«Οι μικρομεσαίοι αγρότες της χώρας μας βρίσκονται μπροστά σε μια νέα επίθεση πιο σφοδρή, πιο συντονισμένη και πιο ολοκληρωμένη, που απορρέει από την αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης», ήταν τα πρώτα λόγια του Β. Μπούτα και συνέχισε λέγοντας τα ακόλουθα:

«Επίθεση που σιγοντάρεται και από τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας, που θεωρούν μονόδρομο την Κοινή Αγροτική Πολιτική και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Αυτές οι δυνάμεις δηλώνουν ότι τάχα κατανοούν τα προβλήματά μας για να υφαρπάζουν τη συμπάθειά μας και την ψήφο μας, αλλά κάνουν ό,τι μπορούν για να υπονομεύσουν τους αγώνες μας, που έχουν στόχο να εμποδίσουν και ανατρέψουν αυτή την αντιαγροτική πολιτική.

Η νέα πολιτική πιο ανοιχτά, πιο απροκάλυπτα υπηρετεί τα συμφέροντα των πολυεθνικών τροφίμων, τους εμπορομεσάζοντες στο εσωτερικό και εξωτερικό.

Εχουν επεξεργαστεί και εφαρμόζουν μια σειρά μέτρων και πολιτικές, που από τη μια εξασφαλίζουν τεράστια κέρδη στις τράπεζες και στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα της οικονομίας και από την άλλη, όλο και πιο πολλούς μικροαγρότες οδηγούν στη φτώχεια και στην ανέχεια, ενώ κάνουν προβληματική την παραμονή στην παραγωγική διαδικασία, σε ένα μεγάλο μέρος μικρών και μεσαίων αγροτών.

Την τελευταία δεκαετία κάθε χρόνο 10 χιλιάδες μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά ξεκληρίζονται, ενώ η αγροτική απασχόληση μειώνεται κατά 20 χιλιάδες απασχολούμενους, με αποτέλεσμα η ύπαιθρος να ερημώνεται και να μαραζώνει και οι νέοι να παίρνουν το δρόμο της μετανάστευσης στα αστικά κέντρα αλλά και στη Γερμανία. Αυτό το φαινόμενο θα ενταθεί τα επόμενα χρόνια, αν δεν ανακόψουμε και αν δεν ανατρέψουμε την αντιλαϊκή, αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ.

Και αυτό, γιατί η προοπτική που προδιαγράφεται για το άμεσο μέλλον είναι πολύ χειρότερη από τη σημερινή κατάσταση. Στα πλαίσια της «Ατζέντα 2000» και του ΠΟΕ, στα δύο επόμενα χρόνια θα γίνει συνολικότερη αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, με στόχο να μειωθεί δραστικά η στήριξη της γεωργίας. Οι συζητήσεις που γίνονται για να μειωθούν και να καταργηθούν οι επιδοτήσεις στα καπνά για να προστατευτεί τάχα η δημόσια υγεία, ο περιορισμός της βαμβακοκαλλιέργειας για περιβαλλοντικούς τάχα λόγους και η σύνδεση των επιδοτήσεων με την ποιότητα επιβεβαιώνουν ότι με διάφορα προσχήματα θα προσπαθήσουν να μειώσουν δραστικά τη στήριξη της γεωργίας. Να συγκεντρώσουν τη γη και την παραγωγή στα χέρια μερικών επιχειρήσεων και επιχειρηματιών και να μετατρέψουν τους μικρούς και μεσαίους αγρότες σε εργάτες γης χωρίς δικαιώματα.

Η πραγματικότητα για τους μικρούς και μεσαίους αγρότες είναι χειρότερη, αν πάρουμε υπόψη μας την κατάσταση που επικρατεί στην ύπαιθρο, στους τομείς της Υγείας, της Παιδείας, των Συγκοινωνιών, του Πολιτισμού, του Αθλητισμού και των συνθηκών εργασίας.

Η εγκατάλειψη της υπαίθρου φαίνεται πέρα από τη στασιμότητα στα μεγάλα έργα υποδομής και στην ισχνή χρηματοδότηση των Καποδιστριακών Δήμων, παρά τα μεγάλα λόγια περί ανάπτυξης της υπαίθρου, που υπόσχονταν η κυβέρνηση όταν καταργούσε τις Κοινότητες.

Τις επιπτώσεις της προηγούμενης και της νέας οικονομικής πολιτικής τις ζει ο κάθε κάτοικος της υπαίθρου και ιδιαίτερα οι μικρομεσαίοι αγρότες, ανεξάρτητα από το προϊόν που παράγουν και το είδος της κτηνοτροφίας ή αλιείας που έχουν. Παντού, σε όλες τις αγροτικές παραγωγικές δραστηριότητες έχουν αντίχτυπο οι πολιτικές που εφαρμόζονται».

Μπροστά λοιπόν σ' αυτή την άσχημη κατάσταση των μικρομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων και ψαράδων, οι τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές και συνεταιριστικές οργανώσεις (ΓΕΣΑΣΕ - ΣΥΔΑΣΕ - ΠΑΣΕΓΕΣ), όχι μόνο δεν κάνουν απολύτως τίποτα για τα συμφέροντα των αγροτών, αλλά αντίθετα κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους να καλύψουν και να δικαιολογήσουν την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης. Σιγοντάρουν και προωθούν αυτές τις αντιαγροτικές πολιτικές.

Σ' αυτόν το ρόλο του «Δούρειου Ιππου» τους ακολουθούν και ορισμένες διοικήσεις αγροτικών Ομοσπονδιών και Ενώσεων Συνεταιρισμών, αλλά και διοικήσεις Ομάδων Παραγωγών. Οι ομάδες παραγωγών προωθούνται από την Ευρωπαϊκή Ενωση για να υπονομεύσουν τους συνεταιρισμούς να περάσουν την υποταγή των αγροτών στους εμποροβιομηχάνους και να διαφθείρουν μαζικά τις συνειδήσεις με τα γνωστά σκάνδαλα στα οποία είναι ιδιαίτερα ανεκτική η Ευρωπαϊκή Ενωση.

