MotionTeam |
Μια πρωτοβουλία που αγκαλιάστηκε από τους λογοτέχνες της πόλης, οι οποίοι παραβρέθηκαν μαζικά και πολλοί από αυτούς παρενέβησαν μιλώντας για την ιστορία της Θεσσαλονίκης, τις κοινωνικές συνθήκες μέσα στις οποίες γεννήθηκε η τοπική λογοτεχνία, αλλά και για τον ρόλο των λογοτεχνών, τη σχέση τους με την κοινωνική πραγματικότητα. Για τον ρόλο της λογοτεχνίας στη διαμόρφωση ταξικής συνείδησης, για τη σχέση της λογοτεχνικής έμπνευσης με την πόλη και τη ζωή της.
Τόσο εισηγητικά όσο και μέσα από τις παρεμβάσεις έγινε ένα ταξίδι στη Θεσσαλονίκη της προσφυγιάς, των εργατικών αγώνων, της Αντίστασης, της αντιπολεμικής και αντιφασιστικής δράσης, μέσα από τα ίχνη της λογοτεχνικής δραστηριότητας της πόλης, μέσα από τις λογοτεχνικές παρέες, τα περιοδικά, τα έργα και τις μελέτες. Ενα ταξίδι που, όπως αναδείχθηκε, συνεχίζεται στο σήμερα μέσα από το πλούσιο συγγραφικό έργο που υπάρχει.
Η Σίσσυ Πολυκάρπου, μέλος του Πολιτιστικού Τμήματος της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας, μίλησε για την «επίδραση των κοινωνικών συνθηκών στη ζωή και το έργο του λογοτέχνη». Ανέδειξε ότι «ο λογοτέχνης, όπως κάθε καλλιτέχνης, εκφράζει με το δικό του ιδιαίτερο καλλιτεχνικό τρόπο την αντικειμενική πραγματικότητα. Σύμφωνα με τη διαλεκτική - υλιστική προσέγγιση, η κοινωνία δεν είναι ενιαία από την άποψη των συμφερόντων, είναι χωρισμένη σε τάξεις, επομένως και η λογοτεχνία, όπως και τα άλλα είδη Τέχνης, αντανακλά αυτήν την πραγματικότητα με τον δικό της, ιδιαίτερο καλλιτεχνικό τρόπο έκφρασης, με τη χρησιμοποίηση μυθοπλασίας, εικόνων, ένα είδος πρακτικής - πνευματικής αντίληψης του κόσμου, που μορφοποιείται με λέξεις και γι' αυτό απευθύνεται πιο άμεσα στη νόηση. Επομένως, η λογοτεχνία έχει τη δυνατότητα να επιδράσει περισσότερο από τα άλλα είδη Τέχνης στην κοινωνική δραστηριοποίηση, καθώς και στην ταξική και πολιτική συνείδηση».
MotionTeam |
Ο Δημήτρης Ξεκαλάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και διευθυντής της «Σύγχρονης Εποχής», μίλησε για την «κατάσταση στις εκδόσεις σήμερα». Ανέδειξε ότι η καπιταλιστική οικονομία και παραγωγή είναι εχθρική απέναντι στην ανάπτυξη της Τέχνης γενικά, της λογοτεχνίας ειδικότερα αλλά και στους ίδιους τους δημιουργούς, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία ασφυκτιούν σε ένα εχθρικό περιβάλλον για δημιουργία. Οπως είπε, «η λογοτεχνική δημιουργία αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα το οποίο θα διατεθεί στον καταναλωτή - αναγνώστη μέσω του μηχανισμού της αγοράς. Απαιτεί δηλαδή τον επενδυτή χρηματοδότη, ο οποίος με τα δικά του κριτήρια θα επιλέξει τι θα χρηματοδοτήσει, συνυπολογίζοντας την οικονομική αποδοτικότητα του εγχειρήματος».
