Το κλίμα μάχης που επικρατεί σε δεκάδες Συνδικάτα και Ομοσπονδίες μετέφεραν συνδικαλιστές από όλους τους κλάδους και από μεγάλους χώρους δουλειάς. Εκπρόσωποι συνδικαλιστικών οργανώσεων, που έδωσαν με επιτυχία τον απεργιακό αγώνα στις 6 Μάη, κόντρα στην υπονόμευση κυβέρνησης και εργατοπατέρων, δήλωσαν την αποφασιστικότητα των χιλιάδων εργαζομένων να κλιμακώσουν την πάλη για να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο, για να ξηλωθεί όλο το αντεργατικό νομοθετικό οπλοστάσιο που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια.

Την πείρα των εργαζομένων του κλάδου, που απαντά με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο στην προκλητική κοροϊδία του υπουργείου Εργασίας, μετέφερε ο Γιώργος Στεφανάκης, πρόεδρος του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής. Το ψηφιδωτό των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και οι προβλέψεις για «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας κυριαρχούν στον κλάδο, ενώ έχουν αποτυπωθεί και στις Συλλογικές Συμβάσεις που υπογράφει η πλειοψηφία της κλαδικής Ομοσπονδίας. Ωστόσο, σε χώρους δουλειάς όπου οι εργαζόμενοι είναι συσπειρωμένοι στο κλαδικό και στα επιχειρησιακά τους σωματεία, έχει μπει φρένο στην εφαρμογή των ρυθμίσεων αυτών. Οσο για τους εργαζόμενους που δουλεύουν 10 και 12 ώρες, ξεκαθάρισε πως κανένας τους δεν το επιλέγει αλλά αναγκάζεται, καθώς η αμοιβή των τριών ευρώ την ώρα δεν τους αφήνει και πολλά διαπραγματευτικά περιθώρια...

Τον αγώνα που δίνουν οι εργαζόμενοι του Νοσοκομείου «Αγιος Σάββας» μετέφερε η Κατερίνα Πατρικίου, γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων, υπενθυμίζοντας την επιχείρηση εκδικητικής απόλυσης του προέδρου του Σωματείου και επικουρικού γιατρού, χαιρετίζοντας τη στήριξη και την αλληλεγγύη των σωματείων. Οσον αφορά το νομοσχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση, διαμήνυσε πως «δεν θα περάσει», καθώς οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους αγωνίζονται «για τη δουλειά και τη ζωή μας».

Την καταγραφή πολλαπλάσιων απεργών σε μεγάλη επιχείρηση στις 6 Μάη, ως ένα ακόμα ενθαρρυντικό γεγονός, μετέφερε ο Κώστας Δράκος, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Λογιστών. Στο αποτέλεσμα αυτό, εξήγησε, σημαντικό ρόλο έπαιξαν η οργάνωση Γενικής Συνέλευσης των εργαζομένων στον συγκεκριμένο χώρο και η ουσιαστική συζήτηση για τα μέτρα που σχεδιάζει η κυβέρνηση. Επεσήμανε ότι με τη συλλογική και ζωντανή συζήτηση καταρρέουν τα κάλπικα και προκλητικά επιχειρήματα της κυβέρνησης για το «τετραήμερο», καθώς οι ίδιοι οι εργαζόμενοι γνωρίζουν καλά ότι σήμερα που ισχύει επισήμως το 8ωρο, το διάλειμμα που κάνουν δεν υπολογίζεται στον χρόνο δουλειάς, η μία επιπλέον ώρα υπερεργασίας είναι θεσμοθετημένη, όταν τα ρολά της επιχείρησης κατεβαίνουν η δουλειά συνεχίζεται στο σπίτι.

Την πλατιά ενημέρωση των εργαζομένων ως όρο και προϋπόθεση για την επιτυχία της επόμενης απεργίας υπογράμμισε ο Νίκος Ξυδάκης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στα τρόλεϊ.

«Για μας αυτό το νομοσχέδιο είναι αιτία πολέμου», τόνισε ο Παναγιώτης Κατάρας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μισθωτών Τύπου και Βιομηχανίας Χάρτου. Μετά την απεργία στις 6 Μάη, ξεκαθάρισε, η προετοιμασία της επόμενης κινητοποίησης έχει ήδη ξεκινήσει. Στην προσπάθεια αυτή έδωσε ιδιαίτερο βάρος στη συζήτηση με τους νεότερους σε ηλικία εργαζόμενους, που έχουν ενταχθεί στην παραγωγή στερούμενοι μια σειρά δικαιώματα. «Εδώ φάγανε και την Κυριακή, που υποτίθεται ότι είναι αργία, θα μας δώσουν την Παρασκευή;», αναρωτήθηκε, στηλιτεύοντας την κοροϊδία της κυβέρνησης για τη δήθεν «τετραήμερη» εργασία που νομοθετεί.