Είναι χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις των διεπαγγελματικών οργανώσεων στα βιομηχανικά ροδάκινα και το βαμβάκι, όπου με τη συμμετοχή τους και τη σύμφωνη γνώμη τους έχουν παρθεί αποφάσεις που άνοιξαν το δρόμο για κοινοτικές και κυβερνητικές αποφάσεις καταστροφικές για παραγωγούς και προϊόντα.

Η συμμετοχή των τριτοβάθμιων και ορισμένων δευτεροβάθμιων οργανώσεων στα περιβόητα συμβούλια αγροτικής πολιτικής, που μοναδικό στόχο έχουν τον αποπροσανατολισμό των αγροτών, ρίχνει νερό στο μύλο της παραπληροφόρησης που επιδιώκει η κυβέρνηση και ταυτόχρονα προωθεί και διαφημίζει την αντιαγροτική πολιτική με διάφορες διαχειριστικές προτάσεις.

Η πλήρης σιωπή των διοικήσεων των τριτοβάθμιων οργανώσεων ΓΕΣΑΣΕ - ΣΥΔΑΣΕ - ΠΑΣΕΓΕΣ για την κατάργηση των τιμών ασφαλείας σε καπνό, ρύζι, βιομηχανική τομάτα, βιομηχανικά ροδάκινα, λάδι, τα νέα μέτρα καταστροφής των βαμβακοπαραγωγών, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις κατασχέσεις της ΑΤΕ, το ασφαλιστικό των αγροτών, αποδείχνει τη μεγάλη απόσταση που έχουν πάρει από τα συμφέροντα των αγροτών.

Από την άλλη μεριά, η συστράτευση αυτών των διοικήσεων στην επίθεση που κάνουν οι διάφοροι κρατικοί και κυβερνητικοί μηχανισμοί για να δυσφημίσουν και υπονομεύσουν τους αγώνες και την οργάνωση των αγροτών, δείχνει πόσο κοντά βρίσκονται στην αντιαγροτική πολιτική και στα συμφέροντα των πολυεθνικών τροφίμων, στους εμποροβιομηχάνους, στις τράπεζες και στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα.

Δείχνει ότι τα δύο δισ. περίπου που τους δίνει η κυβέρνηση από τα χρήματα των αγροτών που πληρώνουν για τον ΕΛΓΑ, τα διάφορα προγράμματα αποπροσανατολισμού των αγροτών και τα ταξίδια αναψυχής, πιάνουν τόπο.

Από τις μέχρι τώρα περιοδείες που έγιναν ανά την Ελλάδα από κλιμάκια της Επιτροπής Πρωτοβουλίας της Παναγροτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης και τις επαφές που είχαμε με τους αγρότες, εκτιμούμε ότι το κύρος αυτών των διοικήσεων είναι καταρρακωμένο, είναι ανύπαρκτο.

Από την άλλη μεριά, διαπιστώσαμε ότι αυτή η συγκεκριμένη στάση των τριτοβάθμιων διοικήσεων έφερε την απογοήτευση των αγροτών, την απομάκρυνσή τους από τους Συλλόγους και τους Συνεταιρισμούς, τη διάλυση και τον εκφυλισμό.

Διαφορετική θα ήταν η κατάσταση για τους μικρούς και μεσαίους αγρότες αν ήταν άλλη η στάση αυτών των ηγεσιών. Υπήρχαν δυνατότητες να υπερασπίσει το συνδικαλιστικό αγροτικό κίνημα τα δικαιώματα, τον ιδρώτα και το μόχθο των αγροτών.

Θα μπορούσε να βάλει φραγμούς στην αντιαγροτική πολιτική και να 'χει ισχυροποιηθεί η αγωνιστική ενότητα της μικρής και μεσαίας αγροτιάς και η σύμπλευσή της με τους άλλους εργαζόμενους.

Η πείρα από τους μέχρι τώρα αγώνες των αγροτών, αλλά και οι τελευταίες εργατικές κινητοποιήσεις, δείχνουν την ορθότητα της παραπάνω εκτίμησης που την καταλαβαίνει ο καθένας.

Οι ηγεσίες αυτές θα κάνουν ό,τι μπορούν για να μην εκφραστεί ενωτικά και αγωνιστικά η δυσαρέσκεια και η εναντίωση των αγροτών σ' αυτές τις πολιτικές.

Η στάση τους στους μεγάλους αγώνες που έγιναν από τις Συντονιστικές Επιτροπές Αγώνα στη Θεσσαλία, στη Μακεδονία και σε μια σειρά άλλες περιοχές, οι δηλώσεις του προέδρου της ΣΥΔΑΣΕ και του υφυπουργού Γεωργίας κ. Αργύρη, μόλις δημοσιοποιήθηκε η πρωτοβουλία και η διακήρυξή μας για τη συγκρότηση της ΠΑΣΥ, ότι τάχα θέλουμε να διασπάσουμε τους αγρότες, επιβεβαιώνουν αυτή την εκτίμηση.

Τίποτα το θετικό δεν μπορούν να περιμένουν οι μικρομεσαίοι αγρότες απ' αυτές τις ηγεσίες.

Ολοι εμείς που ανησυχούμε γι' αυτή την κατάσταση μπορούμε και πρέπει να αντιδράσουμε, να δείξουμε πραγματικά ότι με την παρέμβασή μας μπορούμε να παρεμποδίσουμε και να ανατρέψουμε την αρνητική πορεία, να δώσουμε ελπίδα και προοπτική στους μικρομεσαίους αγρότες.

Η έκκληση που κάναμε σε κάθε καλοπροαίρετο αγρότη συνδικαλιστή που θέλει να δράσει για να αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα σήψης, διαφθοράς και συμβιβασμού του συνδικαλιστικού και συνεταιριστικού κινήματος, να συσπειρωθεί και να συγκροτήσουμε όλοι μαζί την Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση, στα πλαίσια του αγροτικού κινήματος, που θα έχει στόχο να ανοίξει το δρόμο της αποτελεσματικής αντίστασης στις αντιαγροτικές πολιτικές, απ' όπου και αν προέρχονται, διαπιστώνουμε ότι βρήκε έδαφος σε όλη τη χώρα, από τον Εβρο μέχρι την Κρήτη. Εχουν συσταθεί επιτροπές, έχουν παρθεί αποφάσεις από Διοικητικά Συμβούλια Σγροτικών Συλλόγων, Συνεταιρισμών, Ομοσπονδιών, Ενώσεων, Επιτροπές Αγώνα κ.ά.

