Στις 7 του Ιούλη καλούμαστε να ψηφίσουμε για τις εθνικές εκλογές. Εχουμε διανύσει ήδη πάνω από εννιά χρόνια αδυσώπητης οικονομικής κρίσης, στα τέσσερα απ' τα οποία βρίσκεται στο «τιμόνι» της χώρας ο αυτοαποκαλούμενος «προοδευτικός» ΣΥΡΙΖΑ, που υιοθέτησε στο ακέραιο την επιβαλλόμενη από την Ευρωπαϊκή Ενωση, το ΔΝΤ και τις ΗΠΑ πολιτική και όχι μόνο την οικονομική. Σαφώς, οι παθογένειες του σύγχρονου καπιταλιστικού συστήματος δεν εμφανίστηκαν για πρώτη φορά με την κρίση, αλλά η τελευταία έκανε στα μάτια και το μυαλό πολλών απολύτως ξεκάθαρο ότι το σύστημα αυτό δεν παίρνει βελτίωση, αλλά μόνο ανατροπή.

Η απόπειρα να παρουσιαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ, με μόνη στην ουσία διαφοροποίησή του την αριστερίζουσα ρητορεία, ως ο δήθεν προοδευτικός πόλος που τάχα διαφέρει από τις παραδοσιακά ταγμένες στην εξυπηρέτηση του καπιταλιστικού συστήματος δυνάμεις, δηλαδή αυτές του συντηρητικού/νεοφιλελεύθερου σχήματος της ΝΔ και του σημερινού μεταλλαγμένου - ούτε καν σοσιαλδημοκρατικού - που περισσότερο μοιάζει με Ε.ΔΗ.Κ- ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, έχει προφανώς αποτύχει.

Η αποτυχία αυτή οφείλεται σαφώς στην απόλυτη ανακολουθία λόγων και έργων του ΣΥΡΙΖΑ και στη συνακόλουθη διάψευση απ' αυτόν των προσδοκιών της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Το μόνο που εγγυάται ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τη συνέχεια της απάνθρωπης μονεταριστικής πολιτικής, της ΕΕ και των αφεντικών της - των μεγάλων καπιταλιστικών συμφερόντων - και τη διαιώνιση του ακίνδυνου για το σύστημα αυτό δικομματισμού. Αλλωστε, μπροστά σ' αυτόν τον κίνδυνο, της κατάρρευσης δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ και της καταγραφής από αυτόν εκλογικών ποσοστών που δεν θα του επέτρεπαν πλέον να παίξει το ρόλο του «κόμματος εξουσίας» του αστικού πολιτικού συστήματος, προκηρύχθηκαν εσπευσμένα οι εθνικές εκλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ ο ίδιος έχει επιλέξει για τον εαυτό του αυτόν τον άχαρο ρόλο.

Μπροστά σ' αυτήν τη συνεχιζόμενη αντιλαϊκή πολιτική, που όσο πάει και σκληραίνει σε επίπεδο οικονομίας, που εμπλέκει τη χώρα διεθνώς σε επικίνδυνους ανταγωνισμούς μεγάλων οικονομικών συμφερόντων με δικαιολογία το προσωπείο της ανάπτυξης και ετεροκαθορίζει την εξωτερική της πολιτική, που απαξιώνει εργασιακά δικαιώματα, δημιουργεί στρατιές ανέργων και εξαθλιώνει τους εργαζόμενους, που κάνει τους αυτοαπασχολούμενους να ασφυκτιούν, που υπακούει τυφλά στα κελεύσματα του ΝΑΤΟ και των ισχυρών πολυεθνικών οικονομικών συμφερόντων, η μόνη απάντηση είναι η ψήφος στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και η συμπαράταξη με αυτό και ενδυνάμωσή του και στην καθημερινή πάλη.