Την οργή των εργαζομένων στο Εμπόριο για την αισχρή προπαγάνδα της κυβέρνησης μετέφερε η Ντίνα Γκογκάκη, πρόεδρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας. Οπως εξήγησε, την ίδια στιγμή που ο υπουργός διαφημίζει τα θετικά του νομοσχεδίου, εργαζόμενη απολύθηκε μόλις ανακοίνωσε στην εργοδοσία την εγκυμοσύνη της, το προσωπικό στα σούπερ μάρκετ βιώνει την ασταμάτητη δουλειά, μεγάλες αλυσίδες φέρνουν τους εμποροϋπαλλήλους στη δουλειά Κυριακές και αργίες, ατομικές συμβάσεις προβλέπουν την εξαήμερη εργασία.

Τις επιπτώσεις της πολύμηνης διακοπής της διά ζώσης διδασκαλίας στους μαθητές ανέδειξε ο Αποστόλης Παπαγιαννόπουλος από τον Σύλλογο Εκπαιδευτικών Ανατολικής Αττικής «Ο Σωκράτης». Θέτοντας στο επίκεντρο τα αιτήματα για την προστασία της υγείας και των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών, υπενθύμισε μια σειρά διεκδικήσεις που συνεχίζουν να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και μετά την επαναλειτουργία των σχολείων. Τέλος, τόνισε την ανάγκη οι εκπαιδευτικοί να δώσουν «μάθημα ζωής, αξιοπρέπειας και αγώνα» με τη συμμετοχή τους στους αγώνες ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο.

Την επιτυχία της Πρωτομαγιάτικης απεργίας, που μετρήθηκε και με νέους απεργούς στον κλάδο, χαιρέτισε ο Στάθης Σταθουλόπουλος, πρόεδρος του Συνδικάτου Φαρμάκου Αττικής. Οι εργοδότες, όπως κατήγγειλε, περιμένουν να αξιοποιήσουν τις νέες αντεργατικές ρυθμίσεις, συνεχίζοντας την επίθεση στο 5ήμερο και στο 8ωρο. Στο έδαφος αυτό, το Συνδικάτο προετοιμάζει τη συμμετοχή του στις νέες κινητοποιήσεις και παράλληλα καλεί τους εργαζόμενους να το δυναμώσουν, παίρνοντας μέρος στις επικείμενες αρχαιρεσίες του.

Τα πλήγματα που ήδη έχουν επιχειρήσει στο 8ωρο μεγάλες επιχειρήσεις υπενθύμισε ο Αλέκος Περράκης, πρόεδρος του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής Αττικής. Κάλεσε τα σωματεία να βάλουν μπροστά τη διεκδίκηση της μείωσης του εργάσιμου χρόνου, με βάση τις μεγάλες δυνατότητες που προσφέρει σήμερα η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας.

Για τον αγώνα που δίνουν οι σπουδαστές των Επαγγελματικών Σχολών μίλησε η Φωτεινή Δουλή, σπουδάστρια στην ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ στου Ρέντη.

Στην απεργία στις 6 Μάη «απέναντί μας είχαμε και τις δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού», κατήγγειλε ο Σπύρος Κωνσταντάς, πρόεδρος του Συνδικάτου ΟΤΑ Αττικής. Στηλίτευσε τη στάση των δυνάμεων αυτών που διέδιδαν ψευδώς στους συμβασιούχους της «κοινωφελούς εργασίας», στους εργαζόμενους δηλαδή που δουλεύουν με ψαλιδισμένα δικαιώματα και ήδη βρίσκονται στον προθάλαμο της ανεργίας, ότι δεν έχουν δικαίωμα και συνδικαλιστική κάλυψη να απεργήσουν.

Στο δίλημμα που βάζει τους καλλιτέχνες να διαλέξουν ανάμεσα στην ανεργία και στο να γίνουν «μάνατζερ» του εαυτού τους αναφέρθηκε ο Κώστας Σταυρόπουλος από τον Πανελλήνιο Μουσικό Σύλλογο, εξηγώντας τις επιπτώσεις που έχει στη συνείδηση αλλά και στα «πειράματα» που στόχο έχουν όχι μόνο τους καλλιτέχνες αλλά όλους τους εργαζόμενους.

