Με μια εξόφθαλμα ταξική προσέγγιση δικαστές του Πειραιά εκτιμούν επί της ουσίας ότι το δουλεμπόριο είναι «ιδιωτική υπόθεση», ότι οι συνδικαλιστές πρέπει να κάτσουν στ' αυγά τους και προς συμμόρφωση επιβάλλουν τρομοκρατικούς περιοριστικούς όρους στη δράση συνδικαλιστή
Η απόφαση δεν ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία, καθώς η ένταση των αγώνων, που βαθμιαία γίνονται υπόθεση όλο και περισσότερων εργαζομένων, συνοδεύεται με ένταση των τρομοκρατικών ενεργειών από την πλευρά της κυβέρνησης, η οποία στριμωγμένη προσπαθεί να προλάβει και να καταστείλει τις λαϊκές αντιδράσεις.
Σαν σε πρόβα τζενεράλε του άκρατου κρατικού αυταρχισμού, που προωθεί η κυβέρνηση με τον τρομονόμο, καταγράφονται καθημερινά πλέον διώξεις συνδικαλιστών, ξυλοκόπημα διαδηλωτών, ακόμα και ξεγύμνωμα πολιτών στο κέντρο της Αθήνας. Ο Πειραιάς δε θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση.
Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πειραιά που συγκροτήθηκε από τους δικαστές, Ζαμπέτα Στράτα, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Γλυκερία Μουρίκη - Γεωργάτσου και Τριανταφυλλιά Πατρώνα, Πλημμελειοδίκες, απέρριψε αμετάκλητα και κατά πλειοψηφία (την απόφαση δε στήριξε η πρόεδρος) την προσφυγή του Γ. Μανουσογιαννάκη που ζητούσε να αρθούν οι περιοριστικοί όροι και η επιβολή χρηματικής εγγύησης που του είχε επιβάλει ο ανακριτής Παναγιώτης Αθανασόπουλος, σε συνεννόηση με τον αρμόδιο εισαγγελέα, όταν ασκώντας τα καθήκοντά του ως προέδρου του σωματείου ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ προσπάθησε να προστατέψει συναδέλφους του ναυτεργάτες από τα πλοκάμια του δουλεμπορικού κυκλώματος στον Πειραιά.
Ο ανακριτής Π. Αθανασόπουλος κάλεσε τον Γ. Μανουσογιαννάκη, στις 19 Μαρτίου 2001, και ύστερα από συνεννόηση με τον εισαγγελέα του ανακοίνωσε ότι του επιβάλλονται οι περιοριστικοί όροι της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα, εμφάνισης στο Αστυνομικό Τμήμα μία φορά το μήνα και καταβολής εγγύησης 500.000 δρχ.! Ο ανακριτής δεν πήρε υπόψη του, πριν πάρει την απόφαση, ότι ο Γιώργος Καβαλιέρης, μοναδικός μάρτυρας του μηνυτή, στην κατ' αντιπαράσταση με τον Κωνσταντινίδη ένορκη εξέτασή του, όχι μόνο δεν επιβεβαιώνει όσα αναφέρονται από τον μηνυτή, αλλά λέει ότι ο Κωνσταντινίδης τού υποσχέθηκε εργασία στην εταιρία του Παναγόπουλου, επειδή ήταν άνεργος, προκειμένου να καταθέσει στο Δικαστήριο ότι ο Γ. Μανουσογιαννάκης τον απείλησε και τον χτύπησε μέσα στο γραφείο του!
Δύο ημέρες μετά ο Γ. Μανουσογιαννάκης μαζί με αντιπροσωπεία συνδικαλιστών του Πειραιά κατέθεσε προσφυγή στο δικαστήριο για την άρση των περιοριστικών όρων που του έχουν επιβληθεί και επιπλέον αιτήθηκε να παραβρεθεί κατά τη διάρκεια της συζήτησης της προσφυγής του.
Ομως περισσότερο αποκαλυπτικό του ρόλου που επιτελούν οι κρατικοί μηχανισμοί για την καταστολή των λαϊκών αγώνων, είναι το σκεπτικό της εισήγησης του εισαγγελέα Περικλή Δράκου, για την απόρριψη της προσφυγής, καθώς και το σκεπτικό της απόφασης του Συμβουλίου.