Τη γνωστή σε όλους ΝΔ και τα «παλικάρια» της δεν την φέρνει το ΚΚΕ, τη φέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ και η αποτυχία του να υπηρετήσει τα λαϊκά συμφέροντα κι αυτός έχει όλη την ευθύνη. Στηρίζουμε και εμπιστευόμαστε το ΚΚΕ, για να ισχυροποιήσουμε μία συνεπή δύναμη αντιπολίτευσης σε αυτές τις αντιλαϊκές πολιτικές. Δεν ψηφίζουμε ένα οποιοδήποτε κόμμα γι' αυτό που θα θέλαμε να γίνει για εμάς, ώστε ήδη από την επομένη να το μετανιώσουμε. Ψηφίζουμε το ΚΚΕ γι' αυτό που ήδη είναι για εμάς και με εμάς, το λαό, για τον αγώνα που δίνει στο Κοινοβούλιο, στους χώρους εργασίας, στις κινητοποιήσεις, στην κοινωνία, κάθε μέρα και όχι μόνο τη μέρα των εκλογών. Για να βάλουμε φρένο στις αντιλαϊκές πολιτικές, αλλά και για να χτίσουμε το δρόμο προς τη σοσιαλιστική προοπτική. Στις εκλογές στις 7 του Ιούλη, αναδεικνύουμε το ΚΚΕ τρίτη δύναμη, ισχυρό πόλο λαϊκής αντιπολίτευσης.

ΠΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ!

Ποια πολιτική δύναμη θα αντιπολιτεύεται αταλάντευτα την πολιτική που θα συνεχίσει να εφαρμόζεται στην πατρίδα μας κατά τις εντολές και τις παραγγελίες της ΕΕ ανεξαρτήτως του ποιος θα κυβερνά; Μόνο το ΚΚΕ! Το ΚΚΕ είναι η συνεπής δύναμη που βρίσκεται 100 χρόνια τώρα στο πλευρό του λαού υπηρετώντας τα συμφέροντά του. Στο κόμμα αυτό έχει ο λαός τον σύντροφό του.

Γι' αυτό και ο λαός πρέπει επιτέλους να γυρίσει την πλάτη του στα δικομματικά ψευτοδιλήμματα του τύπου «ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ», αλλά και στις καλόβολες «εναλλακτικές» εφεδρείες του συστήματος. Δεν πάμε ούτε με τη ΝΔ ούτε με τον ΣΥΡΙΖΑ, που αποτελούν παραλλαγές του ενός και ίδιου στην ουσία προγράμματος, που δεν είναι άλλο από το χαρτί του καπιταλισμού. Και δεν πάμε βέβαια ούτε με τα ευκαιριακά κόμματα - πυροτεχνήματα που φτιάχνονται την τελευταία στιγμή για να ικανοποιήσουν «δυσαρεστημένους» πάσης φύσεως και προελεύσεως. Πάμε με το ΚΚΕ!

Η ψήφος στο ΚΚΕ και στις 7 Ιουλίου είναι η μόνη κερδισμένη για τον λαό ψήφος. Ψήφος οπουδήποτε αλλού είναι ψήφος που χαρίζεται σε όσους υπηρετούν το κεφάλαιο.

Γι' αυτό και στις 7 Ιουλίου ψηφίζουμε πάλι ΚΚΕ!

Ενισχύουμε το ΚΚΕ! Πάμε με το ΚΚΕ! Στέλνουμε το ΚΚΕ ισχυρό στη Βουλή!

Μπροστά στην ολομέτωπη νεοφιλελεύθερη επίθεση που δέχτηκε και δέχεται ο κόσμος της εργασίας, με εργαλείο τα μνημόνια, το ΚΚΕ ήταν και είναι το κόμμα που αντιτάχθηκε στη λογική των μονόδρομων και υπερασπίστηκε τις λαϊκές κατακτήσεις.

Σήμερα, η προσπάθεια εδραίωσης ενός νέου διπολισμού ανάμεσα στη ΝΔ και στον ΣΥΡΙΖΑ, με το ψεύτικο δίλημμα της συντήρησης ή της «προόδου», στόχο έχει να αλώσει συνειδήσεις και να αφαιρέσει ακόμα περισσότερες κατακτήσεις.

Την επόμενη μέρα των εκλογών θα είναι αναγκαία μια πιο ισχυρή αντιπολίτευση υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων και γι' αυτό έχει ιδιαίτερη αξία η ενίσχυση του ΚΚΕ και η δημιουργία ενός κοινωνικού, πολιτικού μετώπου αντίστασης και προοπτικής.

Παρ' όλες τις επιμέρους επιφυλάξεις μου και παραμένοντας ενεργός στον συνδικαλιστικό χώρο των «Παρεμβάσεων» στην Εκπαίδευση, θεωρώ αναγκαία σήμερα τη στήριξη του ΚΚΕ, που μπορεί να αποτελέσει ανάχωμα στα σχέδια του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού στη χώρα μας.

Στις 7 Ιούλη όποιος θυμάται και βλέπει, οι απλοί και καθημερινοί άνθρωποι του μόχθου πρέπει να ψηφίσουν το ΚΚΕ.

