Copyright 2021 The Associated |
Η «επόμενη μέρα» στις ΗΠΑ, με την «αλλαγή σκυτάλης» στην κυβέρνηση Μπάιντεν, εκτός από την ενδοαστική διαπάλη που προσπάθησε να αμβλύνει με τις εκκλήσεις περί «ενότητας» για «επούλωση των πληγών», δίνει το στίγμα της έντασης του ανταγωνισμού ιδιαίτερα με την Κίνα, που είναι και αυτή που απειλεί την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν έδωσε το «μήνυμα» στο Πεκίνο, προσκαλώντας στην τελετή ορκωμοσίας την εκπρόσωπο της Ταϊβάν στις ΗΠΑ. Για πρώτη φορά από το 1979, όταν η Ουάσιγκτον επέλεξε να αναγνωρίσει τη «μια Κίνα»! Η παρουσία της εκπροσώπου προκάλεσε αμέσως την οργή της κινεζικής κυβέρνησης, που μέσω της εκπροσώπου του υπουργείου Εξωτερικών υπενθύμισε ότι «είναι κατηγορηματικά αντίθετη σε οποιαδήποτε επίσημη επαφή ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ταϊβάν».
Η εκπρόσωπος ζήτησε «εμφατικά από τις Ηνωμένες Πολιτείες να σεβαστούν με σοβαρότητα την αρχή της μίας Κίνας... και να μεταχειριστούν με σωφροσύνη και καταλλήλως τα θέματα που έχουν σχέση με την Ταϊβάν για να αποφύγουν να βλάψουν τις σινο-αμερικανικές σχέσεις και την ειρήνη στα Στενά της Ταϊβάν».
Προηγήθηκε (λίγο μετά την ορκωμοσία Μπάιντεν) η επιβολή σινικών κυρώσεων σε βάρος 28 πρώην αξιωματούχων της κυβέρνησης Τραμπ, μεταξύ των οποίων ο Μάικ Πομπέο, ο Πίτερ Ναβάρο, η Κέλι Κραφ κ.ά.
Επίσης, αντιπαράθεση προκλήθηκε και με την παρέμβαση των ΗΠΑ για το θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας των Ουιγούρων στην Κίνα, που και η νέα κυβέρνηση μιλάει για «γενοκτονία», συμφωνώντας με την προηγούμενη. Σε αντίδραση της κινεζικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον στο Twitter, η εταιρεία επικαλούμενη παραβίαση των όρων δημοσίευσης μπλόκαρε τον λογαριασμό της πρεσβείας, πράγμα που προκάλεσε την αντίδραση του κινεζικού ΥΠΕΞ που απορρίπτει τις αμερικανικές κατηγορίες.
Ταυτόχρονα, παρά τα θερμά συγχαρητήρια που δέχτηκε από το βράδυ της Τετάρτης από δεκάδες ηγέτες ο νέος ηγέτης των ΗΠΑ, πολλοί αναγνώρισαν τις δυσκολίες αλλά και τις ισχνές πιθανότητες για άμεση, ουσιαστική αλλαγή στις σχέσεις. Χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ, αναγνώρισε πως οι διατλαντικές σχέσεις έχουν υποστεί πολλά τα τελευταία τέσσερα χρόνια, αλλά «η Αμερική έχει αλλάξει», όπως και ο τρόπος που γίνεται πλέον αντιληπτή από την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο. Τόνισε πως ΗΠΑ και ΕΕ έχουν τις διαφορές τους και πως τα προβλήματα μεταξύ τους δεν μπορούν να λυθούν ως διά μαγείας. Επισήμανε πως ο κόσμος «είναι λιγότερο σταθερός». Χαρακτηριστική είναι επίσης η πρόθεση των υπουργών Εξωτερικών Γαλλίας Ζαν Ιβ Λε Ντριάν και Γερμανίας Χάικο Μάας να ταξιδέψουν το επόμενο διάστημα από κοινού στην Ουάσιγκτον.