«Η απλήρωτη υπερωρία σημαίνει απλήρωτη εργασία», τόνισε ο Δημήτρης Αλεξόπουλος, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στην Ιδιωτική Υγεία και πρόσθεσε ότι στον κλάδο υπάρχει σοβαρή πείρα από την απληρωσιά, τους χαμηλούς μισθούς, την κατάργηση επιδομάτων, τις αμοιβές με «μπόνους» που δίνονται και αναιρούνται όποτε θέλει η εργοδοσία.

Το νομοσχέδιο είναι ενιαίο και έχει συνέχεια, δεν μπορεί να το εξετάσει κάνεις αποσπασματικά, ούτε να κάνει ...εποικοδομητικές προτάσεις και «βελτιώσεις», όπως επιχειρεί να κάνει η ΓΣΕΕ για να δημιουργήσει προπέτασμα καπνού, σημείωσε ο Θανάσης Γκώγκος, μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων. Στην παρέμβασή του ανέδειξε τον πυρήνα των ανατροπών που σχεδιάζει η κυβέρνηση και αφορούν τον εργάσιμο χρόνο, τη θέση στην οποία αντικειμενικά βρίσκεται ο εργαζόμενος στην ατομική διαπραγμάτευση με την εργοδοσία, την κατάσταση που ήδη επικρατεί στους χώρους δουλειάς με τα ωράρια, τις μέρες άδειας που δεν χορηγούνται ποτέ αλλά καταλήγουν να γράφονται «στο χιόνι», την κοροϊδία της «ψηφιακής κάρτας» τη στιγμή που η ασυδοσία των εργοδοτών, ειδικά σε κλάδους όπως της καθαριότητας, τσακίζει κόκαλα. «Στον κατάλληλο χρόνο θα απαντήσουμε με απεργία που θα παραλύσει όλη τη χώρα», ξεκαθάρισε και κάλεσε σωματεία και εργαζόμενους να δώσουν τον τόνο με καθημερινές αγωνιστικές πρωτοβουλίες.

Χαιρετισμό στη σύσκεψη απηύθυνε η Χρύσα Λεμπέση - Πάκου από το Πανελλαδικό Συντονιστικό του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ). Αναφερόμενη στην απεργιακή κινητοποίηση της Πρωτομαγιάς, υπενθύμισε ότι οι φοιτητές ένωσαν για μια ακόμα φορά τη φωνή τους με τους εργαζόμενους γονείς τους, με τους αυριανούς συναδέλφους τους, όπως ακριβώς το προηγούμενο διάστημα τα σωματεία των εργαζομένων στάθηκαν συμπαραστάτες στον αγώνα τους για να επιστρέψουν στις σχολές τους με όλα τα μέτρα προστασίας, με καθηγητές και βιβλία και όχι αστυνομία και καταστολή. «Σε αυτόν τον δρόμο θα συνεχίσουμε», τόνισε και μετέφερε την προετοιμασία των φοιτητικών συλλόγων για νέες συνελεύσεις, συσκέψεις και κινητοποιήσεις, κόντρα στην πολιτική που συνεχίζει να κρατά τις σχολές κλειστές και την ίδια ώρα σχεδιάζει νέες ανατροπές στα εργασιακά δικαιώματα, στοχεύοντας κατά κύριο λόγο τη νέα γενιά των εργαζομένων.

«Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Ο απεργιακός εορτασμός της Πρωτομαγιάς, στις 6 Μάη, με επίκεντρο το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός στην κλιμάκωση του αγώνα μας.

Η απεργία ήταν πετυχημένη. Μας γεμίζει αισιοδοξία, μας οπλίζει με αντοχή και αποφασιστικότητα για τη συνέχεια του αγώνα μας.

Γιορτάσαμε τη μέρα της εργατικής τάξης ανταποκρινόμενοι στο περιεχόμενο που συμβολίζει και οργανώνοντας τον αγώνα μέσα σε δύσκολες και σύνθετες συνθήκες.

Η ίδια η επιτυχία της απεργίας επιβεβαιώνει τις δυνατότητες που υπάρχουν όταν τα ζωντανά Σωματεία, οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, παίρνουν στα χέρια τους την πρωτοβουλία της οργάνωσης του αγώνα και των διεκδικήσεων της εργατικής τάξης, κόντρα στον υπονομευτικό ρόλο της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, που από καιρό πασχίζει να δώσει στήριγμα στην εκάστοτε κυβέρνηση και στον ΣΕΒ. (...)