Αυτό σημαίνει να μη διαλέξεις μνημόνιο, φασισμό, όσους μαύρισαν έως τώρα τη ζωή των πολλών με τις πολιτικές τους. Να μη διαλέξεις όσους βρίσκονται στην ίδια πλευρά. Και μόνο ότι το ΚΚΕ είπε την αλήθεια σε συνθήκες δυνατών αυταπατών και ψεμάτων, στα δύσκολα δηλαδή, αυτό δείχνει ότι είναι το κόμμα των πολλών.

ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ παίζουν το έργο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που το έχουμε ξαναδεί. Ενώ συμφωνούν στα κύρια, παριστάνουν ότι μονομαχούν για να παγιδεύσουν και πάλι τον κόσμο. Ο,τι χάθηκε για το λαό και ό,τι ετοιμάζονται να αρπάξουν, μόνο με ένα ισχυρό ΚΚΕ μπορούμε να το φρενάρουμε, να το πάρουμε πίσω. Τα άλλα κόμματα που παίρνουν θέση να κυβερνήσουν δίπλα τους, όπως το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, ή νέα που εμφανίζονται, είναι εξίσου επικίνδυνα για τους πολλούς σαν κι εμάς.

Εχουν θράσος να λένε ότι το ΚΚΕ φέρνει τη ΝΔ, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ την ξεπέρασε! Δεν ξεχνάμε! Ο ΣΥΡΙΖΑ διέσυρε, απογοήτευσε, γκρεμοτσάκισε τον κόσμο της αριστεράς, που πίστεψε, είχε διάθεση να παλέψει. Η ΝΔ έλεγε τον ΣΥΡΙΖΑ αριστερή - κομμουνιστική δύναμη, παίζοντας το ίδιο παιχνίδι. Οι αριστεροί, οι εργαζόμενοι, οι αγωνιστές είναι για τα δύσκολα. Γνωρίζουν, τραβούν μπροστά. Το ΚΚΕ μόνο τους προειδοποίησε.

Η κυβέρνηση στις 8 Ιούλη ξέρουμε τι θα κάνει, όποια κι αν είναι. Η αντιπολίτευσή μας είναι που μετράει τώρα, ένα πανίσχυρο ΚΚΕ. Ολοι με ψηλά το κεφάλι για ένα πιο δυνατό Κόμμα του λαού, που δεν θα μας πουλήσει στα δύσκολα που είναι μπροστά!

Τώρα που, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι όλα συγκεχυμένα και κρύβονται πίσω από παραπλανητικά λόγια οι δύσκολες αλήθειες, πρέπει να ακουστεί, όσο γίνεται πιο δυνατά, ο επίμονος, οραματικός λόγος του ΚΚΕ στη Βουλή των Ελλήνων.

ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ ΚΚΕ

Από το 2010 ζούμε μια παρατεταμένη κρίση που μεταφράστηκε σε μείωση μισθών και εισοδημάτων, αύξηση της άμεσης και έμμεσης φορολογίας, εξαφάνιση των κοινωνικών δικαιωμάτων, διάλυση των εργασιακών σχέσεων και υποβάθμιση της Παιδείας και της Υγείας. Ταυτόχρονα συνοδεύτηκε με συμμόρφωση με τις επιταγές του διεθνούς κεφαλαίου, επιτροπεία στην οικονομική πολιτική, συμμετοχή στις επιδιώξεις του ευρωπαϊκού και αμερικανικού παράγοντα στην ευρύτερη περιοχή και περαιτέρω υποδούλωση στις απαιτήσεις των αγορών. Ετσι, αυξήθηκε η ανεργία και μισό εκατομμύριο νέοι άνθρωποι έφυγαν από τη χώρα για μια καλύτερη ζωή. Τέλος, σε επίπεδο γεωστρατηγικής, η περιοχή μας αποσταθεροποιήθηκε κι άλλο, τόσο με τη ΝΑΤΟική διείσδυση στα Βαλκάνια μέσω της συνθήκης των Πρεσπών, όσο και με την επιθετική πολιτική της Τουρκίας στη ΝΑ Μεσόγειο, η οποία υπαγορεύεται και υποστηρίζεται από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Η κρίση αυτή δεν ήρθε ως φυσικό και αναπόφευκτο φαινόμενο, όπως την παρουσιάζουν τα συστημικά ΜΜΕ. Ηταν η συνειδητή επιλογή, αρχικώς του ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, να μεταφέρουν στο ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή στον ελληνικό λαό, τα χρέη και την επισφάλεια του τραπεζικού τομέα, εξυπηρετώντας έτσι το κεφάλαιο που δραστηριοποιείται στην Ευρώπη. Και η επιλογή αυτή συνοδεύτηκε με τη γενικότερη ύφεση και που συνοπτικά ονομάστηκε «μνημόνιο». Και βέβαια υπηρετήθηκε με συνέπεια και από τους εταίρους αυτών των κυβερνήσεων, ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ και ΑΝΕΛ, αλλά και τα φυσικά πρόσωπα που, ενώ υπηρέτησαν από υπουργικές θέσεις αυτές τις πολιτικές, στη συνέχεια δημιούργησαν κόμματα που διεκδικούν την ψήφο μας, όπως ο Λαφαζάνης (ΛΑΕ), η Κωνσταντοπούλου (Πλεύση Ελευθερίας) και ο Βαρουφάκης (ΜΕΡΑ25).

