ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Συνεχίζονται οι προβοκάτσιες

Μερικοί μερικοί φαίνεται πως ταυτίζουν ή -τουλάχιστον- μπερδεύουν τις έννοιες πολιτική και προβοκάτσια. Πριν από λίγο καιρό, ο κ. Γιαννόπουλος, στέλεχος της ΝΔ και αρμόδιος για την ΕΝΑΕ, μιλώντας με δημοσιογράφους, υποστήριξε ότι το κόμμα του θα συνεργαστεί με το ΚΚΕ στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Σημείωσε, μάλιστα, πως για το σκοπό αυτό έχουν γίνει και σχετικές επαφές. Ο ισχυρισμός αυτός, όμως, διαψεύστηκε κατηγορηματικά και καταγγέλθηκε από το ΚΚΕ. Υποχρεώθηκε, μάλιστα, η ηγεσία της ΝΔ, να προχωρήσει σε δημόσια διάψευση των λεγομένων του στελέχους της.

Τώρα, το θέμα επανέρχεται. Τη σκυτάλη παίρνει η προσκείμενη στη ΝΔ εφημερίδα της Κεφαλλονιάς «Φιλελεύθερος Ριζοσπάστης», η οποία αναπαράγει σε μεγαλύτερη έκταση και βάθος όλα όσα διαψεύστηκαν και καταγγέλθηκαν. Και όχι μόνον αυτό, αλλά προχωρά παραπέρα και κάνει συστάσεις στην τοπική οργάνωση του ΚΚΕ, η οποία απολύτως δικαιολογημένα κατάγγειλε τα επανεμφανιζόμενα προβοκατόρικα σενάρια.

Τέλος πάντων, αν η ΝΔ θέλει, σώνει και καλά, να συνεργαστεί με κάποιους στις δημοτικές εκλογές, μπορεί ανέτως, να το πράξει με το ΠΑΣΟΚ, με το οποίο συμφωνεί τόσο στις γενικές πολιτικές θέσεις, όσο και στις σχετικές με το θέμα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Με το ΚΚΕ και τις θέσεις του, όμως, βρίσκεται τόσο μακριά, όσο και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Εβαλε πλάτες...

Κάτω από το μπαράζ αντιδράσεων, που προκάλεσαν οι αντιλαϊκές επιλογές της κυβέρνησης για το...«μάξι ασφαλιστικό», τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος συνεχίζουν να μοιράζουν τους ρόλους σε «καλούς» και «κακούς», επιχειρώντας να θολώσουν έτσι τα νερά.

Και καλά η κυβέρνηση με τους «καλούς - διαλλακτικούς» και τους «κακούς - αδιάλλακτους», τη δουλιά της κάνει. Οπως φαίνεται όμως, τη δουλιά τους - για την ακρίβεια την ίδια ακριβώς δουλιά του αποπροσανατολισμού - φαίνεται πως κάνουν και εκπρόσωποι του ΣΥΝ - όπως ο κ. Κουναλάκης - που από τα παράθυρα τηλεοπτικών καναλιών, καλούν την κυβέρνηση να συνδυάσει τα αντιλαϊκά μέτρα για την κοινωνική ασφάλιση με...«ένα κερασάκι στην τούρτα». Το να βγαίνει, βέβαια, ο κύριος Κουναλάκης και να λέει ότι ο ΣΥΝ θα πάρει μέρος στο διάλογο και παράλληλα να... συνιστά στην κυβέρνηση να προωθήσει τα συγκεκριμένα μέτρα εξαγγέλλοντας παράλληλα κάποια φορολογία στα εισοδήματα των «εχόντων και κατεχόντων» ή διαθέτοντας τμήμα των εισπράξεων από την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, για τη χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων, δεν είναι απλά από τις περιπτώσεις που ο ΣΥΝ «βάζει πλάτη». Είναι, συνολικά, η κατάντια του συγκεκριμένου χώρου, οι εκπρόσωποι του οποίου συχνά - πυκνά γίνονται βασιλικότεροι του βασιλέως...

