Καθημερινά οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι έρχονται αντιμέτωποι με τα προβλήματα που προκαλεί και οξύνει η αντιλαϊκή πολιτική όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων, με πυξίδα τις κατευθύνσεις της ΚΑΠ της ΕΕ και τις αξιώσεις του μεγάλου κεφαλαίου. Η πανδημία και οι μεγάλες καταστροφές από τις πρόσφατες πλημμύρες ήρθαν να επιτείνουν αυτήν τη δύσκολη κατάσταση.

Ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε σε χωριά της Θεσσαλίας και συζήτησε με εκπροσώπους Αγροτικών Συλλόγων και Ομοσπονδιών για τις αγωνίες των βιοπαλαιστών αγροτοκτηνοτρόφων, τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις τους.

Και στα τρία χωριά το φλέγον ζήτημα που απασχολεί είναι οι μεγάλες καταστροφές που προκλήθηκαν το προηγούμενο διάστημα σε εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα καλλιεργειών.

«Για άλλη μια χρονιά βλέπουμε τους κόπους να πηγαίνουν χαμένοι, εκατοντάδες οικογένειες έχουν μείνει χωρίς εισόδημα», τονίζει ο Κώστας Τζέλλας, πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας, προσθέτοντας ότι «όσο δυνατή όμως κι αν ήταν η βροχή, δεν μπορεί να δικαιολογήσει το γεγονός ότι, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, τα αντιπλημμυρικά - αποστραγγιστικά - αρδευτικά και αντιδιαβρωτικά έργα είναι ανύπαρκτα, τα ποτάμια δεν καθαρίζονται τακτικά, δεν επαρκούν οι ζώνες ανάσχεσης των ορεινών νερών που με μεγάλη ταχύτητα και κλίση ρέουν προς τον κάμπο. Ακόμα και σήμερα ούτε καν τα αναχώματα δεν επιδιορθώθηκαν».

«Είναι ζήτημα προσανατολισμού», αναφέρει ο Αποστόλης Κωστόπουλος, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Κοσκινά, επισημαίνοντας: «Παρόλο που σήμερα υπάρχουν οι δυνατότητες, τα έργα αυτά δεν επιλέγονται από τις κυβερνήσεις αφού δεν αφήνουν μεγάλο κέρδος στους επιχειρηματικούς ομίλους. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη δεν έχει προχωρήσει η ανακατασκευή μεγάλου μέρους της κεντρικής διώρυγας του ΤΟΕΒ Ταυρωπού, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν με ανυδρία την επόμενη αρδευτική περίοδο περίπου 135.000 στρέμματα καλλιεργειών».

Για «έγκλημα εκ προμελέτης» μιλά ο Αποστόλης Κοντούλης, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Φαρκαδόνας, σημειώνοντας ότι «ενώ είναι γνωστό πως όταν υπάρχουν μεγάλες βροχοπτώσεις, τα νερά από τα Δυτικά Τρίκαλα, την Καρδίτσα, τα Φάρσαλα έρχονται εδώ και μας πνίγουν, μας δίνουν μόνο υποσχέσεις ή μιλάνε για "έκτακτα καιρικά φαινόμενα", για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα και να κρύψουν τις ευθύνες τους».

Παρόμοια προβλήματα επισημαίνει ο Θοδωρής Γεωργαδάκης, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Ζαγοράς, αναφέροντας ότι «για τρίτη συνεχόμενη χρονιά ερχόμαστε αντιμέτωποι με το χαλάζι που κατέστρεψε μέρος της παραγωγής μας, όχι μόνο μια φορά αλλά τέσσερις φορές μέσα στον ίδιο χρόνο και την ίδια ώρα δεν βλέπουμε τα αντιχαλαζικά έργα που εξαγγέλλουν μετά από κάθε καταστροφή για να μας καλοπιάσουν».