Το δείχνει η μαζική συμμετοχή στη σημερινή ιδρυτική σύσκεψη της Παναγροτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης που δεν έχει προηγούμενο.

Η σημερινή παρουσία σας θα ταράξει τα λιμνάζοντα νερά στο αγροτικό κίνημα. Θα βάλει στο περιθώριο τις ξεπουλημένες ηγεσίες και θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις να αναζωογονηθεί συνολικά το αγροτικό κίνημα, έτσι ώστε να παίζει το ρόλο του και να προστατεύει τους αγρότες από την επίθεση των πολυεθνικών και των εμπορομεσαζόντων.

Μπορούμε να το κάνουμε πράξη αυτό, αρκεί να δραστηριοποιήσουμε τους Αγροτικούς Συλλόγους, τους Συνεταιρισμούς, τις Επιτροπές Αγώνα, αρκεί να λειτουργήσουμε τους Αγροτικούς Συλλόγους βγάζοντάς τους από την αδράνεια που έχουν πέσει.

Τώρα μπορούμε, έχουμε το εργαλείο που λέγεται ΠΑΣΥ, να δράσουμε ενωτικά και αγωνιστικά.

Δε δικαιολογούμαστε σήμερα που η κατάσταση στο χώρο μας επιδεινώνεται γρήγορα, να διαμαρτυρόμαστε και να κάνουμε κριτική για την απαράδεκτη στάση των ηγεσιών. Να περιοριζόμαστε μόνο στον κατά τόπους συντονισμό των αγώνων των αγροτών, αλλά από κοινού να δράσουμε πανελλαδικά, ώστε να βρει αγωνιστική διέξοδο και προοπτική η αγανάκτηση και η δυσαρέσκεια των αγροτών όλης της χώρας.

Είναι ανάγκη μπροστά και στα νέα μέτρα που έχουν ήδη εξαγγελθεί, τώρα να αντιδράσουμε μαζί με τους άλλους εργαζόμενους, τους επαγγελματοβιοτέχνες, τους άνεργους, τους νέους, να αντιπαλέψουμε τις αιτίες που δημιουργούν τα κοινά προβλήματα.

Οπως είπαμε και παραπάνω, μια σειρά από νέα αντιαγροτικά μέτρα ήδη έχουν παρθεί τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από την Ευρωπαϊκή Ενωση.

• Τα νέα μέτρα για το βαμβάκι που αποφασίστηκαν στις 24 Απρίλη στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας της ΕΕ, είναι μέτρα παραπέρα συρρίκνωσης και περιορισμού των τιμών και της καλλιέργειας.

Η κυβέρνηση διά του υπουργού Γεωργίας συμφώνησε και μάλιστα πρότεινε ο ίδιος, όπως αποκάλυψε εκ των υστέρων, να αυξάνεται απεριόριστα το πρόστιμο συνυπευθυνότητας και να φθάνει μέχρι και το 100% της επιδότησης, όταν η παραγωγή ξεπερνάει τους 1.137.000 τόνους.

Αποδέχτηκε να μειωθούν τα κονδύλια του κοινοτικού προϋπολογισμού για το βαμβάκι, που ήταν παγωμένα πάνω από μια δεκαετία.

Δηλαδή, άνοιξε η ελληνική κυβέρνηση μόνη της το λάκκο και έριξε μέσα τους βαμβακοκαλλιεργητέ.

Ξεχνώντας τις υποσχέσεις για αύξηση του πλαφόν στους 1.200.000 τόνους για μέτρα προστασίας των μικρομεσαίων βαμβακοπαραγωγών και αγνοώντας την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για αύξηση του πλαφόν από 782.000 τόνους στους 1.200.000 τόνους και αύξηση της θεσμικής τιμής 10%.

• Πριν λίγους μήνες ψηφίστηκε η νέα Κοινή Οργάνωση Αγοράς για τα οπωροκηπευτικά, όπου καταργήθηκε η ελάχιστη τιμή στη βιομηχανική τομάτα και τα βιομηχανικά ροδάκινα, με αποτέλεσμα οι παραγωγοί να είναι έρμαια των εμπορομεσαζόντων, οι οποίοι θα επιδιώξουν να αγοράσουν σε εξευτελιστικές τιμές τα προϊόντα. Θα επαναληφθεί δηλαδή η ίδια κατάσταση με τα χυμοποιήσιμα πορτοκάλια, όπου οι εμποροβιομήχανοι εκμεταλλεύτηκαν την κατάργηση της ελάχιστης τιμής και αγόρασαν σε εξευτελιστικές τιμές την παραγωγή, δύο δεκάρες το κιλό, ενώ η επιδότηση αποδεκατίστηκε επειδή η παραγωγή ξεπερνούσε πολύ την ποσόστωση με αποτέλεσμα μέσα σε μια χρονιά η συνολική τιμή που εισέπραξαν οι παραγωγοί, δηλαδή η επιδότηση και η εμπορική τιμή μειώθηκε κατά 35%. Παρόμοιες αλλαγές έγιναν και στον κανονισμό για τη σταφίδα με τα ίδια αποτελέσματα που επιβεβαιώνουν ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση λειτουργεί σαν εκπρόσωπος των εμποροβιομηχάνων σε βάρος των αγροτών.
• Οι ηγεσίες των τριτοβάθμιων οργανώσεων παίζουν το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου, ενώ πρόκληση αποτελεί η δήλωση του δικομματικού προεδρείου της ΠΑΣΕΓΕΣ, ότι δεν είναι με το μέρος κανενός, ούτε με τον έμπορο, ούτε και με τον αγρότη, αλλά κατά τα άλλα θέλει να λέγεται κορυφαία αγροτική οργάνωση.

Στα σιτηρά και στο ρύζι η περιφερειοποίηση των ποσοστώσεων είχε σαν αποτέλεσμα να επιβληθούν υψηλά πρόστιμα σε ορισμένες περιοχές, ενώ αδιέξοδο δημιουργεί η προσπάθεια της κυβέρνησης να μειώσει όλες τις καλλιέργειες, όπως τεύτλα, ρύζι κ.ά., για να τις προσαρμόσει στις επιταγές της ΚΑΠ.