Ούτε βήμα πίσω

Τη «γλώσσα» του αγώνα θα «μιλήσουν» και θα τη «μιλήσουν» ηχηρά αύριο, μέρα πανεργατικής παλλαϊκής απεργιακής κινητοποίησης, η εργατική τάξη και ο λαός της χώρας. Τη μόνη «γλώσσα» που καταλαβαίνουν η άρχουσα τάξη και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι και η μόνη που μπορεί να καταστήσει «κουρελόχαρτο» τη βαρβαρότητα που η κυβέρνηση είχε το θράσος να βαφτίσει «μεταρρύθμιση» του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.

Το εργατικό λαϊκό κίνημα με στεντόρεια φωνή διατρανώνει αύριο: «Τέρμα πια στους διαλόγους της απάτης»! Διατρανώνει πως σ' αυτή την κρίσιμη ώρα για την κατάκτηση του αιώνα όλα θα κριθούν στους δρόμους. Θα κριθούν από το μαζικό και αποφασιστικό, ενωτικό και ενιαίο αγώνα. Από την αδιάλειπτη, συνεχή, πολύμορφη ταξική πάλη.

Σ' αυτή την προσταγή οφείλει να υπακούσει το συνδικαλιστικό κίνημα. Εχει χρέος με βάση τις ρεαλιστικές, στοιχειοθετημένες, προτάσεις των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων, να δώσει νέα πνοή, νέα ώθηση στους αγώνες, να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια κλιμάκωσης, να μην ακυρώσει καθιστώντας την «ντουφεκιά στον αέρα», την αυριανή κινητοποίηση. Αυτή την ώρα, αυτό είναι το στοιχείο με βάση το οποίο όλοι θα κριθούν και πάνω απ' όλα θα κριθεί το ίδιο το μέλλον της κοινωνικής ασφάλισης.

Το έδαφος είναι πρόσφορο για μαζικούς συνεχείς αγώνες, «ποτίζεται» από τον αναβρασμό και την αγωνιστική ανάταση των ανθρώπων του μόχθου. Από τη δυσχερή θέση στην οποία έχει περιέλθει η κυβέρνηση κάτω από την πίεση των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων και των χιλιάδων εργατών που συμπαρατάσσονται μαζί τους. Και προκαλεί οργή και αγανάκτηση ο συλλογισμός πως αν και οι άλλες δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα έτσι δρούσαν τα προηγούμενα χρόνια, αν δεν έτρεχαν ασθμαίνοντας στα τραπέζια των «κοινωνικών διαλόγων», πολλά δεινά για την εργατική τάξη θα είχαν αποτραπεί και ίσως να μην είχε καν αποτολμηθεί η ανακοίνωση της αντιασφαλιστικής λαίλαπας.

Και σήμερα, που σήμανε η ώρα της μάχης, αν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες επιχειρήσουν να αντιπαραθέσουν εκ νέου στη γλώσσα του αγώνα ένα νέο γύρο «κοινωνικού διαλόγου», θα είναι διπλά κατάπτυστες και υπόλογες γιατί ξέρουν καλύτερα από όλους ότι: Ακόμα κι αν η κυβέρνηση προτείνει διάλογο από μηδενική βάση, θα είναι απλά ένας ελιγμός, μια παγίδα θανατηφόρα. Η ίδια η εμπειρία βεβαιώνει πως σύντομα θα επανέλθει δριμύτερη, με νέα πιο σφοδρά μέτρα, που θα φέρουν και τη σφραγίδα της νομιμοποίησης από τις ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος.

Ας μην υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο, κάθε τακτική, για να κερδίσει χρόνο, να οδηγήσει σε τετελεσμένα γεγονότα, να σαλαμοποιήσει και διαιρέσει το κίνημα και τους εργαζόμενους, και να καταφέρει τελικά το συντριπτικό πλήγμα στην κοινωνική ασφάλιση. Το προηγούμενο άλλων «κοινωνικών διαλόγων» επιβεβαιώνει περίτρανα του λόγου το αληθές. Καμιά εμπιστοσύνη, λοιπόν. Δε νοείται καμιά συμμετοχή του συνδικαλιστικού κινήματος στα τραπέζια των «κοινωνικών εταίρων». Κάτι τέτοιο αυτή την ώρα θα ισοδυναμεί με προδοσία σε βάρος της εργατικής τάξης.