Επίσης, σε σχέση με την εξαγγελμένη επαναδιαπραγμάτευση με το Ιράν, από την πλευρά της κυβέρνησης Μπάιντεν στην πρώτη της συνέντευξη Τύπου η εκπρόσωπος της κυβέρνησης στον Λευκό Οίκο Τζεν Ψάκι είπε πως οι ΗΠΑ είναι πρόθυμες να επανέλθουν στη συμφωνία του 2015, με την προϋπόθεση ότι πρώτα θα την τηρήσει πιστά το Ιράν. Τόνισε επίσης πως το προσεχές διάστημα ο Πρόεδρος Μπάιντεν θα συνομιλήσει για το Ιράν με ξένους ηγέτες, επισημαίνοντας πως οι ΗΠΑ επιθυμούν να παρατείνουν και να ενισχύσουν τους πυρηνικούς περιορισμούς του Ιράν!
Επίσης ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου στο συγχαρητήριο μήνυμά του τόνισε ότι αναμένει περαιτέρω βήματα για στήριξη της συμμαχίας ΗΠΑ - Ισραήλ, κάτι εξάλλου που έχει διακηρυχθεί.
Χτες πάντως ο Μπάιντεν υπέγραψε το διάταγμα για την επαναφορά των ΗΠΑ στη Συμφωνία του Παρισιού για την Κλιματική Αλλαγή (που συμβαδίζει με το σχέδιό του για την «πράσινη οικονομία» και εξυπηρετεί συγκεκριμένη μερίδα μονοπωλίων), αλλά προκάλεσε αντιδράσεις από τους Ρεπουμπλικάνους στη Γερουσία, που απαίτησαν να εγκριθεί μόνο εφόσον συγκεντρώσει τα 2/3 ψήφων του σώματος, που είναι μοιρασμένο σε 50 Δημοκρατικούς και 50 Ρεπουμπλικάνους.
Επίσης υπέγραψε την επαναφορά στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και έδωσε εντολή για τον τερματισμό εργασιών για το τείχος στα σύνορα με το Μεξικό (προκαλώντας ικανοποίηση στη μεξικάνικη κυβέρνηση) και 100ήμερο μορατόριουμ στις απελάσεις παράτυπων μεταναστών. Η όποια διαφορετική τακτική της νέας κυβέρνησης και στο Μεταναστευτικό γίνεται με γνώμονα την εξασφάλιση φτηνού εργατικού δυναμικού για το κεφάλαιο.
Οσον αφορά την επικείμενη δίκη του Ντόναλντ Τραμπ στη Γερουσία, αυτή φαίνεται πως θα καθυστερήσει για να δοθεί προτεραιότητα στους διορισμούς μελών της νέας κυβέρνησης. Εκπρόσωπος της κυβέρνησης Μπάιντεν εξέφρασε την εμπιστοσύνη του προς τη Γερουσία ότι διαθέτει τα φόντα για να ορίσει μόνη της τα χρονοδιαγράμματα και τον τρόπο διεξαγωγής της δίκης Τραμπ. Η Δημοκρατική πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόσι έως χτες δεν είχε αποστείλει την απόφαση παραπομπής του Τραμπ σε δίκη στη Γερουσία.
Μια ανταπόκριση που έφτασε στην εφημερίδα μας από τη Λέσχη Φίλων του ΚΚΕ στο Τορόντο του Καναδά είναι ιδιαίτερα διαφωτιστική για το τι περιμένει ασφαλισμένους και συνταξιούχους τα επόμενα χρόνια και στη χώρα μας. Οπως γράφουν, «το σύστημα των τριών πυλώνων που παρουσιάζουν στην Ελλάδα ως ένα "νέο" συνταξιοδοτικό, αποτελεί το σύστημα του Καναδά εδώ και δεκαετίες».
