Ενα σκηνικό - πραγματική πρόκληση στήθηκε χτες στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, με τα αμερικανοΝΑΤΟικά γεράκια του πολέμου να καμαρώνουν κατά τη φιέστα που έστησαν στην «απόβαση» της φονικής μηχανής των ΗΠΑ, η οποία κατέπλευσε εκεί για να προωθηθεί προς Ρουμανία. Πρόκειται για μέρος της 101 Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού (CAB) των ΗΠΑ, η οποία έχει «πλούσιο» δολοφονικό έργο σε Ιράκ και Αφγανιστάν. Τώρα περνάει από τον «κόμβο» της Αλεξανδρούπολης, το λεγόμενο «περιουσιακό στοιχείο» των ΗΠΑ στην περιοχή, συμμετέχοντας στη ΝΑΤΟική επιχείρηση «Atlantic Resolve», στο πλαίσιο των ανταγωνισμών με τη Ρωσία.

Το χτεσινό ξεφόρτωμα των ΑμερικανοΝΑΤΟικών φονιάδων πήγαν να ...καμαρώσουν ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα Τζ. Πάιατ και ο υπουργός Αμυνας Ν. Παναγιωτόπουλος, στήνοντας τη στρατιωτική αυτή φιέστα, με φόντο τα ελικόπτερα που έχουν σκορπίσει το θάνατο όπου Γης, το γιγαντιαίο φορτηγό πλοίο (RO/RO) «Endurance» που τα ξεφόρτωσε και το μεταγωγικό του αμερικανικού ΠΝ «USNS Yuma». Εκεί, στον απόηχο των λεγομένων του διοικητή της δύναμης αυτής ότι καταφτάνουν «εκπαιδευμένοι, θανατηφόροι και με κίνητρο», μίλησαν για τους αναβαθμισμένους ρόλους που αναλαμβάνει η χώρα στο ΝΑΤΟ, μετατρέποντας και την περιοχή του Εβρου σε μαγνήτη κινδύνων.

Ο Τζ. Πάιατ, αφού ευχαρίστησε προσωπικά τον υπουργό Αμυνας για όλα όσα κάνει προς «ενίσχυση της συμμαχίας» τους, έκανε εξαρχής σαφές ότι ναι μεν στοιχεία της 101 CAB διεκπεραιώνονται αυτές τις μέρες μέσω Αλεξανδρούπολης και Εβρου προς Ρουμανία, αλλά το φθινόπωρο θα επιστρέψουν για την περιοδική τους μεταστάθμευση στη βάση στο Στεφανοβίκειο Βόλου.

Στάθηκε επίσης στην αξία του ίδιου του ακριτικού λιμένα, χαρακτηρίζοντάς τον ξανά «στρατηγικό ναυτιλιακό περιουσιακό στοιχείο» («strategic maritime asset») και σημειώνοντας την «ελκυστικότητά» του για «Αμερικανούς επενδυτές».

Υποσχέθηκε ότι αυτή η διεκπεραίωση αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων από την Αλεξανδρούπολη «δεν θα είναι η τελευταία», καθώς «οι ΗΠΑ έχουν δεσμευτεί να συνεργαστούν με την Ελλάδα για να προωθήσουν τα κοινά μας συμφέροντα, ασφάλειας και οικονομικά». Τόνισε άλλωστε ότι «η Αλεξανδρούπολη παίζει στρατηγικό ρόλο στον κοινό στόχο των χωρών μας για την οικοδόμηση ευρωπαϊκής ενεργειακής ασφάλειας και περιφερειακής ασφάλειας». Πέρα από τα ενεργειακά έργα που σχεδιάζονται εκεί, εστίασε στο χαρακτήρα της ως «κόμβου μεταφορών, άμυνας και ασφάλειας, με τη γεωστρατηγική θέση των λιμένων, των σιδηροδρομικών και οδικών δικτύων που οδηγούν στη νοτιοανατολική Ευρώπη», όπως και ως «ενός εμπορικού κέντρου, με την επερχόμενη ιδιωτικοποίηση του λιμανιού».

