Πιο συγκεκριμένα, στο άρθρο 3 της τροπολογίας σημειώνεται ότι «εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, σε περίπτωση νόσησης από τον κορονοϊό COVID-19, δικαιούνται να παρέχουν την εργασία τους εξ αποστάσεως, εφόσον αυτό είναι εφικτό, για χρονικό διάστημα έως πέντε (5) εργάσιμων ημερών»! Ολοι γνωρίζουν βέβαια ποιος θα κρίνει το «αν είναι εφικτό»: Η λειτουργία της επιχείρησης, δηλαδή ο ίδιος ο εργοδότης, που θα έχει πια το «νόμιμο δικαίωμα» να βάζει τον ασθενή εργαζόμενο να δουλεύει από το σπίτι του, ανοίγοντας πολύ επικίνδυνους δρόμους, συνολικά για τις αναρρωτικές άδειες.

Σαν να μην έφτανε το παραπάνω αίσχος, σύμφωνα με την τροπολογία, οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, που έχουν παιδιά που νοσούν και πρέπει να τα φροντίζουν στο σπίτι, θα τιμωρούνται, αφού κατά την «ειδική άδεια» 4 ημερών θα υποστούν περικοπή μισθού 50% (!), ενώ η 5η μέρα που θα αναγκαστούν να λείψουν, θα καλυφθεί από τους ίδιους με κάποια άλλη άδεια που δικαιούνται!

Πέρα από το χαράτσι (50% του μισθού) που επιβάλλεται σε γονείς οι οποίοι πρέπει να φροντίσουν τα παιδιά τους, το «μάξιμουμ» που αυτά δικαιούνται να αρρωστήσουν είναι 5 μέρες. Κι αυτό αποτελεί μια περίτρανη ομολογία για το χάος που επικρατεί στα σχολεία: Την ίδια στιγμή που το υπουργείο Παιδείας επιχειρεί να κουκουλώσει την κατάσταση με τα «πρωτόκολλα» του 50%+1, έρχεται το υπουργείο Εργασίας να δείξει ότι τα σχολεία βράζουν από κρούσματα, κάτι που μεταφέρεται ως πρόβλημα στις επιχειρήσεις, λόγω αδειών των γονιών. Κι έτσι το υπουργείο Εργασίας φέρνει κατά παραγγελία της εργοδοσίας αυτήν την κατάπτυστη ρύθμιση, ώστε οι γονείς άρον άρον να αναγκάζονται να στέλνουν τα παιδιά τους για μάθημα ανεξάρτητα από συμπτώματα, διαγνώσεις κ.ο.κ. Μάλιστα, η 4η μέρα της «ειδικής άδειας» θα πληρώνεται από τον ΕΦΚΑ και όχι από τον εργοδότη, δηλαδή το κόστος θα μετακυλίεται στους εργαζόμενους μέσα από το ασφαλιστικό ταμείο.

Υπενθυμίζεται πως αυτή η άδεια χορηγείται σε μισθωτούς που τα παιδιά τους φοιτούν μέχρι τη Γ' Γυμνασίου, μόνο στον έναν εκ των δύο γονέων που είναι δικαιούχοι, ενώ αν ο ένας εκ των δύο δεν εργάζεται, ο άλλος δεν δικαιούται να κάνει χρήση της άδειας, εκτός συγκεκριμένων περιπτώσεων.

Στην περίπτωση των εργαζομένων στο Δημόσιο η ειδική άδεια των 5 ημερών δίνεται με την προϋπόθεση ότι οι δύο εργάσιμες μέρες θα θεωρούνται κανονική άδεια και άρα θα αφαιρούνται από αυτή.

Επιχειρώντας να δικαιολογήσει την απαράδεκτη διάταξη, το υπουργείο Εργασίας με ανακοίνωσή του επικαλείται τις «πάγιες διατάξεις της νομοθεσίας, που έχει εφαρμοστεί από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις τις τελευταίες δεκαετίες» και κοροϊδεύοντας κατάμουτρα τους εργαζόμενους αναφέρει ότι «η κυβέρνηση εισάγει νέες επιπλέον άδειες». Στην ουσία, η κυβέρνηση παραδέχεται ότι και σε συνηθισμένες συνθήκες - χωρίς πανδημία - οι εργαζόμενοι όταν ασθενούν δεν έχουν πλήρη κάλυψη απώλειας εισοδήματος, παρά το γεγονός ότι κάθε μήνα καταβάλλουν τις ανάλογες εισφορές. Επιπλέον, ενώ το υπουργείο ισχυρίζεται πως πρόκειται για «νέες επιπλέον άδειες», καθόλου δεν παίρνει υπόψη του τις ειδικές συνθήκες που έχουν προκύψει και σε κάθε περίπτωση επιβάλλει τη μείωση του 50%, ενώ η πέμπτη μέρα επιβαρύνει τον εργαζόμενο ως κανονική άδεια, απαλλάσσοντας έτσι κράτος και εργοδοσία από κάθε κόστος.

«Η υπομονή έχει εξαντληθεί και η οργή ξεχειλίζει!», σημειώνει σε ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ, καλώντας όποιον εργαζόμενο νοσεί και κληθεί να δουλέψει από την εργοδοσία να ενημερώσει άμεσα το σωματείο του και το ίδιο το ΠΑΜΕ.

Στην ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ αναδεικνύει ότι η τροπολογία νομιμοποιεί πλέον τις εργοδοτικές πιέσεις τού «πάρε ένα Ντεπόν κι έλα» και υπογραμμίζει: «Με πρωτόκολλα υγείας προσαρμοσμένα πλήρως στην κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, πασπαλισμένα από ψευτοδιακηρύξεις περί προστασίας της υγείας, η κυβέρνηση έπιασε πάτο!».

Καταγράφοντας το περιεχόμενο της άθλιας τροπολογίας, σημειώνει ότι «με την ανυπαρξία μέτρων ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος Υγείας να είναι πλέον εγκληματική, η εργασία των νοσούντων από απόσταση αποτελεί πρόκληση καθώς βασική ανάγκη είναι η ανάρρωση ιδιαίτερα από έναν ιό που εξαιτίας του χάνονται καθημερινά δεκάδες άνθρωποι, με τους νεκρούς στη χώρα μας να ξεπερνούν τους 22.000».

Το ΠΑΜΕ απαιτεί να μην περάσουν οι παραπάνω ρυθμίσεις, κανένας εργαζόμενος να μη δουλεύει εφόσον νοσεί και να εξασφαλιστούν άδειες ειδικού σκοπού σε όσους εργαζόμενους βγαίνουν θετικοί, νοσούν, σε όσους βρίσκονται σε καραντίνα και σε όσους πρέπει να επιτηρούν μικρά παιδιά ή ηλικιωμένους, με το κόστος να επιβαρύνει αποκλειστικά το κράτος και την εργοδοσία.

«Μόνο οργή μπορεί να προκαλέσει η απόφαση της κυβέρνησης να τιμωρεί ουσιαστικά τους γονείς που πρέπει να απουσιάζουν από τη δουλειά τους για να συνδράμουν το παιδί τους αν πρέπει και το ίδιο να απουσιάζει από το σχολείο λόγω κρούσματος κορονοϊού», σχολιάζει η Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ελλάδας (ΑΣΓΜΕ), για την κατάπτυστη τροπολογία. Απαιτώντας την ανάκληση της τροπολογίας και άδεια με πλήρεις αποδοχές για τους γονείς, σημειώνει: «Αρκετά πληρώσαμε την κωμωδία που λέγεται "διαχείριση της πανδημίας στα σχολεία"».