Στην αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ συμμετείχαν ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ και βουλευτής του Κόμματος, ο Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων, και ο Κώστας Παπαδάκης, μέλος της ΚΕ, υπεύθυνος του Τμήματος Ευρωπαϊκής Πολιτικής και ευρωβουλευτής του Κόμματος.

Στην ομιλία με την οποία άνοιξε τη συνάντηση, ο Ελ. Βαγενάς καλωσόρισε τις διεθνείς αντιπροσωπείες, παρουσιάζοντας στη συνέχεια συνοπτικά - απευθυνόμενος κυρίως σε νέους συντρόφους που βρίσκονται για πρώτη φορά στη χώρα μας - βασικά στοιχεία σχετικά με τη δράση του ΚΚΕ και τη μάχη που έδωσε για την επαναστατική προγραμματική και οργανωτική του ανασυγκρότηση, για τον εμπλουτισμό της προγραμματικής του αντίληψης για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, για την εξαγωγή συμπερασμάτων από την πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης τον 20ό αιώνα και τις αιτίες της αντεπαναστατικής ανατροπής. Υπογράμμισε τους ισχυρούς δεσμούς που διατηρεί το Κόμμα με πλατιές εργατικές - λαϊκές δυνάμεις, την ανάγκη που εκτίμησε το 21ο Συνέδριο για ακόμα μεγαλύτερη διεύρυνση και ενεργοποίηση του περίγυρου του Κόμματος για τις μεγάλες μάχες που έχουμε μπροστά.

Στο ίδιο πλαίσιο, αναφέρθηκε στην προσπάθεια όλων των καπιταλιστικών κρατών, με βασικό εργαλείο την πολιτική της λεγόμενης «Νέας Πράσινης Συμφωνίας», να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του υπερσυσσωρευμένου κεφαλαίου, υπογραμμίζοντας ωστόσο ότι καμία πρόταση αστικής διαχείρισης δεν μπορεί να ματαιώσει ή να ακυρώσει τις νομοτέλειες της καπιταλιστικής παραγωγής ή να οδηγήσει τάχα σ' έναν πιο δίκαιο κοινωνικά, πιο φιλικό στο περιβάλλον και πιο φιλειρηνικό καπιταλισμό. Ειδικά στην Ελλάδα, τόνισε, σήμερα έχουν δοκιμαστεί όλες οι αστικές κυβερνητικές πολιτικές λύσεις και όλες φόρτωσαν νέα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων, καθώς όλα τα αστικά κόμματα, ανεξαρτήτως «περιτυλίγματος», επιδιώκουν να εξυπηρετήσουν την αστική τάξη της χώρας.

Αναφέρθηκε επίσης στα συμπεράσματα από την περίοδο της πανδημίας και τους αγώνες που αναπτύχθηκαν με τη συμβολή του Κόμματος για ουσιαστικά μέτρα προστασίας του λαού, αλλά και για να δυναμώνει ο προβληματισμός για τις συνολικότερες αναγκαίες κοινωνικές αλλαγές. Στάθηκε, ακόμα, στην πλούσια πείρα και τη σημασία της δράσης του ΚΚΕ και των ταξικά προσανατολισμένων συνδικάτων στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, με οδηγό τον στόχο της ανασύνταξής του, απέναντι στη γραμμή της ταξικής συνεργασίας.

Επισήμανε, τέλος, την πολύμορφη δραστηριότητα που αναπτύσσει το ΚΚΕ στο διεθνές κομμουνιστικό, εργατικό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, με μόνιμο μέλημα τη συμβολή στην ιδεολογικοπολιτική ανασυγκρότηση του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος που βρίσκεται σε βαθιά κρίση και δέχεται σφοδρή ιδεολογική, πολιτική επίθεση από δυνάμεις που στηρίζουν το καπιταλιστικό σύστημα.

Ακολούθησαν ερωτήσεις από μέλη των αντιπροσωπειών Οργανώσεων, για θέματα όπως τα συμπεράσματα του ΚΚΕ σχετικά με τις αιτίες των αντεπαναστατικών ανατροπών στην ΕΣΣΔ και την Ανατολική Ευρώπη, για τον προλεταριακό διεθνισμό, σε αντιπαράθεση με τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου, για τη μεγάλη άνοδο της Κίνας και τον ρόλο που διαδραματίζει κ.ά.

Απαντώντας στις ερωτήσεις, ο Ελ. Βαγενάς ανέδειξε κωδικοποιημένα συμπεράσματα από τη μελέτη της πείρας της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, υπενθυμίζοντας παράλληλα ότι τα σχετικά ντοκουμέντα από το 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ είναι διαθέσιμα μεταφρασμένα σε πολλές γλώσσες στη διεθνή ιστοσελίδα του Κόμματος.