Διαβεβαίωσε επίσης ότι «η αμερικανική πρεσβεία εργάζεται εντατικά για να ενθαρρύνει τις αμερικανικές επενδύσεις στην Αλεξανδρούπολη» και ότι η US Development Finance Corporation, αμερικανική κρατική υπηρεσία που εξασφαλίζει χρηματοδότηση για «τοποθετήσεις» Αμερικανών «επενδυτών», έχει ταυτοποιήσει αυτό το συγκρότημα έργων στη βόρεια Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων των ιδιωτικοποιήσεων των λιμένων σε Αλεξανδρούπολη και Καβάλα, ως «στρατηγικές προτεραιότητες». Ονομάτισε ανοιχτά το αμερικανικό fund «Black Summit Financial» ως «ηγήτορα» ενός «ισχυρού κονσόρτσιουμ» που ορέγεται τα δύο λιμάνια.

Επανέλαβε ότι η διεκπεραίωση αμερικανικών δυνάμεων από την Αλεξανδρούπολη είναι «απόδειξη της δέσμευσης των ΗΠΑ να προωθήσουν τους κοινούς στόχους άμυνας και ασφάλειας που έχουν κατοχυρώσει οι χώρες μας μέσω του διμερούς Στρατηγικού Διαλόγου (σ.σ. ξεκίνησε επί ΣΥΡΙΖΑ) και της επικαιροποιημένης Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (σ.σ. υπεγράφη επί ΝΔ)».

Από την πλευρά του ο Ν. Παναγιωτόπουλος τόνισε ότι οι δύο κυβερνήσεις έχουν «κοινή θέληση» να ενισχύσουν «ακόμα περισσότερο» τη διμερή «στρατηγική αμυντική σχέση μας». Υπογράμμισε ότι η τωρινή διεκπεραίωση στον Εβρο «προστίθεται σε μια μεγάλη σειρά δραστηριοτήτων στον τομέα της Αμυντικής Συνεργασίας Ελλάδας και ΗΠΑ. Συνεργασία στρατηγικού χαρακτήρα, με βάθος (...) που διαπνέεται από την επιθυμία των δύο χωρών να συνεισφέρουν ουσιαστικά στην ασφάλεια, τη σταθερότητα και την ευημερία της ευρύτερης περιοχής».

Τόνισε μάλιστα, προκαλώντας ανατριχίλα, ότι η Αλεξανδρούπολη «μεταβάλλεται σε επίκεντρο δραστηριοτήτων» και ότι η διμερής στρατιωτική συνεργασία «αποτελεί μείζονα προτεραιότητα», καθώς οι δύο κυβερνήσεις «έχουν δεσμευτεί να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά με όλα τα μέσα προκλήσεις και απειλές ασφαλείας και να διαφυλάξουν τελικά την ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή», με ό,τι κινδύνους συνεπάγεται αυτό για το λαό.

Και την ίδια στιγμή που στην Αλεξανδρούπολη «γιόρταζαν» την «ασφάλεια» και τη «σταθερότητα», άλλη μια τοποθέτηση Αμερικανού αξιωματούχου ερχόταν να ρίξει νερό στο μύλο των τουρκικών προκλήσεων, αποδεικνύοντας ότι τα «γκριζαρίσματα» σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο είναι η άλλη όψη της «στρατηγικής συμμαχίας» ή του ρόλου «μεντεσέ» που περιχαρείς διαφημίζουν οι κυβερνήσεις και η πρεσβεία. Πιο συγκεκριμένα, ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών, Φίλιπ Ρίκερ, από τις Βρυξέλλες όπου ξεκίνησε τριήμερες επαφές, αναφέρθηκε κι αυτός σε «περιοχές» όπου «Ελλάδα και Κύπρος διεκδικούν (assert) δικαιοδοσία», ούτε λόγος δηλαδή για κυριαρχικά δικαιώματα. Χαρακτήρισε μάλιστα την Ανατολική Μεσόγειο «πολύπλοκο στρατηγικό χώρο» και επανέλαβε ότι «θέλουμε οι φίλοι και οι σύμμαχοί μας στην περιοχή - απλώς σας θυμίζω ότι η Τουρκία, η Ελλάδα και οι ΗΠΑ είναι όλοι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ - να προσεγγίσουν αυτά τα ζητήματα με πνεύμα συνεργασίας».

