Eurokinissi

Στο συνέδριο της Αθήνας, με οικοδεσπότη του Συνεδρίου της τον Α/ΓΕΕΘΑ στρατηγό Κων. Φλώρο, προγραμματίζονται και μαγνητοσκοπημένος χαιρετισμός Μητσοτάκη, όπως και εισαγωγική ομιλία του υπουργού Αμυνας, Ν. Παναγιωτόπουλου.

Επισήμως, «τους Αρχηγούς θα απασχολήσουν οι Επιχειρήσεις, οι Αποστολές και οι Δράσεις του ΝΑΤΟ, η Διάταξη Αποτροπής και Αμυνας της Συμμαχίας, όπως και η υλοποίηση των δυο νέων θεσμικών της προσεγγίσεων με τίτλους "Αποτροπή και Αμυνα της Ευρω-Ατλαντικής Περιοχής" και "Προεξάρχον Κείμενο Διεξαγωγής Πολέμου ΝΑΤΟ". Η Στρατιωτική Επιτροπή θα συζητήσει επίσης την πρωτοβουλία "ΝΑΤΟ 2030", καθώς και τις απορρέουσες στρατιωτικές επιπτώσεις και ευκαιρίες της», διευκρινίζεται σχετικώς από το ΓΕΕΘΑ.

Η Στρατιωτική Επιτροπή συγκαλείται σε Επίπεδο Αρχηγών Αμυνας δύο φορές το χρόνο στο Στρατηγείο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες και μια φορά το χρόνο στο πλαίσιο Συνεδρίου, η διεξαγωγή του οποίου αναλαμβάνεται από ένα κράτος - μέλος της Συμμαχίας.

Συνεδριάζει για να συζητήσει τις επιχειρήσεις, αποστολές και δράσεις του ΝΑΤΟ, προκειμένου «να υποβάλει στο Βορειοατλαντικό Συμβούλιο ομόφωνες στρατιωτικές εισηγήσεις επί του τρόπου με τον οποίο η Συμμαχία δύναται να αντιμετωπίσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις προκλήσεις παγκόσμιας ασφάλειας», όπως αναφέρεται αρμοδίως από πλευράς ΓΕΕΘΑ.

Σε καθημερινή βάση, εξάλλου, το «έργο» της υλοποιείται από τους μόνιμους Στρατιωτικούς Αντιπροσώπους στο Στρατηγείο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες.

Σύμφωνα με το ίδιο το ΝΑΤΟ, «είναι η κύρια πηγή συμβουλών που βασίζονται στη συναίνεση προς το Βορειοατλαντικό Συμβούλιο (NAC - το ανώτατο πολιτικό όργανο του ΝΑΤΟ) και την Ομάδα Πυρηνικού Σχεδιασμού, σχετικά με στρατιωτική πολιτική και στρατηγική και παρέχει καθοδήγηση στους δύο στρατηγικούς διοικητές - τον Ανώτατο Συμμαχικό Διοικητή Ευρώπης (SACEUR) και τον Ανώτατο Συμμαχικό Διοικητή Μετασχηματισμού (SACT)». «Ως τέτοια, είναι ένας ουσιαστικός σύνδεσμος μεταξύ της διαδικασίας λήψης πολιτικών αποφάσεων και της στρατιωτικής δομής του ΝΑΤΟ», προσθέτουν τα στελέχη της λυκοσυμμαχίας.

Τονίζουν εξάλλου ότι η Στρατιωτική Επιτροπή «είναι υπεύθυνη για τη μετουσίωση της πολιτικής απόφασης και καθοδήγησης σε στρατιωτική κατεύθυνση και για τη σύσταση μέτρων που κρίνονται απαραίτητα για την άμυνα της περιοχής του ΝΑΤΟ και την εφαρμογή αποφάσεων σχετικά με στρατιωτικές επιχειρήσεις. Αναπτύσσει επίσης στρατηγική πολιτική και έννοιες και προετοιμάζει μια ετήσια μακροπρόθεσμη αξιολόγηση της δύναμης και των δυνατοτήτων χωρών και περιοχών που θέτουν σε κίνδυνο τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ».

Ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο, οι Αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων των κρατών - μελών του ΝΑΤΟ θα δουν στην Αθήνα τα επόμενα βήματα υλοποίησης του «ΝΑΤΟ 2030», το νέο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ για την επόμενη δεκαετία στην αντιπαράθεσή του με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών, αγορών και διαύλων.

Θυμίζουμε, το «ΝΑΤΟ 2030» εγκρίθηκε στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, τον Ιούνη στις Βρυξέλλες, με τη συμφωνία και της ελληνικής κυβέρνησης, προκειμένου να εισαγάγει «πρόσθετα μέτρα για να διασφαλιστεί ότι το ΝΑΤΟ θα παραμείνει ισχυρό στρατιωτικά, θα γίνει ακόμη πιο ισχυρό πολιτικά και θα υιοθετήσει μια πιο παγκόσμια προσέγγιση στην ασφάλεια», να απλώσει τα νύχια του βασικά σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Εξ ου και ως προτεραιότητες μπήκαν οι:

-- «Βαθύτερη πολιτική διαβούλευση και συντονισμός», όπου οι ηγέτες συμφώνησαν «να εμβαθύνουν και να διευρύνουν τις πολιτικές διαβουλεύσεις στο ΝΑΤΟ», «να διαβουλεύονται συχνότερα για όλα τα ζητήματα που επηρεάζουν την ασφάλεια των συμμάχων», αλλά και «για οικονομικά θέματα που σχετίζονται με την ασφάλεια, όπως έλεγχοι εξαγωγών και μεταφορές τεχνολογίας», με φόντο και τους ανταγωνισμούς στο εσωτερικό της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας.

-- «Ενισχυμένη αποτροπή και άμυνα» των κρατών - μελών, με τους ηγέτες να «επιβεβαιώνουν τη δέσμευσή τους για διατήρηση κατάλληλου συνδυασμού πυρηνικών, συμβατικών και πυραυλικών αμυντικών δυνατοτήτων», προκαλώντας σύγκρυο.

-- «Βελτιωμένη ανθεκτικότητα»: Οι ηγέτες συμφώνησαν τον Ιούνη «να αναπτύξουν στόχους ανθεκτικότητας για να καθοδηγήσουν εθνικά προσαρμοσμένους στόχους αντοχής και σχέδια εφαρμογής», με το ΝΑΤΟ να «αξιολογεί» τα εθνικά σχέδια. Στην πράξη, το ΝΑΤΟ αποκτά τον πρώτο λόγο σε ζητήματα όπως ανάπτυξη υποδομών (π.χ. οδικά ή τηλεπικοινωνιακά δίκτυα) και ποιος θα τα ελέγχει, ξορκίζοντας το ενδεχόμενο να πέσουν στα χέρια π.χ. κινεζικών επιχειρηματικών ομίλων.

-- «Διατήρηση της τεχνολογικής αιχμής». Αποφασίστηκε να στήσουν έναν νέο πολιτικο-στρατιωτικό «Επιταχυντή Καινοτομίας Αμυνας για τον Βόρειο Ατλαντικό» (Defence Innovation Accelerator for the North Atlantic - DIANA) που θα έχει γραφεία και κέντρα δοκιμών σε ολόκληρη τη Συμμαχία, όπως και ένα «Ταμείο Καινοτομίας». Βάζουν, άλλωστε, ανοιχτά θέμα ότι «οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ δεν μπορούν πλέον να θεωρούν δεδομένο το τεχνολογικό τους πλεονέκτημα. Η Κίνα, για παράδειγμα, σκοπεύει να γίνει η κορυφαία δύναμη στον κόσμο στην τεχνητή νοημοσύνη την επόμενη δεκαετία».

