Είναι χιλιάδες οι περιπτώσεις σπιτιών, αποθηκευτικών και βοηθητικών χώρων που δεν έχουν δικαίωμα αποζημίωσης, δεκάδες οικογένειες που έχουν μείνει άστεγες καθώς τα σπίτια τους κρίθηκαν κατεδαφιστέα, δεν έχουν πάρει ακόμα επίδομα στέγασης και επιπλέον η κατεδάφιση των σπιτιών τους δεν καλύπτεται από το κράτος αλλά πρέπει να γίνει με δικά τους έξοδα!

Πάνω από 1.500 επαγγελματίες, που οι ζημιές τους υπερβαίνουν την εφάπαξ ενίσχυση των 8.000 ευρώ, δεν έχουν αποζημιωθεί ακόμη.

Ειδικά αν πάρουμε υπόψη ότι για τους χιλιάδες αγρότες της περιοχής το χτύπημα ήρθε λίγο πριν από τη συγκομιδή των προϊόντων τους, γίνεται κατανοητό το μέγεθος της καταστροφής τους. Οι πολυδιαφημισμένες αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ που έχουν δοθεί στους αγρότες αφορούν περίπου τα μισά πλημμυρισμένα στρέμματα, και σε ό,τι αφορά τον αγροτικό εξοπλισμό δεν έχουν πάρει ούτε ευρώ.

Από το παλλαϊκό συλλαλητήριο στην Καρδίτσα

Ομως η βροχή που έπεσε πριν από λίγο καιρό στην περιοχή αποκάλυψε για άλλη μια φορά τη γύμνια της πολιτικής προστασίας και των έργων τους: Αμέσως δημιουργήθηκαν σοβαρά προβλήματα τόσο μέσα στην πόλη όσο και σε ορεινά χωριά, καθώς αρκετοί κάτοικοι αποκλείστηκαν και άλλοι εγκατέλειψαν τις κατοικίες τους λόγω επικινδυνότητας.

Το Μουζάκι παραμένει ακόμα χωρίς Κέντρο Υγείας, και μάλιστα εν μέσω πανδημίας. Τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας απαιτούν μελέτη, συνολικό σχεδιασμό και ενιαίο δίκτυο υποδομής, που να παίρνει υπόψη όλη την περιοχή και τα δεδομένα της.

Δικαίως αναρωτιέται κάποιος: Πώς γίνεται στο 2020 να ζούμε στο έλεος των πλημμυρών και των φυσικών φαινομένων; Να πνίγονται άνθρωποι και να καταστρέφονται περιουσίες, τη στιγμή που η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας έχει φτάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα και στηρίζει τις δυνατότητες και τις προϋποθέσεις για την ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας;

Η απάντηση δίνεται πολύ ξεκάθαρα διά στόματος υπουργού Υποδομών, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη Βουλή για τον προϋπολογισμό του 2021: «Μπαίνουμε σε μια εποχή που η επιλογή για τα μεγάλα πρότζεκτ υποδομών, δηλαδή τα δημόσια έργα, θα πρέπει να υπηρετεί έναν και μόνο στόχο: Την ανάταξη της εθνικής οικονομίας, την ενίσχυση των ανταγωνιστικών πτυχών της».

Εν ολίγοις, η κυβέρνηση κάνει ξεκάθαρο ότι τα έργα υποδομών που θα γίνουν θα εξυπηρετούν το στόχο της αύξησης των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, και όχι την κάλυψη των αναγκών του λαού για την προστασία του από πλημμύρες, σεισμούς και άλλα φαινόμενα που απειλούν τη ζωή και την περιουσία του.

Κι αυτό γιατί τα αντιπλημμυρικά και τα υπόλοιπα έργα υποδομής δεν αποφέρουν τα ίδια κέρδη με τις ανεμογεννήτριες στα Αγραφα, από την εκμετάλλευση των οποίων θα θησαυρίζουν για χρόνια τα μονοπώλια της Ενέργειας. 'Η με την Ε65, που πέραν του ότι διευκολύνει τη γρήγορη μεταφορά εμπορευμάτων των μεγάλων εταιρειών, ταυτόχρονα έχει και το κέρδος των διοδίων!

Επομένως, για τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης αυτά τα έργα δεν είναι κερδοφόρα και άρα ούτε «επιλέξιμα» για τις αστικές κυβερνήσεις και τους υπόλοιπους θεσμούς που υπηρετούν αυτόν το δρόμο.