Οι κατακτήσεις είναι αδιαπραγμάτευτες. Και ο «διάλογος» τώρα πρέπει και θα διεξαχθεί στους δρόμους, με τους όρους του ενιαίου και μαχητικού αγώνα. Οσο για τις «σειρήνες» που άρχισαν το «τραγούδι» του διαλόγου, όπου κι αν εντοπίζονται, πρέπει να απομονώνονται και να αντιμετωπίζονται δεόντως. Ο λαός ως άλλος «πολυμήχανος Οδυσσέας» είναι σίγουρο ότι θα κλείσει τα αυτιά και θα τις προσπεράσει, στο πλευρό του ΠΑΜΕ θα συνεχίσει το πολυκύμαντο ταξίδι της πάλης και της σύγκρουσης, με ενδιάμεσες στάσεις την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων του και με τελικό προορισμό τη δική του, καταδική του «Ιθάκη».

«Προτάσεις»... αποπροσανατολισμού

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο ξεσηκωμός και η κατακραυγή του κόσμου, για τις κυβερνητικές θέσεις διάλυσης της Kοινωνικής Aσφάλισης, έχουν φέρει σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση. Ετσι, κάποιοι παράγοντες, επιχειρούν να ενεργοποιήσουν, διάφορες... βαλβίδες ασφαλείας και κυρίως αποπροσανατολισμού. Βρήκε έτσι ο Τσουκάτος και προτείνει την αύξηση, λέει, της φορολογίας σε ποτά και τσιγάρα, ώστε να χρηματοδοτηθεί το έλλειμμα των ασφαλιστικών ταμείων. Την ίδια στιγμή παράγοντες του οικονομικού επιτελείου δημόσια αφήνουν να εννοηθεί ότι δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο επιβολής φόρου στα... υψηλά εισοδήματα για τον ίδιο σκοπό, ενώ στο τετ-α-τετ ψιθυρίζουν πως «δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση».

Βέβαια, φορολογία στα τσιγάρα για... κοινωνικούς σκοπούς είχε επιβληθεί το 1994, χωρίς κανείς να γνωρίζει σήμερα τι έγιναν τα χρήματα που συγκέντρωσαν από την επιπλέον φορολογία. Αλλα, κι αν επιβληθούν νέοι έμμεσοι φόροι ποιοι θα τους πληρώσουν; Μήπως οι πλούσιοι που στα διάφορα ταξίδια τους ψωνίζουν από φορολογικούς παραδείσους; Οι εργαζόμενοι θα βάλουν και πάλι το χέρι στην τσέπη. Πάντως σ' ό,τι αφορά την υποτιθέμενη επιβολή φόρων στα υψηλά εισοδήματα, οι εν λόγω... προτείνοντες ξεχνούν ότι αυτή ακριβώς η κυβέρνηση πριν από ένα χρόνο εξάγγειλε την κλιμακωτή και για δύο χρόνια φορολογική ελάφρυνση των μεγαλοεισοδηματιών και των μεγάλων επιχειρήσεων, με μείωση των σχετικών φορολογικών συντελεστών.

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι κανείς τους δεν έχει ξεχάσει κάτι. Περισσότερο αναζητούν τρόπους και άλλοθι για τον υποτιθέμενο διάλογο που θέλουν να κάνουν, ενώ είναι γνωστό ότι μοναδική επιδίωξη της κυβερνητικής πολιτικής είναι η σύγκρουση με την εργατική τάξη, προκειμένου να φέρουν σε πέρας την ολοκληρωτική ανατροπή του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος.

Συναγερμός

«Επί ποδός»

η εργατιά

και σύσσωμη

αξιώνει

να πάρουν πίσω

οι θλιβεροί

το νόμο τους

αγχόνη!

Σ' αναβρασμό

η εργατιά

κι η απαίτησή της