Στο λάδι η κατάργηση της παρέμβασης διαμόρφωσε σε εξευτελιστικά επίπεδα τις τιμές παραγωγού, ενώ οι τιμές στον καταναλωτή είναι ιδιαίτερα υψηλές. Αυτή την περίοδο η κυβέρνηση και η ΕΕ, που κόπτονται τάχα για την ποιότητα, με κανονισμό που έχουν ετοιμάσει να ψηφίσουν, νομιμοποιούν την ανάμειξη του ελαιολάδου με σπορέλαια, επειδή αυτή η ανάμειξη χρησιμοποιεί το ελαιόλαδο σαν κράχτη για να πωληθούν τα σπορέλαια και επειδή αυξάνει τα κέρδη των πολυεθνικών, που εμπορεύονται το ελαιόλαδο και τα σπορέλαια.

Η κτηνοτροφία μας έχει μπει στον «Προκρούστη» των ποσοστώσεων, των προστίμων συνυπευθυνότητας για να εισάγουμε τα μολυσμένα κρέατα και πουλερικά, γάλατα, τυριά, βούτυρα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.

Οι καπνοπαραγωγοί είναι έρμαια των εμποροβιομηχάνων και απειλούνται με κόψιμο των επιδοτήσεων για λόγους προστασίας, τάχα, της δημόσιας υγείας. Τα προσχήματα αυτά είναι μια νέα φάμπρικα που τη χρησιμοποιούν για να μειώσουν τη στήριξη των μεσογειακών προϊόντων, ενώ για τα σάπια κρέατα, τις τρελές αγελάδες, τα κοτόπουλα με διοξίνες, τα χοιρινά με ορμόνες, όχι μόνο δεν παίρνουν κανένα μέτρο, αλλά θα τους καταβάλλουν και αποζημιώσεις από κονδύλια που θα εξοικονομήσουν από περικοπές στα μεσογειακά προϊόντα.

Στην αλιεία οι μαζικές αποσύρσεις των αλιευτικών σκαφών ξεκληρίζουν τους ψαράδες, συρρικνώνουν τη θαλάσσια αλιεία και αυξάνουν τις εισαγωγές. Αντίθετα, τα κοινοτικά κονδύλια ενισχύουν με προκλητικό τρόπο τις υδατοκαλλιέργειες που είναι μεγάλες επιχειρηματικές μονάδες.

Η προπαγάνδα της κυβέρνησης για τη βιολογική γεωργία έχει σαν στόχο της να αποπροσανατολίσει τους αγρότες, γιατί σύμφωνα και με την πιο αισιόδοξη εκτίμηση, οι εκτάσεις που θα καλλιεργηθούν βιολογικά στην προσεχή δεκαετία θα κυμαίνονται μόλις στο 1% περίπου των συνολικών καλλιεργούμενων εκτάσεων. Με την προπαγάνδα αυτή η κυβέρνηση θέλει να συγκαλύψει τις ευθύνες της για τις ανεπαρκείς ενισχύσεις που δίνονται στους βιοκαλλιεργητές, αλλά και για την ιδιωτικοποίηση της πιστοποίησης που κοστίζει πανάκριβα.

Η ιδιωτικοποίηση σε πρώτη φάση του 15% της ΑΤΕ, άνοιξε το δρόμο για να περιοριστεί και να καταργηθεί η δανειοδότηση των μικρομεσαίων αγροτών και των συνεταιρισμών με την κατάργηση της αλληλέγγυας ευθύνης των συνεταιρισμών, με την κατάταξη των αγροτών σε έξι κατηγορίες, ανάλογα με τα περιουσιακά τους στοιχεία και με την επιτάχυνση των κατασχέσεων των περιουσιακών στοιχείων των χρεωμένων αγροτών και συνεταιρισμών.

Οι ιδιωτικοποιήσεις της ΔΕΗ και των ΕΛΓΑ που συζητούνται αυτή την περίοδο θα καταργήσουν το αγροτικό τιμολόγιο της ΔΕΗ, θα αυξήσουν κατακόρυφα τα ασφάλιστρα και θα μειώσουν τις αποζημιώσεις για τις φυσικές καταστροφές.

Εχουμε στις πλάτες μας το Ασφαλιστικό που ψηφίστηκε πριν από τρία χρόνια και κατάργησε τη δωρεάν περίθαλψη, καθιέρωσε τα 47 χρόνια ασφάλισης για την πλήρη συνταξιοδότηση των αγροτών, κατάργησε την υποχρεωτική και αυτοτελή σύνταξη της αγρότισσας, μειώνει τις συντάξεις και καταργεί την προνοιακή σύνταξη των αγροτών.

Εχουμε την «ελεύθερη αγορά» που αφήνει ασύδοτες τις πολυεθνικές και τα μονοπώλια να ανεβάζουν όταν θέλουν και όσο θέλουν τις τιμές στα μέσα και εφόδια.

Ενεργοποιείται ο νόμος για την τράπεζα γης στο 2001, όπως δήλωσε ο υπουργός Γεωργίας και ταυτόχρονα με αυτή τη δήλωση στάλθηκε και η νέα εγκύκλιος της ΑΤΕ, για την επίσπευση των κατασχέσεων και μάλιστα με κίνητρο στους υπαλλήλους της ΑΤΕ.

Η λειψυδρία είναι δεδομένη εξαιτίας της ανυπαρξίας αρδευτικών έργων και απειλεί χιλιάδες στρέμματα με καταστροφή και μαζί τους μικρομεσαίους αγρότες με οικονομικό αφανισμό. To πρόβλημα αυτό μπορεί να γίνει ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της ελληνικής γεωργίας, να γενικευτεί και να προσλάβει μόνιμα χαρακτηριστικά αν δεν αντισταθούμε στην καταστροφή και την ιδιωτικοποίηση των δασών που εμπλουτίζουν τους υδροφόρους ορίζοντες. Αν δε γίνουν τα μικρά και μεγάλα έργα για να αυξηθούν οι διαθέσιμες ποσότητες νερού, αν δεν εφαρμοστεί σύγχρονο σύστημα ορθολογικής αξιοποίησης και διαχείρισης του υδάτινου δυναμικού της χώρας.

