ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ - ΚΕΡΚΥΡΑΣ - ΛΕΥΚΑΔΑΣ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

Διήμερο εκδηλώσεων στον Γράμμο

Το Σάββατο 22 και την Κυριακή 23 Αυγούστου με επίκεντρο το Μουσείο του ΔΣΕ στη Θεοτόκο Κόνιτσας

Διήμερο εκδηλώσεων στον Γράμμο διοργανώνουν οι Οργανώσεις Περιοχής Ηπείρου - Κέρκυρας - Λευκάδας και Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, το Σάββατο 22 και την Κυριακή 23 Αυγούστου, με επίκεντρο το Μουσείο του ΔΣΕ στη Θεοτόκο Κόνιτσας.

Εκεί, στον προαύλιο χώρο, θα γίνει την πρώτη μέρα πολιτική εκδήλωση στις 8 μ.μ., με θέμα «Η διάσωση των παιδιών από τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας και η συμβολή των σοσιαλιστικών χωρών», με ομιλήτρια την Κατερίνα Μιχαλιού, μέλος του Γραφείου Περιοχής Ηπείρου - Κέρκυρας - Λευκάδας του ΚΚΕ. Στο πλαίσιο της εκδήλωσης θα υπάρξουν βιωματικές αφηγήσεις φιλοξενούμενων - τότε παιδιών - στις σοσιαλιστικές χώρες. Το χώρο πλαισιώνουν δύο εκθέσεις με θέμα την πολιτική προσφυγιά, όπου ανάμεσα στα άλλα παρουσιάζονται και πρότυπα υλικά σχετικά με τη διάσωση των παιδιών από τον ΔΣΕ, από την περιοχή των χωριών της Κόνιτσας. Η εκδήλωση θα ολοκληρωθεί με την προβολή του ντοκιμαντέρ «Η αλήθεια για τα παιδιά της Ελλάδας», που γυρίστηκε το 1948 από το κινηματογραφικό συνεργείο του ΔΣΕ «Η Ελεύθερη Ελλάδα».

Την Κυριακή, από το ίδιο σημείο, θα ξεκινήσει στις 9 π.μ. ιστορικός περίπατος στα μονοπάτια των μαχητών του ΔΣΕ στον Γράμμο, όπου μέσα από την προγραμματισμένη διαδρομή θα γίνει επίσκεψη και στο Νοσοκομείο του ΔΣΕ. Δηλώσεις συμμετοχής στα τηλ.: 6936.958.901- 6934.0311.832 - 2651.033.501.

Συνεχίζουμε στα χνάρια των μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ, με το ΚΚΕ μπροστάρη για το δίκιο του λαού

Στην ανακοίνωση - κάλεσμα, οι Οργανώσεις του Κόμματος αναφέρουν: «Στον τρίχρονο ηρωικό αγώνα του ΔΣΕ, στην κορυφαία αυτή στιγμή της ταξικής πάλης, το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή έδειξε έμπρακτα μεγάλη ευθύνη για την κατάσταση και τη ζωή των παιδιών.

Οι συνθήκες ζωής στις περιοχές των πολεμικών συγκρούσεων κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου ήταν εξαιρετικά επικίνδυνες για κάθε παιδί. Μάχες, φονικές επιδρομές αεροσκαφών της Βασιλικής Αεροπορίας, στέρηση τροφής, έλλειψη ρουχισμού και αρρώστιες απειλούσαν τη ζωή των παιδιών. Αμεσος ήταν ο κίνδυνος εγκλεισμού τους στα γκέτο της βασίλισσας Φρειδερίκης.

Η Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση (ΠΔΚ) του ΔΣΕ απευθύνθηκε στις κυβερνήσεις των Λαϊκών Δημοκρατιών (ΛΔ), διατυπώνοντας πρόσκληση να φιλοξενήσουν αυτά τα παιδιά για όσο επιβάλλουν οι συνθήκες. Τα σοσιαλιστικά κράτη αποδέχτηκαν το αίτημα και με τη φροντίδα της ΠΔΚ στάλθηκαν στις ΛΔ περίπου 25.000 παιδιά, ανάμεσά τους πολλά από την Ηπειρο (Κονιτσοχώρια), τη Δυτική Μακεδονία αλλά και τη Θράκη.

