- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Ανασκόπηση
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Ιστορία
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
INTIME NEWS |
Η γύμνια σε μέτρα προστασίας του λαού από φυσικές καταστροφές επιβεβαιώθηκε και αυτές τις μέρες |
Πολύς ντόρος έγινε το προηγούμενο διάστημα με αφορμή την πρωτοβουλία 83 πολυεκατομμυριούχων, που με κοινή τους επιστολή κάνουν έκκληση στο G20 να αυξήσει τη «φορολογία των πλουσίων», ώστε, όπως λένε, να συμβάλουν στην ανάκαμψη της οικονομίας μετά την πανδημία του κορονοϊού. Τα κροκοδείλια δάκρυα για τους πεινασμένους του πλανήτη δεν μπορούν να αθωώσουν την αστική τάξη, που ζει παρασιτικά από τον πλούτο που παράγει η τεράστια κοινωνική πλειοψηφία. Στοχεύουν στον εξωραϊσμό της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, αφού δεν αμφισβητούν το δικαίωμα των καπιταλιστών να πλουτίζουν ληστεύοντας καθημερινά την εργατική τάξη. Αλήθεια, τι εννοούν αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου, την ίδια ώρα που αυτό απολαμβάνει προνόμια, απαλλαγές, διευκολύνσεις; Προφανώς δεν εννοούν την κατάργηση όλων αυτών, ούτε βέβαια μιλάνε για φορολόγηση της πραγματικής κερδοφορίας και των εισοδημάτων τους. Μιλάνε για έναν «συμβολικό φόρο», σαν αυτούς που ήδη υπάρχουν, ο οποίος θα αξιοποιηθεί χωρίς κόστος για το κεφάλαιο, για να φτιάξουν ανθρώπινο προφίλ και να δώσουν την αίσθηση ότι όλοι πληρώνουν... Βέβαια, όλα αυτά δεν θα αλλάξουν τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης δισεκατομμυρίων ανθρώπων, τα εκατομμύρια των απροστάτευτων από την πανδημία, τα εκατομμύρια ανέργων, που είναι το αποτέλεσμα ενός συστήματος που βασίζεται στην κυριαρχία των μονοπωλίων, του μεγάλου κεφαλαίου, στην ακόρεστη δίψα του για κέρδη, που δεν ικανοποιείται παρά μόνο μέσω της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Αυτό όμως είναι που ακριβώς πρέπει να μπει στο στόχαστρο, το καπιταλιστικό σύστημα, η ίδια η λειτουργία του και η παρασιτική φύση του κεφαλαίου. Μόνη διέξοδος για το λαό είναι η ανατροπή του.
Τι και αν οι καλοκαιρινές κακοκαιρίες κόστισαν το περσινό καλοκαίρι ακόμα και ανθρώπινες ζωές, τι και αν η λειτουργία της Πολιτικής Προστασίας θεωρητικά έχει βρεθεί στο προσκήνιο εδώ και πολύ καιρό, μετά από καταστροφικές πυρκαγιές, πλημμύρες και φυσικά την πανδημία. Το μοναδικό που φαίνεται πως έχει αλλάξει για τη ζωή του λαού, άσχετα με το αν φαντάζει τραγικό στον 21ο αιώνα να καταστρέφεται το βιος του λαού στην πρώτη νεροποντή, είναι πως πλέον οι κακοκαιρίες έχουν και ονόματα, για να μην μπερδεύει το πότε καταστράφηκε τι και πού. Η «Θάλεια», όπως «βαφτίστηκε» η τελευταία κακοκαιρία, δεν έφερε την ευθυμία αλλά άφησε πίσω της σε πολλές περιοχές της Βόρειας Ελλάδας μια γνώριμη δυστυχώς εικόνα, με καταστροφές καλλιεργειών και λαϊκών περιουσιών, ως αποτέλεσμα της επικίνδυνης έλλειψης αντιπλημμυρικών έργων. Η ίδια η ζωή αναδεικνύει την αναγκαιότητα της διεκδίκησης από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα όλων αυτών των έργων που χαρακτηρίζονται «μη επιλέξιμα» από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις που ακολουθούν πιστά τις κατευθύνσεις της, γιατί πολύ απλά δεν αποφέρουν τα απαιτούμενα κέρδη για το κεφάλαιο, δηλαδή έργα αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής θωράκισης και προστασίας, καθώς και έργα προστασίας των καλλιεργειών των μικρομεσαίων αγροτών σύμφωνα με τις σύγχρονες δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Συμφωνία με στόχο «να καταφέρουν ένα πλήγμα στην Τουρκία» και να «τη ρίξουν στον αδυσώπητο ανταγωνισμό» είδε στις υπογραφές Ελλάδας - Αιγύπτου για την ΑΟΖ το «prin.gr», με εμφανές μάλιστα το... παράπονο για την κυβέρνηση της ΝΔ, που ενώ - λέει - στην περίπτωση της Αιγύπτου αποδέχεται η μοιρασιά να μην είναι ισότιμη, δεν κάνει το ίδιο και στην περίπτωση της Τουρκίας!