Είναι χαρακτηριστικό το εξής στοιχείο: Στο σύνολό τους τα έργα που έχουν ενταχθεί μέχρι τώρα στο ΕΣΠΑ για τη Θεσσαλία έχουν προϋπολογισμό πάνω από 2,17 δισ. ευρώ και πάνω από 550 εκατ. ευρώ (24,3%), προϋπολογίζονται για Τεχνικά Εργα και Εργα Υποδομών. Ο θεματικός στόχος που έχει τη μικρότερη χρηματοδότηση, όμως, είναι ο στόχος «κλιματική αλλαγή - Πρόληψη», με μόλις 13,8 εκατ. ευρώ, δηλαδή μόλις το 0,58% της χρηματοδότησης!

Επίσης, στον προϋπολογισμό της Περιφέρειας Θεσσαλίας για το 2021 η χρηματοδότηση για αντιπλημμυρικά έργα και συνολικά για την πολιτική προστασία είναι μειωμένη, και την ίδια στιγμή δίνει νέα πακέτα ενισχύσεων για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, αποτυπώνοντας έτσι την αντιλαϊκή στρατηγική που προωθείται και μέσα από την Περιφερειακή - Τοπική Διοίκηση και η οποία σε καμιά περίπτωση δεν απαντά στις οξυμένες λαϊκές ανάγκες.

Γι' αυτό λοιπόν η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ σε αντίστοιχες καταστροφές που έγιναν κατά τη διακυβέρνησή του, όπως και τα τοπικά τους στελέχη (βουλευτές, Περιφέρεια και δήμος) ρίχνουν την ευθύνη στην κλιματική αλλαγή, στην «κακιά την ώρα», στο «σπάνιο καιρικό φαινόμενο», στην «ανικανότητα» της μίας και της άλλης υπηρεσίας, αλλά και στην «ανευθυνότητα των πολιτών» φυσικά.

Κι αυτό γιατί τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκουν να αποκρύψουν τις πολιτικές τους ευθύνες για τις τεράστιες ελλείψεις σε έργα και υποδομές, αλλά και τα αδιέξοδα του ίδιου του συστήματος το οποίο υπηρετούν.

Αυτού του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος, που στο βωμό του κέρδους θυσιάζει το βιος των ανθρώπων του μόχθου, ακόμα και τη ζωή τους.

Η πανδημία και η διαχείρισή της από όλα τα καπιταλιστικά κράτη και τις κυβερνήσεις τους, όπως και στη χώρα μας, δείχνει με τον πιο ωμό τρόπο τη βαρβαρότητα και τη σαπίλα αυτού του συστήματος. Γιατί είναι βαρβαρότητα να πεθαίνουν χιλιάδες άνθρωποι μέσα και έξω από τα νοσοκομεία λόγω της τραγικής κατάστασης των συστημάτων Υγείας, στην οποία οδηγήθηκαν με ευθύνη των αστικών κυβερνήσεων.

Είναι βαρβαρότητα να καίγονται οι άνθρωποι στο Μάτι και οι ιθύνοντες να τους ρίχνουν και το «ανάθεμα» για την «ανευθυνότητά» τους. Είναι βαρβαρότητα να πνίγονται άνθρωποι στην Καρδίτσα από τις πλημμύρες και να φταίει η κλιματική αλλαγή κατά την άποψη του πρωθυπουργού, ή το «αναποτελεσματικό κράτος» κατά τον ΣΥΡΙΖΑ.

Οι πλημμύρες και οι τεράστιες καταστροφές μέσα στην πρωτεύουσα του νομού μας δημιούργησαν συνθήκες πρωτόγνωρες και σύνθετες για την Κομματική Οργάνωση της Καρδίτσας. Κληθήκαμε να δράσουμε σε συνθήκες χωρίς τηλεπικοινωνίες και ρεύμα στο μεγαλύτερο μέρος της πόλης.

Τα γρήγορα αντανακλαστικά που έδειξαν τα μέλη και τα στελέχη του Κόμματος και της ΚΝΕ στην περιοχή είναι στοιχείο που πρέπει να χαρακτηρίζει εμάς τους κομμουνιστές.

Με πνεύμα πρωτοβουλίας και ανησυχίας, πολύ γρήγορα αναπτύξαμε τη δράση μας και την παρέμβασή μας με περιοδείες στην πόλη και στα χωριά. Ταυτόχρονα, με αίσθημα αλληλεγγύης συγκροτήσαμε ομάδες συντρόφων που έμπρακτα βοήθησαν τους πλημμυροπαθείς.

