Γιατί είναι η φωνή του εργάτη, του βιοπαλαιστή επαγγελματία και αγρότη, του συνταξιούχου, της νεολαίας.

Είναι ο «Ριζοσπάστης» που έκανε πρωτοσέλιδο τον τραγικό θάνατο του εργάτη της ΛΑΡΚΟ όταν στην πλειοψηφία των υπολοίπων δεν γράφτηκαν ούτε δυο αράδες, που ανέδειξε όλους αυτούς τους μήνες τον παλικαρίσιο αγώνα των εργατών ενάντια στα σχέδια της ιδιωτικοποίησης, όταν πολλές άλλες έγραφαν για τους δήθεν παχυλούς μισθούς. Η εφημερίδα του ΚΚΕ έγραψε για τις ελλείψεις στις δομές Υγείας αλλά και για τα αιτήματα και τις δράσεις των σωματείων του Εργατικού Κέντρου Λαμίας, όπως και τις παρεμβάσεις σε χώρους δουλειάς ενάντια στην απληρωσιά, στις απολύσεις, για μέτρα υγιεινής και ασφάλειας.

Είναι εκείνη η εφημερίδα που, όταν πολλοί άλλοι από το 2010 παπαγάλιζαν το «όλοι μαζί θα μοιραστούμε τα βάρη», προειδοποιούσε το λαό πως ΕΡΧΕΤΑΙ ΘΥΕΛΛΑ. Εκείνη που το Δεκέμβρη του 1991, όταν όλοι οι υπόλοιποι μιλούσαν για το «τέλος της Ιστορίας», βροντοφώναξε «ΕΛΠΙΔΑ η πάλη των λαών». Εκείνη που από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η πανδημία βοήθησε να ακουστεί η κραυγή των υγειονομικών αλλά και του υπόλοιπου λαού για μέτρα προστασίας της υγείας και των δικαιωμάτων μας. Αυτός είναι ο «Ριζοσπάστης»: Διαχρονικά φωνή, ασπίδα και σημαία του λαού.

Σίγουρα η υλοποίηση αυτής της απόφασης δεν ήταν εύκολη υπόθεση, συνάντησε αρκετές δυσκολίες. Χρειάστηκε καλή συζήτηση, επιμονή και σχέδιο, μέτρα για να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες. Μια από αυτές ήταν και οι συνθήκες της πανδημίας, που αφενός δυσκόλεψαν τη διά ζώσης επαφή και συζήτηση και αφετέρου επέτειναν τις οικονομικές δυσκολίες και την ανασφάλεια για το μέλλον.

Την ίδια στιγμή όμως που γεννήθηκαν νέα εμπόδια, γεννήθηκαν και νέες δυνατότητες. Δυνάμωσε και η θέληση των μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ, των φίλων και των οπαδών για να θωρακιστούμε και να εξοπλιστούμε καλύτερα απέναντι στις εξελίξεις, δυνάμωσε ο προβληματισμός για τη σοβαρότητα και την επικινδυνότητά τους.

Δυνάμωσε και το αίσθημα της ευθύνης να γίνουμε πιο ικανοί στη σύγχρονη διαπάλη, να αντιπαρατεθούμε καλύτερα με ιδεολογήματα και δηλητηριώδεις για τις εργατικές - λαϊκές συνειδήσεις αντιλήψεις περί εθνικής ομοψυχίας, ατομικής ευθύνης, ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, σιγής νεκροταφείου που θέλουν να επιβάλουν, πιο ικανοί στην προβολή της πολιτικής μας πρότασης ως μόνης απάντησης στα αδιέξοδα αυτού του συστήματος.

Γιατί ο «Ριζοσπάστης» αποτυπώνει με τον πιο ανάγλυφο τρόπο αυτή τη διαλεκτική σχέση ανάμεσα στη θεωρία και την πράξη, όπου η πρωτοπόρα θεωρία γίνεται οδηγός δράσης για πρωτοπόρα πράξη και η πράξη εμπλουτίζει τη θεωρία, αποτελεί κριτήριο της αλήθειας. Γιατί η μελέτη, διακίνηση και αξιοποίηση του «Ριζοσπάστη» είναι ένας απ' τους πιο σημαντικούς και αδιάψευστους δείκτες της ποιότητας της δουλειάς μας, απαραίτητη προϋπόθεση για την ολόπλευρη ισχυροποίηση του Κόμματος ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του.

Μάλιστα υπήρξαν και ζευγάρια που έκαναν δύο συνδρομές για να μη λείψει από κανέναν και για να μπορεί να αξιοποιείται καλύτερα, όπως επίσης σύντροφοι που στήριξαν άλλους συντρόφους με σοβαρές οικονομικές δυσκολίες, κατανοώντας τον αναντικατάστατο ρόλο του «Ριζοσπάστη» και τη σημασία να μπαίνει σε περισσότερα σπίτια, να μελετάται, να αξιοποιείται.

Μόνο ο «Ριζοσπάστης» ανέδειξε τις μεγάλες πανελλαδικές δράσεις, που αποτέλεσαν ανάσα μέσα στην ασφυξία που δημιουργούν η αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό για τους εργαζομένους.

Μόνο ο «Ριζοσπάστης» μετέφερε το αγωνιστικό μήνυμα της Πρωτομαγιάς από τους φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος: «Πληρώσαμε πολλά, δε θα πληρώσουμε ξανά». Μόνο η εφημερίδα του ΚΚΕ ήταν και είναι καθημερινά στο πλάι των εργατών της ΛΑΡΚΟ στη σκληρή μάχη που δίνουν για το δικαίωμα στη δουλειά και το μεροκάματο, με ανταποκρίσεις, άρθρα, συνεντεύξεις, μεταφέροντας ζωντανά τη θέληση των εργατών να συνεχίσουν τον αγώνα τους.

Η προσπάθεια όμως, παρά τη θετική ανταπόκριση, δεν τελειώνει εδώ. Στόχος μας είναι η διεύρυνση του συνδρομητικού δικτύου με περισσότερους εργατοϋπαλλήλους, γυναίκες και νέους. Συνεχίζουμε βάζοντας τον πήχη πιο ψηλά!