Αναφερόμενος στην ακρίβεια, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επίσης επιχείρησε να συσκοτίσει την αιτία εκτίναξης των τιμών, την καπιταλιστική ανάπτυξη και την «επεκτατική πολιτική», που ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει ως «φάρμακο διά πάσαν νόσο», την προώθηση του «πράσινου New Deal», που από κοινού υπηρετούν με τη ΝΔ και τα άλλα κόμματα. Κατηγόρησε δε την κυβέρνηση για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, κρύβοντας και εδώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε τη δική του μεγάλη συμβολή στην πορεία της ιδιωτικοποίησης και συνολικά της «απελευθέρωσης», με την εισαγωγή του περιβόητου «μοντέλου στόχου» της ΕΕ.

Επέκρινε ακόμα την κυβέρνηση ότι δεν προχωρά σε γενναίες αυξήσεις του κατώτατου μισθού γιατί «δεν αντέχει η οικονομία», όταν αυτό ακριβώς ήταν το κριτήριο και της δικής του κυβέρνησης για το ψαλίδισμα μισθών και δικαιωμάτων, αλλά και των σημερινών προτάσεών του για «αυξήσεις» με κυβερνητική απόφαση, με βάση τον νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου και με όλο το υπόλοιπο αντεργατικό πλαίσιο που καθηλώνει τον μέσο μισθό να παραμένει άθικτο.

Ο Αλ. Τσίπρας υποστήριξε την προοπτική μιας κυβέρνησης συνεργασίας, αφού όπως είπε «οι μονοκομματικές κυβερνήσεις μάς οδήγησαν στην κρίση», ενώ εγκωμίασε τη σύμπραξη με τους ΑΝΕΛ για τη σταθερότητά της. «Οι κυβερνήσεις συνεργασίας, ιδίως αν γίνονται σε προγραμματική βάση, μπορούν να είναι σταθερότατες», ανέφερε, με βάση και το «κοινό πρόγραμμα» όλων τους που θα υλοποιήσει η όποια επόμενη κυβέρνηση, τη στρατηγική του κεφαλαίου που τσακίζει τον λαό, και σε αυτό το έδαφος παρουσίασε τις κάλπικες διαχωριστικές γραμμές με τη ΝΔ, επιστρατεύοντας και τα περί δήθεν «προοδευτικών» αστικών κυβερνήσεων. Σ' αυτό το πλαίσιο, κληθείς να κρίνει τον Ν. Ανδρουλάκη, δήλωσε ότι «το κρίσιμο ερώτημα που θα κληθεί να απαντήσει (...) τα δύσκολα είναι μπροστά και εκεί θα κριθεί, πώς θα αντιμετωπίσει τα κρίσιμα διακυβεύματα».

Σε ό,τι αφορά την πρόταση για απευθείας εκλογή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ από τα μέλη του κόμματος, ο Αλ. Τσίπρας υπερασπίστηκε την αλλαγή μοντέλου κομματικής λειτουργίας, κατά τα πρότυπα άλλων σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων στην Ευρώπη, παραδεχόμενος επί της ουσίας ότι αποτελεί προσπάθεια οργανωτικής προσαρμογής στον σοσιαλδημοκρατικό του χαρακτήρα και αναβάπτισης της ικανότητας χειραγώγησης λαϊκών δυνάμεων με το δόλωμα της τάχα «συμμετοχικής δημοκρατίας».

Κατά τα λοιπά υπερασπίστηκε τον ρόλο που έπαιξε η κυβέρνησή του ως σημαιοφόρου των ευρωατλαντικών σχεδιασμών στην περιοχή, με απόδειξη τη ΝΑΤΟική Συμφωνία των Πρεσπών, έκανε λόγο για δύσκολη κατάσταση που διαμορφώνεται στην εξωτερική πολιτική με την κλιμάκωση των προκλητικών ενεργειών από την Τουρκία, απέναντι στην οποία η χώρα - όπως είπε - δεν έχει στρατηγική, και επέκρινε την κυβέρνηση για τα ανταλλάγματα που απέσπασε για τη Συμφωνία με τις ΗΠΑ για τις βάσεις, «για να εισπράξει την απόσυρση της υπογραφής τους από τον "East Med"» όπως είπε, προαναγγέλλοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα την καταψηφίσει, εξαιτίας και των ανταλλαγμάτων, και «όχι γιατί εναντιωνόμαστε στις συμφωνίες με τις ΗΠΑ γενικά» όπως σημείωσε, θυμίζοντας ότι επί ημερών της κυβέρνησής του η εμπλοκή στα αμερικανικά σχέδια απογειώθηκε.

Σχολιάζοντας την αγορά των «Rafale», την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ υπερψήφισε, αφού ισχυρίστηκε ότι η χώρα χρεοκόπησε από τους «αλόγιστους εξοπλισμούς», συμφώνησε στις «αναγκαίες δαπάνες», κρύβοντας ωστόσο ότι αυτές καθορίζονται από τις δεσμεύσεις της χώρας στο πλαίσιο λυκοσυμμαχιών όπως το ΝΑΤΟ, και όχι από τις ανάγκες άμυνάς της.

Σύμφωνα με τα οριστικά στοιχεία της Γιούροστατ, ο εναρμονισμένος δείκτης τιμών καταναλωτή «έτρεχε» τον Δεκέμβρη στη Γερμανία με ρυθμό 5,7%, στη Γαλλία με 3,4%, στην Ιταλία με 4,2%, στην Ολλανδία με 6,4%. Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι καταγράφονται ακόμη και διψήφια ποσοστά, συγκεκριμένα στην Εσθονία 12% και στη Λιθουανία 10,7%.

Πέρα από την αύξηση του ενεργειακού κόστους, ως αποτέλεσμα της «απελευθέρωσης» και της «πράσινης μετάβασης», στην κατεύθυνση αυτή συμβάλλουν, κατά την ανάλυση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), η οποία εστιάζει σε μια σειρά επιμέρους λόγων που έχουν «κοινό νήμα» την καπιταλιστική ανάπτυξη, τα προβλήματα στη διαχείριση της εφοδιαστικής αλυσίδας και τις μεταφορές, στις ελλείψεις ημιαγωγών, στους περιορισμούς της οικονομικής δραστηριότητας που συνδέονται με την πανδημία και στις ελλείψεις εργατικού δυναμικού σε ορισμένα οικονομικά κέντρα. Μάλιστα, στο πρόσφατο οικονομικό δελτίο της ΕΚΤ επισημαίνεται: «Ορισμένες διαταράξεις ενδέχεται να χρειαστούν περισσότερο χρόνο για να εξαλειφθούν». Για παράδειγμα, όπως αναφέρουν, «για να αυξηθεί σημαντικά η παραγωγή ημιαγωγών απαιτείται να γίνουν μεγάλες επενδύσεις για την αύξηση της παραγωγικής ικανότητας των χυτηρίων. Δεδομένου ότι η διαδικασία αυτή είναι χρονοβόρα, βελτίωση των θεμελιωδών μεγεθών αναμένεται μόνο αργότερα μέσα στο 2022 ή το 2023», κάνοντας «προετοιμασία» εδάφους για τη μονιμοποίηση των αυξήσεων, η οποία συνδέεται με την καπιταλιστική ανάπτυξη.