Απέναντι σε όλα αυτά, η μόνη συνεχής και συνεπής αντίσταση προήλθε από το ΚΚΕ. Το κόμμα αυτό εμπόδισε όπου μπορούσε την εξάπλωση της εξαθλίωσης. Διεκδίκησε και πέτυχε το σταμάτημα των πολιτικών αυτών σε δήμους, σε ολόκληρους κλάδους εργαζομένων, σε σχολεία και πανεπιστήμια, σε νοσοκομεία. Το ΚΚΕ βρέθηκε δίπλα σε κάθε συνδικαλιστική διεκδίκηση, εμπόδισε τη διακοπή ρεύματος σε εκατοντάδες σπίτια φτωχών ανθρώπων, πάλεψε για παιδικούς σταθμούς σε κάθε δήμο, δυσκόλεψε τους πλειστηριασμούς κατοικιών, διεκδίκησε για καλύτερα πανεπιστήμια. Το βασικό όμως είναι πως το ΚΚΕ επιβεβαίωσε καθαρά ότι δεν μπορεί να υπάρξει διαχείριση του καπιταλισμού προς όφελος της κοινωνίας, ανεξάρτητα αν κυβερνά η συντήρηση, η σοσιαλδημοκρατία ή η «πρώτη φορά αριστερά». Και βέβαια είναι ο μόνος πραγματικός αντίπαλος της ναζιστικής συμμορίας και των ψευτοπαλικαράδων της στις γειτονιές, στους εργασιακούς χώρους, στην κοινωνία.

Είναι αδιανόητο να ζητάνε την ψήφο του ελληνικού λαού τα κόμματα που έφεραν το ΔΝΤ στη χώρα, τα κόμματα που υπέγραψαν τρία μνημόνια, τα κόμματα που υλοποίησαν μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια τις απαιτήσεις της τρόικας και του κεφαλαίου, τα κόμματα που για να κυβερνήσουν δεν δίστασαν να συνεργαστούν με τη δεξιά της ακραίας συντήρησης, όπου χρειάστηκε. Και βέβαια, έχουμε καταλάβει όλοι πως οι πολιτικές τους είναι ακριβώς οι ίδιες, χωρίς την προσχηματική έστω διαφοροποίηση που επιβάλλει η ιδεολογία τους.

Σε αυτές τις εκλογές το ερώτημα που τίθεται δεν είναι το «ποιος θα είναι κυβέρνηση», αλλά το «ποιος θα είναι αντιπολίτευση». Στην πραγματικότητα, στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές ο λαός ψηφίζει για αντιπολίτευση στις πολιτικές του (νεο)φιλελευθερισμού, όπως θα υλοποιηθούν από την επερχόμενη κυβέρνηση της ΝΔ, με ή χωρίς κυβερνητικούς εταίρους. Στην πολιτική αυτή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αντιπολιτευθεί, δεδομένου ότι την έχει υπηρετήσει με συνέπεια κοροϊδεύοντας τον κόσμο και καλλιεργώντας ελπίδες, στις οποίες όμως δεν ανταποκρίθηκε όταν παρέλαβε την κυβερνητική σκυτάλη από τις προηγούμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ/ΝΔ και όταν θεσμοθέτησε ήδη όλο το πλαίσιο που θα παραλάβει ο Μητσοτάκης και οι συν αυτώ. Η δε υπόλοιπη, κυβερνώσα ή μη, αριστερά έχει ήδη δοκιμαστεί είτε σε κυβερνητικά πόστα ή σε συνδικαλιστικές συμμαχίες, με νωπά ακόμη αποτελέσματα των επιλογών αυτών.