Την ίδια ώρα, όπως καταγγέλλει ο Κ. Τζέλλας, «η κυβέρνηση, βλέποντας ότι οι αγρότες δεν μείνανε με σταυρωμένα τα χέρια αλλά πήραν αγωνιστικές πρωτοβουλίες, προσπάθησε να μας ρίξει στάχτη στα μάτια λέγοντας ότι θα πάρουμε αποζημιώσεις στο 100%. Τα πράγματα ωστόσο δεν είναι καθόλου έτσι.

Καταρχάς ακόμα και σήμερα δεν πήραν όλοι τη μικρή προκαταβολή που δόθηκε για να αντεπεξέλθουμε στις δυσκολίες, ενώ και η αποζημίωση που προβλέπεται να δοθεί για το βαμβάκι απέχει από την πλήρη κάλυψη των απωλειών στην παραγωγή μας, αφού παραμένουν οι "κόφτες" του ΕΛΓΑ, η ασφαλιζόμενη αξία υπολείπεται της πραγματικής αξίας της παραγωγής που καταστράφηκε, ενώ σε πολλές περιπτώσεις δεν καλύπτει ούτε καν τα καλλιεργητικά έξοδα (σπόροι, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, νερό, πετρέλαιο - ενέργεια, ενοικίαση ή απόσβεση μηχανών, ενοικίαση γης), που κυμαίνονται για μια μέση βαμβακοκαλλιέργεια μεταξύ 150 και 200 ευρώ ανά στρέμμα».

«Οι αποζημιώσεις που δίνει η κυβέρνηση, κι αυτές κάτω από την πίεση των αγώνων μας, είναι στάχτη στα μάτια», αναφέρει ο Σπύρος Τσιοτινός από τη Φαρκαδόνα, προσθέτοντας ότι «τα τελευταία χρόνια έπρεπε να περιμένουμε μέχρι και 14 μήνες για να πάρουμε έστω και τα λίγα ψίχουλα που μας έδιναν, με αποτέλεσμα να μην ξέρουμε πώς θα βγει η χρονιά αφού μέναμε χωρίς παραγωγή και εισόδημα για ένα χρόνο, ενώ ακόμα και σήμερα παραμένουν τα τεράστια κενά στη στελέχωση του ΕΛΓΑ με μόνιμο, ειδικευμένο επιστημονικό δυναμικό και την ίδια ώρα ούτε κουβέντα δεν γίνεται για την αλλαγή του αντιδραστικού κανονισμού του, προκειμένου να αποζημιώνει παραγωγή και κεφάλαιο στο 100%, άμεσα και δίκαια, από όλους τους φυσικούς κινδύνους και τις νόσους, χωρίς εξαιρέσεις και σε όλα τα στάδια, παρότι πληρώνουμε πολύ υψηλά ασφάλιστρα».

Ακόμα ένα διαχρονικό πρόβλημα είναι αυτό των απαράδεκτα χαμηλών τιμών για την πλειοψηφία των αγροτικών προϊόντων που διαμορφώνουν οι εμποροβιομήχανοι, ενώ ταυτόχρονα δεν χάνουν την ευκαιρία σε αυτές τις συνθήκες να κερδοσκοπήσουν εκτοξεύοντας τις τιμές για τον καταναλωτή.

Αναφέρει συγκεκριμένα ο Κ. Τζέλλας: «Μετά το καταστροφικό πέρασμα του "Ιανού" καλούμαστε να διαχειριστούμε και τις μειωμένες τιμές στα προϊόντα μας. Οι τιμές που δίνουν οι εκκοκκιστές, με τις πλάτες της κυβέρνησης, για το βαμβάκι ξεκινάνε από 13 λεπτά (για όσα έπαθαν ζημιά) και φτάνουν στα 39 λεπτά το κιλό για τα υπόλοιπα. Το αποτέλεσμα είναι να υπάρχει χασούρα περίπου 10 λεπτά στο κιλό.