-- «Υποστήριξη της διεθνούς τάξης βάσει κανόνων», όπως λέγεται η προσπάθεια να αποτραπούν βασικά η άνοδος της Κίνας και η επιρροή της Ρωσίας, προωθώντας ΝΑΤΟικές δυνάμεις ως την ...αυλή τους, σε συνεργασία με άλλα κράτη παντού στον πλανήτη, στη λογική του «Παγκόσμιου ΝΑΤΟ». Σε αυτό το πλαίσιο, οι ηγέτες συμφώνησαν «να ενισχύσουν τις σχέσεις του ΝΑΤΟ με ομοειδείς εταίρους και διεθνείς οργανισμούς και να δημιουργήσουν νέες δεσμεύσεις, όπως στην Αφρική, στην Ασία και τη Λατινική Αμερική».

-- «Ενίσχυση της κατάρτισης και ανάπτυξη ικανοτήτων». Αποφασίστηκε «να εντείνουν τις προσπάθειες του ΝΑΤΟ για την οικοδόμηση της ικανότητας των εταίρων μας σε τομείς όπως η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, η σταθεροποίηση, η αντιμετώπιση υβριδικών επιθέσεων, η διαχείριση κρίσεων, η διατήρηση της ειρήνης και η αμυντική μεταρρύθμιση, μεταξύ άλλων», καθώς «η ενίσχυση των εταίρων και η κατάρτιση των τοπικών δυνάμεων είναι ένας πιο βιώσιμος και οικονομικά αποδοτικός τρόπος για την αύξηση της ασφάλειας και της σταθερότητας...».

-- «Καταπολέμηση και προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή». Εγκρίθηκε ένα «σχέδιο δράσης του ΝΑΤΟ για την αλλαγή του κλίματος και την ασφάλεια, με στόχο να καταστήσουν το ΝΑΤΟ τον κορυφαίο διεθνή οργανισμό όσον αφορά την κατανόηση και την προσαρμογή στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην ασφάλεια». Κι αυτό γιατί «οι συνέπειες για την ασφάλεια της αλλαγής του κλίματος γίνονται αισθητές στη γειτονιά του ΝΑΤΟ, είτε στο Σαχέλ στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική, είτε στην Αρκτική, καθώς και εντός της συμμαχικής επικράτειας του ΝΑΤΟ».

-- Ανανέωση της «Στρατηγικής Αντίληψης» («Strategic Concept», το δόγμα του ΝΑΤΟ). Οι ηγέτες κάλεσαν τον γγ της λυκοσυμμαχίας να ξεκινήσει τη διαδικασία, αφού, όπως λένε, «ο κόσμος έχει αλλάξει ριζικά την τελευταία δεκαετία. Το περιβάλλον ασφαλείας μας είναι πιο περίπλοκο και απρόβλεπτο από ποτέ, με μια πολύ περισσότερο διεκδικητική Ρωσία, πιο βάναυση μορφή τρομοκρατίας, συνεχιζόμενη αστάθεια στη γειτονιά μας, αυξανόμενες απειλές στον κυβερνοχώρο και υβριδικές, νέες τεχνολογίες, πανδημίες και κλιματική αλλαγή. Βασικά, η άνοδος της Κίνας μετατοπίζει ριζικά την ισορροπία ισχύος», μην κρύβοντας λόγια.

-- Τέλος, «η Επένδυση στο ΝΑΤΟ», σε μια προαναγγελία νέας κούρσας εξοπλισμών, με τους συμμάχους να δεσμεύονται «να διασφαλίσουν ότι η Συμμαχία έχει τους κατάλληλους πόρους, τόσο μέσω των εθνικών αμυντικών δαπανών όσο και της κοινής χρηματοδότησης του ΝΑΤΟ, για να υλοποιήσει τις αποφάσεις του "ΝΑΤΟ 2030"», καθώς για όσα βάζει προς υλοποίηση «θα χρειαστούν αυξημένοι πόροι και στους τρεις προϋπολογισμούς του ΝΑΤΟ: Στρατιωτικό, πολιτικό και υποδομών», που βέβαια θα φορτωθούν κι αυτά στις πλάτες των λαών.