Είναι λοιπόν απαραίτητο να ενισχυθεί το ΚΚΕ στις επερχόμενες εκλογές, επειδή είναι η μόνη πολιτική δύναμη που αποτέλεσε, που αποτελεί και που θα αποτελέσει αποτελεσματική αντιπολίτευση προς όφελος του λαού. Μπορεί η διεθνής συγκυρία να είναι αρνητική, μπορεί ο λαός μας να έχει απογοητευτεί από τα ψέματα του ΣΥΡΙΖΑ και να ταυτίζει (και) την Αριστερά με τη μνημονιακή πολιτική, όμως μπορεί ο καθένας να καταλάβει πού θα είχαν φτάσει τα πράγματα αν δεν είχε βάλει πλάτη αντίστασης το ΚΚΕ. Ο λαός πρέπει να έχει μέτωπο απέναντι στις σκληρές πολιτικές του κεφαλαίου, απέναντι στα οικονομικά, κοινωνικά και εντέλει εθνικά προβλήματα που αναπόφευκτα επιφέρουν τα μνημόνια και η υπηρέτησή τους. Ανεξάρτητα από τις διαφωνίες που μπορεί να υπάρχουν σε θέματα ιδεολογίας, στρατηγικής και τακτικής, είναι αναγκαία η συστράτευση όλων των προοδευτικών δυνάμεων στις τάξεις του ΚΚΕ για να υπάρξει η ελπίδα να κερδηθεί αυτός ο πόλεμος που ζούμε.

Στις βουλευτικές εκλογές που έρχονται η υποστήριξη του ΚΚΕ είναι σημαντικό ζήτημα, γιατί την επόμενη μέρα θα χρειαστούν αγώνες και θα πρέπει κάποιοι να βοηθήσουν τους αγώνες. Και το ΚΚΕ έχει αποδείξει μέχρι σήμερα ότι και πριν από τις εκλογές και μετά τις εκλογές, κάθε φορά είναι μπροστά στους αγώνες. Βοηθάει τους εργαζόμενους, βοηθάει τους συνταξιούχους, βοηθάει το λαό, στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Οι υπόλοιποι ενδιαφέρονται για τη νομή της εξουσίας. Οι υπόλοιποι ενδιαφέρονται για τις θέσεις. Τα κόμματα τα οποία διαγκωνίζονται σήμερα έχουν ακριβώς την ίδια πολιτική. Εμφανίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ ως αριστερά, ως αριστερό κόμμα, ενώ εφάρμοσε την πιο σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική. Η ΝΔ είναι γνωστή για τη νεοφιλελεύθερη και σκληρή, επίσης, πολιτική της, υπάρχουν βέβαια και διάφορα άλλα κόμματα τα οποία λειτουργούν, δυστυχώς, συμπληρωματικά στα δύο πρώτα. Μόνο η στήριξη του ΚΚΕ δίνει διέξοδο για την επόμενη μέρα, για τη βοήθεια των αγώνων οι οποίοι θα χρειαστούν.

Ψηφίζω ΚΚΕ,

γιατί τα εγχώρια αστικά κόμματα (και τα κόμματα «μιας χρήσης»):

α) Από κοινού ψήφισαν το 3ο μνημόνιο, με το οποίο η κυβέρνηση νομιμοποίησε τα δύο προηγούμενα και όλους τους εφαρμοστικούς τους νόμους, δηλαδή το αντιλαϊκό οπλοστάσιο έως το 2060.

β) Από κοινού ψηφίζουν το 90% των μέτρων με τα σκανδαλώδη, «αναπτυξιακά», φορολογικά και άλλα κίνητρα στο μεγάλο κεφάλαιο.

γ) Σκοπό τους έχουν να μετατρέψουν την εργατική τάξη σε μια μάζα άνευρη και υποτακτική.

δ) Μετέτρεψαν τους νέους εργαζόμενους σε θύματα της ανακύκλωσης της ανεργίας, με τα τρίωρα και τα τετράωρα, με τους μισθούς πείνας.

ε) Με την πολιτική τους οδήγησαν σε αθρόα μετανάστευση το νέο επιστημονικό δυναμικό.

