούν τα μέτρα και μέσα πυροπροστασίας που απαιτούνται από την κείμενη νομοθεσία, τα οποία θα αποτυπώνονται σε σχέδια κάτοψης που υπάρχουν στο φάκελο που θα τηρείται στην επιχείρηση.

Στις δύο τελευταίες περιπτώσεις που αναφέραμε, το Πυροσβεστικό Σώμα οφείλει να πραγματοποιεί έκτακτους ελέγχους σε ποσοστό 30% και 40 % αντίστοιχα. Ουσιαστικά καταργείται ο καθολικός έλεγχος που πραγματοποιούσε η Πυροσβεστική.

Με τον όρο «κατάσβεση» εννοούμε τον επιχειρησιακό σχεδιασμό για την κατάσβεση πάσης φύσεως πυρκαγιών.

Ο επιχειρησιακός σχεδιασμός είναι ένα σύνθετο πρόβλημα που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως το προσωπικό, την εκπαίδευσή του, την κατανομή της δύναμης και του εξοπλισμού.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ

Ο παράγοντας «άνθρωπος» στην κατάσβεση των πυρκαγιών παίζει σημαντικό ρόλο. Το επάγγελμα του πυροσβέστη είναι μεν συναρπαστικό, είναι όμως και απαιτητικό σωματικά, διανοητικά και ψυχικά. Καλούμαστε να δουλέψουμε σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες (υψηλές θερμοκρασίες, ύψη, κλειστούς χώρους), μπροστά σε σύνθετα προβλήματα, κάτω από μεγάλη πίεση και συχνά αντιμέτωποι με σκληρές εικόνες. Είναι αυτονόητο ότι απαιτούνται σωματική αντοχή, ψυχραιμία, διαύγεια και ψυχική ισορροπία. Γι' αυτό η επιλογή των υπαλλήλων πρέπει να γίνεται με ειδικά κριτήρια, τα οποία θα καλύπτουν και τα τρία πεδία.

Αυτήν τη στιγμή, το προσωπικό στο Πυροσβεστικό Σώμα έχει διαχωριστεί σε τέσσερις κατηγορίες:

Το μόνιμο προσωπικό, η πρόσληψη του οποίου πλέον γίνεται μέσω των πανελλήνιων εξετάσεων και περιλαμβάνει τους Αξιωματικούς, Υπαξιωματικούς και Πυροσβέστες, τους Πυροσβέστες Πενταετούς Υποχρέωσης με τριετή ανανέωση, τους Πυροσβέστες Πενταετούς Υποχρέωσης, τους Εποχικούς Πυροσβέστες, το Πολιτικό Προσωπικό, που διακρίνεται σε διοικητικό και βοηθητικό, και τους Εθελοντές Πυροσβέστες. Το επίπεδο εκπαίδευσης του προσωπικού, καθώς και το καθηκοντολόγιό του, διαφέρει.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

Η εκπαίδευση του προσωπικού γίνεται στις σχολές της Πυροσβεστικής Ακαδημίας.

Η εκπαίδευση φυσικά συνεχίζεται σε όλο τον εργασιακό βίο, καθώς υπάρχει ανάγκη συνεχούς βελτίωσης, συμπλήρωσης και αναβάθμισης των γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων του προσωπικού, για τη συνέχιση της προσωπικής και επαγγελματικής του ανάπτυξης και την ενεργό προσαρμογή του στο ραγδαία μεταβαλλόμενο κοινωνικό και επαγγελματικό περιβάλλον.

Τέλος, μέρος της εκπαίδευσής μας είναι η πραγματοποίηση ασκήσεων σε αντικείμενα που δεν συναντώνται συχνά, για παράδειγμα στις εγκαταστάσεις SEVESO.

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Το Πυροσβεστικό Σώμα είναι κατεξοχήν μηχανοκίνητο σώμα. Η επιτυχία των επιχειρήσεων κατά μεγάλο ποσοστό εξαρτάται από την επάρκεια του μηχανολογικού εξοπλισμού, το πόσο καλά είναι συντηρημένος και την παλαιότητά του.

ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥ

Το σύνολο της δύναμης και του εξοπλισμού του Πυροσβεστικού Σώματος κατανέμεται σε όλη την επικράτεια της χώρας, προκειμένου να μειωθεί ο χρόνος απόκρισης σε συμβάντα αρμοδιότητάς τους.

Η κατανομή είναι σε Περιφερειακές Υπηρεσίες, οι οποίες είναι Αποκεντρωμένες Υπηρεσίες με τοπική αρμοδιότητα, που εκτείνεται σε συγκεκριμένη εδαφική περιοχή.

Στο μηχανισμό πυρόσβεσης, όπου δεν υπάρχει η δυνατότητα κάλυψης από το κράτος, κατ' εφαρμογή του ν. 4029/2011, μετά από απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη, εντάσσονται ο εθελοντισμός και οι δημοτικές αρχές.

Κλείνοντας, θα θέλαμε να συνοψίσουμε: Οι επιχειρήσεις πυρόσβεσης και διάσωσης απαιτούν επαγγελματισμό, άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό, κατανεμημένο σε όλη την επικράτεια της χώρας και εφοδιασμένο με τον απαιτούμενο εξοπλισμό. Δεν είμαστε αντίθετοι στον εθελοντισμό, αρκεί να γίνεται με ανιδιοτέλεια και να εντάσσεται στο μηχανισμό του Πυροσβεστικού Σώματος.