Συνέχεια στην όξυνση των ενδοαστικών διεργασιών στο Πακιστάν έδωσε η απόφαση που ανακοίνωσε χτες το Ανώτατο Δικαστήριο, κρίνοντας «αντίθετη με το Σύνταγμα» την πρόσφατη διάλυση της Βουλής με αίτημα του πρωθυπουργού, Ιμράν Καν, και δίνοντας εντολή για τη διεξαγωγή της συζήτησης και της ψηφοφορίας επί της πρότασης μομφής που έχει υποβάλει η αντιπολίτευση κατά της κυβέρνησης.

Το Δικαστήριο αποφάνθηκε ομόφωνα μάλιστα ότι η πρόταση μομφής πρέπει να συζητηθεί μέχρι αύριο, Σάββατο.

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης έκαναν λόγο περί «νίκης για τη δημοκρατία και το Σύνταγμα» και εκφράζουν προσδοκίες για επιτάχυνση μεταρρυθμίσεων ώστε «να οδηγηθούμε προς διαφανείς εκλογές».

Υπενθυμίζεται ότι είχε προγραμματιστεί συζήτηση της πρότασης μομφής στις 3 Απρίλη μετά από αίτημα της αντιπολίτευσης, με την οποία είχαν συνταχθεί και κόμματα που αποχώρησαν πρόσφατα από τον κυβερνητικό συνασπισμό, όπως το MQM.

Ο Ιμράν Καν αντέδρασε, ζητώντας και πετυχαίνοντας διάλυση της Βουλής και ακύρωση της πρότασης μομφής ως «αντισυνταγματικής», ενώ ζήτησε επίσης διενέργεια εκλογών (με τον ίδιο πρωθυπουργό). Τόσο πριν όσο και μετά από αυτήν την εξέλιξη, το κυβερνών κόμμα (PTI) κατήγγειλε «διεθνή συνωμοσία για την απομάκρυνση μιας κυβέρνησης που είχε ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική», ενώ υποστηρικτές του πραγματοποίησαν διαδηλώσεις. Ο ίδιος ο Καν κατήγγειλε συγκεκριμένα τις ΗΠΑ για «κατάφωρη επέμβαση στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις».

Η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου επαναφέρει πλέον τη Βουλή και την πρόταση μομφής. Πάντως, ακόμα κι αν εγκριθεί η πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης, είναι άγνωστο πόσο σύντομα θα διεξαχθούν νέες εκλογές. Η Εκλογική Επιτροπή του Πακιστάν (ECP) ανακοίνωσε χτες ότι απαιτούνται τουλάχιστον 4 μήνες για να καθοριστούν οι εκλογικές περιφέρειες, υποστηρίζοντας ότι «τίμιες, δίκαιες και σωστές» εκλογές μπορούν να γίνουν το νωρίτερο τον Οκτώβρη.

Σε κάθε περίπτωση, δεν περνά απαρατήρητο ότι αυτές οι εξελίξεις λαμβάνουν χώρα σε μια περίοδο μεγάλης έντασης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στον Ινδο-Ειρηνικό, με την κυβέρνηση του Πακιστάν να ενισχύει τους δεσμούς της τόσο με την Κίνα όσο και με τη Ρωσία.

Τον σημερινό Πρόεδρο, Εμ. Μακρόν, εμφανίζει νικητή του πρώτου γύρου των μεθαυριανών προεδρικών εκλογών νέα δημοσκόπηση (Opinionway/Kea Partners), με ποσοστό 26%. Ακολουθούν η υποψήφια του «Εθνικού Συναγερμού», Μαρίν Λεπέν, με 22%, ο «αριστερός» Ζαν - Λικ Μελανσόν με 17%, η υποψήφια των συντηρητικών Ρεπουμπλικάνων, Βαλερί Πεκρές, με 9%, ο ακροδεξιός Ερίκ Ζεμούρ με 9%.

Στον β' γύρο ο Μακρόν εμφανίζεται να επικρατεί με 53% έναντι 46% της Λεπέν.

Την ίδια στιγμή, δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών (π.χ. Ipsos Sopra Steria) καταγράφουν κλείσιμο της ψαλίδας Μακρόν - Λεπέν, με τον πρώτο να εμφανίζει μείωση ποσοστών και τη δεύτερη αύξηση.

Στο μεταξύ, μπροστά και στις κάλπες, φουντώνει η συζήτηση για τις διεθνείς συμμαχίες του γαλλικού κεφαλαίου και την αναβάθμιση του ρόλου του.

Απαντώντας σε κατηγορίες του Πολωνού πρωθυπουργού ότι διαπραγματεύεται συχνά με τον Ρώσο Πρόεδρο, ο Μακρόν έκανε λόγο για «αβάσιμες» και «σκανδαλώδεις» επικρίσεις, αποδίδοντας στον Μ. Μοραβιέτσκι «ανάμειξη στη γαλλική προεκλογική εκστρατεία». Ανέφερε μάλιστα ότι ο Πολωνός ηγέτης «υποδέχθηκε πολλές φορές την κα Λεπέν, την οποία υποστηρίζει».

Ο Γάλλος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Κλ. Μπον, υπερασπίστηκε την προσπάθεια της κυβέρνησης Μακρόν να αποκτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στα διεθνή παζάρια, μιλώντας για «ευθύνη της Γαλλίας, που έχει και την προεδρία της ΕΕ», να «αξιοποιήσει αυτήν τη στενή ευκαιρία για διάλογο (...) Δεν αποτελεί καμία συνενοχή και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε με διαφανή τρόπο και μαζί με τους Ευρωπαίους εταίρους μας».