στ) Οδήγησαν, από κοινού, τους συνταξιούχους στην ανέχεια, κι όχι μόνο αυτό, τους μυκτηρίζουν κι από πάνω λέγοντάς τους, ο ένας απ' τους δύο: «Αν θεωρείτε λίγα αυτά που σας δίνω, ψηφίστε ΝΔ για να μην πάρετε τίποτα!».

ζ) Γιατί το ΚΚΕ έγκαιρα προειδοποίησε τους μικρομεσαίους αγρότες ότι η πολιτική της ΕΕ, η ΚΑΠ και οι αναδιαρθρώσεις που τη συνοδεύουν φέρνουν το ξεκλήρισμά τους για να ωφεληθούν τα μονοπώλια.

Ψηφίζω ΚΚΕ,

γιατί είναι το κόμμα που ασταμάτητα προσπαθεί να πείσει τους εργαζόμενους να γυρίσουν την πλάτη τους:

i) Στη λογική του «μικρότερου κακού».

ii) Στη λογική του «μη χείρον βέλτιστον».

γιατί:

iii) η λογική τού «να εξασφαλίσω έστω τα 700 ευρώ», μας έφερε στα 400 ευρώ!

iv) η λογική τού «να σκύψω το κεφάλι για να εξασφαλίσω τουλάχιστον μια θέση εργασίας», μας έφερε στο μια θέση εργασίας να μοιράζεται σε δυο και τρεις εργαζόμενους!

v) Η λογική τού «να περάσει το 1ο μνημόνιο για να έρθει η ανάπτυξη», μας έφτασε στο να ψηφίζεται και το 3ο μνημόνιο και να δένεται ο λαός χειροπόδαρα μέχρι το 2060!

Λατρεμένε μου Συγχαρητήρια

Τέτοια εξέλιξη κανείς δεν την περίμενε! Ξεπέρασες και αυτόν που μιμήθηκες έντονα από το '12 έως τώρα, τον πραγματικά τεράστιο πολιτικό απατεώνα.

Σε λίγο θα «διαφεντεύουν» η «αγέλαστος πέτρα» και «η ξανθιά» από κοντά.

Λατρεμένε μου...

Ο λαός δεν συγχωρεί την αλαζονεία, το να του κουνούν το δάκτυλο, το να στέλνεις βαθιά στη συντήρηση μεγάλα τμήματα της δικής σου fake αριστεράς.

Εμένα άσε με...

Πελάτη σας δεν κατάφερε κανείς να με κάνει.

Εμένα και χιλιάδες άλλους που δεν βολεύονται με «λιγότερο ουρανό».

Αυτούς που τραγουδούν στους δρόμους

ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΓΡΑΝΑΖΙ ΔΕΝ ΓΥΡΝΑ - ΕΡΓΑΤΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Αυτούς που στις 8 του Ιούλη θα είναι πάλι στους ίδιους δρόμους γιατί στις 7 του Ιούλη θα έχουν κάνει και πάλι το χρέος τους.

ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΘΥΣΙΕΣ

Σταθερά, αταλάντευτα

Τρία κόκκινα γράμματα ...ΚΚΕ

Ψηφίζω ΚΚΕ, γιατί η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η μόνη που δεν πάει χαμένη. Γιατί με το ΚΚΕ υπάρχει ελπίδα μέσα και έξω από τη Βουλή. Υπάρχει ελπίδα να διασωθεί η πολιτιστική κληρονομιά του τόπου μας. Τίποτα δεν χαρίζεται, είναι στο δικό μας χέρι να φτιάξουμε έναν κόσμο καλύτερο.

Στις 7 Ιούλη μόνο μία είναι η επιλογή - ΚΚΕ γιατί ξέρουμε πού θα πάει την επόμενη μέρα. Φυσικά στους αγώνες μας για να μπορούμε να ζούμε και να δημιουργούμε ανεμπόδιστα.

Αλλη μία εκλογική μάχη για το ΚΚΕ για να είναι δυνατότερη η φωνή των εργαζομένων, των νέων που υποαπασχολούνται, ετεροαπασχολούνται και παλεύουν να βρουν δουλειά, των συνταξιούχων, όλων που μοχθούν για ένα καλύτερο σήμερα με τους συνεχείς αγώνες σε όλα τα μέτωπα και ένα φωτεινό αύριο σε έναν κόσμο όπου θα έχουν θέση και προτεραιότητα οι πολλοί και όχι οι λίγοι, σε έναν κόσμο χωρίς ταξικές και φυλετικές διακρίσεις, πολέμους, προσφυγιά, σε έναν κόσμο όπου η Παιδεία και ο Πολιτισμός θα είναι δικαίωμα και όχι προνόμιο. Σε αυτήν τη μάχη στηρίζω το ΚΚΕ με την ψήφο μου και καλώ τους σκεπτόμενους συμπολίτες μας να σκεφτούν ότι όσα ζητάμε είναι εφικτά, αλλά πρέπει να είμαστε μαζί, πολλοί μαζί, κανείς δεν περισσεύει.