Ολόκληρη η εισήγηση του εισαγγελέα Περικλή Δράκου αποτέλεσε «βολή κατά ριπάς» στα δικαιώματα του συνδικαλιστικού κινήματος. Κατ' αρχάς εισηγήθηκε να μη γίνει δεκτή, ως μη νόμιμη, η αίτηση του Γ. Μανουσογιαννάκη να παραβρεθεί στη συζήτηση της προσφυγής. Το κύριο όμως είναι ότι στην αντιδραστικά προσανατολισμένη εισήγησή του προσπέρασε τις καταθέσεις των μαρτύρων ως ψευδείς - καταθέσεις που διαψεύδουν τον μηνυτή Γιάννη Κωνσταντινίδη - και χαρακτήρισε την ενέργεια του Γ. Μανουσογιαννάκη, να υπερασπιστεί το συνάδελφό του, σαν παρέμβαση «σε ιδιωτικές διαφορές» (!!!) και σε ρόλο ψυχιάτρου ο Εισαγγελέας εκτιμά ότι ο συνδικαλιστής είναι «άτομο που εμφορείται από περίεργες και επικίνδυνες αντιλήψεις και διαθέτει ιδιαίτερα βίαιο και επιθετικό χαρακτήρα»!
Από το μεριά του το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών - εκτός από την πρόεδρο - αποφάσισε τη διατήρηση των περιοριστικών όρων ενώ, κλείνοντας τα μάτια στην εμφανέστατη κυβερνητική πολιτική δίωξης των αγώνων, πήγε ακόμα παραπέρα. Διατυπώνει τον ισχυρισμό ότι ο χαρακτηρισμός της δίωξης ως πολιτικής αποτελεί προσβολή προς «τις εισαγγελικές και ανακριτικές αρχές και με απώτερο σκοπό να διαφημίσει το συνδικαλιστικό του πρόσωπο».
Αν και η απόφαση θεωρείται αμετάκλητη το σίγουρο είναι ότι η αγωνιστική δράση των εργαζομένων θα την καταστήσει πρακτικώς ανενεργό. Ολο αυτό το καιρό, όσο δηλαδή διαρκεί το σίριαλ καταδίωξης των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, πλήθος μαζικών φορέων συμπαραστέκονται και θα συμπαραστέκονται μέχρι τέλους στο διωκόμενο συνδικαλιστή. Μάλιστα, με χτεσινή ανακοίνωση των ΠΕΜΕΝ - ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ και Συντονιστικής Επιτροπής Εργατικών και Συνταξιουχικών Σωματείων Πειραιά καταδικάζεται η τρομοκρατία που ασκούν κυβέρνηση και διωκτικές αρχές, καλείται το εργατικό λαϊκό κίνημα σε αγώνα για την υπεράσπιση και διεύρυνση των συνδικαλιστικών ελευθεριών.
Κοινή ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής εργατικών και συνταξιουχικών σωματείων Πειραιά, που υπογράφεται και από τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ και «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ»
Οπως χαρακτηριστικά σημειώνουν, «η εξέλιξη αυτή έρχεται την ίδια χρονική περίοδο που πραγματοποιούνται μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις, οι εργαζόμενοι σύσσωμοι έχουν ξεσηκωθεί και παλεύουν για τη σωτηρία της Κοινωνικής Ασφάλισης κόντρα στην πολιτική της κυβέρνησης. Συνδέονται άμεσα και αποτελούν συνέχεια της εντεινόμενης εργοδοτικής και κρατικής τρομοκρατίας με την κατάθεση στη Βουλή του "τρομονόμου" αλλά και τις επιθέσεις αστυνομικών δυνάμεων ενάντια σε απεργούς στη Θεσσαλονίκη, φιλειρηνιστές διαδηλωτές στη Λάρισα και τον ξυλοδαρμό του βουλευτή Τάκη Τσιόγκα, την αναίτια σύλληψη πολιτών στο κέντρο της Αθήνας και τον εξευτελισμό τους ξεγυμνώνοντάς τους δημόσια!!! Τα περιστατικά αυτά αλλά και εκατοντάδες άλλα δεν είναι μεμονωμένα αλλά εντάσσονται στο γενικότερο σχεδιασμό της κυβέρνησης να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους και τον ελληνικό λαό, προκειμένου να αναχαιτίσει τους αγώνες τους και να εφαρμόσει τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική της.
Η ενοχοποίηση και η δίωξη του συνδικαλιστικού δικαιώματος να παρεμβαίνει το συνδικαλιστικό κίνημα σε "ιδιωτικές διαφορές" που έχουν οι εργαζόμενοι με εργοδότες δείχνει το στόχο, που δεν είναι άλλος από το ίδιο το συνδικαλιστικό κίνημα, ο περιορισμός των συνδικαλιστικών ελευθεριών και η τρομοκράτηση των συνδικαλιστών.
Τα σωματεία μας καταδικάζουν την τρομοκρατία της κυβέρνησης και των διωκτικών αρχών και καλούν το εργατικό λαϊκό κίνημα σε συντονισμένο αγώνα για την υπεράσπιση και διεύρυνση των συνδικαλιστικών ελευθεριών.
Απαιτούν από την κυβέρνηση και τους αρμόδιους υπουργούς να σταματήσουν αμέσως τις τρομοκρατικές επιθέσεις και την εξαφάνιση των περιοριστικών όρων.
Η τρομοκρατία δε θα περάσει».