Παίρνοντας υπόψη το κόστος παραγωγής (σπόροι, εφόδια, λιπάσματα, καύσιμα, ρεύμα, νερό), το οποίο συνεχώς αυξάνεται, η τιμή αυτή είναι καταστροφική, γιατί δεν καλύπτουμε ούτε τα έξοδά μας, πόσο μάλλον δεν αφήνει ένα εισόδημα για τις ανάγκες μας.

Εδώ και χρόνια, αξιοποιώντας διάφορες δικαιολογίες, η τιμή παραγωγού στο βαμβάκι παραμένει χαμηλή. Μόνιμα χαμένοι βγαίνουν οι βιοπαλαιστές αγρότες, σε αντίθεση με μια χούφτα εμπόρων και εκκοκκιστών, που κερδοσκοπούν σε βάρος μας, εκμεταλλευόμενοι τη δουλειά και τον κόπο μας. Διεκδικούμε κατώτερες εγγυημένες τιμές στα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα, που θα ανταποκρίνονται στο κόστος παραγωγής και θα διασφαλίζουν εισόδημα επιβίωσης».

Ο Απ. Κοντούλης συμπληρώνει πως «ο προϋπολογισμός του 2021 προβλέπει στήριξη των επιχειρήσεων και τραπεζών για τις επιπτώσεις της πανδημίας με 24 δισ. ευρώ το 2020 και άλλα 7 δισ. για το 2021, όταν την ίδια στιγμή για εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες, κτηνοτρόφους, αλιείς προβλέπονται μόλις 350 εκατ. ευρώ, δηλαδή περίπου το 1% του συνολικού πακέτου. Αυτό τα λέει όλα, ποιους στηρίζει, ποιους δεν στηρίζει η κυβέρνηση.

Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση αρνείται να υλοποιήσει το αίτημά μας για αφορολόγητο πετρέλαιο, παρά τις μεγαλόστομες προεκλογικές υποσχέσεις του ίδιου του πρωθυπουργού, στον προϋπολογισμό του 2021 προβλέπονται πάνω από 370 εκατομμύρια ευρώ για επιστροφή πετρελαίου σε εφοπλιστές, βιομηχάνους, κλινικάρχες και ξενοδόχους. Την ίδια στιγμή, το πετρέλαιο κίνησης επιβαρύνεται με "πράσινο" τέλος για να ενισχυθούν οι επιχειρήσεις της "πράσινης" Ενέργειας».

Παρόμοια προβλήματα αναφέρει ο Σπ. Τσιοτινός, σημειώνοντας ότι «η τιμή στο καλαμπόκι ξεκίνησε φέτος από τα 6 λεπτά. Την ίδια ώρα τα χαράτσια παραμένουν (ΕΝΦΙΑ για σπίτια και χωράφια, υποβολή δηλώσεων ΟΣΔΕ, άδειες λειτουργίας αρδευτικών γεωτρήσεων και σταβλικών εγκαταστάσεων), το ρεύμα είναι ακριβό, με τη ΔΕΗ να προχωρά όλο και πιο συχνά σε διακοπές για αγροτικές εγκαταστάσεις και σπίτια».

Από τη συζήτηση δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα προβλήματα με την πανδημία. «Η κυβέρνηση έχει αφήσει το λαό ακόμα πιο εκτεθειμένο σε ό,τι αφορά την προστασία της υγείας και της ζωής του. Τα Κέντρα Υγείας στα χωριά υπολειτουργούν εδώ και χρόνια. Υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις υγειονομικού προσωπικού, μέσων και αναλώσιμων υλικών ως αποτέλεσμα της λογικής "κόστους - οφέλους" που ακολουθούν οι κυβερνήσεις.

Χαρακτηριστικά, στον Παλαμά δεν υπάρχει παιδίατρος, 1-2 παθολόγοι - αγροτικοί γιατροί τριγυρνάνε δεκάδες χωριά καθημερινά. Αντί να προχωρήσουν σε μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στις δημόσιες μονάδες Υγείας, για να ενισχυθούν και οι δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, προχωράνε σε μετακινήσεις προσωπικού, ανοίγοντας νέες επικίνδυνες τρύπες», τονίζει ο Κ. Τζέλλας.