Στο ίδιο πνεύμα, άλλωστε, ο Τζ. Πάιατ «διευκρίνισε» από την Αλεξανδρούπολη χτες την προκλητική τοποθέτηση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ περί «αμφισβητούμενων υδάτων», επιβεβαιώνοντας ότι οι Αμερικανοί βάζουν στο τραπέζι του διαλόγου τις απαράδεκτες τουρκικές αξιώσεις.

Οπως είπε, επαναλαμβάνοντας την παραπάνω δήλωση, «ο όρος "αμφισβητούμενα" αναφέρεται απλώς σε περιοχές όπου περισσότερες από μία χώρες προβάλλουν θαλάσσιες διεκδικήσεις»! Μία ακόμα προκλητική δήλωση, που εξομοιώνει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα με τις διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης.

Πρόσθεσε μάλιστα, σπρώχνοντας για «διάλογο», ότι «οι ΗΠΑ γενικά δεν παίρνουν θέση σε διαφορές θαλάσσιων συνόρων άλλων κρατών, αλλά ως ζήτημα μιας μακροπρόθεσμης πολιτικής ενθαρρύνουμε τα κράτη να επιλύουν τις διαφορές τους ειρηνικά και σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο».

Για ...ξεκάρφωμα, ο Πάιατ συμπλήρωσε ότι «οι ΗΠΑ τηρούν τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, βάσει των οποίων τα νησιά, συμπεριλαμβανομένου του Καστελόριζου, έχουν ακριβώς την ίδια υφαλοκρηπίδα και δικαιώματα ΑΟΖ όπως και κάθε περιοχή στην ηπειρωτική χώρα».

Με έγνοια τη συνοχή του ΝΑΤΟ στη νοτιοανατολική του πτέρυγα, δηλαδή με προϋπόθεση το τράβηγμα της Τουρκίας από τον εναγκαλισμό με τη Ρωσία, μέσα και από το παζάρεμα των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, ο Πάιατ, στο περιθώριο της παρουσίας του στην Αλεξανδρούπολη, κάλεσε «τις τουρκικές αρχές να σταματήσουν τις επιχειρήσεις που αυξάνουν τις εντάσεις στην περιοχή».

Την ίδια ώρα ωστόσο τόνιζε, βάζοντας ξανά στο τραπέζι τη συνεκμετάλλευση: «Αυτός είναι ένας πολύπλοκος στρατηγικός χώρος. Θέλουμε οι φίλοι και οι σύμμαχοί μας στην περιοχή να προσεγγίσουν την ανάπτυξη πόρων με το πνεύμα συνεργασίας που παρέχει τη βάση για διαρκή ενεργειακή ασφάλεια και κοινή οικονομική ευημερία. Μονομερείς, προκλητικές ενέργειες αντιτίθενται σε αυτόν το στόχο».

Απογειώνοντας εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης την κοροϊδία απέναντι στον ελληνικό λαό, ο υπουργός Αμυνας Ν. Παναγιωτόπουλος είδε στα παραπάνω «ξεκαθαρίσματα» του Πάιατ και «λεκτική βελτίωση»! Και έτσι, αποδεχόμενος, ευχαρίστησε τον πρέσβη «που συμβάλλετε και εσείς, ως διπλωμάτης με εμπειρία στη διόρθωση, ώστε να γίνει κατανοητό το πνεύμα της ανακοίνωσης του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών»...

Μαχητική απάντηση στην «απόβαση» των ΑμεριακανοΝΑΤΟικών στην Αλεξανδρούπολη, αλλά και στη συνολικότερη πολιτική εμπλοκής της χώρας στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, έδωσε χτες το απόγευμα ο λαός της πόλης, ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα της Επιτροπής Ειρήνης Αλεξανδρούπολης, εργατικών σωματείων και άλλων μαζικών φορέων της πόλης.

