- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- 20/5/2001
Κυρίως φύλλο - Ενθετο: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Γιατροί
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Στο «Ρίζο» της Κυριακής (8-4-01), διαβάσαμε το απόρρητο έγγραφο, που στάλθηκε στους διευθυντές των Δημοτικών Σχολείων και Νηπιαγωγείων της Αθήνας και αφορά τη σύνταξη από τους διευθυντές Μνημονίου, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, που οφείλεται σε εχθρική ενέργεια, στον καιρό του πολέμου κλπ., κλπ.
Το κείμενο αυτό μάς έφερε στη μνήμη παρόμοια κείμενα, που στέλνονταν στις παραμονές της φασιστικής ιταλικής επίθεσης στη χώρα μας, λίγο πριν το Β` Παγκόσμιο Πόλεμο. Γι' αυτό εμείς οι αντιστασιακοί που ανήκουμε στην ΠΕΑΕΑ του Νομού Μαγνησίας, που ζήσαμε, όπως και όλοι οι Ελληνες, τις μαύρες μέρες της προετοιμασίας της κήρυξης του πολέμου κατά της χώρας μας, αισθανόμαστε έκπληξη, διαβάζοντας το απόρρητο αυτό έγγραφο. Αισθανόμαστε συνάμα και φρίκη και αγανάκτηση, γι' αυτό διερωτόμαστε, μήπως βρισκόμαστε σε παραμονές ενός καινούριου πολέμου; Και από ποιον, λοιπόν, κινδυνεύουμε, όταν συμμετέχουμε ως ισότιμο μέλος στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ;
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, διά στόματος πρωθυπουργού και υπουργού Εθνικής Αμυνας, μάς διαβεβαιώνει κάθε μέρα πως η χώρα μας, με την ακολουθούμενη πολιτική, έχει καταστεί ασφαλής από τέτοιου είδους κινδύνους και συνάμα είναι η χώρα της ειρήνης.
Τι συμβαίνει, λοιπόν, και κάνουμε όλες αυτές τις προετοιμασίες; Κατά τη γνώμη μας, δυο είναι οι εκδοχές: `Η ότι η κυβέρνηση κάτι ξέρει και προετοιμάζει το λαό για το ενδεχόμενο κακό, ή θέλει να υπενθυμίσει στους Ελληνες πως σε περίπτωση αντίστασης, σε ενδεχόμενη, έστω παράλογη διαταγή του ΝΑΤΟ, του επιφυλάσσεται να υποστεί ό,τι και ο πληθυσμός στο Κόσσοβο.
Αυτά τα δυο ερωτήματα γεννιούνται σε μας, από την πείρα που έχουμε και σ' αυτά θα πρέπει να μας απαντήσουν οι αρμόδιοι γιατί ανησυχούμε.
Πρόεδρος της Νομαρχιακής Επιτροπής Μαγνησίας της ΠΕΑΕΑ
Την παραμονή της Πρωτομαγιάς ο Πρόεδρος της Πολωνικής Σοσιαλδημοκρατίας μιλώντας στην τηλεόραση χαρακτήρισε τη σημερινή ανεργία στην Πολωνία ως «αυξανόμενη μάστιγα». Αυτό εξάλλου επιβεβαιώθηκε και από τις μαχητικές Πρωτομαγιάτικες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που οργανώθηκαν σ' ολόκληρη τη χώρα.
Οι άνεργοι σήμερα παίρνουν ως επίδομα 30 ζλοτ, περίπου 7,5 δολάρια το μήνα και με τα χρήματα αυτά δεν μπορεί κανείς να ζήσει, έτσι διαμαρτυρίες ακούγονται από παντού. Βέβαια, οι βουλευτές όλων των κυβερνήσεων ασχολούνται με το ζωτικό ζήτημα της εργασίας και δεν παύουν να δίνουν υποσχέσεις. Αλλα οι υποσχέσεις αυτές - σχετικά με τη μείωση της ανεργίας - των πολωνικών κυβερνήσεων, από τότε που άρχισαν οι περιβόητες μεταρρυθμίσεις και μπήκε η Πολωνία στο δρόμο της παλινόρθωσης του καπιταλισμού, πήγαν κατά διαβόλου. Το ντόπιο ληστρικό κεφάλαιο περνάει σαν οδοστρωτήρας πάνω από τις κατακτήσεις που είχαν οι εργαζόμενοι σ' όλους τους τομείς της ζωής, όπως Υγεία - Παιδεία - Πολιτισμός - Αθλητισμός - ανάπαυση κλπ. στην πρώην Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας και δεν αφήνει τίποτα όρθιο.
