«Σταματούν οι προκλήσεις, ξεκινούν οι συζητήσεις», ήταν το μήνυμα, όπως το έστειλε επί λέξει, στην Αγκυρα, μιλώντας χτες στη Βουλή ο Κυρ. Μητσοτάκης, προκειμένου να συνεχιστούν οι «διευθετήσεις», στο πλαίσιο των επικίνδυνων σχεδιασμών ΗΠΑ και ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή και με γνώμονα τα συμφέροντα της αστικής τάξης που ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου για το λαό και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Στο ίδιο πλαίσιο άλλωστε είναι ενταγμένες τόσο οι συμφωνίες με Ιταλία και Αίγυπτο που έφερε χτες προς ψήφιση η κυβέρνηση, όσο και οι ανακοινώσεις που έκανε ο πρωθυπουργός για επέκταση της Αιγιαλίτιδας Ζώνης (χωρικά ύδατα), μόνο στο Ιόνιο και νότια της Πελοποννήσου, στα 12 ναυτικά μίλια.

Μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής, ο Κυρ. Μητσοτάκης χρησιμοποίησε πανηγυρικούς τόνους για τις συμφωνίες, ισχυριζόμενος πως αυτές αναγνωρίζουν «εθνική ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα με κυριαρχικά δικαιώματα στη θάλασσα σε όλα τα νησιά μας. Και διεμβολίζουν, τέλος, παράνομες ενέργειες στην περιοχή», επιχειρώντας δηλαδή να κρύψει τους απαράδεκτους συμβιβασμούς σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων που αυτές περιέχουν, ως κομμάτι και του ιμπεριαλιστικού «παζαριού» που «τρέχει» με ευρωατλαντική «εποπτεία», εντός του οποίου φουσκώνει και η επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης.

Επέμεινε, επίσης, ότι «πάνω από όλα (...) οι δύο αυτές Συνθήκες σηματοδοτούν την επιστροφή της Ελλάδας σε έναν ρόλο που όχι απλά τον δικαιούται, αλλά οφείλει κιόλας να τον δικαιώνει καθημερινά. Το ρόλο του εγγυητή των ανατολικών συνόρων αλλά και των συμφερόντων της Ευρώπης στη Μεσόγειο», σκιαγραφώντας δηλαδή και τις προσδοκίες «αναβάθμισης» της αστικής τάξης στην περιοχή, μέσα από τη συμμετοχή στα ευρωατλαντικά σχέδια και τις «διευθετήσεις».

Αναφερόμενος στη συμφωνία με Ιταλία ισχυρίστηκε ότι «υιοθετεί τη Μέση Γραμμή ως μέθοδο χάραξης των ζωνών, αναγνωρίζοντας υφαλοκρηπίδα στα νησιά και κυριαρχικά δικαιώματα στις θάλασσες γύρω απ' αυτά». Πρόσθεσε ότι «έναντι της όποιας μειωμένης επήρειας ορισμένων μικρών νησιών αντιπαραβάλλονται μετακινήσεις της Μέσης Γραμμής υπέρ της Ελλάδας σε άλλα σημεία της οριοθέτησης», επιβεβαιώνοντας ότι η κυβέρνηση δέχτηκε μειωμένη επήρεια σε ελληνικά νησιά, με ό,τι συνέπειες θα έχει αυτό στον αντίστοιχο ελληνοτουρκικό «διάλογο».

Χαρακτήρισε, άλλωστε, τη συμφωνία με Ιταλία προπομπό γι' αυτήν με την Αίγυπτο, που επίσης αναγνωρίζει μειωμένη επήρεια, ακόμα και στην Κρήτη, ενώ δεν προβλέπει οριοθέτηση από το μέσο της Ρόδου και προς τα ανατολικά, έως το Καστελόριζο.

Ο πρωθυπουργός προσπάθησε να υπερασπιστεί τη «μερική οριοθέτηση», που αφήνει ολοφάνερα «χώρο» για τις διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης στην περιοχή ανατολικά από τον 28ο Μεσημβρινό, λέγοντας ότι «τα δύο μέρη δεσμεύονται ρητά να συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις για τη συνέχιση της οριοθετικής γραμμής», και ότι «η άμεση οριοθέτηση ήταν αναμφίβολα επείγουσα, καθώς στην περιοχή εξελίσσεται η παράνομη επιχείρηση της Τουρκίας να συναλλαγεί με δυνάμεις της Λιβύης σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων άλλων χωρών». Επικαλέστηκε δε και τις αντίστοιχες προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για μερική οριοθέτηση. Σε κάθε περίπτωση, απέφυγε να επεκταθεί σε «λεπτομέρειες», όπως είπε, παραπέμποντας στους σχετικούς χάρτες.

