H χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για τους εργαζόμενους, εξετάζεται από τα κυβερνητικά επιτελεία. Για το θέμα αυτό χτες το απόγευμα συναντήθηκε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου με τον αρμόδιο για θέματα δημοσίων δαπανών υφυπουργό Γ. Δρυ, σε μια προπαρασκευαστική σύσκεψη, καθώς σήμερα το πρωί ο Γ. Παπαντωνίου έχει νέα συνάντηση με τον πρωθυπουργού Κ. Σημίτη προκειμένου να τον ενημερώσει σχετικά.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Γ. Δρυς παρουσίασε στον Γ. Παπαντωνίου εναλλακτικά σενάρια χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος, τα οποία επεξεργάστηκαν οι αρμόδιες υπηρεσίες του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Αν και παράγοντες του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας τις τελευταίες μέρες διέψευσαν διάφορα σενάρια άντλησης νέων εσόδων για τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος (αύξηση φόρου σε τσιγάρα - ποτά), αυτό τίποτα δεν αποκλείει να υπάρχουν επεξεργασμένες «εναλλακτικές» προτάσεις. Οι προτάσεις αυτές, δεν είναι βέβαια, τόσο ανώδυνες, όπως οι προτάσεις Τσουκάτου, οι οποίες μάλλον προβλήθηκαν με στόχο την εκτόνωση της λαϊκής δυσαρέσκειας από την επικίνδυνα συσσωρευμένη εκρηκτική ύλη.

Δεν αποκλείεται, λοιπόν, η κυβέρνηση να θέσει θέμα αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων, σαν πιθανό αντιστάθμισμα κάποιων κυβερνητικών υποχωρήσεων - ελιγμών στις ακραίες αντιασφαλιστικές θέσεις που παρουσίασε πρόσφατα το υπουργείο Εργασίας. Γιατί όλοι αναγνωρίζουν σήμερα ότι η κυβέρνηση είναι αρκετά «στριμωγμένη» από τη λαϊκή κατακραυγή και, χωρίς να υποχωρεί από τους αρχικούς της σχεδιασμούς, αναζητά εναγωνίως τρόπους εκτόνωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι θέσεις του υπουργείου Εργασίας, δεν προβλέπουν αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων, καθώς στηρίζονται στην αύξηση του χρόνου εργασίας για χορήγηση σύνταξης στα 65 χρόνια για άνδρες - γυναίκες και στον ουσιαστικό εκμηδενισμό των συντάξεων. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι στα κυβερνητικά σχέδια δεν υπάρχουν και οι εναλλακτικές εφεδρείες, οι οποίες θα προβάλλονται στη μια ή άλλη μορφή, ανάλογα με την οξύτητα των λαϊκών αντιδράσεων.

Και ενώ η κυβέρνηση έχει μοιράσει τους ρόλους των στελεχών της, σε «καλούς» και «κακούς», σε «διαλλακτικούς» και «αδιάλλακτους», για να θολώσει τα νερά, παρέμβαση έμμεσης στήριξης της κυβέρνησης ετοιμάζεται να κάνει ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας με την παρουσίαση της ετήσιας Εκθεσης την ερχόμενη Παρασκευή που θα γίνει στην ετήσια γενική συνέλευση των μετόχων.

Κατά την πάγια πλέον ακραία νεοφιλελεύθερη λογική που διακρίνει τη διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδας - με την υποβαθμισμένη βέβαια ιδιότητά της σαν εσχάτου υποκαταστήματος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) - το αίτημα της αύξησης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, τίθεται σαν μεσοπρόθεσμος στόχος των 10 επόμενων ετών. Αν αντί του όρου «ελληνική οικονομία», θέσουμε τον όρο «ελληνικό κεφάλαιο», η ΤΕ ζητά εκ των ων ουκ άνευ την ποικιλότροπο ενίσχυση των μεγάλων επιχειρήσεων, την αφαίρεση όλων εκείνων των στοιχείων τα οποία θεωρούνται... αντικίνητρα για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας. Τέτοιο... αντικίνητρο, σαφώς θεωρείται το υφιστάμενο ασφαλιστικό σύστημα, το οποίο ζητάνε να «ελαφρύνει», να μειωθούν δηλαδή οι εργοδοτικές και κρατικές εισφορές, πάντα για λόγους ανταγωνιστικότητας...