Με «μπούσουλα» τα παραπάνω, στο τραπέζι της Συνόδου στην Αθήνα θα βρεθούν και τα «εγχειρίδια πολέμου» της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας:

-- Σχετικά με την «Αποτροπή και Αμυνα της Ευρω-Ατλαντικής Περιοχής» στα σχετικά ευρωατλαντικά κείμενα τονίζεται ότι «η ικανότητα αποτροπής και άμυνας του ΝΑΤΟ υποστηρίζεται από ένα κατάλληλο μείγμα πυρηνικών, συμβατικών και πυραυλικών αμυντικών δυνατοτήτων, που αλληλοσυμπληρώνονται, και υποστηρίζεται από μια σειρά πολιτικών και στρατιωτικών πόρων για την υποστήριξη αυτών των δυνατοτήτων και της ευρύτερης δομής δυνάμεων».

Και εδώ τονίζεται η ανάγκη της περιλάλητης «Ανθεκτικότητας» («Resilience»), ως «πρώτης γραμμής αποτροπής και άμυνας». Στην πράξη οι ΝΑΤΟικοί βάζουν θέμα, πρώτον μια σειρά πολιτικές υποδομές, δρόμοι, λιμένες, σιδηροδρομικά δίκτυα, να κατασκευάζονται με τέτοιες προδιαγραφές που να καλύπτουν τις ανάγκες της λεγόμενης στρατιωτικής κινητικότητας, δηλαδή της απρόσκοπτης και ταχείας μεταφοράς στρατευμάτων, οπλισμού και εφοδίων προς τα ανατολικά. Δεύτερον, τέτοιες υποδομές, όπως λιμένες και σιδηροδρομικά δίκτυα, μαζί και τα δίκτυα τηλεπικοινωνιών να μην πέφτουν στα χέρια επιχειρηματικών ομίλων αντίπαλων κέντρων, π.χ. σε κινεζικούς κολοσσούς.

-- Το δε «Προεξάρχον Κείμενο Διεξαγωγής Πολέμου ΝΑΤΟ» («ΝΑΤΟ Warfighting Capstone Concept» - NWCC), σύμφωνα με όσα αναφέρονται από τη Διοίκηση Μετασχηματισμού του ΝΑΤΟ (ACT), λειτουργεί ως «ένας φιλόδοξος "πολικός αστέρας" που περιγράφει λεπτομερώς πώς οι Σύμμαχοι του ΝΑΤΟ πρέπει να αναπτύξουν τα στρατεύματά τους για να διατηρήσουν το πλεονέκτημά τους για τα επόμενα είκοσι χρόνια».

Η ACT προειδοποιεί ότι «η μελλοντική επιτυχία της Συμμαχίας εξαρτάται από την ικανότητα των Συμμάχων να μετασχηματίζονται συνεχώς (...) το NWCC υποστηρίζει ότι σε έναν κόσμο όπου η στρατιωτική νίκη δεν ισοδυναμεί με στρατηγική νίκη, η Συμμαχία πρέπει να είναι πιο προληπτική στον τρόπο που προετοιμάζεται για το αύριο προκειμένου να διατηρήσει το στρατιωτικό της πλεονέκτημα».

Επιμένει ότι «για να διαμορφώσει θετικά το περιβάλλον στα δυνατά της σημεία, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας επιλογών και της επιβολής διλημμάτων στους αντιπάλους, η Συμμαχία πρέπει να είναι προληπτική, προσβλέποντας στην ανάληψη πρωτοβουλιών με διάφορα μέσα για την επίτευξη των στόχων της».

Τονίζει, τέλος, ότι η υλοποίηση των στόχων του ΝWCC συνδυάζει «διπλωματικά, πληροφοριακά, οικονομικά και στρατιωτικά μέσα», αντανακλώντας βασικά το πώς η ιμπεριαλιστική αντιπαράθεση απλώνεται σε όλα τα πεδία, με «αλληλεπίδραση μεταξύ πολιτικού και στρατιωτικού τομέα». Στο πλαίσιο αυτό προτρέπει και σε «συνεργασία» με «εταίρους και διεθνείς οργανισμούς», όπως η ΕΕ, την οποία θέλουν πιο ενισχυμένη στρατιωτικά, αλλά πάντα σε συμπληρωματική προς το ΝΑΤΟ δράση.