Αναφορικά με τον προλεταριακό διεθνισμό, υπογράμμισε μεταξύ άλλων το παράδειγμα της ιδιαίτερα θετικής πείρας από τη στενή και συντροφική σχέση που έχουν αναπτύξει το ΚΚΕ και το ΚΚ Τουρκίας, με κοινή δράση και κοινές ανακοινώσεις σε κρίσιμες στιγμές, απέναντι στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τη διαπάλη των αστικών τάξεων των δύο χωρών, αλλά και απέναντι σε σχέδια «συνεκμετάλλευσης» του ενεργειακού πλούτου, σχέδια προς όφελος των μονοπωλίων που όχι μόνο δεν «επιλύουν» αλλά μεταθέτουν ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις για το επόμενο διάστημα και δημιουργούν νέα προβλήματα σε βάρος των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων στις δύο χώρες.

Σε ό,τι αφορά την Κίνα, επισημάνθηκε μεταξύ άλλων πως το γεγονός ότι οι ΗΠΑ ντύνουν την ενδοϊμπεριαλιστική αντιπαράθεση με το Πεκίνο με αντικομμουνιστικό μανδύα, δεν μπορεί να συγκαλύπτει τον χαρακτήρα της Κίνας σήμερα, την κυριαρχία των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής σε αυτήν και το ότι ο καπιταλιστικός της χαρακτήρας προχωρά σε όλη την υδρόγειο, δεν μπορεί να κρύψει τον πολύ υψηλό βαθμό εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης από κινεζικά μονοπώλια.

Σε σύντομη παρέμβαση που έκανε ο Γ. Μαρίνος, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στα βασικά στοιχεία της εποχής μας ως εποχής που εκφράζει την αναγκαιότητα περάσματος από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό - κομμουνισμό και καθορίζει τον χαρακτήρα της επανάστασης στις μέρες μας. Ανέφερε ότι «ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός είναι ποιοτικά ανώτερο σύστημα, έχει κανόνες και αρχές. Αυτές τις αρχές είναι ανάγκη να τις υπερασπιστούμε. Δεν μπορεί να οικοδομηθεί σοσιαλισμός - κομμουνισμός με μονοπώλια, με εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».

Με τη συμμετοχή των αντιπροσωπειών των 25 Κομμουνιστικών Νεολαιών που συμμετέχουν στο 47ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή το μεσημέρι στον Περισσό Διεθνές Σεμινάριο με θέμα: «Η παρέμβαση των Κομμουνιστικών Νεολαιών στο φοιτητικό κίνημα κατά τη διάρκεια της πανδημίας».

Στην εισήγησή του εκ μέρους της ΚΝΕ, ο Θοδωρής Κωτσαντής, μέλος του Γραφείου του Κεντρικού Συμβουλίου, αφού καλωσόρισε τους νέους κομμουνιστές από όλο τον κόσμο και υπογράμμισε τη σημασία να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα από την προηγούμενη περίοδο, σημείωσε ειδικά για τους στόχους της ΚΝΕ: «Στο φοιτητικό κίνημα θέτουμε ως στόχο να προχωρήσει πιο αποφασιστικά η αγωνιστική του ανασυγκρότηση σε αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση.

Η ανασύνταξη του φοιτητικού κινήματος είναι σήμερα πιο επιτακτική από ποτέ αφού κλιμακώνεται η επίθεση του κεφαλαίου στο σύνολο των δικαιωμάτων της σπουδάζουσας νεολαίας. Επίθεση που είναι ενιαία σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο και εκφράζεται στη μεγάλη εκπαιδευτική αντίφαση της εποχής μας: Η ανάπτυξη των επιστημών και της τεχνολογίας, η ίδια η ανάπτυξη της παραγωγικής ικανότητας του ανθρώπου ανεβάζουν τον πήχη της γενικής μόρφωσης και της επιστημονικής ειδίκευσης, όμως η δυνατότητα αυτή υπονομεύεται στον καπιταλισμό και οδηγεί σε υποβαθμισμένη εκπαίδευση για τους πολλούς και αναβαθμισμένη για τους λίγους, σε έναν στρατό αναξιοποίητων επιστημόνων, σε έρευνα υποταγμένη στο κέρδος, σε αδυναμία συγκρότησης ενός στέρεου υποβάθρου μελέτης του κόσμου. Ολα αυτά είναι παράγωγα της βασικής αντίθεσης κεφαλαίου - εργασίας και αυτή η αντίφαση διαπερνά τα πανεπιστήμια.