Οι αποστολές των παιδιών οργανώθηκαν υποδειγματικά με τη συνοδεία υγειονομικών συνεργείων, παιδοκόμων και ομάδων παιδαγωγών. Τα παιδιά, μέσω Αλβανίας, μεταφέρθηκαν σε Ρουμανία, Ουγγαρία, Τσεχοσλοβακία, Πολωνία και Ανατολική Γερμανία, οι οποίες ανέλαβαν όλο το οικονομικό βάρος της συντήρησης, της στέγασης, της μόρφωσης και τη θεραπεία των παιδιών.

Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, η μεταφορά έγινε με τη συγκατάθεση των γονιών τους. Τα παιδιά αυτά, που στο 60% ήταν αγράμματα και το 34% είχε πάει έως τη Β' Δημοτικού, έμαθαν στις σοσιαλιστικές χώρες από μία και δύο τέχνες, σε μεσαίες και ανώτερες τεχνικές σχολές, ενώ το 17% τελείωσε πανεπιστημιακές σχολές. Διδάχτηκαν στην ελληνική γλώσσα, στη βάση μιας πλούσιας εκδοτικής προσπάθειας.

Αυτό ήταν το περιβόητο παιδομάζωμα που μέχρι σήμερα η αντικομμουνιστική προπαγάνδα διατηρεί στο οπλοστάσιό της, στην προσπάθεια να εξαπατήσει, συκοφαντώντας αναίσχυντα και αναποδογυρίζοντας την πραγματικότητα. Γιατί στο ίδιο διάστημα χιλιάδες παιδιά στην Ελλάδα δούλευαν ως λούστροι, εφημεριδοπώλες, λαχειοπώλες, υπηρέτριες, έχοντας εγκαταλείψει το σχολείο. Περίπου 50.000 κλείστηκαν στα βασιλικά ιδρύματα, τις γνωστές "παιδουπόλεις", βασικός στόχος των οποίων ήταν η μεταστροφή των παιδιών ενάντια στον ΔΣΕ. Σε τέτοιες "παιδουπόλεις» στην Αθήνα μεταφέρθηκαν τα παιδιά από τη Δυτική Μακεδονία, ενώ πάνω από 850 παιδιά από την Κόνιτσα, ηλικίας 4 έως 15 χρόνων, κλείστηκαν στην "παιδούπολη" της Κέρκυρας. Αντίστοιχα ιδρύθηκαν στα Γιάννενα, στη Φιλιππιάδα. Πολλά παιδιά έγιναν αντικείμενο αγοραπωλησίας προς ζευγάρια κύρια στις ΗΠΑ, στη Ν. Ζηλανδία, στον Καναδά.

Η διάσωση τόσων χιλιάδων παιδιών, και η φροντίδα για τη ζωή και τη μόρφωσή τους, που επέδειξαν τα κράτη της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, αποτελούσε έμπρακτη εφαρμογή των αρχών του προλεταριακού διεθνισμού και ανιδιοτελή διεθνιστική αλληλεγγύη στο δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό. Αναδεικνύει την ανωτερότητα του σοσιαλισμού απέναντι στο καπιταλιστικό σύστημα που και σήμερα για τα προσφυγόπουλα επιφυλάσσει το θάνατο στο Αιγαίο, τις "Μόριες", τον εγκλωβισμό και την εκμετάλλευση. Σε όλο τον κόσμο δείχνει το σάπιο του πρόσωπο προς τα παιδιά και τη νεολαία χαρίζοντάς τους φτώχεια, πείνα, αμορφωσιά, κρίσεις και πολέμους».