Η αποδιοργάνωση βασικών υπηρεσιών του υπουργείου Γεωργίας, όπως της ΥΕΒ (Υπηρεσία Εγγύων Βελτιώσεων) και η ιδιωτικοποίηση βασικών αντικειμένων του, με αποτέλεσμα ακόμα και η ενημέρωση και η προετοιμασία των αγροτών για να ενταχθούν στα διάφορα προγράμματα να γίνονται από ιδιωτικά γραφεία, δείχνει ότι το υπουργείο Γεωργίας έχει χάσει τα όποια αναπτυξιακά - παραγωγικά χαρακτηριστικά, είχε και έχει μετατραπεί σε ένα φορέα διαχείρισης των αντιαγροτικών πολιτικών της ΕΕ και των κονδυλίων της, που υλοποιούν αυτές τις πολιτικές. Τα εκατοντάδες χιλιάδες τηλέφωνα που έγιναν στους βαμβακοπαραγωγούς με στόχο να τους τρομοκρατήσουν, για να αυτοπεριορίσουν τη βαμβακοκαλλιέργεια, αποδείχνουν ότι το υπουργείο Γεωργίας λειτουργεί σαν τοποτηρητής της ΕΕ.

Ολα αυτά είναι προβλήματα που και την καθημερινότητα αγγίζουν, αλλά και μακροχρόνια επιδρούν αρνητικά στους μικρομεσαίους αγρότες και υπέρ των μονοπωλιακών και πολυεθνικών επιχειρήσεων λειτουργούν.

Κάνουμε και σήμερα έκκληση σε όλους τους αγρότες, τους συλλόγους και συνεταιρισμούς, τις ομοσπονδίες και ενώσεις να συμβάλλουν με τις ιδέες, τις προτάσεις και τη συμμετοχή τους στο δυνάμωμα αυτής της συσπείρωσης, που θα χαράξει μια νέα πορεία και θα διεκδικεί λύσεις, σύμφωνα με τα συμφέροντα των μικρών και μεσαίων αγροτών, της κοινωνίας ολόκληρης και όχι μιας χούφτας που μας εκμεταλλεύεται.

Θα συμπαρατάσσεται αγωνιστικά και με τους άλλους εργαζόμενους στο χωριό και στην πόλη για τα κοινά προβλήματα.

Σαν βάση συσπείρωσης προτείνουμε να συζητήσουμε το παρακάτω πλαίσιο, που είναι ανοιχτό στις παρατηρήσεις, συμπληρώσεις κάθε αγρότη και αγρότισσας που θέλει να αγωνιστεί για να επιβιώσει, που θέλει να δουλεύει στον τόπο του με αξιοπρέπεια και δικαιώματα.

Διεκδικούμε ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας με βάση τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας μας και τις σύγχρονες διατροφικές ανάγκες του λαού.

Κυβέρνηση και ΕΕ περιορίζουν την παραγωγή της χώρας μας μέσα από τις ποσοστώσεις και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας, έτσι ώστε πρακτικά να μην υπάρχει σήμερα καμιά καλλιέργεια που να μπορεί να αναπτυχθεί ανεμπόδιστα. Κι όμως όλες οι προϋποθέσεις, εδαφικές, κλιματολογικές, υδρολογικές, τεχνικές, επιστημονικές υπάρχουν και μαζί με αυτές η εμπειρία και η εργατικότητα του αγρότη που μπορούν να κάνουν θαύματα.

Αρνούμαστε τα διοικητικά και άλλα μέτρα, που αποσκοπούν στον περιορισμό της αγροτικής παραγωγής, στο στραγγαλισμό των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας. Αρνούμαστε τη διαρκή εξάρτηση στον εφοδιασμό της αγοράς με ακατάλληλα και επικίνδυνα ζωοκομικά προϊόντα της ΕΕ, που ναρκοθετούν την υγεία του λαού.

Αρνούμαστε τη γενετικά μεταλλαγμένη γεωργία η οποία υπονομεύει την υγεία του λαού προκαλεί ανυπολόγιστες αρνητικές συνέπειες στο περιβάλλον και εξαρτά την αγροτική οικονομία από λίγες πολυεθνικές που ενδιαφέρονται μόνο για τα κέρδη τους.

Παλεύουμε για μια άλλη πορεία ανάπτυξης της γεωργίας, που θα προωθεί την αξιοποίηση όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας και θα εξασφαλίζει την κάλυψη των αναγκών διατροφής του λαού, ανεξάρτητα από τις πολυεθνικές των τροφίμων. Βασικά στοιχεία αυτής της ανάπτυξης είναι η εφαρμογή κλαδικών πολιτικών με βάση τα αντίστοιχα αγροτικά προϊόντα που θα ενισχύει την προστιθέμενη αξία, θα εξασφαλίζει τη διάθεση της παραγωγής και θα βελτιώνει την ποιότητα του τελικού προϊόντος. Που θα αντιστρέψει τη σχέση μεταξύ φυτικής και ζωικής παραγωγής προς όφελος της δεύτερης, με προώθηση της καλλιέργειας κτηνοτροφικών φυτών, τη δημιουργία νέων υποδομών, νέες τεχνικές καλλιέργειας, αναπαραγωγής των ζώων κλπ. Μια πορεία που θα διασφαλίζει την απασχόληση, το εισόδημα, την επιβίωση των μικρομεσαίων αγροτών και την παραμονή τους στην ύπαιθρο.

Αντιπαλεύουμε τις προτάσεις των ελληνικών κυβερνήσεων και της ΕΕ με πρόσχημα την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής γεωργίας. Δεν είναι μονόδρομος η συγκέντρωση της γης και της παραγωγής στα χέρια λίγων επιχειρηματιών και το ξεκλήρισμα εκατοντάδων χιλιάδων μικρών και μεσαίων αγροτικών νοικοκυριών, στόχους που η κυβέρνηση επιδιώκει με το νέο νόμο για τους συνεταιρισμούς.