Προετοίμασε, άλλωστε, για «παζάρι» με την Αγκυρα, λέγοντας ότι «η Αίγυπτος, στη διάρκεια των συζητήσεων και μετά από πολλές συζητήσεις (...) αναμόρφωσε την αρχική, άκαμπτη θέση της η συμφωνία να αφορά μόνον το χώρο μεταξύ 26ουκαι 28ουΜεσημβρινού. Δέχθηκε, δηλαδή, η διαπραγμάτευση να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί με ευρύτερο, πια, αντικείμενο», που βάζει μέσα και την Αγκυρα.

Ανάφερε, ακόμα, παραπέμποντας στα σχέδια συνεκμετάλλευσης με τη «σφραγίδα» των επιχειρηματικών ομίλων, ότι το «πολιτικό και συμβολικό φορτίο των συμφωνιών» «επιτρέπει την αξιοποίηση κοινών πόρων. Μετατρέπει, με άλλα λόγια, τις θάλασσες που χωρίζουν τα κράτη σε πηγές ευημερίας που ενώνουν...».

Αλλωστε, εστιάζοντας στις αντιδράσεις της τουρκικής κυβέρνησης, έστειλε ξανά μήνυμα ότι «ο δρόμος της συνεννόησης για το ένα, ανοιχτό, εκκρεμές ζήτημα που έχουμε με την Τουρκία, αυτό της οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών, στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι ανοιχτός, μπορεί να ανοίξει και για την Αγκυρα. Υπό έναν όρο, όμως: Να σταματήσει αμέσως τις προκλήσεις». «Εξι λέξεις, λοιπόν, αρκούν: Σταματούν οι προκλήσεις, ξεκινούν οι συζητήσεις», είπε χαρακτηριστικά, κατονομάζοντας ως ορίζοντα τη Χάγη. Στο ίδιο πνεύμα, κατέληξε λέγοντας ότι «είναι στο χέρι όλων μας να κάνουμε την "κοινή μας θάλασσα" ένα δημιουργικό επιταχυντή της Ιστορίας. Ας το τολμήσουμε».

Τέλος, παρουσίασε ως δείγμα ενός «νέου πατριωτισμού» το ότι η κυβέρνηση καταθέτει «άμεσα» νομοσχέδιο με το οποίο θα επεκτείνει την Αιγιαλίτιδα Ζώνη από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια στην περιοχή του Ιονίου, των Ιονίων Νήσων μέχρι και το ακρωτήριο Ταίναρο της Πελοποννήσου, με εφαρμογή της Μέσης Γραμμής, εκεί που η απόσταση μεταξύ των ακτών γειτονικών κρατών (Αλβανία) είναι μικρότερη από τα 24 μίλια. Οπως είπε, ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Δένδιας, έχει ήδη ενημερώσει τους ομολόγους του των Ιταλίας και Αλβανίας, «και σύντομα θα επισκεφθεί τα Τίρανα, για να συζητήσει με την αλβανική κυβέρνηση την οριστική επίλυση της εκκρεμότητας οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών».

Στη δευτερολογία του, ο πρωθυπουργός - αποκαλύπτοντας την αντιλαϊκή «σκυταλοδρομία» που βρίσκεται σε εξέλιξη - καταλόγισε στον ΣΥΡΙΖΑ «διγλωσσία» και στάση «περιορισμένης εθνικής ευθύνης» γιατί επιλέγει το «παρών» παρόλο που, όπως τόνισε, συμφωνεί με τα όσα κάνει η κυβέρνηση με αυτές τις δύο συμφωνίες. Υπενθύμισε δε ότι ανάλογη στάση κράτησε ο Αλ. Τσίπρας στην ελληνοαμερικανική συμφωνία για τις βάσεις, την οποία επίσης προετοίμασε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και μετά δήλωσε «παρών».

«Το παρών είναι απών», σημείωσε ο Κυρ. Μητσοτάκης και κάλεσε τον Αλ. Τσίπρα «να κάνει την υπέρβαση» και να ψηφίσει τις δύο συμφωνίες. «Πίσω από τις κορόνες δεν υπάρχει καμία ουσιαστική διαφορά», πρόσθεσε, εκτιμώντας ότι «λέμε τα ίδια πράγματα».

Αναφερόμενος στις «διευθετήσεις» που βρίσκονται στο τραπέζι, ανέφερε πως η προσφυγή στη Χάγη «εκφράζει την πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων», αν και, όπως είπε, αυτό μπορεί να «ερεθίζει» κάποιους που «είναι εθισμένοι σε πιο μαξιμαλιστικές θέσεις».