Επειτα από ώριμη σκέψη αποφάσισα ότι η συμπόρευσή μου με τη Λαϊκή Ενότητα έφτασε στο τέλος της.

Μετά την αναμενόμενη ήττα των ευρωεκλογών, πληθαίνουν οι αναλύσεις για το πώς πρέπει να πορευτεί η ριζοσπαστική αριστερά και η ΛΑΕ.

Πολλά γράφτηκαν, πολλά ειπώθηκαν, αρκετά από αυτά έχουν κάποια βάση, αλλά αποτελούν μια επιφανειακή κριτική.

Οτι φταίει η ευρωπαϊκή συγκυρία, ότι φταίει η πολυκερματισμένη ελληνική αριστερά, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συμπαρέσυρε σ' αυτήν την εκλογική ήττα όλη την αριστερά.

Εγώ θα έλεγα ότι φταίνε οι αυταπάτες μας, και πρώτα απ' όλα οι αυταπάτες που ο ίδιος είχα.

Η πρώτη αυταπάτη ήταν ότι με συγκόλληση διαφορετικών συνιστωσών αριστερής προέλευσης, από διαφορετικές ιστορικές καταβολές στο χώρο της αριστεράς, μπορείς να χτίσεις ένα ριζοσπαστικό αριστερό μέτωπο. Φάνηκε από την αρχή, από την ιδρυτική συνδιάσκεψη, η αδυναμία να συμφωνήσουμε σε ένα καταστατικό που να δεσμεύει όλα τα μέλη και τις οργανώσεις που απαρτίζουν τη ΛΑΕ.

Το χαλαρό οργανωτικό σχήμα δεν συνεισέφερε στην οργάνωση αποτελεσματικών και μαζικών δράσεων. Αποτέλεσμα, η υποβαθμισμένη συλλογικότητα στη διαμόρφωση των αποφάσεων και την εφαρμογή τους από τα συλλογικά όργανα.

Η υποτίμηση της εσωτερικής ενημέρωσης και πληροφόρησης.

Οι αδυναμίες και τα λάθη στην πολιτική ανάδειξης νέων στελεχών, στον συνεχή δημιουργικό έλεγχο της δουλειάς τους και η μικρή συμμετοχή εργατικών στελεχών στα όργανα.

Η ΛΑΕ δεν κατάφερε να γίνει πειστική ούτε στη νεολαία, ούτε στους εργαζομένους.

Η δεύτερη αυταπάτη ήταν ότι χωρίς ουσιαστική εκπροσώπηση στους εργατικούς χώρους και συνδικάτα έχεις αποτελεσματικό ριζοσπαστικό μέτωπο.

Συνεχίστηκε και μετά τη διάσπαση, και μετά τη συνδιάσκεψη της ΛΑΕ, η συμπόρευση σε συνδικαλιστικό επίπεδο φιλοκυβερνητικών και αντικυβερνητικών δυνάμεων, δηλαδή συνδικαλιστών της ΛΑΕ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Αλλά και στην τοπική αυτοδιοίκηση ήταν μεγάλη η ζημιά που υπέστη πολιτικά η ΛΑΕ από τη θετική ψήφο που έδωσαν στον προϋπολογισμό της Περιφέρειας επί Δούρου οι αντιπεριφερειάρχες που πολιτεύονταν στο όνομα της ΛΑΕ. Αποτέλεσμα, το βάθεμα της απογοήτευσης και η αποστράτευση.

Τρίτη αυταπάτη, η πολιτική συνεργασιών της ΛΑΕ, καλώντας σε πολιτικές συνεργασίες οι οποίες μάλιστα δεν εμπέδωσαν, χωρίς καθαρό ταξικό πρόσημο, η άθροιση στελεχών από προσωποπαγείς πολιτικούς φορείς ή με οργανώσεις που πρεσβεύουν έναν «δίκαιο» - εθνικό καπιταλισμό, όχι μόνο δεν εγγυώνται πολλαπλασιασμό των ψήφων αλλά σύγχυση και σταδιακή απώλεια του ταξικού προσανατολισμού.