.

Διαστάσεις παίρνει η ασυδοσία των τραπεζών σε βάρος των πελατών τους, εξέλιξη που οφείλεται και στην επέκταση του τραπεζικού κεφαλαίου στη λεγόμενη εντός ΟΝΕ εποχή. Η πραγματικότητα αυτή φανερώνεται ακόμη και από τα στοιχεία που δημοσιοποίησε χτες ο λεγόμενος Τραπεζικός Μεσολαβητής. Παρά το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος οργανισμός δεν έχει τα τυπικά και ουσιαστικά εχέγγυα να διαμεσολαβεί μεταξύ των τραπεζών και των πελατών τους, μια και είναι όργανο που ίδρυσαν και ελέγχουν οι τραπεζίτες, τα στοιχεία που δίνει στη δημοσιότητα σκιαγραφούν με το δικό τους τρόπο την αυξανόμενη ασυδοσία των τραπεζιτών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, στο πρώτο τρίμηνο του έτους τα παράπονα που διατυπώθηκαν τηλεφωνικά και εξετάστηκαν από τον τον «Τραπεζικό Μεσολαβητή» υπερδιπλασιάστηκαν. Συγκεκριμένα, έφτασαν σε αριθμό τα 582, από 260 που ήταν στο αντίστοιχο περσινό διάστημα. Ταυτόχρονα ο αριθμός των παραπόνων που διατυπώθηκαν γραπτώς και εξετάζονται έφτασε σε 131. Κύρια αιτία διαμαρτυρίας των πελατών είναι η «συμπεριφορά» των τραπεζών για τις πιστωτικές κάρτες και τα δάνεια, δηλαδή για τον τομέα της καταναλωτικής πίστης, που σημειώνει ραγδαία αύξηση και έχει οδηγήσει στην υπερχρέωση των νοικοκυριών της χώρας.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του «Τραπεζικού Μεσολαβητή», το 80% των υποθέσεων, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που επιλύθηκαν με συμβιβασμό των δυο μερών, έκλεισαν «υπέρ των πελατών» και το 70% από αυτές «διευθετήθηκε» από τις ίδιες τις τράπεζες. Το γεγονός αυτό, εάν μη τι άλλο, αποδείχνει ότι ακόμη και οι ίδιες οι τράπεζες παραδέχτηκαν στις περισσότερες περιπτώσεις το δίκιο του πελάτη τους. Να σημειώσουμε πως ο «Μεσολαβητής» εξετάζει μόνον τις περιπτώσεις που εμπίπτουν στον κανονισμό λειτουργίας του, ενώ δε δημοσιοποιεί και τις διαμαρτυρίες που διατυπώνονται εναντίον του από πελάτες των τραπεζών.

Αυξημένος αριθμός παραπόνων αφορά και τις μεγάλες επιχειρήσεις που συνεργάζονται με τράπεζες. Στην κατηγορία αυτή αναφέρονται χορηγήσεις καρτών για «διευκόλυνση» εξόφλησης αγαθών, χωρίς προηγούμενη επαρκή ενημέρωση. Για τα δάνεια αναφέρονται πολλά κρούσματα πρόσθετων επιβαρύνσεων για προεξόφληση δανείων, πέραν της ρήτρας πρόωρης εξόφλησης και για τις καταθέσεις παρεμβάσεις των τραπεζών σε λογαριασμούς για διόρθωση λαθών χωρίς προηγούμενη ενημέρωση των δικαιούχων.