ΑΠΕΡΓΙΑ 26 ΝΟΕΜΒΡΗ 2020 | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Πετυχημένη απεργιακή μάχη με πολύμορφες παρεμβάσεις σε όλη τη χώρα

ΥΠ. ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Με απεργιακές περιφρουρήσεις από εργαζόμενους στους χώρους δουλειάς, μηχανοκίνητες πορείες, εξορμήσεις, συγκεντρώσεις στις πύλες των δημόσιων νοσοκομείων της χώρας, συμβολικές παραστάσεις διαμαρτυρίας στα υπουργεία Εργασίας, Ναυτιλίας και Μακεδονίας - Θράκης από αντιπροσωπείες συνδικαλιστών και με άλλες πολύμορφες παρεμβάσεις, τηρώντας πάντα όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας της υγείας, Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και Σωματεία του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα έστειλαν από όλη τη χώρα, την Πέμπτη, το μήνυμα της απεργίας, το μήνυμα του αγώνα για την υγεία και τα δικαιώματα του λαού.

Με την απεργία μέσα στις συνθήκες της πανδημίας, χιλιάδες απεργοί σε όλη τη χώρα, σε κάθε κλάδο, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των συνδικαλιστικών οργανώσεων, ένωσαν τις φωνές τους με τους εργαζόμενους που κινητοποιούνται για τα ίδια κρίσιμα αιτήματα και σε άλλες χώρες. Εχοντας στο πλευρό τους ενώσεις και φορείς αυτοαπασχολούμενων, βιοπαλαιστών αγροτοκτηνοτρόφων, γυναικών, φοιτητών, οι απεργοί έβαλαν στο επίκεντρο τα αιτήματα για μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και άμεση επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας, για μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, στα σχολεία, για πραγματικά μέτρα στήριξης των εργαζομένων, ακύρωση των απολύσεων και όλων των αρνητικών μεταβολών κ.ά.

ΠΡΟΒΛΗΤΕΣ ΟΛΠ - COSCO

Μεγάλα ποσοστά συμμετοχής στην απεργία καταγράφηκαν σε μια σειρά από μεγάλα εργοστάσια, στα εργοτάξια των Κατασκευών, στο λιμάνι του Πειραιά και τη Ζώνη στο Πέραμα «πάγωσε» κάθε δραστηριότητα, ενώ παρεμβάσεις έγιναν σε εκατοντάδες επιχειρήσεις.

Παράλληλα, απέναντι στο κλίμα τρομοκρατίας, αποκαλύφθηκε για μια ακόμα φορά πως έγνοια της κυβέρνησης δεν είναι η ...δημόσια υγεία αλλά η επιβολή «σιωπητηρίου» σε κάθε φωνή διεκδίκησης. Η αστυνομοκρατία στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις, η «περικύκλωση» της συμβολικής διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας από αστυνομικές δυνάμεις, η συνεχιζόμενη καταστολή ενάντια σε συνδικαλιστές στα Γιάννενα, η παρακολούθηση των γραφείων και των εκπροσώπων των συνδικαλιστικών οργανώσεων πήραν απάντηση από την πολύμορφη απεργιακή δραστηριότητα.

Την ίδια στιγμή που η επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας κλιμακώνεται, οι εργαζόμενοι υπερασπίστηκαν με το όπλο της απεργίας τα δικαιώματά τους. Ετσι, οι απεργοί σε Ταχυδρομεία - Ταχυμεταφορές διαμαρτυρήθηκαν για τους εξαντλητικούς ρυθμούς δουλειάς που αντιμετωπίζουν όλους τους τελευταίους μήνες. Οι εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ κατήγγειλαν τα υγειονομικά πρωτόκολλα... της εργοδοσίας, που εκθέτουν την υγεία τους στον ιό, τα 10ωρα, τα «κομμένα» ρεπό. Στον Επισιτισμό - Τουρισμό, η απεργία έδωσε συνέχεια στον αγώνα για τη διασφάλιση του εισοδήματος των εργαζομένων, για την υπογραφή και υποχρεωτική εφαρμογή ΣΣΕ κ.ο.κ.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

FRAGKOU STRATOS

ΛΑΡΙΣΑ

ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ

ΚΕΡΚΥΡΑ

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΝΙΚΑΙΑΣ

Ομολογίες και αντιφάσεις

Εκτός τόπου και χρόνου οι απεργίες»: Αυτό απεφάνθησαν ξανά τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης και της εργοδοσίας στα αστικά ΜΜΕ, με αφορμή την απεργία της περασμένης Πέμπτης. Και ανακοίνωσαν πάλι στους εργαζόμενους που αγωνίζονται για τη ζωή και τα δικαιώματά τους ότι το καλύτερο που έχουν να κάνουν, είναι να ...μαζευτούν και να αφήσουν κατά μέρος τις διεκδικήσεις. Και κάπως έτσι, επικαλούνται μια κάποια «αόρατη» και «σιωπηλή πλειοψηφία», που τάχα στηρίζει αναφανδόν την κυβέρνηση και καταδικάζει «αντικοινωνικές ενέργειες» όπως διαδηλώσεις, την ίδια ώρα που ακόμα και σε δημοσκοπήσεις και έρευνες που οι ίδιοι παρουσιάζουν, γίνεται φανερό ότι η δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβέρνηση και την πολιτική της μεγαλώνει.

