-- Η κυβέρνηση, όπως με την επιβολή των περιοριστικών μέτρων, έτσι και τώρα με την άρση τους, μεταθέτει την ευθύνη στο λαό. Ομως η θωράκιση του δημόσιου συστήματος Υγείας είναι δική της ευθύνη. Η επιβολή μέτρων προστασίας σε όλους τους χώρους δουλειάς, στα γραφεία, στα σούπερ μάρκετ, στα νοσοκομεία, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στους χώρους Εκπαίδευσης είναι δική της ευθύνη. Τα σχολεία μπορούν να ανοίξουν με δεδομένο ότι η κυβέρνηση αναλαμβάνει την ευθύνη να στηρίξει τη λειτουργία, την υλικοτεχνική και κτιριακή υποδομή των σχολείων, αλλά πάνω απ' όλα το έμψυχο δυναμικό των εκπαιδευτικών δομών. Οι ανακοινώσεις της για το άνοιγμα των σχολείων μόνο ανησυχία προκαλούν. Γιατί δεν ακούσαμε τίποτα για δωρεάν μέσα υγιεινής, για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για την καθαριότητα, για απολυμάνσεις, ακόμα και για μαζικά τεστ για τον κορονοϊό. Οσο για τις εκκλησίες, τα μέτρα προστασίας πρέπει να παίρνουν υπόψη ότι μιλάμε για κατά κύριο λόγο ανθρώπους μεγάλης ηλικίας και ευπαθείς ομάδες.

-- Πώς αποτιμάτε την κυβερνητική διαχείριση της υγειονομικής κρίσης; Ποια η γνώμη σας για τους Τσιόδρα και Χαρδαλιά;

-- Η αντιμετώπιση της πανδημίας με κριτήριο «να μην πιεστεί το σύστημα Υγείας» αποτελεί ομολογία χρεοκοπίας της πολιτικής που υποβάθμισε και εμπορευματοποίησε το δημόσιο σύστημα Υγείας. Ταυτόχρονα, όμως, είναι και η απόδειξη πως το σημερινό σύστημα τελικά υπονομεύει τις μεγάλες δυνατότητες της εποχής μας να προσφέρει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας. Κανείς βέβαια δεν μπορεί να εγγυηθεί πως δεν θα έχουμε στην Ελλάδα τα ίδια τραγικά αποτελέσματα που είχαν άλλες χώρες, απλά σε μεγαλύτερο διάστημα. Γι' αυτό τώρα χρειάζονται προσλήψεις υγειονομικών, επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας. Η επιστημοσύνη και οι ευαισθησίες του κ. Τσιόδρα, τις οποίες δεν αμφισβητούμε, δυστυχώς συγκρούονται με την κατάσταση που επικρατεί στο δημόσιο σύστημα Υγείας και τις πολιτικές όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων. Ο κ. Χαρδαλιάς είναι η κυβερνητική φωνή της «ατομικής ευθύνης», που όμως για να εμπεδωθεί πρέπει να συμβαδίζει με την ευθύνη του κράτους να προστατέψει την υγεία, αλλά και τα δικαιώματα των εργαζομένων.

-- Ανησυχείτε για την επόμενη μέρα; Βλέπετε να έρχονται δύσκολα μέτρα για τον λαό;

-- Ολος ο κόσμος ανησυχεί, γιατί βλέπει τι έρχεται. Βλέπει πως κυβερνήσεις, μεγάλο κεφάλαιο, ΕΕ ετοιμάζουν ξανά να φορτώσουν τη νέα κρίση στις πλάτες των εργαζομένων. Η αντιπαράθεση στους κόλπους της ΕΕ για το πώς, πότε και με ποιους όρους θα προέλθουν τα νέα δάνεια για να στηριχτούν οι επιχειρηματικοί κολοσσοί και οι τράπεζες, έχει σαν δεδομένο ότι αυτοί που θα πληρώσουν ξανά θα είναι οι λαοί. Σε αυτήν τη λογική είναι και η «κόντρα» μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Για να μείνει όρθιος ο λαός, σημαίνει ότι θα πληρώσει την κρίση το μεγάλο κεφάλαιο. Κάτι που απορρίπτεται τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, είμαστε και αισιόδοξοι. Εχει συσσωρευτεί πολύτιμη πείρα τα τελευταία χρόνια, που επιβεβαιώνει πως διέξοδος υπέρ του λαού από το σύστημα των κρίσεων και της φτώχειας υπάρχει μόνο στη σύγκρουση, στους αγώνες με σημαία την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών. Υπάρχουν σήμερα οι δυνατότητες για να ζήσει ο λαός μας με ευημερία και σύγχρονα κοινωνικά δικαιώματα. Η πανδημία έφερε στον αφρό τα αδιέξοδα της καπιταλιστικής οικονομίας. Απέδειξε παράλληλα πως οι απαραίτητοι για μία κοινωνία είναι οι εργάτες και όχι οι βιομήχανοι, οι γιατροί και οι νοσηλευτές και όχι οι κλινικάρχες, οι διανομείς και όχι οι μεγαλέμποροι. Η κοινωνία μπορεί να πάει μπροστά και χωρίς εκμεταλλευτές. Την επόμενη μέρα πρέπει να ακουστεί δυνατά το μήνυμα «πληρώσαμε πολλά, δεν θα πληρώσουμε ξανά».