Μάλιστα, αυτήν την περίοδο βρίσκεται σε εξέλιξη στον Καναδά και μια νέα αναθεώρηση του ασφαλιστικού συστήματος, με την αιτιολογία ότι απαιτείται ένα «καινοτόμο και βιώσιμο σχέδιο» που θα εξασφαλίζει για τους συνταξιούχους «ένα προσιτό και ασφαλές συνταξιοδοτικό πρόγραμμα, χωρίς να επιβαρύνει τους υπόλοιπους Καναδούς».
Η «βιωσιμότητα» φυσικά του συστήματος, όπως και σε όλο τον κόσμο, δεν κρίνεται με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων, μεγάλο μέρος των οποίων δουλεύουν με «ελαστικές» σχέσεις εργασίας, ενοικιαζόμενοι, χωρίς δικαιώματα, χωρίς πλήρη ασφάλιση. Αντίθετα, κρίνεται με βάση τα μαθηματικά μοντέλα, που δείχνουν, για παράδειγμα, ότι το πρόγραμμα «Φροντίδα στο Σπίτι», ή το αντίστοιχο για τα γηροκομεία θα είναι «μη βιώσιμα» μέχρι το 2050, λόγω αυξημένου «κόστους»...
Στο πλαίσιο του συστήματος των «τριών πυλώνων», ένας ασφαλισμένος στον Καναδά δικαιούται σήμερα τις εξής συντάξεις:
Στο εύλογο ερώτημα για τις συνέπειες αυτού του συστήματος στις αποδοχές και στο βιοτικό επίπεδο των συνταξιούχων, ορισμένα στατιστικά στοιχεία είναι αποκαλυπτικά:
Τι γίνεται όμως με το ιδιωτικό συνταξιοδοτικό πρόγραμμα όταν μια εταιρεία φαλιρίσει; Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Το πολυκατάστημα SEARS κήρυξε πτώχευση και έκλεισε το 2017. Οι συνταξιούχοι και οι υπάλληλοι του πολυκαταστήματος με ένα συνταξιοδοτικό πρόγραμμα ελλειμματικό κατά 260 εκατ. δολάρια βλέπουν από τότε τις παροχές και τις συντάξεις τους να πετσοκόβονται. Τον Ιούλη του 2020 κατάφεραν να εξασφαλίσουν δικαστικά 650 εκατ. δολάρια από την περιουσία της εταιρείας για την κάλυψη των ελλειμμάτων του συνταξιοδοτικού και τις παροχές Υγείας, αλλά δεν ξέρουν ακόμα αν και πότε θα φτάσουν αυτά τα λεφτά στα χέρια τους.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, με πρόσχημα την πανδημία θεσπίστηκαν ελαφρύνσεις και καθυστερήσεις των εισφορών των εργοδοτών μέχρι και το Μάρτη του 2021. Σε άλλες περιπτώσεις επεκτείνονται οι προθεσμίες για την υποχρέωση της εργοδοσίας να καλύψει τα ελλείμματα τέτοιων προγραμμάτων, ακόμα και να απαλλαχτεί για ένα μεγάλο διάστημα από την υποχρεωτική συνεισφορά της.
Ετσι έχει λοιπόν η κατάσταση για ασφαλισμένους και συνταξιούχους σε μια από τις ισχυρότερες οικονομικά χώρες του πλανήτη, μέλος του G7. Αντί επιλόγου, παραθέτουμε το «κλείσιμο» της ανταπόκρισης που έφτασε στην εφημερίδα μας: «Το ασφαλιστικό σύστημα, που προτείνεται ως λύση στην Ελλάδα και που έχει αποτύχει στον Καναδά, όχι μόνο δεν μπορεί να αποτελέσει λύση, αλλά θα γίνει η ταφόπλακα σε κάθε συνταξιοδοτικό δικαίωμα των εργαζομένων. Η εργατική τάξη, ο εργαζόμενος λαός πρέπει να αντιπαλέψει με κάθε τρόπο τις βαθιά αντιλαϊκές αυτές αλλαγές»...