Και αυτό γιατί ο νέος νόμος για τους συνεταιρισμούς θεσμοθετεί τη συνεργασία με σχέση υποταγής των συνεταιρισμών στο μεγάλο κεφάλαιο και ανοίγει το δρόμο να αλωθούν οι διοικήσεις των συνεταιρισμών από τους εκπροσώπους του κεφαλαίου. Ενισχύει τους μεγαλοαγρότες. Καταργεί τον αυτοέλεγχο και τους εξαρτά από το κράτος. Επαναφέρει το πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα, που και αντιδημοκρατικό είναι και την αδιαφάνεια στη λειτουργία των συνεταιρισμών διευκολύνει. Δεν αντιμετωπίζει τα χρέη των συνεταιρισμών και διαιωνίζει την ομηρία τους απέναντι στην ΑΤΕ η οποία με ιδιαίτερα υψηλές εισφορές σε πολλά προϊόντα εισπράττει σημαντικά ποσά, αλλά τα χρέη των συνεταιριστικών εταιριών αυξάνονται αντί να αποσβένονται.

Σ' αυτή την πρόταση αντιπαραθέτουμε τη δική μας πρόταση για τον αναπτυγμένο παραγωγικό συνεταιρισμό. Γιατί αυτός μπορεί να αντιμετωπίσει τα διαρθρωτικά προβλήματα του μικρού και κατατεμαχισμένου κλήρου, τα υψηλά ενοίκια. Να αξιοποιήσει τις νέες τεχνικές, να μειώσει το κόστος παραγωγής και να αυξήσει την παραγωγικότητα, να αγκαλιάσει όλη την παραγωγή, μεταποίηση, εμπορία και διακίνηση των παραγόμενων προϊόντων και να διασφαλίσει βιώσιμο αγροτικό εισόδημα.

Τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις με συνένοχες πολλές διοικήσεις συνεταιριστικών οργανώσεων έκαναν ό,τι μπορούσαν για να χρεοκοπήσουν, να περιθωριοποιήσουν και να οδηγήσουν στην ανυποληψία το συνεταιριστικό κίνημα. Είμαστε ριζικά αντίθετοι με ένα τέτοιο συνεταιριστικό κίνημα, που λειτουργεί σαν μηχανισμός εφαρμογής και συγκάλυψης των αντιαγροτικών πολιτικών των κυβερνήσεων και της ΕΕ. Θέλουμε συνεταιρισμούς που θα λειτουργούν με κριτήριο τα συμφέροντα των αγροτών και θα ασχολούνται με όλες τις φάσεις της παραγωγής, της μεταποίησης και της εμπορίας των αγροτικών προϊόντων, για να περιορίζεται η ασυδοσία των εμποροβιομηχάνων.

Βασική προϋπόθεση για να γίνουν όλα αυτά είναι να υπάρξουν άλλες πολιτικές, που θα είναι ενάντια στα μονοπώλια και στους εμποροβιομηχάνους, που θα είναι με το λαό και δε θα κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.

Χρειάζεται δημοκρατικό, νομικό και προνομιακό θεσμικό πλαίσιο για τους συνεταιρισμούς, για να αναδειχτούν σε βασικούς μοχλούς ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας.

Διεκδικούμε ανθρώπινες συνθήκες ζωής στην ύπαιθρο. Η γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική που έχει άμεσο αντίχτυπο στην ύπαιθρο, έχει οδηγήσει στην εγκατάλειψη και ερήμωση των χωριών, όχι μόνο στα ορεινά που εδώ και χρόνια «ούτε κόρακας λαλεί ούτε σκύλος γαβγίζει», αλλά και στον κάμπο αφού πέρα από τη συνεχή μείωση του εισοδήματος των αγροτο-κτηνοτρόφων, συνεχώς υποβαθμίζεται η υγειονομική περίθαλψη, η πολιτιστική δραστηριότητα, μεγαλώνουν τα αδιέξοδα στην αγροτική νεολαία, η αγρότισσα μπαίνει στο περιθώριο, εξαναγκάζονται οι μαθητές να εγκαταλείπουν ακόμα και το γυμνάσιο.

Ομως οι κυβερνήσεις με ψέματα και ανεκπλήρωτες υποσχέσεις προσπαθούν να τα καλύψουν, φτάνοντας ακόμα και στην απάτη, όπως αυτή που ζήσαμε με την κατάργηση των κοινοτήτων και τη δημιουργία των kαποδιστριακών δήμων, με τον αγροτουρισμό και τα δήθεν κίνητρα για τους νέους αγρότες κι όλα όσα υπόσχονταν τα προηγούμενα χρόνια με το 2o ΚΠΣ και τα άλλα προγράμματα.

Κόντρα στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα διεκδικούμε πραγματικά δωρεάν και δημόσια παιδεία, για να μπορούν και τα παιδιά των αγροτών να μαθαίνουν γράμματα στον τόπο τους και να μην εγκαταλείπουν το σχολείο απ' τις πρώτες κιόλας τάξεις ή να εγκαταλείπουν το χωριό για να πάνε στο σχολείο.

Διεκδικούμε δωρεάν υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη, τη στελέχωση με όλο το αναγκαίο προσωπικό των Kέντρων Yγείας και των νομαρχιακών και περιφερειακών νοσοκομείων. Για να μην είναι αναγκασμένοι οι αγρότες να πουλάνε μια περιουσία και να ζητάνε περίθαλψη στα ιδιωτικά νοσοκομεία και στα ιατρικά κέντρα των μεγάλων πόλεων.

Διεκδικούμε ουσιαστικά κίνητρα για όλους τους νέους αγρότες και όχι μόνο για τους λίγους που είναι κληρονόμοι ή ιδιοκτήτες μεγάλων περιουσιών για απόκτηση κατοικίας, για βοήθεια στα νέα ζευγάρια για απόκτηση κλήρου μέσα από μια πολιτική που θα φέρει τα χωράφια σ' αυτούς που τα καλλιεργούν, βοήθεια για εξοπλισμό των οικογενειακών εκμεταλλεύσεων.

Διεκδικούμε την ίδρυση βρεφονηπιακών σταθμών, την κατάλληλη υποδομή για αθλητισμό και πολιτισμό, την εξασφάλιση της συγκοινωνίας μεταξύ των χωριών και των πόλεων.

Οι αγρότες και αγρότισσες δεν είναι άνθρωποι με λιγότερες ανάγκες απ' τους άλλους συνανθρώπους τους. Ζητάμε μετά τα 60 χρόνια οι άνδρες και τα 55 οι γυναίκες να βγαίνουμε στη σύνταξη που πρέπει να είναι ίση με την κατώτερη του ΙΚΑ, όπως επίσης αυτοτελή σύνταξη για την αγρότισσα.