Με μία αντιιμπεριαλιστική εκδήλωση στην πλατεία Φάρου και στη συνέχεια με μαζική πορεία στην παραλιακή οδό της Αλεξανδρούπολης, εργαζόμενοι, άνεργοι, γυναίκες, συνταξιούχοι και νέοι βροντοφώναξαν, στο σημείο όπου πέφτει η σκιά των γιγάντιων πλοίων του αμερικανικού στρατού, τα οποία ξεφορτώνουν εδώ και δυο μέρες την «εκπαιδευμένη, θανατηφόρα και με κίνητρο» πολεμική μηχανή των ΗΠΑ, πως «η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί».

Στην εκδήλωση, όπου την κεντρική ομιλία έκανε η Ματούλα Γκιδίκα, πρόεδρος της Επιτροπής Ειρήνης Αλεξανδρούπολης, ένωσαν τη φωνή τους με συνθήματα, υπό τον ήχο αντιπολεμικών και αντιιμπεριαλιστικών τραγουδιών, δίπλα στην έκθεση αντιιμπεριαλιστικών σκίτσων που παρουσιάστηκε, και με την ανακοίνωση - κάλεσμα της Επιτροπής Ειρήνης στο χέρι, απευθύνθηκαν συνολικά στο λαό της περιοχής καλώντας τον να καταδικάσει τη μετατροπή του λιμανιού της πόλης σε ορμητήριο πολέμου και την εγκατάσταση αμερικανοΝΑΤΟικής βάσης.

Στην ομιλία της η Μ. Γκιδίκα αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στη σύνδεση που έχει η όξυνση της επιθετικότητας της τουρκικής αστικής τάξης με το μεγαλύτερο σφιχταγκάλιασμα της χώρας με τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και τη στρατηγική σημασία που κατέχει σε αυτούς η Αλεξανδρούπολη, καθώς και στο προκλητικό επιχείρημα πως το ξεπούλημα του λιμανιού θα φέρει την ανάπτυξη για το λαό της πόλης. Τόνισε επίσης πως «οι μακελάρηδες των λαών, ο πρέσβης των ΗΠΑ και οι υπουργοί - "επόπτες"», που μετέβησαν στην πόλη για να παρακολουθήσουν τη ΝΑΤΟική «πρόβα πολέμου», είναι ανεπιθύμητοι και δεν έχουν καμία δουλειά στην Αλεξανδρούπολη.

Κάλεσε τον λαό με τους αγώνες του να αποτρέψει τα επικίνδυνα σχέδια των ιμπεριαλιστών, που δημιουργούν τον κίνδυνο γενικότερης ανάφλεξης, ξεριζώνοντας τόσο τον πόλεμο όσο και αυτούς που τον γεννάνε, απαιτώντας παράλληλα να είναι η Αλεξανδρούπολη λιμάνι των λαών και όχι ορμητήριο των ιμπεριαλιστών, να μη βρεθεί κανένας στρατευμένος και καμία υποδομή στην υπηρεσία των ΝΑΤΟικών φονιάδων, άμεσο κλείσιμο των ΝΑΤΟικών βάσεων και απομάκρυνση του ΝΑΤΟ από την Ελλάδα, καμία αλλαγή συνόρων, καμία συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και κανένας στρατιώτης να μη βρεθεί έξω από τα σύνορα.

Οπως τόνισε χαρακτηριστικά, «όσο πατάνε το πόδι τους παραπάνω οι ιμπεριαλιστές στη χώρα μας, στην περιοχή μας, τόσο θα οξύνονται οι πιέσεις για μεγαλύτερη υποχώρηση στο Αιγαίο και στην Κύπρο. Βεβαίως, για την αστική μας τάξη θα υπάρχουν ανταλλάγματα στους ενεργειακούς σχεδιασμούς στην περιοχή, τμήματα του ελληνικού κεφαλαίου θα έχουν κομμάτι στην "πίτα" των ενεργειακών σχεδιασμών, όπως στο σχήμα που θα εκμεταλλεύεται τις πλωτές αποθήκες φυσικού αερίου. Το εφοπλιστικό κεφάλαιο θα έχει κομμάτι στη μεταφορά του στη Μεσόγειο, γι' αυτό δεν επενδύει τυχαία σε ανάλογο στόλο».