Η εικόνα των απεργιακών συγκεντρώσεων των Σωματείων, των Εργατικών Κέντρων και των Ομοσπονδιών την Πέμπτη 6 Μάη, απέναντι στην εικόνα λίγων εργατοπατέρων, απομονωμένων, χωρίς εργαζόμενους δίπλα τους, να "γιορτάζουν" την αργία της Πρωτομαγιάς που αποφάσισαν μαζί με το υπουργείο Εργασίας στις 4 Μάη, είναι η αδιάψευστη απόδειξη για το ποιοι θέλουν και μπορούν να οργανώσουν τον αγώνα.

Οσα εμπόδια και αν βάζουν, δεν μπορούν να σταματήσουν τους αγώνες.

Η σημερινή σύσκεψη Σωματείων και Ομοσπονδιών έχει στόχο να συζητήσουμε και να συναποφασίσουμε τα επόμενα βήματα του αγώνα μας απέναντι στο αντεργατικό νομοσχέδιο που έχει έτοιμο να φέρει στη Βουλή η κυβέρνηση (...)

Ας μην κάνει η κυβέρνηση ότι δεν γνωρίζει τι γίνεται στους χώρους δουλειάς. Να αφήσει το παραμύθι περί ισοτιμίας εργαζομένων - εργοδοτών, γιατί δεν μπορεί να κοροϊδέψει κανέναν.

Ολοι γνωρίζουν ότι η απληρωσιά, η καθυστέρηση δεδουλευμένων, τα "μαύρα" που στη πορεία γίνονται άφαντα και αόρατα για τους εργαζόμενους, τείνουν να γίνουν καθεστώς. Ολοι γνωρίζουν τα ωράρια - λάστιχα, τις ολοένα μεγαλύτερες απαιτήσεις της εργοδοσίας για δωρεάν εργασία. Ολοι έχουν ακούσει και έχουν δει εργοδότες να απαιτούν πίσω το Δώρο και το επίδομα αδείας, με απειλή την απόλυση.

Με το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο, όλα τα παραπάνω θα πολλαπλασιαστούν. Οι όροι δουλειάς των εργαζομένων, ο μισθός, η Ασφάλιση, θα χειροτερέψουν. Η απληρωσιά θα γενικευτεί, γιατί πιο μπροστά από τους νόμους του κράτους - που είναι έτσι κι αλλιώς αντεργατικοί - πηγαίνουν οι νόμοι του κεφαλαίου που επιβάλλονται μέσα στους τόπους δουλειάς. Οι νόμοι του κράτους νομιμοποιούν τις απαιτήσεις της μεγαλοεργοδοσίας, την καθημερινή και με ένταση πρακτική της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Οι νόμοι των κυβερνήσεων επικυρώνουν τη βαρβαρότητα και ανοίγουν τον δρόμο για μεγαλύτερη εκμετάλλευση. (...)

Η πείρα όλων αυτών των χρόνων δείχνει ότι κάθε αντεργατικός νόμος που ψηφίζεται προετοιμάζει τον επόμενο αντεργατικό νόμο, σε μια διαδικασία διαρκούς επίθεσης απέναντι στη ζωή των εργαζομένων.

Οι εκάστοτε κυβερνήσεις διαδέχονται η μία την άλλη στην επίθεση. Τα χρόνια των μνημονίων μάς φόρτωσαν με ένα σωρό αντεργατικούς νόμους που ψηφίστηκαν από ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ. Η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επέβαλε τη 12ωρη αδιάκοπη εργασία στους νοσοκομειακούς γιατρούς, στο πλαίσιο του νόμου της "διευθέτησης" εργασίας. Ψήφισε τον απεργοκτόνο νόμο. Η κυβέρνηση της ΝΔ πήρε τη σκυτάλη με τον νόμο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων. Προώθησε, εν μέσω πανδημίας, το μίνι Εργασιακό, που χτυπάει μισθούς, εργασιακές σχέσεις. Ετοιμάζει νέο χτύπημα καταργώντας το 8ωρο και επιβάλλοντας την απλήρωτη δουλειά. Πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα στην καταστολή απέναντι στα συνδικάτα και στο δικαίωμα της απεργίας.

Ολοι αυτοί οι νόμοι και τα αντεργατικά σχέδια στην αρχή λανσάρονταν ότι είχαν δήθεν χαρακτήρα φιλεργατικό, ως αναγκαία, για να γλιτώσουμε τα χειρότερα. Ηταν δήθεν προσωρινά, αλλά έχουν μείνει μόνιμα.