Αντιπαλεύουμε τις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της έρευνας στους ιδιώτες κερδοσκόπους

Η ανάπτυξη της υπαίθρου χρειάζεται την ύπαρξη πιστωτικού φορέα αποκλειστικά κάτω από τον έλεγχο του κράτους, με στόχο όχι το κέρδος, αλλά τη στήριξη των παραγωγικών συνεταιρισμών και του οικογενειακού αγροτικού νοικοκυριού. Αυτό το ρόλο μπορεί να παίξει η ΑΤΕ, αν παραμείνει στο δημόσιο και αλλάξει προσανατολισμό και στόχους.

Είμαστε αντίθετοι με τη διάλυση της κρατικής λιπασματοβιομηχανίας και την κατάργηση οργανισμών στήριξης των αγροτών, όπως ο Οργανισμός Βάμβακος, Ελαιολάδου, Καπνού, Γάλακτος κλπ. και την παράδοση των υπηρεσιών τους σε ιδιώτες.

Διεκδικούμε την ύπαρξη πολιτικής υπέρ της έρευνας κάτω από κρατικό έλεγχο κι όχι την άμεση ή έμμεση ιδιωτικοποίησή της προς όφελος των μεγαλο-συμφερόντων.

Θέλουμε δημόσιο αγροτικό τομέα παραγωγικό αναπτυξιακό με κοινωνικά χαρακτηριστικά και όχι γραφειοκρατικό και διαχειριστικό των αντιαγροτικών πολιτικών της ΕΕ και του ΠΟΕ.

Να αλλάξουμε τον προσανατολισμό του αγροτικού συνδικαλιστικού κινήματος. Με τις περιοδείες που πραγματοποιήθηκαν το προηγούμενο τρίμηνο, διαπιστώσαμε και εμείς ότι η απαξίωση και ο εκφυλισμός των αγροτικών συλλόγων έχει προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό στη χώρα. Η διάσπαση διαιωνίζεται, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των εμποροβιομηχάνων και τους μικροκομματικούς στόχους των κυβερνητικών κομμάτων.

Η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση ρίχνει ιδιαίτερο βάρος για να γίνει συνείδηση στους αγρότες και τις αγρότισσες ότι τα προβλήματά τους δε λύνονται χωρίς ενότητα στη δράση, αμφισβήτηση και αγωνιστική αντιπαράθεση με τις πολιτικές, τα μέτρα και τις αιτίες που τα δημιουργούν.

Οι καιροί και οι ανάγκες απαιτούν κίνημα ζωντανό, με νεύρο, συγκροτημένο, με μαζικές και δημοκρατικές διαδικασίες απ' τη βάση ως την κορυφή. Με όργανα που θα λειτουργούν σε μόνιμη και σταθερή βάση, όχι συλλόγους - σφραγίδες, αλλά ζωντανά κύτταρα ενημέρωσης, συσπείρωσης και κινητοποίησης των αγροτών.

Με αγροτικούς συλλόγους που δε θα περιορίζονται στα όρια ενός χωριού αλλά σε ευρύτερες γεωγραφικές περιοχές και θα έχουν μέλη όλους, χωρίς διάκριση τους αγρότες και τις αγρότισσες.

Μόνο έτσι το κίνημα θα εμπνέει εμπιστοσύνη και θα συσπειρώνει όλους τους αγρότες, ανεξάρτητα απ' τις ιδεολογικές, πολιτικές και άλλες πεποιθήσεις τους.

Βασική προϋπόθεση για να αποκτήσει το συνδικαλιστικό αγροτικό κίνημα την αξιοπιστία του και να κερδίσει την εμπιστοσύνη των αγροτών, είναι η κατηγορηματική καταδίκη και απόρριψη των φαινομένων διαφθοράς και σήψης που προωθούνται απ' τις κυβερνήσεις και την ΕΕ για την εξαγορά συνειδήσεων με διάφορα σεμινάρια, ταξίδια αναψυχής, συμμετοχή σε διάφορα «όργανα», παχυλές αμοιβές από «προγράμματα». Ολα αυτά δημιουργούν μια ελίτ συνδικαλιστών που γι' αυτό ακριβώς υποτάσσονται και στηρίζουν τις εκάστοτε κυβερνήσεις, φαινόμενα που δικαιολογημένα προκαλούν και εντείνουν την αποστροφή των αγροτών.

Οι βασικοί στόχοι που αναφέρθηκαν μαζί με άλλα μικρότερα ή μεγαλύτερα προβλήματα που η ίδια η ζωή θα φέρει, αποτελούν για το σύνολο των μικρομεσαίων αγροτών τη βάση και το ξεκίνημα για κοινή δράση.

Σε κάθε χωριό και κάθε νομό και περιοχή το αγροτικό κίνημα πρέπει να επεξεργαστεί τα αιτήματα που διεκδικεί για λύση. Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να κάνει η ΠΑΣΥ τοπικά. Είναι το εργαλείο που θα σπρώξει τους αγροτικούς συλλόγους, συνεταιρισμούς, ομοσπονδίες, ενώσεις, επιτροπές αγώνα κλπ., να λειτουργήσουν σε καθημερινή βάση με συνεδριάσεις, συνελεύσεις, συγκεντρώσεις.

Από την ημέρα που πήραμε την πρωτοβουλία να συγκροτήσουμε την ΠΑΣΥ με ανακοινώσεις, συσκέψεις, περιοδείες και συμμετοχή σε κινητοποιήσεις προσπαθήσαμε να αναδείξουμε και να προωθήσουμε τα προβλήματα των αγροτών.

Στο άμεσο μέλλον πιο οργανωμένα, πιο συντονισμένα θα πρέπει να ασχοληθούμε με τα προβλήματα που από τη φύση τους έχουν ιδιαίτερη επικαιρότητα.