Και τονίζουν μεταξύ άλλων πως «το ΚΚΕ τιμά τους μαχητές και τις μαχήτριες του ΔΣΕ. Τη συμβολή και τη θυσία των χωριών του Γράμμου και του Σμόλικα στον τρίχρονο ηρωικό αγώνα του ΔΣΕ, στην κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στη χώρα μας. Διδασκόμαστε από τον αγώνα του ΔΣΕ. Μελετάμε την Ιστορία του Κόμματός μας και του τόπου μας. Εχουμε όπλο το Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ (1919 - 1949). Αντιμετωπίζουμε την άγνοια. Απαντάμε στην παραχάραξη της Ιστορίας, στον αντικομμουνισμό, που φουντώνουν στις μέρες μας στην Ελλάδα και στην ΕΕ όλο και περισσότερο. Αποκτούμε γνώση και πείρα από το χτες για να βαδίσουμε σήμερα ακόμα πιο δυνατά, πιο αποτελεσματικά, με μεγαλύτερη αντοχή. Συνεχίζουμε στα χνάρια των μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ, με το ΚΚΕ μπροστάρη για το δίκιο του λαού. Σήμερα, όπως και τότε, είναι μονόδρομος η σύγκρουση με τον πραγματικό αντίπαλο του λαού, την αστική τάξη και το κεφάλαιο».

ΤΟΜΕΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

Αποχαιρετά τον σύντροφο Βάνια Ιωαννίδη

Μέσα σε κλίμα θλίψης και συγκίνησης, συγγενείς, σύντροφοι και φίλοι αποχαιρέτησαν χτες τον σύντροφο Γιάννη (Βάνια) Ιωαννίδη, που «έφυγε» από τη ζωή τη Δευτέρα 17 Αυγούστου. Εκ μέρους της Τομεακής Επιτροπής Μαγνησίας του ΚΚΕ τον αποχαιρέτησε ο Γιώργος Ρούσσας, μέλος της ΤΕ, ο οποίος σημείωσε μεταξύ άλλων: «Ο σύντροφος Βάνιας, αγωνιστής του εργατικού και λαϊκού κινήματος, παιδί του Πόντου, γεννημένος στο Κερς της Κριμαίας το 1934 και από το 1939 παιδί της Νέας Ιωνίας Βόλου, βρέθηκε από νωρίς κοντά στις αξίες και δραστηριότητες του ΚΚΕ. Αναδείχθηκε για πάνω από 20 χρόνια δημοτικός σύμβουλος στη Ν. Ιωνία, εκλεγμένος με τα ψηφοδέλτια που στήριζε το ΚΚΕ. Ιδιαίτερα μετά το 1991 δεν αρνήθηκε καμία χρέωση, ανταποκρίθηκε σε ό,τι του ζητήθηκε από την Κομματική Οργάνωση, το 1998 ήταν υποψήφιος δήμαρχος με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ. Η δραστηριότητα δεν περιορίστηκε μόνο στα δημοτικά δρώμενα, ενεργοποιήθηκε και μέσα από τις γραμμές του εργατικού κινήματος, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε ενεργά και σε άλλους τομείς. Διετέλεσε πρόεδρος για 25 χρόνια στον Συνεταιρισμό Οικοδόμων και παράλληλα για μια 20ετία πρόεδρος της Ενωσης Ποντίων Μαγνησίας, όπου φεύγοντας άφησε πλούσια παρακαταθήκη με το έργο του. Για αυτή του τη δράση ήταν ιδιαίτερα αγαπητός, όχι μόνο στη Ν. Ιωνία αλλά και στην ευρύτερη περιοχή».

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Κηδεύτηκε χτες ο σύντροφος Φώτης Γεωργιάδης

Παρουσία συγγενών, συντρόφων, συναγωνιστών και φίλων κηδεύτηκε χτες το πρωί, με πολιτική τελετή, ο σ. Φώτης Γεωργιάδης, ιδρυτικό μέλος του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Θεσσαλονίκης, που πέθανε σε ηλικία 85 χρόνων.

Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης αποχαιρέτησαν τον αλύγιστο, σεμνό και γεμάτο αυταπάρνηση αγωνιστή, ένα γνήσιο παιδί του Κόμματός του, του ΚΚΕ.

Στην προσωπικότητα του Φώτη Γεωργιάδη, που διαμορφώθηκε μέσα από τη ζωή με οδηγό τα ιδανικά του, στο ρόλο του ως συζύγου, πατέρα και παππού, αναφέρθηκε εκ μέρους της οικογένειας η κόρη του, Καίτη.