Από τις πρώτες μέρες, οι κομμουνιστές στις γειτονιές και στα χωριά, πληγέντες και οι ίδιοι, μπήκαμε μπροστά στην οργάνωση της πάλης και της διεκδίκησης.

Με αιτήματα - αιχμή τις άμεσες αποζημιώσεις στο 100%, την αποκατάσταση του χαμένου εισοδήματος και τα αντιπλημμυρικά έργα, πρωτοστατήσαμε στη συγκρότηση επιτροπών κατοίκων σε πληγείσες περιοχές, μέσα από μαζικές συσκέψεις στις πλατείες των περιοχών. Αναδείξαμε την εγκληματική ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ και των προηγούμενων για την καταστροφή από τον «Ιανό».

Μέσα από μαζικές διαδικασίες οργανώθηκαν πολύμορφες αγωνιστικές παρεμβάσεις, με κορύφωση το μεγάλο παγκαρδιτσιώτικο συλλαλητήριο, στο οποίο συμμετείχε χιλιάδες κόσμου.

Το συλλαλητήριο είχε τέτοια μαζικότητα και επιτυχία, που κυβερνητικά στελέχη αλλά και οπορτουνιστικές δυνάμεις οργίασαν, επιστρατεύοντας ψέματα και συκοφαντίες (π.χ. ότι δεν ήταν μαζικό) προκειμένου να το υποβαθμίσουν, αλλά και για να κάμψουν την αγωνιστική διάθεση που είχε μια μεγάλη μερίδα του κόσμου. Κάτω από αυτήν την πίεση, η κυβέρνηση έδωσε τα όποια επιδόματα και υποσχέθηκε να αποζημιώσει κι άλλες καταστροφές που στο αρχικό ν/σ δεν υπήρχαν.

Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι αυτή η περίοδος πρόσφερε στην ΚΟ Καρδίτσας πλούσια πείρα, ανέδειξε νέες δυνάμεις που μπήκαν μπροστά στην οργάνωση της πάλης. Το κυριότερο, ανέδειξε το ανεβασμένο κύρος που έχει το Κόμμα μας, την εμπιστοσύνη του εργατόκοσμου, των βιοπαλαιστών της πόλης και της υπαίθρου στα στελέχη και στα μέλη μας. Και αυτό είναι που μας γεμίζει με μεγαλύτερη ευθύνη και διάθεση να συνεχίσουμε αταλάντευτα την πάλη μας για το δίκιο του λαού μας.

Ο καρδιτσιώτικος λαός, λοιπόν, έχει διέξοδο, δεν είναι μόνος. Αξιοποιώντας την πείρα του, μπορεί να γυρίσει την πλάτη στους υπαίτιους, να συστρατευτεί με το ΚΚΕ για την ανατροπή αυτού του σάπιου συστήματος που γεννά την εκμετάλλευση, την κρίση, τη φτώχεια, τους πολέμους.

Ο μόνος ένοχος, ο ορατός εχθρός είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός, είναι η οργάνωση της παραγωγής με κριτήριο το κέρδος και μαζί όσοι τον υπηρετούν. Εκεί πρέπει η εργατική τάξη, ο λαός συνολικότερα να ρίξει το «πανάθεμα» και να πάρει την υπόθεση στα χέρια του.

Με την εργατική - λαϊκή πάλη να βάλουμε πλώρη για την ανατροπή αυτού του σάπιου συστήματος, να ανοίξουμε το δρόμο για τη σοσιαλιστική κοινωνία, που στο επίκεντρό της θα μπαίνουν οι κοινωνικές ανάγκες.

Για την κοινωνία που με τον κεντρικό σχεδιασμό, στο έδαφος της κοινωνικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής και της εργατικής εξουσίας, μπορεί να λύσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι εργαζόμενοι στη ζωή τους, αξιοποιώντας τις νέες δυνατότητες της ανάπτυξης των επιστημών και της τεχνολογίας, της ψηφιακής οικονομίας και της «4ης βιομηχανικής επανάστασης» προς όφελος της λαϊκής ευημερίας.

Που τα έργα υποδομής (αντιπλημμυρικά, αντιδιαβρωτικά, αρδευτικά, εγγειοβελτιωτικά) θα είναι προτεραιότητα και δεν θα υπολογίζονται με τη λογική του κόστους - οφέλους για το κεφάλαιο και τα κέρδη του.