Στην Ευρώπη η Διακήρυξη και η μετέπειτα διαδικασία της Μπολόνια αποτελούν σημείο αναφοράς για τις εξελίξεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση, για την πιο οργανική ενσωμάτωσή της στους αναπτυξιακούς σχεδιασμούς του κεφαλαίου. Η δημιουργία του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης αποτέλεσε το κλειδί για την προώθηση της κινητικότητας και της απασχολησιμότητας του επιστημονικού δυναμικού. Οι ανομοιομορφίες που υπάρχουν από χώρα σε χώρα - και αντανακλούν την ανισομετρία, τις αντιθέσεις μεταξύ των αστικών οικονομιών, τη διαφορετική εκπαιδευτική παράδοση και κουλτούρα κάθε χώρας - δεν αναιρούν την κοινή στόχευση των αλλαγών: Τη δημιουργία μιας μάζας επιστημόνων με τις συγκεκριμένες δεξιότητες που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, φθηνή και διαθέσιμη όπου χρειαστεί, έτοιμη να επανακαταρτιστεί με δικά της έξοδα και να αποδεχτεί την αστική ιδιοκτησία και εξουσία ως "μονόδρομο"».

Για την Ελλάδα ανέφερε: «Αυτή η στρατηγική εξειδικεύεται με νόμους όλων των κυβερνήσεων, φιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών. Βασικά σημεία των αλλαγών είναι: Η ένταση της επιχειρηματικής δράσης των ΑΕΙ, η αξιολόγηση με κριτήρια της αγοράς, τα βήματα αποσύνδεσης του πτυχίου από το επάγγελμα και η διαμόρφωση πτυχίων και σχολών διαφορετικών "ταχυτήτων", η προσαρμογή των προγραμμάτων σπουδών στις απαιτήσεις της αγοράς με έμφαση στις εφήμερες και αποσπασματικές δεξιότητες αντί της απόκτησης ολοκληρωμένου επιστημονικού υποβάθρου, η ένταση των ταξικών φραγμών».

Στη συνέχεια ενημέρωσε για τη δράση της ΚΝΕ στις σχολές, την παράταξή της, «Πανσπουδαστική ΚΣ», και τη σημαντική κατάκτηση του φοιτητικού κινήματος, τη δημιουργία του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ) πριν από 12 χρόνια. Επίσης, για τις δυσκολίες που έφεραν η πανδημία και η διαχείρισή της από την κυβέρνηση που με την οργανωμένη απειθαρχία απαντήθηκαν από τις δυνάμεις του ΜΑΣ.

Σχετικά με την κατάσταση του φοιτητικού κινήματος σημείωσε ανάμεσα σε άλλα: «Παρά τα θετικά βήματα που αναμφίβολα έγιναν, γνωρίζουμε ότι το φοιτητικό κίνημα στη χώρα μας αλλά και παγκόσμια εξακολουθεί να βρίσκεται σε βαθιά κρίση και υποχώρηση.

Υποχώρηση που εκφράζεται πρώτα και κύρια στην επικράτηση της γραμμής του συμβιβασμού και της συναίνεσης με την κυρίαρχη πολιτική μέσα από την πολύμορφη παρέμβαση του αντιπάλου αλλά και στη διαλυτική κατάσταση στη λειτουργία πολλών φοιτητικών συλλόγων, στο μικρό βαθμό συμμετοχής των φοιτητών στη συλλογική διεκδίκηση, παρά τους σημαντικούς φοιτητικούς αγώνες που ξεσπούν κατά καιρούς.

Δεν στεκόμαστε παθητικά απέναντι στην κατάσταση, το αντίθετο. Η αναγνώριση της πραγματικότητας είναι όρος για να γίνουμε πιο ικανοί και αποτελεσματικοί ώστε να την αλλάξουμε».

Καταλήγοντας τόνισε για τον ρόλο των Κομμουνιστικών Νεολαιών: «Στην ενιαία επεξεργασμένη στρατηγική του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών (ΕΕ, ΟΟΣΑ) για την Ανώτατη Εκπαίδευση απαντάμε με την ενίσχυση των προσπαθειών μας για την αντεπίθεση του φοιτητικού κινήματος και τη διεκδίκηση του πανεπιστημίου των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας.

Επιδιώκουμε να αναβαθμιστεί η κοινή δράση μας στο κίνημα των φοιτητών, κάτι που μπορεί να πάρει διάφορες μορφές: Από τη συχνότερη ανταλλαγή πληροφοριών, πείρας και πολιτικών συμπερασμάτων από την πάλη που διεξάγει η κάθε ΚΝ στη χώρα της, την έκφραση αλληλεγγύης σε φοιτητικούς αγώνες που ξεσπούν σε κάθε χώρα, μέχρι τις κοινές ανακοινώσεις των ΚΝ για κοινά προβλήματα της σπουδάζουσας νεολαίας. Αντίστοιχα μπορεί να βελτιωθεί η επικοινωνία και αλληλοβοήθεια μεταξύ φοιτητικών συλλόγων ή άλλων οργανώσεων στις οποίες παρεμβαίνουν τα μέλη των ΚΝ. Σε αυτήν την κατεύθυνση η ΚΝΕ θα συμβάλει με όλες της τις δυνάμεις».

Ακολούθησαν παρεμβάσεις εκπροσώπων των ΚΝ, που μετέφεραν την πλούσια πείρα από τους αγώνες σε διάφορες χώρες.