-- Θεωρείτε πιθανό το σενάριο των πρόωρων εκλογών; Με βάση την απλή αναλογική, θα μπορούσατε να συμμετάσχετε σε μια κυβέρνηση συνεργασίας; Υπό ποιες προϋποθέσεις;

-- Θεωρώ πιθανό ότι η κυβέρνηση θα πάρει πολιτικές πρωτοβουλίες με βασικό στόχο να νομιμοποιήσει τα αντιλαϊκά μέτρα για τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης. Ο λαός μας έχει γνωρίσει τις κυβερνήσεις συνεργασίας, πιθανές και απίθανες, κεντροδεξιές, δήθεν αριστερές, προοδευτικές. Κυβερνήσεις συνεργασίας του φόρτωσαν όχι ένα, αλλά τρία μνημόνια. Οι αστικές κυβερνήσεις συνεργασίας τον έμπλεξαν ακόμα πιο βαθιά στα επικίνδυνα σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Τώρα ξανασερβίρεται από τον ΣΥΡΙΖΑ η ξινισμένη σούπα μιας προοδευτικής κυβέρνησης συνεργασίας. Αν κι αυτό το κάλεσμα απευθύνεται στο ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ. Βέβαια, το ερώτημα είναι τι σχέση έχουν αυτές οι δυνάμεις, που έχουν αμαρτωλό, μνημονιακό αντιλαϊκό παρελθόν, με την πρόοδο; Η κυβέρνηση που χρειάζεται ο λαός μας είναι αυτή που θα ικανοποιήσει τις δικές του ανάγκες και θα προκύψει από τη δική του απόφαση να φέρει τα πάνω κάτω, να πάρει αυτός πραγματικά την εξουσία.

-- Πώς σχολιάζετε την απόφαση της κυβέρνησης να μεταφέρει τις εκδηλώσεις της Πρωτομαγιάς;

-- Η απόφαση της κυβέρνησης να μεταφέρει τις εκδηλώσεις της Πρωτομαγιάς ήταν προσχηματική, γιατί μέσα σε μια βδομάδα ούτε η πανδημία μπορεί να τελειώσει, ούτε η θεραπεία και το εμβόλιο να ανακαλυφτεί. Αλλωστε, οι εικόνες από τις συμβολικές εκδηλώσεις της Πρωτομαγιάς σε όλη την Ελλάδα, με τους συγκεντρωμένους να φορούν μάσκα, γάντια και με αποστάσεις μεταξύ τους, μιλούν από μόνες τους. Ζητούν μέτρα προστασίας της υγείας, αλλά και της ζωής των εργαζομένων, οι οποίοι δεν μπορούν να πληρώσουν ξανά τα σπασμένα αυτού του εκμεταλλευτικού συστήματος.

Γιατί είναι η φωνή του εργάτη, του βιοπαλαιστή επαγγελματία και αγρότη, του συνταξιούχου, της νεολαίας.

Είναι ο «Ριζοσπάστης» που έκανε πρωτοσέλιδο τον τραγικό θάνατο του εργάτη της ΛΑΡΚΟ όταν στην πλειοψηφία των υπολοίπων δεν γράφτηκαν ούτε δυο αράδες, που ανέδειξε όλους αυτούς τους μήνες τον παλικαρίσιο αγώνα των εργατών ενάντια στα σχέδια της ιδιωτικοποίησης, όταν πολλές άλλες έγραφαν για τους δήθεν παχυλούς μισθούς. Η εφημερίδα του ΚΚΕ έγραψε για τις ελλείψεις στις δομές Υγείας αλλά και για τα αιτήματα και τις δράσεις των σωματείων του Εργατικού Κέντρου Λαμίας, όπως και τις παρεμβάσεις σε χώρους δουλειάς ενάντια στην απληρωσιά, στις απολύσεις, για μέτρα υγιεινής και ασφάλειας.