Κοιτάζοντας πίσω, διαπιστώνω ότι τα εγχειρήματα της ανανεωτικής αριστεράς ή της ριζοσπαστικής αριστεράς απέτυχαν και τακτικές συνεργασιών σε μέτωπα χωρίς οργανωτική δομή και προγραμματική σύγκλιση είναι καταδικασμένες να αποτύχουν. Φορείς χωρίς καθαρό ταξικό, μαρξιστικό - λενινιστικό πρόσημο, καταλήγουν να έχουν τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επαγγέλλονται.

Χωρίς οργανωμένο κόμμα, χωρίς ενότητα θέλησης και δράσης, που εδράζεται στο πρόγραμμά του και εξασφαλίζεται από τις οργανωτικές του αρχές, χωρίς κατάλληλη οργανωτική διάρθρωση, δεν μπορεί να υπάρξει καμία αλλαγή προς το συμφέρον της εργατικής τάξης και του λαού.

Σε συνθήκες πισωγυρίσματος του κινήματος, σε συνθήκες επικράτησης των πιο αντιδραστικών καπιταλιστικών δυνάμεων, θεωρώ ότι είναι αναγκαίο να βάλω πάνω απ' όλα τις μαρξιστικές και λενινιστικές αξίες, να στηρίξω τον μόνο φορέα που τις πρεσβεύει, το ΚΚΕ.

Στις εκλογές της 7ης Ιουλίου πήρα την απόφαση να στηρίξω το ΚΚΕ ώστε να έχει μια αποτελεσματική παρέμβαση στη Βουλή και στους χώρους εργασίας.

Για την ανατροπή του ταξικού συσχετισμού, για δυνατό ΚΚΕ ώστε να μπουν οι βάσεις και να αλλάξουν οι ταξικοί συσχετισμοί προς όφελος της εργατικής τάξης, για την οριστική ανατροπή του συστήματος.

Πήρα την απόφαση να στηρίξω το κόμμα που υπάρχει 100 χρονιά τώρα σταθερά, πρωτοπόρο στην υπεράσπιση της εργατικής τάξης, που η ειλικρινής συλλογική αυτοκριτική του, ιδιαίτερα των τελευταίων χρόνων, και η βαθιά γνώση και η εμπειρία που έχει αποκτήσει μέσα από την μελέτη της Ιστορίας του, θα βοηθήσουν στην αποφυγή λαθών και πισωγυρισμάτων.

Εργάτης ο ίδιος, γιος εργάτη, πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να επιστρέψω στον φυσικό μου χώρο, να στηρίξω το Κόμμα της μάνας μου και του παππού μου, να δουλέψω για την ενίσχυση του Κόμματος, να δώσω τη μάχη στο μέτωπο ενάντια στον αντικομμουνισμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου. Στη γενέτειρά μου τη Λιβαδειά, να δώσω τη μάχη, έστω και από μακριά, για να κερδηθεί η χαμένη έδρα της Βοιωτίας.

Μέσα μου πλέον δεν υπάρχουν αυταπάτες. 'Η με το κεφάλαιο ή με τους εργαζόμενους.

Αυτήν την κρίσιμη στιγμή θα πρέπει να αντισταθούμε στα ψευτοδιλήμματα που θέτουν τα αστικά κόμματα, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, «ψηφίστε τον έναν για να μην έρθει ο άλλος». Μαζί, χέρι χέρι, ψήφισαν τις μνημονιακές συμβάσεις.

Να αντισταθούμε στις Σειρήνες των κομμάτων που λειτουργούν ως ανάχωμα υπερασπίζοντας ουσιαστικά τα συμφέροντα του κεφαλαίου, «ψηφίστε Βαρουφάκη ή όποιον άλλον για να μη βγει αυτοδύναμος ο Κούλης». Ο Βαρουφάκης ήταν ο πρωτεργάτης της συμφωνίας με τους δανειστές.

Η μόνη ψήφος που θα βγάλει το λαό κερδισμένο την επόμενη μέρα είναι η ψήφος στο ΚΚΕ.

Η στήριξη του ΚΚΕ με την ψήφο και η συμμετοχή στους αγώνες που οργανώνει είναι η σωστή επιλογή για όλους τους ανθρώπους των λαϊκών στρωμάτων, του μόχθου, της εργασίας.