Ακόμα, τιμώντας τα 50 χρόνια της «Σύγχρονης Εποχής», ανακοίνωσε ένα κάλεσμα - πρόσκληση συγγραφής λογοτεχνικού έργου το οποίο θα συγκεκριμενοποιηθεί το αμέσως επόμενο διάστημα.
Στη συνέχεια παρεμβάσεις έκαναν οι λογοτέχνες της πόλης: Βαγγέλης Τασιόπουλος, πρόεδρος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, Γιάννης Ατζακάς, Γιάννης Βρεττός, Χριστίνα Γεωργιάδου, Γιώργος Γκόζης, ταμίας της Ενωσης Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, Κατερίνα Καριζώνη, Θωμάς Κοροβίνης, Ηλίας Κουτσούκος, Χλόη Κουτσουμπέλη, αντιπρόεδρος Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, Σπύρος Λαζαρίδης, Ευτυχία - Αλεξάνδρα Λουκίδου, Δημήτρης Μαργαριτόπουλος, Αλεξάνδρα Μητσιάλη, Δήμητρα Μήττα, Τόλης Νικηφόρου, Μάγδα Παπαδημητρίου - Σαμοθράκη, Χρυσούλα Παπακυριάκου, Μαρία Πολίτου, Θανάσης Τριαρίδης, Ελένη Τζήκα, Ρία Φελεκίδου.
Ανάμεσα στους πολλούς ακόμη λογοτέχνες που συμμετείχαν στην εκδήλωση διακρίναμε τον Ισίδωρο Ζουργό, τον Νίκο Δαββέτα, τον Σίμο Οφλίδη, την Λένα Καλαϊτζή - Οφλίδη και τον Αγγελή Μαριανό.
Ολοι τους έδωσαν συγχαρητήρια στην ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ για την εξαιρετικά σπουδαία, όπως τη χαρακτήρισαν, εκδήλωση και ευχήθηκαν να δοθεί συνέχεια με νέες πρωτοβουλίες.
Υπενθυμίζουμε ότι το ΣΕΗ με απόφαση της Γενικής του Συνέλευσης έχει απορρίψει οποιονδήποτε κώδικα δεοντολογίας, καθώς όχι μόνο κάνει πολύ δύσκολη την καταγγελία κακοποιητικών συμπεριφορών, όχι μόνο ενισχύει τη θέση εξουσίας της διοίκησης, αλλά ταυτόχρονα στοχοποιεί την αγωνιστική διεκδίκηση.
Οπως σημειώνει η «Δημοκρατική Ενότητα», κατά τη συνάντηση που είχαν με τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου ενημερώθηκαν ότι το Εθνικό έκανε διαβουλεύσεις με τον πρόεδρο και τον γραμματέα του ΔΣ του ΣΕΗ, «παραβιάζοντας την απόφαση του ΔΣ αλλά και της Γενικής Συνέλευσης του κλάδου, η οποία δεσμεύει τη διοίκηση στο να παγώσει όλες τις συζητήσεις για την εφαρμογή και την υπογραφή κώδικα δεοντολογίας στο Εθνικό Θέατρο και σε όλα τα θέατρα».
Και προσθέτει: «Αυτό που στην πραγματικότητα επιδιώκεται μέσω αυτών των κανονισμών είναι να θωρακιστεί η εργοδοσία ακόμα περισσότερο απέναντι στα δικαιώματα και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων. Ο κώδικας αυτός δεν είναι τίποτα άλλο από έναν κώδικα τρομοκρατίας και ασφυκτικού ελέγχου των εργαζομένων, που μπαίνει σαν κυματοθραύστης της συλλογικής διεκδίκησης και εν τέλει βάζει σε κουτάκια συμπεριφοράς τον ίδιο τον θίασο, στο όνομα ενός επιφανειακού δικαιωματισμού. Μέσα από αυτόν ορίζονται ρητά συγκεκριμένα παραπτώματα, που μάλιστα οδηγούν σε απόλυση, όπως η άσκηση κακόβουλης δημόσιας γραπτής ή προφορικής κριτικής με σκόπιμη χρήση ανακριβών στοιχείων ή με χαρακτηριστικά απρεπείς εκφράσεις, η πρόθεση βλάβης των περιουσιακών ή άλλων συμφερόντων του Οργανισμού, η παρακώλυση εργασίας κ.ά.».