«Η στρατηγική σημασία της Αλεξανδρούπολης και ιδιαίτερα του λιμανιού της», συνέχισε, «είναι πακέτο με την ανάγκη η Τουρκία να μείνει στο ΝΑΤΟ με ό,τι αντάλλαγμα χρειαστεί, γιατί και στα δύο στόχος είναι η Ρωσία για ΗΠΑ και ΝΑΤΟ.

Οποιος παρουσιάζει ως ανταγωνιστικό σχέδιο τη ΝΑΤΟική αναβάθμιση της περιοχής μας, του νομού μας, απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις, όποιος δηλαδή μιλάει για βάση - "ασπίδα προστασίας" απέναντι στις τουρκικές αξιώσεις, ή είναι συνειδητά ψεύτης ή τουλάχιστον επικίνδυνος βλάκας, που βάζει το λαό μας σε σοβαρότερες περιπέτειες. Και τον βάζει σε αυτές τις περιπέτειες γιατί δέχεται η περιοχή μας να χρησιμοποιείται ανοιχτά κατά άλλων λαών, γιατί δέχεται να αποτελούμε πλέον, κατά τα λεγόμενα των ίδιων των Ρώσων, στόχο σε μια πιθανή στρατιωτική αναμέτρηση με τις ΗΠΑ.

Να λοιπόν, κύριοι δήμαρχοι, πολιτευτές της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, πιο πριν του ΚΙΝΑΛ και των άλλων φιλοΝΑΤΟικών δυνάμεων, που σήμερα δεν κερδίζουμε έναν φίλο, όπως μας λέτε, αλλά προσθέτουμε έναν εχθρό.

Να γιατί το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης δεν μπορεί, δεν πρέπει να γίνει βάση και να ιδιωτικοποιηθεί, για να γίνει ιμπεριαλιστικό ορμητήριο, όπως αποδεικνύει και η εν εξελίξει άσκηση της συμμαχίας των δολοφόνων, αλλά να είναι λιμάνι της ειρήνης, της φιλίας και της αλληλεγγύης των λαών».

Απαράδεκτο χαρακτήρισε επίσης το επιχείρημα που χρησιμοποιούν τα παπαγαλάκια του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, πως δηλαδή «η δημιουργία βάσης θα φέρει την ανάπτυξη, πως οι ΗΠΑ θα φέρουν την ανάπτυξη»:

«Τα ίδια ακούσαμε για τον χρυσό, τα ίδια και για τον ΤΑΡ. Αλήθεια, τώρα που ολοκληρώθηκε ο ΤΑΡ, τι έμεινε από την περιβόητη ανάπτυξη στην περιοχή, πόσες θέσεις εργασίας; Πόσες συμβάσεις φυσικού αερίου, τι επίπτωση είχε στην τιμή του; Ας μας απαντήσουν όλοι αυτοί.

Μήπως οι οπαδοί μιας τέτοιας ανάπτυξης είναι εραστές της ταινίας "Καλώς ήρθε το δολάριο"; (...) Γιατί δεν φημίζεται ο 6ος Στόλος των ΗΠΑ για τις επενδύσεις του στην "αειφόρο ανάπτυξη", ούτε καταλαμβάνουν ιδιαίτερα υψηλά θετικές κριτικές στις τουριστικές σελίδες οι ΝΑΤΟικές βάσεις.

Αν νοιάζονται όλοι αυτοί για πραγματική ανάπτυξη και εισόδημα για το λαό μας, να πάρουν πίσω όλα τα μνημονιακά μέτρα που κόψανε μισθούς, συντάξεις, που πρόσθεσαν αβάσταχτους φόρους στους μικρούς - αυτοαπασχολούμενους επιχειρηματίες, και τότε να μην ανησυχούν, θα γεμίσουν ξανά και οι ταβέρνες και τα καταστήματα, από χρήματα που βγήκαν από τον κλεμμένο μας ιδρώτα και όχι από τα ματωμένα δολάρια της σφαγής λαών».