Αμεσα θα πρέπει να οργανώσουμε περιοδείες, συσκέψεις και συλλαλητήρια στους Νομούς Πέλλας - Ημαθίας - Πιερίας που παράγουν ροδάκινα, με αιτήματα να μην εφαρμοστεί ο νέος κανονισμός, να επανέλθει ο θεσμός της ελάχιστης τιμής και να διατεθεί ολόκληρη η φετινή παραγωγή σε ικανοποιητικές τιμές. Στις περιοδείες να αναδείξουμε τις ευθύνες της κυβέρνησης που υπερψήφισε το νέο κανονισμό και τώρα σαν Πόντιος Πιλάτος συνιστά στους ροδακινοπαραγωγούς να τα βρουν με τους εμποροβιομηχάνους. Το συνδικάτο ροδακινοπαραγωγών έχει ήδη εξαγγείλει συλλαλητήριο στις 10 Ιούνη και πρέπει όλοι να συνδράμουμε για να έχει επιτυχία.

Μέσα στο καλοκαίρι θα πρέπει να ενημερώσουμε όλους τους βαμβακοπαραγωγούς για τις καταστροφικές συνέπειες του νέου κανονισμού που ψηφίστηκε με πρωτοβουλία της κυβέρνησης, έτσι ώστε το φθινόπωρο να οργανώσουμε συλλαλητήρια στις βαμβακοπαραγωγικές περιοχές, για να μην εφαρμοστεί ο νέος κανονισμός. Συλλαλητήρια που μπορούν να συντονιστούν και να προσλάβουν πανελλαδικές διαστάσεις μιας και το βαμβάκι αποτελεί σημαντική καλλιέργεια σε πολλές περιοχές της χώρας.

Το πρόβλημα της λειψυδρίας που δεν οφείλεται στην ανομβρία αλλά στην έλλειψη έργων, θα προκαλέσει σοβαρές ζημιές, ειδικά σε ορισμένες περιοχές. Για την αντιμετώπιση αυτών των συνεπειών αλλά και για την αντιμετώπιση της προσπάθειας της κυβέρνησης να αξιοποιήσει τη λειψυδρία για να δημιουργήσει αντιπαραθέσεις στους αγρότες διαφορετικών Νομών, θα πρέπει να οργανώσουμε κινητοποιήσεις για να αναδείξουμε τις ευθύνες των κυβερνήσεων και της ΕΕ, που δε διαθέτουν κονδύλια για αρδευτικά έργα και ταυτόχρονα να διεκδικήσουμε αποζημιώσεις για τις καταστροφές και προγράμματα εγγειοβελτιωτικών έργων που θα αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά το πρόβλημα της λειψυδρίας.

Επειδή αυτή την περίοδο προετοιμάζεται το έδαφος από την κυβέρνηση και την ΕΕ να μειωθούν δραστικά και σε σύντομο χρονικό διάστημα να καταργηθούν οι επιδοτήσεις στα καπνά, θα πρέπει να ενημερώσουμε όλους τους καπνοπαραγωγούς για να είναι έτοιμοι, αγωνιστικά να απαντήσουν στις προσπάθειες που θα γίνουν με διάφορα προσχήματα να καταργηθεί στην ουσία η καπνοκαλλιέργεια στη χώρα μας.

Σαν ΠΑΣΥ θα πρέπει να αγωνιστούμε για να σταματήσει η ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ, να μη γίνει καμιά κατάσχεση σε βάρος κανενός αγρότη, να επανέλθει η αλληλέγγυα ευθύνη των συνεταιρισμών και για να χρηματοδοτηθούν όλοι οι μικρομεσαίοι αγρότες αλλά και οι συνεταιριστικές οργανώσεις. Να αντισταθούμε στις προσπάθειες της κυβέρνησης να ιδιωτικοποιήσει τον ΕΛΓΑ και να διεκδικήσουμε κρατική επιχορήγηση του ΕΛΓΑ, όπως άλλωστε προβλέπει και ο νόμος και να αλλάξει ο κανονισμός, έτσι ώστε να καλύπτονται στο ακέραιο όλες οι ζημιές που προκαλούν οι φυσικές καταστροφές τόσο στην παραγωγή όσο και στο κεφάλαιο.

Αυτή την περίοδο που η κυβέρνηση προωθεί τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία, την Υγεία και το συνταξιοδοτικό, θα πρέπει να ενώσουμε την πάλη μας μαζί με τα άλλα λαϊκά στρώματα, όχι μόνο για να αποτρέψουμε αυτές τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις αλλά να διεκδικήσουμε συντάξεις, περίθαλψη και Παιδεία, που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες τις δικές μας, των παιδιών μας και της κοινωνίας.

Εχουμε ηθικό χρέος να αγωνιστούμε να σταματήσει η ποινικοποίηση των αγροτικών κινητοποιήσεων όχι μόνο επειδή δημιουργεί τεράστια προβλήματα σε συναδέλφους μας που πρωτοστάτησαν για τη λύση των προβλημάτων μας, αλλά και επειδή ο δικαστικός μηχανισμός χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση για να τρομοκρατεί τους αγρότες και να υπονομεύει τις κινητοποιήσεις τους. Ο αγώνας μας αυτός έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί αυτή την περίοδο η κυβέρνηση προωθεί νέους τρομονόμους, που στόχο έχουν το λαϊκό κίνημα και όχι το οργανωμένο έγκλημα, όπως προκλητικά ισχυρίζεται.

Τα συντονιστικά όργανα της ΠΑΣΥ που θα αναδειχτούν σήμερα, θα πρέπει να ιεραρχήσουν τα προβλήματα των αγροτών, να ενημερώσουν όλους τους αγρότες και τους φορείς τους για τις θέσεις και τα αιτήματα της ΠΑΣΥ, για κάθε πρόβλημα να επιδιώξουν το συντονισμό τους, έτσι ώστε σε σύντομο χρονικό διάστημα πανελλαδικά να διεκδικήσουμε μια φιλοαγροτική πολιτική.

Χάσαμε πολύ χρόνο μέχρι να συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη της ενότητας και του κοινού αγώνα. Γι' αυτό ο κόμπος έφτασε το χτένι. Δεν είναι όμως αργά. Μπορούμε να αντιστρέψουμε την κατάσταση. Από εμάς εξαρτάται. Στο χέρι μας είναι να δώσουμε ιστορικό χαρακτήρα σε αυτή τη συγκέντρωση που αποτελεί βασική προϋπόθεση για να αλλάξει κάτι στην αγροτιά, στην ύπαιθρο. Και θα αλλάξουν πολλά πράγματα αν βαδίσουμε το δρόμο της ενότητας και του αγώνα.