Εκ μέρους της Επιτροπής Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ τον επικήδειο εκφώνησε ο Σάκης Βαρδαλής. Αναφέρθηκε στις διάφορες χρεώσεις και υπεύθυνες θέσεις μέσα από τις οποίες υπηρέτησε το κίνημα και το Κόμμα ο σ. Φώτης Γεωργιάδης. Στη δράση του μέσα από την ΕΠΟΝ, τη Νεολαία ΕΔΑ, την Τοπική Διοίκηση, στην καταδίκη και εξορία στη Γιούρα, στη δράση του στον αθλητισμό και στον Γυμναστικό Σύλλογο «Ηρακλής», στον Ελληνοσοβιετικό Σύνδεσμο από το 1975 έως και τη διάλυσή του, και στη δράση του στον Ελληνοκουβανικό Σύνδεσμο στη Θεσσαλονίκη, από την ίδρυσή του το 1992 που εκλέγεται πρόεδρος και από το 2015 ως επίτιμος πρόεδρος, μέχρι το θάνατό του.

Μιλώντας για τη στάση του σ. Φώτη ως μέλους του Κόμματος από το 1975, ο Σ. Βαρδαλής σημείωσε: «Δεν λάθεψε ούτε σε περιόδους που το Κόμμα πέρασε κρίσεις και διασπάσεις, όπως αυτή του 1968 και το 1991. Και δεν λάθεψε, γιατί πίστευε βαθιά μέσα του ότι ο αγώνας ενάντια στους καπιταλιστές θα είναι κούφιος και αναποτελεσματικός αν δεν συνδέεται με τον αγώνα ενάντια στα ιδεολογήματα που τον στηρίζουν, αν δεν συνδέεται με την πάλη ενάντια στον οπορτουνισμό.

Μόνιμη ήταν η έγνοια του για την οικονομική κατάσταση του Κόμματος. Ηταν πρωτοπόρος σε όλες τις Οικονομικές Εξορμήσεις και τακτικός ενισχυτής του.

Αγαπημένε μας σύντροφε Φώτη, υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε στους δρόμους που κι εσύ περπάτησες για την ανατροπή, την αλλαγή αυτού του κόσμου, για μια ανθρώπινη κοινωνία, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό».

Συλλυπητήριο μήνυμα έστειλε η πρέσβειρα της Κούβας Σέλμις Μαρία Ντομίνγκες Κορτίνα. Οπως ανέφερε, «ο Φώτης δεν ήταν μόνο τέκνο της Ελλάδας, ήταν επίσης αγαπημένο τέκνο της Κούβας. Αφιέρωσε μεγάλο κομμάτι της ζωής του στην υποστήριξη του κουβανικού λαού, που τον δέχτηκε σαν παιδί του. Αισθανόταν όπως εμείς και δούλεψε ακούραστα για έναν κόσμο καλύτερο για όλους.

Ο Φώτης θα ζει για πάντα στις καρδιές μας, του αξίζει μια θέση στην ιστορία του κουβανικού λαού, όπως πολλοί φίλοι που έγιναν ένα με μας, που μοιράστηκαν τις δυσκολίες μας, τις μάχες και τις νίκες μας.

Ποτέ δεν τα παράτησε και ποτέ δεν θα τα παρατήσουμε».

Στο τελευταίο «αντίο» εκ μέρους του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Θεσσαλονίκης, ο πρόεδρός του, Αποστόλης Σκούφας, αναφέρθηκε στην αφοσίωση του σ. Φώτη στην Κουβανική Επανάσταση, στο πάθος του για τα ιδανικά του σοσιαλισμού, στην περηφάνια του για τα επιτεύγματα του λαού της Κούβας στην Υγεία, στην Παιδεία, στον Αθλητισμό, και για τις δράσεις αλληλεγγύης των αποστολών της Κούβας στους λαούς του κόσμου. Επίσης αναφέρθηκε στις πολυάριθμες αποστολές του σ. Φώτη στην Κούβα και στις τιμητικές διακρίσεις του, όπως το 1995 στο 1ο Παγκόσμιο Συνέδριο των Συνδέσμων στην Αβάνα, όπου τιμήθηκε με το κρατικό Μετάλλιο Φιλίας των Λαών από το ICAP, και το 2000, στο 2ο Παγκόσμιο Συνέδριο των Συνδέσμων στην Αβάνα, όπου τιμήθηκε με το κρατικό Μετάλλιο της Επανάστασης, με την υπογραφή του Φιντέλ Κάστρο.