Στοιχισμένος «απ' την αρχή ως το τέλος» στα προτάγματα του εγχώριου κεφαλαίου και στην κατεύθυνση των επικίνδυνων «διευθετήσεων» που υποδεικνύουν οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί για την ευρύτερη περιοχή, εμφανίστηκε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, στην παρέμβασή του στη Βουλή, θέτοντας για μια ακόμα φορά τη συναίνεσή του στη διάθεση της κυβέρνησης και ξεκαθαρίζοντας ότι το κόμμα του θα υλοποιήσει εφόσον κληθεί τη συμφωνία με την Αίγυπτο, παρά τις επιμέρους ενστάσεις που αφορούν στο πόσα αυτή εξασφαλίζει μακροπρόθεσμα για την εγχώρια αστική τάξη στο ιμπεριαλιστικό «παζάρι», ενστάσεις οι οποίες υπαγόρευσαν κατά τον ίδιο και το «παρών».

«Ξεπλένοντας» την ΕΕ που προωθώντας ολοφάνερα τους δικούς της σχεδιασμούς στην περιοχή ενθαρρύνει την τουρκική επιθετικότητα και σπρώχνει στην κατεύθυνση οδυνηρών για τη χώρα συμβιβασμών, ο πρώην πρωθυπουργός κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι δεν την αξιοποιεί για επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία και στήριξη των θέσεων της Ελλάδας, αλλά και για απουσία «εθνικής» στρατηγικής «με αρχή, μέση και τέλος», υποδεικνύοντας ως στοχεύσεις αυτής της στρατηγικής «την επανεκκίνηση των διερευνητικών συνομιλιών με την Τουρκία για την επίλυση της διαφοράς για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ, με προσφυγή στη Χάγη αν οι διερευνητικές αποτύχουν», όπως δηλαδή προβλέπει και η στρατηγική της κυβέρνησης.

Απαντώντας εξάλλου στους ισχυρισμούς της κυβέρνησης πως τάχα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «απών» από τους «εθνικούς» στόχους της αστικής τάξης, «σήκωσε το γάντι», κάνοντας έναν απολογισμό των υπηρεσιών της κυβέρνησής του στο εγχώριο κεφάλαιο και στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ευρύτερα, λέγοντας πως η Ελλάδα επί των ημερών τους «ήταν η Ελλάδα που μετά από 30 χρόνια εγκατέλειψε την πολιτική της ακινησίας», και η κυβέρνησή του προώθησε την αμερικανοΝΑΤΟική Συμφωνία των Πρεσπών, «έφτασε πιο κοντά από ποτέ στη δίκαιη και βιώσιμη επίλυση του Κυπριακού» με βάση τα διχοτομικά σχέδια, «πρωταγωνίστησε στον ευρωτουρκικό διάλογο (...) που δέσμευσε για πρώτη φορά τη γείτονα να μειώσει δραστικά τις ροές», υπογράφοντας την κατάπτυστη Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας για τους πρόσφυγες, και «κίνησε το 2018 στρατηγικό διάλογο με τις ΗΠΑ, που προώθησε πολυμερείς συνεργασίες στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο, που συμφώνησε στον αγωγό "East Med" και κατοχύρωσε το σχήμα 3+1 με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ»!

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο κατηγόρησε την κυβέρνηση μεταξύ άλλων ότι «παρακολουθεί τα Ευρωπαϊκά Συμβούλια να περνούν το ένα μετά το άλλο» και ότι προτείνει στην Τουρκία διάλογο «δίχως συγκεκριμένο σχέδιο για επάνοδο σε αυτόν».

Την ίδια ώρα, επιβεβαιώνοντας και την υποκρισία σχετικά με τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ για τη συμφωνία με την Αίγυπτο, ο πρώην πρωθυπουργός σημείωσε πως «ξέρετε πολύ καλά ότι όχι μόνο στήριξα την ελληνοϊταλική συμφωνία, παρά τους σοβαρούς συμβιβασμούς στους οποίους βασίστηκε, όχι μόνο υποστήριξα δημόσια την ανάγκη να υπάρξει συμφωνία με την Αίγυπτο για να διεμβολίσει την παράνομη συμφωνία της Τουρκίας με τον Λίβυο πρωθυπουργό. Αλλά ότι επιπλέον υπογράμμισα και ότι στηρίζω μια τμηματική συμφωνία, η οποία να επιτρέπει την οριοθέτηση στην περιοχή του συμπλέγματος Καστελορίζου σε μεταγενέστερο στάδιο. Σε συνομιλίες που να συμπεριλαμβάνουν την Τουρκία». Κατόπιν όλων αυτών... επέκρινε τον αποκλεισμό απ' τη συμφωνία του Καστελόριζου και της μισής Ρόδου, εκτιμώντας ότι η συμφωνία με την Αίγυπτο «μπορεί να δημιουργήσει πολύ αρνητικά προηγούμενα για τη χώρα, εάν αφήσουμε την Τουρκία να την εκμεταλλευτεί με τον γνωστό στρεψόδικο τρόπο της».

Στη συνέχεια υπογράμμισε πως ο ΣΥΡΙΖΑ - που όπως είπε «τίμησε τις εθνικές κόκκινες γραμμές» που άλλα κόμματα πριν απ' αυτόν είχαν χαράξει - δεν καταψηφίζει, όπως έκανε η ΝΔ με τη Συμφωνία των Πρεσπών. «Δεν θα καταψηφίσουμε όμως διότι έχουμε πλήρη επίγνωση της σημασίας που θα έχει το να καταψηφίσουμε μια συμφωνία που ενδεχομένως πολύ σύντομα, έτσι όπως τα κάνετε, να κληθούμε εμείς να υλοποιήσουμε και να διαχειριστούμε, απέναντι στο παράνομο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο», ανέφερε χαρακτηριστικά αποτυπώνοντας την αντιλαϊκή «σκυταλοδρομία» και ζητώντας ξανά σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών «για συνεννόηση για εθνική στρατηγική με σκοπό την επανεκκίνηση των διερευνητικών και την προσφυγή στη Χάγη». Ζήτησε δε από την κυβέρνηση «να μην εκλάβετε τη δική μου τοποθέτηση ως στάση σφοδρής κριτικής απέναντι στην κυβέρνησή σας, αλλά ως εποικοδομητική στάση εθνικής ευθύνης».