Τι κι αν η συμφωνία για τη μερική οριοθέτηση, ακόμα και με τα ελάχιστα που έχουν δημοσιοποιηθεί για το περιεχόμενό της, αποτελεί ολοφάνερα έναν ακόμα κρίκο σε μια συνολική διευθέτηση επικίνδυνη για τους λαούς, σε μια αλυσίδα των ιμπεριαλιστικών σχεδίων σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο με τη σφραγίδα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Τι κι αν οι δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών όλες αυτές τις μέρες δείχνουν ολοφάνερα το δρόμο των «διευθετήσεων» με την Τουρκία, με τα κυριαρχικά δικαιώματα στο κρεβάτι του Προκρούστη; Τι κι αν επιβεβαιώνεται ξανά πως η πολιτική της εκχώρησης στην πράξη κυριαρχικών δικαιωμάτων, τα οποία αφορούν την ελληνική υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ, είναι επιλογή της αστικής τάξης και όχι μόνο δεν εμποδίζει, αλλά αντίθετα διευκολύνει πλήρως τα σχέδια των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, του κεφαλαίου. Για όλα αυτά οι του ΝΑΡ σφυρίζουν αδιάφορα και έχουν βαλθεί να ντύσουν με τάχα «αντικαπιταλιστικό» μανδύα τα σχέδια συνεκμετάλλευσης και συνδιαχείρισης, να εμφανίσουν ως αντικαπιταλιστική στάση να παίρνεις θέση υπέρ της ιμπεριαλιστικής ειρήνης και των διευθετήσεων με τη σφραγίδα ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή. Τραγικό...
8 Αυγούστου
1879 Γεννιέται ο Μεξικανός επαναστάτης Εμιλιάνο Ζαπάτα, ηγέτης της ένοπλης εξέγερσης των αγροτών που ξέσπασε το 1910.
1898 Γεννιέται ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Αλέξης Μινωτής.
1917 Συνέρχεται στην Πετρούπολη το 6ο Συνέδριο του Ρωσικού Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού Κόμματος (ΡΣΔΕΚ). Στις εργασίες του τίθεται ως στόχος του Κόμματος η προετοιμασία της ένοπλης εξέγερσης, της σοσιαλιστικής επανάστασης. Τονίζεται η αναγκαιότητα της συμμαχίας του προλεταριάτου με τη φτωχή αγροτιά, για την πραγμάτωση του στόχου αυτού. Τέλος, ορίζεται ως αρχή συγκρότησης των Κομματικών Οργανώσεων και λειτουργίας του Κόμματος ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός.
1925 Στις 8 Αυγούστου προστίθεται άλλη μια σελίδα στην πολυσέλιδη Μαύρη Βίβλο των διώξεων του «Ριζοσπάστη» και του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Το δικτατορικό καθεστώς του Πάγκαλου κλείνει τον «Ριζοσπάστη», ενώ την ίδια μέρα συλλαμβάνεται ο υπεύθυνος της εφημερίδας Τάκης Φίτσος.
1938 Τίθεται σε λειτουργία το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μαουτχάουζεν στην Αυστρία. Στα χρόνια του χιτλερικού φασισμού, το Μαουτχάουζεν υπήρξε συνώνυμο του θανάτου και τόπος μαρτυρίου για περισσότερους από 200.000 κρατούμενους από σχεδόν όλες τις χώρες της Ευρώπης.
1942 Το Ινδικό Εθνικό Κογκρέσο αποφασίζει την έναρξη εκστρατείας πολιτικής ανυπακοής σε περίπτωση άρνησης των βρετανικών αποικιοκρατικών αρχών να επιτρέψουν τη συγκρότηση εθνικής κυβέρνησης της Ινδίας. Την αμέσως επόμενη μέρα, οι Βρετανοί συλλαμβάνουν τον Γκάντι, τον Νεχρού και άλλα ηγετικά στελέχη του Κογκρέσου.
1944 Τμήματα του 1/16 Τάγματος του ΕΛΑΣ μπαίνουν στη Βέροια και απελευθερώνουν τους αγωνιστές κρατούμενους των φυλακών.
1945 Εκπρόσωποι της ΕΣΣΔ, των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Γαλλίας υπογράφουν συμφωνία για τη συγκρότηση διεθνούς στρατοδικείου για την εκδίκαση των βασικότερων εγκληματιών πολέμου των ευρωπαϊκών χωρών του Αξονα.
1946 Αστυνομικές δυνάμεις κάνουν επιδρομή στα Εργατικά Κέντρα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Οι νόμιμες διοικήσεις τους, όπου πλειοψηφούσε ο Εργατικός Αντιφασιστικός Συνασπισμός (ΕΡΓΑΣ), καθαιρούνται.
1961 Ο Τσε Γκεβάρα καταγγέλλει τις ΗΠΑ ότι οργάνωσαν απόπειρα δολοφονίας κατά του Ραούλ Κάστρο, αδελφού του Φιντέλ, στην Ανατολική Κούβα, παγιδεύοντας με βόμβα εξέδρα πάνω στην οποία θα εκφωνούσε λόγο, και ότι στη συνέχεια σχεδίαζαν ένοπλη επίθεση από τη βάση Γκουαντάναμο.
