Την αναβάθμιση του Καραμανδάνειου Νοσοκομείου Παίδων και την επαναλειτουργία του «Νοσημάτων Θώρακος» ζήτησε ο Κ. Πελετίδης

Πιο συγκεκριμένα, ο δήμαρχος Πατρέων ανέφερε: «Στη Δυτική Ελλάδα ειδικά, πρέπει άμεσα να επαναλειτουργήσει το Νοσοκομείο "Νοσημάτων Θώρακος" που κάλυπτε σοβαρές και πάγιες ανάγκες όλης της Δυτικής Ελλάδας. Το Νοσοκομείο ανακαινίστηκε, εξοπλίστηκε και μετά έκλεισε, στο πλαίσιο της πολιτικής συρρίκνωσης νοσοκομείων και κλινικών. Χρειάζεται να επαναλειτουργήσει και να διαθέτει όλες τις ειδικότητες γιατρών, αλλά και το απαραίτητο νοσηλευτικό και παραϊατρικό προσωπικό. Να αποτελέσει σήμερα νοσοκομείο αναφοράς για την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Ποια είναι όμως η πολιτική που το κρατά κλειστό; Είναι αυτή που ήθελε και θέλει όλες τις υπηρεσίες Υγείας συγκεντρωμένες σε λίγα νοσοκομεία, με λιγότερους εργαζόμενους. Πού οδήγησε όμως αυτό; Στην υποβάθμιση των υπηρεσιών Υγείας, στην αδυναμία τους να ανταποκριθούν σήμερα, στο να ψάχνουμε κρεβάτια ΜΕΘ και να μη φτάνουν, να αναγκάζονται οι γιατροί να διαλέξουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει. Γι' αυτό η κυβέρνηση προβάλλει μονομερώς την ατομική ευθύνη, ώστε να απαλλαγεί από τη δική της, την κρατική, την κυβερνητική ευθύνη.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το υπουργείο και η ηγεσία της ΚΕΔΕ λένε να περιέλθει η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στην ευθύνη των δήμων. Μα αυτό αποδεικνύεται τώρα από την πανδημία; Οτι μπορεί ένα κατακερματισμένο σύστημα Υγείας να τα βγάλει πέρα; Τώρα θέλουμε Δημόσιο Σύστημα Υγείας καλά οργανωμένο, με όλο το αναγκαίο επιστημονικό, τεχνικό, εργατικό προσωπικό, με σύγχρονες υποδομές, με εξασφάλιση των αναγκαίων προμηθειών και όχι Κέντρα Υγείας στην ευθύνη και ανάλογα με τις δυνατότητες κάθε δήμου.

Από την κατάσταση που ζούμε, δεν εξάγεται ότι φταίει η διάρθρωση για τις ελλείψεις που παρατηρούνται. Φταίει που δεν έχουμε προσωπικό στα νοσοκομεία μας, πράγμα όχι αποσπασμένο από το ότι δεν έχουμε προσωπικό στους δήμους και σε άλλες κρίσιμες υπηρεσίες. Υπάγεται σε μία κεντρική φιλοσοφία, που λέει ότι δεν πρέπει να γίνονται προσλήψεις, της οποίας ζούμε τις επιπτώσεις. Οι επιπτώσεις στα νοσοκομεία είναι να πεθαίνουν άνθρωποι, στους δήμους να μην μπορούμε να ανταποκριθούμε στις αυξημένες ανάγκες των συνδημοτών μας, στα πανεπιστήμια να λείπουν καθηγητές, στα σχολεία να μην μπορούμε να κάνουμε 15μελή τα τμήματα, ώστε να μορφώνονται τα παιδιά μας με όλα τα μέτρα προστασίας.

Τώρα, λοιπόν, χρειάζεται αναβάθμιση και όχι υποβάθμιση όλων των Κέντρων Υγείας της περιοχής. Να καλυφθούν άμεσα όλα τα κενά σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Δημιουργία σύγχρονου Κέντρου Υγείας μέσα στη Βιομηχανική Περιοχή της Πάτρας, όπου απασχολούνται πάνω από 2.000 εργάτες.

Χρειαζόμαστε, επιπλέον, την αναβάθμιση του Καραμανδάνειου Νοσοκομείου Παίδων, με εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεών του και δημιουργία νέων κτιρίων στον περιβάλλοντα χώρο. Να αναπληρωθούν άμεσα όλα τα κενά σε γιατρούς και παραϊατρικό προσωπικό. Να δημιουργηθεί ΜΕΘ Παίδων και ΜΕΘ Παίδων για COVID-19.

Πρέπει να διεκδικήσουμε άμεσες προσλήψεις προσωπικού στο ΕΚΑΒ, ανανέωση του εξοπλισμού του. Ειδικά στην πόλη μας χρειάζεται η δημιουργία νέου σταθμού ΕΚΑΒ στην ανατολική πλευρά της Πάτρας που να καλύπτει και τις ανάγκες της ΒΙΠΕ Πατρών. Να εξασφαλίσουμε μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς και στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και να πραγματοποιούνται δωρεάν επαναλαμβανόμενα τεστ σε όλους τους εργαζόμενους. Αυτά μπορεί και πρέπει να εξασφαλίσει η κοινωνία μας σήμερα σε όλους τους εργαζόμενους, στα λαϊκά στρώματα και στα παιδιά τους».

Επιπλέον, ο Κ. Πελετίδης μίλησε και για την κατεύθυνση των χρηματοδοτήσεων που γίνονται και την επιλεξιμότητα των έργων που εντάσσονται σε αυτές. Χαρακτηριστικά ανέφερε:

«Απουσιάζουν τα λαϊκά προβλήματα και ανάγκες που έρχονται και επανέρχονται με τραγικό τρόπο στην επικαιρότητα, όπως τα πλημμυρικά φαινόμενα και τα θύματα που συνεχίζουμε να μετράμε, η αντιπυρική προστασία και οι μεγάλες και τραγικές ελλείψεις που επαναλαμβάνονται ως δράμα κάθε καλοκαίρι, η πιθανότητα ενός μεγάλου σεισμού για τη χώρα μας και οι επιπτώσεις του, που τις είδαμε πρόσφατα στη Σάμο. Παρόλο που είναι υπαρκτά στην καθημερινότητά μας διάφορα προβλήματα που αναφέρετε, ζητήματα αλληλεπικάλυψης αρμοδιοτήτων κ.λπ., δεν είναι το κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε. Το κύριο είναι ότι η κεντρική κυβέρνηση δεν θέλει να ενοχλείται, θέλει οι δήμοι να παίζουν το ρόλο του "αμορτισέρ", να απορροφάνε τους κραδασμούς που δημιουργεί η πολιτική τους. Με αυτόν τον τρόπο, να παίρνουν την ευθύνη οι δημοτικές αρχές και να είναι η εκάστοτε κυβέρνηση στο απυρόβλητο».