Η «Δημοκρατική Ενότητα Ηθοποιών» καλεί τη μεν διοίκηση του Εθνικού Θεάτρου να καταργήσει εδώ και τώρα τον κώδικα δεοντολογίας, τον δε κλάδο να καταδικάσει την απαράδεκτη στάση της διοίκησης του Σωματείου, που υπέγραψε εν κρυπτώ τον κώδικα με το Εθνικό Θέατρο.
Τα έργα (ζωγραφική, σχέδια, videoart) έχουν ως αφορμή προσωπικά βιώματα και επιχειρούν μέσα από αυτά να προσεγγίσουν το γενικό και το πανανθρώπινο, να θέσουν ερωτήματα για τη θέση του ανθρώπου στον κόσμο, για τη σχέση του με την ιστορία και τον ρόλο του στην κοινωνική και ιστορική εξέλιξη.
Τα εγκαίνια της έκθεσης θα γίνουν το Σάββατο 5 Μάρτη, στις 6.30 μ.μ. Θα λειτουργεί καθημερινά 9 π.μ. με 3.30 μ.μ. και 6.30 μ.μ. με 9.30 μ.μ.
Η συγκεκριμένη δουλειά αναφέρεται στο αγροτικό περιβάλλον της Θεσσαλίας την εποχή που το παλιό έδινε τη θέση του στο καινούριο, το οποίο όμως δεν ήταν πάντα και εξ ορισμού προοδευτικό.
Στο σημείωμα της έκθεσης αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι «οι ατομικές πορείες των απλών ανθρώπων τέμνονται με την κοινή μοίρα ως ψηφίδες στη μεγάλη ιστορία. Η περηφάνεια, ο καθημερινός ηρωισμός, ο αγώνας για την επιβίωση, η προσδοκία για μια καλύτερη και πιο δίκαιη ζωή συναντιούνται με την κατανόηση της ιστορικής νομοτέλειας, τη γνώση του παρελθόντος και των παραδόσεων, ώστε να γίνουν παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές».
Η αριστοτεχνική νουβέλα του κορυφαίου Φιόντορ Ντοστογιέφσκι «Λευκές Νύχτες», διασκευασμένη για το θέατρο, ανεβαίνει στο θέατρο «Μικρό Ανεσις» σε θεατρική διασκευή - σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ασπιώτη.
Συνοδοιπόροι σε αυτήν τη θεατρική διασκευή είναι ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης και η Αλεξάνδρα Αϊδίνη.
Με φόντο την τυχαία συνάντηση δύο μοναχικών ανθρώπων, ο Ντοστογιέφσκι αναλύει την περίπλοκη ανθρώπινη ψυχή... Πάνω από τα νερά του ποταμού Νέβα, σε μια προκυμαία, δύο μοναχικοί νέοι θα ζήσουν μία ιστορία ενηλικίωσης. Αγνωστοι μεταξύ τους συναντιούνται, γνωρίζονται και ανταλλάσσουν τα ανείπωτα έως τώρα μυστικά τους, τις αγωνίες και τα όνειρά τους. Μια επαφή πολύτιμη, από αυτές που δεν προγραμματίζουμε - και είναι αρκετή για να καθορίσει το υπόλοιπο της ζωής μας.
Πρωτότυπη μουσική: Στάμος Σέμσης. Σκηνικά - Σχεδιασμός φωτισμών: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη. Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη.
Παραστάσεις: Τετάρτη, Σάββατο, Κυριακή στις 19.00 - Πέμπτη στις 20.00.