Σήμερα το επίπεδο της ανεργίας ξεπερνά το 15%, σύμφωνα με τα δεδομένα της Κεντρικής Στατιστικής Υπηρεσίας. Μόνο τα τελευταία 3,5 χρόνια η κυβέρνηση του περιβόητου συνδικάτου «Αλληλεγγύη», «παρήγαγε» ένα εκατομμύριο άνεργους, ενώ στο σύνολο του πληθυσμού βρίσκονται χωρίς δουλιά πάνω από 4 εκατομμύρια άτομα και φυσικά κανείς πολιτικός, κανένα κόμμα, δεξιό, κεντρώο ή το λεγόμενο «αριστερό», δεν είναι σε θέση έστω να περιορίσει τη μάστιγα της ανεργίας. Και αυτό γιατί όλοι τους, με τον ένα ή άλλο τρόπο, είναι δεμένοι με τους εκπροσώπους του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. Ολοι τους, χωρίς καμία εξαίρεση, αφού έριξαν την Πολωνία στη θανάσιμη αγκαλιά του πολεμόχαρου ΝΑΤΟ, ετοιμάζονται τώρα να τη ρίξουν - από οικονομική άποψη - στην ολέθρια και εγκληματική αγκαλιά της διαβόητης Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Αλλα όπως όλα δείχνουν - όπως άλλωστε και οι πρωτομαγιάτικες φετινές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας - πλατιές μάζες του πολωνικού λαού αρχίζουν να αποκτούν ταξική συνείδηση. Να ξεκαθαρίζουν πλέον μέσα τους, ότι ο μοναδικός δρόμος σωτηρίας ενάντια στην αυξανόμενη μάστιγα της ανεργίας είναι η ανειρήνευτη πάλη ενάντια στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο.
Κλείνοντας το σημείωμα μου αυτό, θα 'θελα να επισημάνω ότι για πρώτη φορά φέτος στην πρωτομαγιάτικη διαδήλωση στη Βαρσοβία -στην οποία μετείχα και εγώ μαζί με πολλά μέλη της Ενωσης Πολωνών Κομμουνιστών «Το Προλεταριάτο» - πήρε τόσος μεγάλος αριθμός νεολαίας μέρος. Πάμε καλά!
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΤΣΙΡΜΙΡΑΚΗΣ
Βαρσοβία, Πολωνία
Πώς άραγε συμβαίνει το «όνειρο» του υπουργού Υγείας Α. Παπαδόπουλου για τη μεταρρύθμιση του ΕΣΥ να είναι ο χειρότερος δικός μας «εφιάλτης», ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω. Ισως να φταίει που η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι ένα «μέγεθος» που δεν αποτιμάται λογιστικά στα «κατάστιχα» τούτης της κυβέρνησης, όσο κι αν προσπαθεί ν' ανακαλύψει την... αντιστοιχία της σε Ευρώ ο της υγείας υπουργός μας!
Περισσότερους γιατρούς και νοσηλευτές χρειάζονται τα νοσοκομεία μας και όχι «μάνατζερ», που θα εισαγάγουν και θα νομιμοποιήσουν την οικονομία της αγοράς εκεί που θα έπρεπε να ενδημεί μόνο η ανθρώπινη αλληλεγγύη.
Τα «τρωτά» του σημερινού συστήματος τα ξέρουμε και τα έχουμε υποστεί, αλλά υπάρχουν και δυο πράγματα που αισθάνομαι χρέος να καταθέσω: Πριν από χρόνια ένα στραβοπάτημα σε μια σκαλωσιά στα καρνάγια του Περάματος με έστειλε στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας, να παλέψω για τη ζωή μου. Και ήταν οι Ελληνες γιατροί του δημοσίου νοσοκομείου που κέρδισαν αυτή τη μάχη.
Προχτές τους ξαναχρειάστηκα και στάθηκαν πάλι δίπλα μου, αμέσως, ανιδιοτελώς και χωρίς να χρειαστεί να παραχωρήσω τίποτα από την αξιοπρέπειά μου ή το υστέρημα της σύνταξής μου. Από τον επικεφαλής χειρούργο-Καθηγητή Ν. Λεγάκη, μέχρι τον τελευταίο εκπαιδευόμενο γιατρό ή τη νοσοκόμα της βάρδιας. Το μόνο που μου ζητήθηκε να τους προσφέρω ήταν η εμπιστοσύνη μου. Ομως δεν τους την παρείχα εγώ, την κέρδισαν μόνοι τους, μαζί με την ευγνωμοσύνη μου.
Τελειώνω με την ευχή, οι μελλοντικοί γιατροί του ΕΣΥ που εκπαιδεύονται στο χειρουργείο για να αντικαταστήσουν τον κ. Λεγάκη, όταν θα έρθει η ώρα, να έχουν αντλήσει όλα όσα τους αξίζουν από την επιστημοσύνη και την ανθρωπιά του δασκάλου τους.
ΠΕΤΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ
Κορυδαλλός, Πειραιάς
Αγαπητέ «Ρίζο»
Δημήτρης Καρατζιτζής, δήμαρχος Μανταμάδου Λέσβου (Προς κ. πρωθυπουργό, πολιτικά κόμματα και όλους τους αρμόδιους υπουργούς):
Η πράξη αυτή αποτελεί φόρο τιμής σε όλους αυτούς που αγωνίστηκαν για ελευθερία, εθνική ανεξαρτησία, κοινωνική δικαιοσύνη και πρόοδο, γι' αυτό και πρέπει να επανεξετάσετε τις μέχρι σήμερα αποφάσεις σας και να ικανοποιήσετε το δίκαιο αίτημα των χιλιάδων αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης.
Σπύρος Διλιντάς, Αθήνα.
