Τη βαθιά τους θλίψη για την απώλεια του Μίκη Θεοδωράκη και τη διεθνή εκτίμηση των λαών για το έργο του εκφράζουν συλλυπητήρια μηνύματα Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων από όλο τον κόσμο που συνεχίζουν να φτάνουν στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ.

«Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν ένας μεγάλος συνθέτης που στη διάρκεια της ζωής του, και ιδιαίτερα μέσα από την καλλιτεχνική του δημιουργία, αγωνίστηκε και έδωσε φωνή στο σκοπό της ειρήνης, της ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, του πολιτισμού, της χειραφέτησης των εργατών και των λαών, που εκφράστηκε στην επιθυμία του "να αφήσει αυτόν τον κόσμο ως κομμουνιστής"», αναφέρει στο μήνυμά της η ΚΕ του Πορτογαλικού ΚΚ.

Εκ μέρους του ΚΚ Εκουαδόρ, ο ΓΓ του Κόμματος, Ουίνστον Αλαρκόν Ελισάλντε, επισημαίνει ότι ο Μ. Θεοδωράκης «ήταν ένας διακεκριμένος εκπρόσωπος των αγώνων του ελληνικού λαού, μια προσωπικότητα που συγκέντρωνε πολλές αρετές», ενώ προσθέτει ότι «η τέχνη του και η μουσική του φώτιζαν το δρόμο των νέων κομμουνιστών σε όλο τον κόσμο».

Το πολύπλευρο καλλιτεχνικό έργο και την αγωνιστική δράση του Μ. Θεοδωράκη αναδεικνύει το Φιλιππινέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα (PKP-1930), σημειώνοντας ότι οι αγώνες στους οποίους συμμετείχε «ατσάλωσαν τα ιδανικά του για την ελευθερία και την κοινωνική δικαιοσύνη για όλη την ανθρωπότητα και ενέπνευσαν την καλλιτεχνική του δημιουργία που αφιέρωσε στην απελευθέρωση όλων των εκμεταλλευομένων και καταπιεσμένων σε όλο τον κόσμο».

Αυτός ο όμορφος επαναστάτης Ελληνας μουσικός απευθύνθηκε σε όλες μας τις αισθήσεις. Ακούγοντάς τον ονειρευόμασταν ουτοπικούς κόσμους που πραγματώνονταν μέσω της μουσικής που κινείται ήρεμα και γλυκά μεταξύ επαναστατικού ενθουσιασμού και της γαλήνης της ψυχής.

Οταν εμφανίστηκε στη Βηρυτό για πρώτη φορά, η αίθουσα του θεάτρου ήταν κατάμεστη από τους ηγέτες των επαναστατικών παρατάξεων, το εθνικό κίνημα του Λιβάνου και το Κομμουνιστικό Κόμμα του Λιβάνου, που διοργάνωσαν αυτήν τη συναυλία σε ένδειξη αλληλεγγύης με την παλαιστινιακή επανάσταση και το εθνικό κίνημα του Λιβάνου.

Ενας φίλος μου μου είπε ότι μετά το τέλος της συναυλίας, «στο ημίφως του δρόμου, αισθάνθηκα σαν να ζούσα τη στιγμή που εκδιώχθηκαν ο Αδάμ και η Εύα από τον παράδεισο, οι αισθήσεις μου εξακολουθούσαν να πάλλονται από τη μουσική του Θεοδωράκη, μπήκα σε κατάσταση νάρκης και σιωπής, ήταν αδύνατο να βγάλω μιλιά, και ξαφνικά αναφώνησα ότι επρόκειτο για τον Αριστοτέλη του 20ού αιώνα». Ακριβώς έτσι αισθάνομαι και εγώ, η μουσική του μοιάζει να είναι απόγονος της σκέψης και της φιλοσοφίας του που καθόρισαν την αντίληψη της ανθρωπότητας.

Τον χειμώνα του 1983, στην Αθήνα, πραγματοποιήθηκε συναυλία αλληλεγγύης για τη νεολαία της Παλαιστίνης και του Λιβάνου, που διοργανώθηκε από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, μετά από τη διεθνή διάσκεψη αλληλεγγύης με τη νεολαία της παλαιστινιακής επανάστασης, το εθνικό κίνημα του Λιβάνου και μέλη της παλαιστινιακής αντιπροσωπείας της ΟΑΠ. Χιλιάδες άνθρωποι ήρθαν από όλη τη χώρα για να ακούσουν τη σύνθεση επαναστατικής και ρομαντικής μουσικής που γοητεύει όλη την ανθρωπότητα.

Ο Θεοδωράκης έφυγε από τον κόσμο μας την περασμένη Πέμπτη, παθιασμένος και πιστός υποστηρικτής του παλαιστινιακού ζητήματος, φίλος του Γιασέρ Αραφάτ, ήταν ο τελευταίος από εκείνους της σημαντικής γενιάς που διατήρησαν τη δέσμευσή τους για τους δίκαιους σκοπούς του λαού τους και των άλλων λαών μέχρι την τελευταία πνοή της ζωής του. Παρέμεινε πιστός στις αρχές του, στον αγώνα για ελευθερία και δικαιοσύνη. Ηταν υπέρμαχος όλων των καταπιεσμένων ανθρώπων σε αυτόν τον κόσμο και είναι ο τελευταίος από τους μεγάλους ανθρωπιστές που θα μείνουν αξέχαστοι για σπουδαία έργα του, βασισμένα σε Ελληνες και παγκόσμιας φήμης ποιητές, όπως ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, ο Πάμπλο Νερούδα, ο Γιώργος Σεφέρης, ο Γιάννης Ρίτσος, ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, ο Τάσος Λειβαδίτης, ο Οδυσσέας Ελύτης και οι Παλαιστίνιοι ποιητές Μαχμούντ Νταρουίς και Σαμίχ Αλ Κασέμ.

Ο Πρόεδρος του Κράτους της Παλαιστίνης και Πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΟΑΠ, Μαχμούντ Αμπάς, απένειμε στον Μίκη Θεοδωράκη την τιμητική παλαιστινιακή ιθαγένεια το 2015 και φέτος, στις 14 Αυγούστου 2021, αποφάσισε να του απονείμει και το Μετάλλιο του Αστεριού της Αξίας σε ένδειξη εκτίμησης και αναγνώρισης του ιστορικού του ρόλου υπέρ του δίκαιου αγώνα του Παλαιστινιακού λαού. Με τιμή και σεβασμό θα παραδώσω προσωπικά στην οικογένειά το Μετάλλιο.

Εφυγε, όμως θα παραμείνει αθάνατος στη συνείδηση του Παλαιστινιακού λαού και στη συνείδηση όλης της ανθρωπότητας, με περισσότερα από πενήντα υπέροχα μουσικά έργα, συμφωνική μουσική, όπερα, καθώς και τη μουσική για περισσότερες από 17 διεθνείς ταινίες, όπως «Ζορμπάς», «Z», «Serpico», «Φαίδρα», «Τίτο» και άλλες.

Αντίο, αγαπημένε μου Μίκη, όμορφη, ελεύθερη ελληνική ψυχή.

Με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πάτρας, το όνομά του Μίκη Θεοδωράκη θα δοθεί στο Δημοτικό Ωδείο και ο Πολιτιστικός Οργανισμός θα επεξεργαστεί πρόγραμμα εκδηλώσεων που θα είναι αφιερωμένες στο έργο του.