Υπάρχει όμως και ένα καινούργιο στοιχείο: Οι πιο γνήσιοι εκφραστές του «εμπάργκο» στους αγώνες πέταξαν τους φερετζέδες που φορούσαν μέχρι χτες. Αφησαν κατά μέρος τις υποκρισίες, ότι τάχα δεν έχουν πρόβλημα με τους αγώνες, αλλά νοιάζονται για την πανδημία, και πέρασαν στο ψητό. Ομολογώντας αυτό που από την πρώτη στιγμή επισήμανε το ΚΚΕ, ότι υπάρχει ευρύτερη στόχευση να μπει φίμωτρο στις διεκδικήσεις των εργαζομένων, λένε για παράδειγμα (εφημερίδα «Τα Νέα»): «Δεν άλλαξε τίποτα με τις απεργίες», «οι κυβερνήσεις ψήφισαν, αλλά οι απεργίες έγιναν». Και το κυριότερο: «Μεταξύ των αιτημάτων (της απεργίας) ήταν και η υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Είναι τώρα η ώρα; Καταρρέει μεγάλο μέρος της ιδιωτικής οικονομίας, σε πολλές οικογένειες δεν μπαίνει ούτε ευρώ (...) και οι συνδικαλιστές του Δημοσίου διαπραγματεύονται τις αμοιβές τους;».

Δεν άντεξαν λοιπόν και το ομολόγησαν: Σκασίλα τους η δημόσια υγεία, οι αγώνες είναι το πρόβλημα. Και για να το «πουλήσουν» καλύτερα, λένε και ψέματα σε σχέση με τα αιτήματα των εργαζομένων, μπας και ενεργοποιηθεί αυτός ο έρμος «κοινωνικός αυτοματισμός». Γιατί, δεν μπορεί όσοι τα γράφουν αυτά να μην πήραν χαμπάρι ότι η κυβέρνηση εν μέσω πανδημίας επιλέγει να φέρει ένα αντεργατικό νομοσχέδιο που περιλαμβάνει ανατροπές του αιώνα για όλους τους εργαζόμενους, κάτι που προκαλεί τον ξεσηκωμό. Δεν μπορεί να μη βλέπουν ότι οι εργαζόμενοι διεκδικούν μέτρα προστασίας της υγείας σαν αυτά που απορρίπτει η κυβέρνηση και σήμερα κοστίζουν σε ανθρώπινες ζωές. Αλήθεια, δεν είναι ένα ζήτημα ότι η κυβέρνηση επιτίθεται σε εργαζόμενους, σε σωματεία που διεκδικούν το αυτονόητο: Ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας τους, των παιδιών και των οικογενειών τους.

Ψιλά γράμματα όμως τα παραπάνω για όσους αναλαμβάνουν να κάνουν λιανά τα «ραβασάκια» της εργοδοσίας...

Εκτός από τέτοιες παρεμβάσεις, που δίνουν «στο πιάτο» τις επιδιώξεις των επιχειρηματικών ομίλων, επανήλθε με αφορμή την απεργία όλος ο αχταρμάς στον αστικό Τύπο σε σχέση με το ΚΚΕ και τους εργατικούς αγώνες.

Ετσι, δίπλα στις απειλές στο Κόμμα επειδή, όπως λένε, το «παρατραβάει» με την ανυπακοή στους νόμους, υπάρχουν και οι κουτοπονηριές περί «συστημικού ΚΚΕ», που κάνει ό,τι κάνει για να μαζεύει «ψηφαλάκια στους δρόμους»... Και ενώ γκρινιάζουν γιατί δεν επιβλήθηκαν πρόστιμα στους «απείθαρχους αριστερούς», βγάζουν από το στομάχι τους κάτι «ειδήσεις» ότι τάχα το ΠΑΜΕ «υπάκουσε» και έτσι τη μέρα της απεργίας έκανε «μοτοπορεία» στο κέντρο...

Ομολογίες, αντιφάσεις, αμηχανία, και κυρίως δίψα για χτύπημα του εργατικού - λαϊκού κινήματος: Αυτά είναι τα στοιχεία που συνθέτουν κάθε τέτοια παρέμβαση. Αυτός είναι ο καημός τους χρόνια τώρα: Να ξεμπερδεύουν με το οργανωμένο εργατικό κίνημα. Και ιδιαίτερα τώρα που οι δυσκολίες διαχείρισης της πανδημίας και της κρίσης είναι μπροστά, που ετοιμάζεται ένα ακόμα μπαράζ αναδιαρθρώσεων. Λογαριάζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο, κι αυτό θα αποδειχτεί. Στους χώρους δουλειάς και στους δρόμους του αγώνα.