Ο Γ. Γκιόκας επισήμανε ότι στον αποπροσανατολισμό αυτό συμμετείχαν και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι την πρώτη μέρα στοιχήθηκαν πίσω από «την αρχική θέση του ΣΥΡΙΖΑ», ενώ «σήμερα το γύρισαν λίγο», όπως, για παράδειγμα, ο Γ. Ραγκούσης, που ενώ υπερασπίστηκε το κοινό ψηφοδέλτιο «όταν είδαν ότι αυτή η θέση, επειδή είναι διάτρητη, δίνει πολλά επιχειρήματα στην αντίπαλη πλευρά, το γύρισαν σήμερα και προσχώρησαν στη θέση, που την καταλαβαίνει ο ελληνικός λαός, των κριτηρίων που πρέπει να υπάρχουν για να ασκείται το εκλογικό δικαίωμα από τον τόπο κατοικίας».

Οσο για το βασικό επιχείρημα της ΝΔ ότι με την ύπαρξη των κριτηρίων διαμορφώνονται πολίτες δύο κατηγοριών, ο Γ. Γκιόκας ανέφερε ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Με την πρόταση των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ κ.λπ. «διαμορφώνονται δύο ταχυτήτων και δύο κατηγοριών πολίτες. Οι μεν που έχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις, όσον αφορά τη φορολογία, τον στρατό, άλλου είδους υποχρεώσεις, επειδή ζουν σε αυτήν τη χώρα και υπάρχει και η κατηγορία των πολιτών οι οποίοι έχουν μόνο δικαιώματα, δεν έχουν καμία υποχρέωση και δεν υφίστανται ενδεχομένως και καμία συνέπεια της όποιας πολιτικής επιλογής κάνουν».

Τον τυχοδιωκτισμό και τα πολιτικά παιχνίδια της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων στις πλάτες των αποδήμων στηλίτευσε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης, μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής, στη συζήτηση του νομοσχεδίου για την ψήφο των ομογενών.

Αλλάζοντας τον νόμο που ψηφίστηκε με ευρεία συναίνεση πριν από ενάμιση χρόνο, η κυβέρνηση της ΝΔ έφερε ένα σχέδιο νόμου που προβλέπει ότι στις εθνικές εκλογές μπορούν να μετέχουν από τον τόπο κατοικίας τους όλοι οι απόδημοι που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, και όχι μόνο όσοι μπορούν να αποδείξουν διετή διαμονή στην Ελλάδα τα τελευταία 35 έτη και έχουν φορολογική δήλωση το εκλογικό έτος.

Ο Θ. Παφίλης υπενθύμισε πως όταν ψηφίστηκε ο προηγούμενος νόμος, η κυβέρνηση τον εξυμνούσε. «Τι άλλαξε από τότε;», διερωτήθηκε, προσθέτοντας πως η κατάθεση αυτού του νομοσχεδίου, παρότι η κυβέρνηση ξέρει ότι δεν θα συγκεντρώσει τους 200 βουλευτές που απαιτείται, συνιστά πολιτικό τυχοδιωκτισμό. Σε ό,τι αφορά τις θέσεις του ΚΚΕ, επανέλαβε πως δεν αρκούν οι «ψυχικοί», όπως λένε, δεσμοί, αλλά θα πρέπει να υπάρχουν ουσιαστικοί δεσμοί με τη χώρα, προκειμένου αυτός που ψηφίζει να υφίσταται τις συνέπειες της ψήφου του. Οπως είπε, ακόμα και το ίδιο το αστικό Σύνταγμα ορίζει ότι η άσκηση δικαιώματος συνεπάγεται και υποχρεώσεις. Προειδοποίησε δε για τον κίνδυνο παρέμβασης των λόμπι ή άλλων κρατών στα εσωτερικά της Ελλάδας, σε περίπτωση που δεν υπάρξουν προϋποθέσεις.