Είναι εκείνη η εφημερίδα που, όταν πολλοί άλλοι από το 2010 παπαγάλιζαν το «όλοι μαζί θα μοιραστούμε τα βάρη», προειδοποιούσε το λαό πως ΕΡΧΕΤΑΙ ΘΥΕΛΛΑ. Εκείνη που το Δεκέμβρη του 1991, όταν όλοι οι υπόλοιποι μιλούσαν για το «τέλος της Ιστορίας», βροντοφώναξε «ΕΛΠΙΔΑ η πάλη των λαών». Εκείνη που από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η πανδημία βοήθησε να ακουστεί η κραυγή των υγειονομικών αλλά και του υπόλοιπου λαού για μέτρα προστασίας της υγείας και των δικαιωμάτων μας. Αυτός είναι ο «Ριζοσπάστης»: Διαχρονικά φωνή, ασπίδα και σημαία του λαού.

Σίγουρα η υλοποίηση αυτής της απόφασης δεν ήταν εύκολη υπόθεση, συνάντησε αρκετές δυσκολίες. Χρειάστηκε καλή συζήτηση, επιμονή και σχέδιο, μέτρα για να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες. Μια από αυτές ήταν και οι συνθήκες της πανδημίας, που αφενός δυσκόλεψαν τη διά ζώσης επαφή και συζήτηση και αφετέρου επέτειναν τις οικονομικές δυσκολίες και την ανασφάλεια για το μέλλον.

Την ίδια στιγμή όμως που γεννήθηκαν νέα εμπόδια, γεννήθηκαν και νέες δυνατότητες. Δυνάμωσε και η θέληση των μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ, των φίλων και των οπαδών για να θωρακιστούμε και να εξοπλιστούμε καλύτερα απέναντι στις εξελίξεις, δυνάμωσε ο προβληματισμός για τη σοβαρότητα και την επικινδυνότητά τους.

Δυνάμωσε και το αίσθημα της ευθύνης να γίνουμε πιο ικανοί στη σύγχρονη διαπάλη, να αντιπαρατεθούμε καλύτερα με ιδεολογήματα και δηλητηριώδεις για τις εργατικές - λαϊκές συνειδήσεις αντιλήψεις περί εθνικής ομοψυχίας, ατομικής ευθύνης, ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, σιγής νεκροταφείου που θέλουν να επιβάλουν, πιο ικανοί στην προβολή της πολιτικής μας πρότασης ως μόνης απάντησης στα αδιέξοδα αυτού του συστήματος.

Γιατί ο «Ριζοσπάστης» αποτυπώνει με τον πιο ανάγλυφο τρόπο αυτή τη διαλεκτική σχέση ανάμεσα στη θεωρία και την πράξη, όπου η πρωτοπόρα θεωρία γίνεται οδηγός δράσης για πρωτοπόρα πράξη και η πράξη εμπλουτίζει τη θεωρία, αποτελεί κριτήριο της αλήθειας. Γιατί η μελέτη, διακίνηση και αξιοποίηση του «Ριζοσπάστη» είναι ένας απ' τους πιο σημαντικούς και αδιάψευστους δείκτες της ποιότητας της δουλειάς μας, απαραίτητη προϋπόθεση για την ολόπλευρη ισχυροποίηση του Κόμματος ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του.

Μάλιστα υπήρξαν και ζευγάρια που έκαναν δύο συνδρομές για να μη λείψει από κανέναν και για να μπορεί να αξιοποιείται καλύτερα, όπως επίσης σύντροφοι που στήριξαν άλλους συντρόφους με σοβαρές οικονομικές δυσκολίες, κατανοώντας τον αναντικατάστατο ρόλο του «Ριζοσπάστη» και τη σημασία να μπαίνει σε περισσότερα σπίτια, να μελετάται, να αξιοποιείται.

Μόνο ο «Ριζοσπάστης» ανέδειξε τις μεγάλες πανελλαδικές δράσεις, που αποτέλεσαν ανάσα μέσα στην ασφυξία που δημιουργούν η αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό για τους εργαζομένους.

Μόνο ο «Ριζοσπάστης» μετέφερε το αγωνιστικό μήνυμα της Πρωτομαγιάς από τους φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος: «Πληρώσαμε πολλά, δε θα πληρώσουμε ξανά». Μόνο η εφημερίδα του ΚΚΕ ήταν και είναι καθημερινά στο πλάι των εργατών της ΛΑΡΚΟ στη σκληρή μάχη που δίνουν για το δικαίωμα στη δουλειά και το μεροκάματο, με ανταποκρίσεις, άρθρα, συνεντεύξεις, μεταφέροντας ζωντανά τη θέληση των εργατών να συνεχίσουν τον αγώνα τους.

Η προσπάθεια όμως, παρά τη θετική ανταπόκριση, δεν τελειώνει εδώ. Στόχος μας είναι η διεύρυνση του συνδρομητικού δικτύου με περισσότερους εργατοϋπαλλήλους, γυναίκες και νέους. Συνεχίζουμε βάζοντας τον πήχη πιο ψηλά!