Οι εργαζόμενοι βιώνουν από πρώτο χέρι τις συνέπειες αυτών των μέτρων στη δουλειά τους και στη ζωή τους. Δεν επιτρέπεται κατά συνέπεια κανείς εργαζόμενος να πιαστεί στον ύπνο και να ξεγελαστεί. Να αποπροσανατολιστεί και να μη δει τον πραγματικό χαρακτήρα της επίθεσης. Τα αντεργατικά μέτρα, και τα προηγούμενα αλλά και τα τωρινά, είναι προαπαιτούμενα για την κερδοφορία του κεφαλαίου. Είναι προαπαιτούμενα για το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ, που αποτελεί ένα σούπερ μνημόνιο.

Είναι το λιγότερο κωμικό να κάνουν πως τσακώνονται εν μέσω του νέου κύκλου επίθεσης και να πετάνε την μπάλα στην εξέδρα η κυβέρνηση της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθώντας να κρύψουν την ουσία και τον χαρακτήρα της επίθεσης. Με αφορμή τη σύμβαση των ξενοδοχοϋπαλλήλων κοκορομαχούν για το ποιος λέει αλήθεια και ποιος λέει ψέματα, την ίδια ώρα που και οι δυο ταυτίζονται με τη στρατηγική και τις απαιτήσεις του κεφαλαίου.

Η μεν κυβέρνηση κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι ζητάει την εφαρμογή ως υποχρεωτικής μιας Σύμβασης που περιέχει τη "διευθέτηση" του χρόνου εργασίας, ενώ καταγγέλλει τη "διευθέτηση" ενόψει του νέου νομοσχεδίου της κυβέρνησης, και από την άλλη μεριά ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει τον ανήξερο και ταυτόχρονα τον υπερασπιστή των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Θυμίζει αυτό που λέει ο λαός μας: "Δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα". Και οι δύο έχουν την ίδια ευθύνη, με την πολιτική που ακολούθησαν χτυπώντας απευθείας βασικά δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων, για να ικανοποιήσουν διαχρονικές απαιτήσεις του ΣΕΒ, του κεφαλαίου συνολικότερα. Η "διευθέτηση" του χρόνου εργασίας είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που δείχνει ότι και οι δύο σαν κυβέρνηση δεν παρεκκλίνουν από τις παραγγελιές του ΣΕΒ.

Εμείς από την πρώτη στιγμή καταγγείλαμε τέτοιου είδους Συλλογικές Συμβάσεις, που, να θυμίσουμε, η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ούτε λίγο ούτε πολύ τις παρουσίαζε ως επιστροφή στην κανονικότητα. Δεν μπορεί να ξεχάσει κανείς τα "ταρατατζούμ" της υπουργού Εργασίας και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, σε ανάλογες περιπτώσεις, ότι δήθεν σώθηκαν οι Συλλογικές Συμβάσεις, ότι ανοίγει ο δρόμος και για υπογραφή άλλων, ακυρώνοντας το μπλόκο του νομοθετικού πλαισίου του νόμου Βρούτση.

Το σκηνικό όμως δεν αλλάζει. Κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ αντιπαρατίθενται για τη "διευθέτηση", που και οι δύο προώθησαν και προωθούν, και κρύβουν ότι η "διευθέτηση" είναι απαίτηση του κεφαλαίου.

Εμείς δεν προσπερνάμε το γεγονός ότι αυτές οι Συμβάσεις, στις οποίες ασκήσαμε σκληρή κριτική, έγιναν με την απειλή να υπάρχει ή να μην υπάρχει Σύμβαση. Εγιναν με την προϋπόθεση της υποχρεωτικής ύπαρξης της "διευθέτησης" του χρόνου εργασίας, που απαιτούσε ο ΣΕΒ.

Οι βιομήχανοι βρήκαν την ευκαιρία να αξιοποιήσουν το νομοθετικό πλαίσιο για να "δέσουν" τους εργαζόμενους από όλες τις μεριές. Εδώ εξηγείται αυτό που είπαμε προηγουμένως, ότι ο κάθε νέος αντεργατικός νόμος θα τροφοδοτεί την επιθετικότητα του κεφαλαίου για μεγαλύτερη εκμετάλλευση. Σε αυτήν την κατεύθυνση, οι υπηρεσίες όλων των κυβερνήσεων απέναντι στο κεφάλαιο είναι ανεκτίμητες».