1964 Στις 8 - 10 Αυγούστου η τουρκική αεροπορία βομβαρδίζει κωμοπόλεις και χωριά στην Τυλληρία της Κύπρου. Μόνο από τους βομβαρδισμούς στις 9 Αυγούστου, κοντά στην Παχύαμμο οι νεκροί ξεπέρασαν τους 100.
1967 Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης της χούντας, Π. Τοτόμης, ανακοινώνει ότι στη Γυάρο κρατούνται 2.300 κομμουνιστές, οι οποίοι θα απελευθερώνονταν μόνο εφόσον υπέγραφαν δήλωση νομιμοφροσύνης.
9 Αυγούστου
1776 Γεννιέται ο Ιταλός φυσικός Αμεντέο Αβογκάντρο.
1823 Πεθαίνει μαχόμενος στο Κεφαλόβρυσο ο οπλαρχηγός και στρατηγός της Επανάστασης του 1821 Μάρκος Μπότσαρης.
1938 Στα γραφεία της Ειδικής Ασφάλειας δολοφονείται ο Νίκος Βαλιανάτος, μέλος του ΚΚΕ από το 1918, Γραμματέας της ΚΟ Λάρισας του Κόμματος και μέλος της ΚΕ της Εργατικής Βοήθειας Ελλάδας.
1944 Σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την άγρια τρομοκρατία των δυνάμεων κατοχής, ξεσπούν με πρωτοβουλία του ΕΑΜ απεργίες σε Περιστέρι, Γκύζη, Καισαριανή, Καλλιθέα, Βύρωνα, Πετράλωνα, Λαχαναγορά κ.α. Ο ΕΛΑΣ συγκρούεται με Γερμανούς και ταγματασφαλίτες σε Κουκάκι και Νέα Σμύρνη.
1945 Τρεις μέρες μετά τη ρίψη της πρώτης ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα, οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές ολοκληρώνουν το αποτρόπαιο έγκλημά τους με τη ρίψη και δεύτερης ατομικής βόμβας, στην ιαπωνική πόλη Ναγκασάκι. Από την έκρηξη χάνουν τη ζωή τους πάνω από 75.000 άνθρωποι. Η βόμβα που ρίχτηκε στο Ναγκασάκι είχε την ίδια ισχύ με την προηγούμενη της Χιροσίμα και ισοδυναμούσε με 20.000 τόνους τρινιτροτολουόλης (ΤΝΤ). Από τότε μέχρι σήμερα, χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από τις συνέπειες της ραδιενέργειας. Πάνω από 300.000 είναι τα καταγεγραμμένα θύματα της ραδιενέργειας στις δύο αυτές πόλεις, πολλοί από τους οποίους θα πεθάνουν. Η χρήση των ατομικών βομβών δεν υπαγορεύτηκε από στρατιωτική ανάγκη, όπως προσπάθησε να δικαιολογηθεί ο Πρόεδρος Τρούμαν. Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός προσπάθησε να εκμεταλλευτεί το προσωρινό μονοπώλιο στον πυρηνικό οπλισμό για να εκφοβίσει τους λαούς, που μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ζητούσαν την ελευθερία τους. Εφαρμόζοντας την «ατομική διπλωματία», οι ΗΠΑ απέρριπταν συστηματικά όλες τις προτάσεις που διατύπωνε η Σοβιετική Ενωση για την απαγόρευση χρήσης της ατομικής βόμβας, το σταμάτημα της παραγωγής της και την καταστροφή των αποθεμάτων των πυρηνικών όπλων.
1949 Ο κυβερνητικός στρατός επιτίθεται με μεγάλο όγκο δυνάμεων ενάντια στο Βίτσι και παρά τη σθεναρή αντίσταση των τμημάτων του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, στις 15 του Αυγούστου το καταλαμβάνει. Τα τμήματα του ΔΣΕ περνούν στον Γράμμο.
1954 Υπογράφεται 20χρονη στρατιωτική συμμαχία μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας και Γιουγκοσλαβίας.
1955 Πάνω από 20.000 μαύρες γυναίκες ζώνουν το κυβερνητικό μέγαρο στην Πρετόρια, στη Νότια Αφρική, διεκδικώντας καλυτέρευση των συνθηκών της ζωής τους.
1965 Διαδηλωτές καίνε στο κέντρο της Αθήνας σωρούς των εφημερίδων «Τα Νέα» και «Το Βήμα», του συγκροτήματος Λαμπράκη.
1975 Πεθαίνει ο Σοβιετικός συνθέτης Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Για το έργο του και για τη γενικότερη προσφορά του ο Σοστακόβιτς τιμήθηκε μεταξύ άλλων με τον τίτλο του Καλλιτέχνη του Λαού της Σοβιετικής Ενωσης και ανακηρύχθηκε Ηρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας. Το έργο του συγκαταλέγεται στα κορυφαία του 20ού αιώνα.