Ενδεικτική είναι η κατάσταση στο Κέντρο Υγείας Ζαγοράς. Ο Θ. Γεωργαδάκης αναφέρει ότι «στο χωριό ευχόμαστε να μην αρρωστήσει κανείς, αφού υπάρχουν 4 γιατροί για 5.500 κατοίκους. Στον Βόλο που για να πας θέλεις 1 ώρα σε κακό οδικό δίκτυο υπάρχουν αντίστοιχες ελλείψεις, ενώ πρόσφατα μάθαμε ότι καταργήθηκε η Πνευμονολογική κλινική. Ταυτόχρονα, παρά τις υποσχέσεις, στο Κέντρο Υγείας υπάρχουν μια σειρά από προβλήματα στις υποδομές, με χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η σκεπή του είναι χαλασμένη και όταν βρέχει υπάρχουν διαρροές στο ταβάνι».

Ο Κ. Τζέλλας τονίζει: «Γνωρίζουμε καλά ότι όλα όσα έχουμε κατακτήσει μέχρι σήμερα, αλλά και όλα όσα διεκδικούμε, θα έρθουν μέσα από αγώνες και θυσίες. Αλλωστε, αυτό έδειξε και το μεγάλο συλλαλητήριο στην Καρδίτσα πριν 2,5 μήνες που ανάγκασε την κυβέρνηση να δώσει κάποιες αποζημιώσεις.

Με τις συμβολικές κινητοποιήσεις που οργανώσαμε το προηγούμενο διάστημα για τα προβλήματα των οικογενειών μας, δώσαμε απάντηση στο "σιωπητήριο" αλλά και στην καταστολή που επιχειρεί να επιβάλει η κυβέρνηση με πρόσχημα την πανδημία. Δίνουμε το βάρος στην οργάνωση, στη μαζική συμμετοχή στους Αγροτικούς Συλλόγους, προσπαθώντας αυτοί να έχουν σταθερή λειτουργία. Η πείρα από τις κινητοποιήσεις των προηγούμενων χρόνων, το πλαίσιο πάλης που επεξεργάστηκε η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων είναι τα "εφόδιά" μας για την επόμενη μέρα».

Ο Θ. Γεωργαδάκης προσθέτει την πείρα του Αγροτικού Συλλόγου Ζαγοράς, σημειώνοντας: «Επιδιώκουμε ο Αγροτικός Σύλλογος να είναι το αποκούμπι του βιοπαλαιστή αγρότη στο χωριό, να είναι μπροστά στην οργάνωση της διεκδίκησης για κάθε πρόβλημα που αφορά τα μέλη του και όχι μόνο για αγροτικά ζητήματα. Με συνεχή προσπάθεια, κουβέντα σπίτι το σπίτι, δεκάδες νέοι αγρότες έγιναν μέλη του Συλλόγου τους προηγούμενους μήνες. Εξασφαλίζοντας την τακτική συνεδρίαση του ΔΣ, τη σταθερή συζήτηση για τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες - μέλη του Συλλόγου, όλο το προηγούμενο διάστημα καταφέραμε να πραγματοποιηθούν πολύμορφες δραστηριότητες με τη συμμετοχή δεκάδων αγροτών.

Η προσπάθεια αυτή εκφράστηκε με την ίδρυση στα τέλη του Ιούνη της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Μαγνησίας. Συνεχίζουμε τον δίκαιο αγώνα επιβίωσης που δίνουμε μαζί με όλους όσους έχουμε κοινό αντίπαλο. Δηλαδή με τους εργατοϋπαλλήλους, τα σωματεία τους που πάντα έμπρακτα στηρίζουν τους αγώνες μας, τους αυτοαπασχολούμενους των πόλεων, ώστε να ζήσουμε τη ζωή που μας αξίζει».