Το επικοινωνιακό, δικομματικό παιχνίδι εντυπώσεων που έχει στηθεί στη Βουλή από κυβέρνηση και αστικά κόμματα πάνω στο νομοσχέδιο για την ψήφο των αποδήμων αποκάλυψε η βουλευτής του ΚΚΕ Μαρία Κομνηνάκα, καθώς, όπως είπε, «φέρνετε ένα νομοσχέδιο που ξέρετε εξαρχής ότι δεν μπορεί να ψηφιστεί για να τροποποιήσετε ένα νόμο που ψηφίστηκε με συναίνεση». Και τόνισε ότι ενώ οι κυβερνήσεις δήθεν κόπτονται για τους αποδήμους, τα τελευταία 10 χρόνια έχουν μειώσει κατά 80% τη χρηματοδότηση των ελληνικών σχολείων στο εξωτερικό.

Σημείωσε ότι τα γραφειοκρατικά προβλήματα που υπάρχουν στον ισχύοντα νόμο μπορούν εύκολα να λυθούν και τόνισε ότι η πρόταση του ΚΚΕ διευκολύνει την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος και διαμορφώνει ένα εκλογικό σώμα που προσομοιάζει με τις συνθήκες ζωής του ελληνικού λαού που ζει στο εσωτερικό και αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν διατηρούνται πραγματικοί οικονομικοί και κοινωνικοί δεσμοί με τη χώρα. Τέλος, κάλεσε τους αποδήμους να σκεφτούν ποιοι ευθύνονται για τον ξεριζωμό τους και ποιοι παίζουν πολιτικά παιχνίδια στις πλάτες τους.

Το θέμα βέβαια δεν είναι μόνο το Μαλάουι, το οποίο παρεμπιπτόντως δίνει δικαίωμα ψήφου σε αλλοδαπούς που ζουν μόνιμα στη χώρα τουλάχιστον 7 χρόνια! Και σε άλλες χώρες να ανέτρεχε ο υφυπουργός, π.χ. στη Δανία, θα διαπίστωνε ότι δικαίωμα ψήφου εκεί έχουν μόνο οι υπήκοοι - μόνιμοι κάτοικοι της χώρας και όσοι από τους υπηκόους της βρίσκονται προσωρινά στο εξωτερικό, π.χ. εργαζόμενοι κρατικών υπηρεσιών ή ιδιωτικών εταιρειών, διεθνών οργανισμών και διαμένοντες για λόγους σπουδών, υγείας και οποιουσδήποτε άλλους λόγους, σε περίπτωση που η παραμονή τους διαρκέσει λιγότερο από 2 χρόνια (στοιχεία από τον ιστότοπο του Εθνικού Κοινοβουλίου της Δανίας, www.thedanishparliament.dk). Το ινστιτούτο που αναφέραμε παραπάνω, και για το οποίο δεν υπάρχει αμφιβολία σχετικά με την προσήλωσή του στους αστικούς θεσμούς, συνοψίζει το ζήτημα σε σχετική του δημοσίευση (www.idea.int/sites/default/files/publications/voting-from-abroad-the-international-idea-handbook.pdf, σελ. 72) στις εξής γραμμές: «Ενα δύσκολο πρόβλημα ανακύπτει σε περιπτώσεις μακρόχρονης διαμονής στο εξωτερικό. Πρέπει αυτοί οι πολίτες, που ζουν εκτός επικράτειας, να διατηρούν το δικαίωμα να επηρεάζουν τη σύνθεση των αντιπροσωπευτικών τους οργάνων, οι αποφάσεις των οποίων είναι δεσμευτικές μόνο για τους πολίτες που ζουν εντός της επικράτειας; Από την πλευρά της θεωρίας της πολιτικής εκπροσώπησης, δικαίωμα ψήφου μπορούν να έχουν μόνο τα άτομα εκείνα που υφίστανται και τις συνέπειες των εκλογικών τους προτιμήσεων». Ολα τα άλλα που ακούμε από κυβερνητικά και λοιπά χείλη αυτές τις μέρες αποτελούν καιροσκοπισμό σε βάρος των Ελλήνων μεταναστών και μεταναστριών.

ΥΓ. Προς υπουργείο Εξωτερικών, ο εκλογικός νόμος του Μαλάουι: https://mec.org.mw/wp-content/uploads/2019/03/electoral-laws-final.pdf