Στο μεταξύ, προσπαθώντας να εκτονώσει αντιδράσεις για τη νέα αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης που έχει ήδη εξαγγείλει, ο Μακρόν υποσχέθηκε... «αναπροσαρμογή των συντάξεων» με βάση τον πληθωρισμό.

Από τη μεριά της, η Λεπέν, μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό, είπε ότι θα προτάξει τη μείωση της συνεισφοράς της χώρας στον προϋπολογισμό της ΕΕ, με στόχο μεγαλύτερη αυτοτέλεια στη διαχείριση του λαϊκού πλούτου προς όφελος των γαλλικών μονοπωλίων. Σημείωσε δε ότι το πρόγραμμά της θα χρηματοδοτήσει η «καταπολέμηση της φορολογικής απάτης και της παράνομης μετανάστευσης που κοστίζει πολλά στη χώρα μας».

Tη θετική αντίδραση αραβικών χωρών προκάλεσε η απόφαση του Προέδρου της Υεμένης Αμπντ Ράμπο Μάνσουρ Χάντι να παραιτηθεί και να παραδώσει τις (περιορισμένες) εξουσίες που είχε σε ένα νέο Προεδρικό Συμβούλιο, στο φόντο των διαπραγματεύσεων που ξεκίνησαν την περασμένη βδομάδα στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας, παρά την απουσία των αντικυβερνητικών Χούθι. Ο Χάντι παράλληλα απέπεμψε τον αντιπρόεδρο Αλι Μόχσεν αλ 'χμαντ, έναν σουνίτη στρατηγό, τον οποίο απεχθάνονται οι σιίτες αντάρτες Χούθι λόγω των εκστρατειών των οποίων έχει ηγηθεί στο παρελθόν εναντίον τους στη βόρεια Υεμένη, αλλά και οι κάτοικοι του νότιου τμήματος της χώρας για τον ρόλο του στον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ βορρά και νότου το 1994.

Το νέο Προεδρικό Συμβούλιο θα αποτελείται από οκτώ μέλη και πρόεδρός του θα είναι ο Ράσαντ αλ Αλίμι, πρώην υπουργός Εσωτερικών και σύμβουλος του Χάντι. Ο αλ Αλίμι έχει τη στήριξη και της Σ. Αραβίας και στενές σχέσεις με το ισλαμιστικό κόμμα Islah. Μεταξύ των αντιπροέδρων θα είναι και ο επικεφαλής της οργάνωσης των αυτονομιστών της νότιας Υεμένης, του Νότιου Μεταβατικού Συμβουλίου, Αϊντάρους αλ Ζουμπάιντι, τον οποίο στηρίζουν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Την απόφαση παραίτησης του Χάντι επικρότησε και ο γενικός γραμματέας του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου Ναγίφ Φάλαχ Μουμπάραλ αλ Χάζραφ, που εξέφρασε την ευχή να ξεκινήσει η διαδικασία επίτευξης «ασφάλειας και σταθερότητας» στην Υεμένη και τερματισμού της πολεμικής σύρραξης που ταλανίζει τον πολύπαθο λαό της.

Ο Χάντι ανέλαβε την προεδρία της Υεμένης το 2012 βάσει ενός σχεδίου πολιτικής μετάβασης, το οποίο στήριζαν οι χώρες του Κόλπου μετά τις διαδηλώσεις του 2011 οι οποίες οδήγησαν τον πρώην Πρόεδρο Αλι Αμπντάλα Σάλεχ σε παραίτηση. Το 2014 η κυβέρνηση Χάντι εκδιώχθηκε από τη Σαναά, την οποία κατέλαβαν οι Χούθι. Μετά τη δήλωση του Χάντι, η Σαουδική Αραβία ανακοίνωσε ότι θα προσφέρει βοήθεια 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην κυβέρνηση της Υεμένης.

Το Ριάντ, το οποίο είχε καταθέσει τελευταία φορά χρήματα στην Κεντρική Τράπεζα στο Αντεν το 2018, προσπαθεί να απεμπλακεί από αυτόν τον καταστροφικό πόλεμο, ο οποίος θεωρείται ευρέως πόλεμος διά αντιπροσώπων μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ιράν, το οποίο ανεπίσημα στηρίζει τους Χούθι. Οι νεκροί υπολογίζονται σε 380.000, εκατομμύρια είναι οι εκτοπισμένοι και οι λιμοκτονούντες.

Το ΠΑΜΕ εκφράζει την αλληλεγγύη του στο αγωνιστικό Συνδικάτο της Ιταλίας USB και στους εργαζόμενους της Ιταλίας, καταγγέλλοντας το προχτεσινό προκλητικό σκηνικό που στήθηκε σε βάρος του Συνδικάτου, με έφοδο της αστυνομίας στα κεντρικά γραφεία του στη Ρώμη, ύστερα από «ανώνυμες» αλλά λεπτομερέστατες καταγγελίες περί κρυμμένου όπλου, το οποίο τελικά «ανακαλύφθηκε» βυθισμένο στο νερό μέσα σε καζανάκι τουαλέτας! (αναλυτικό ρεπορτάζ δημοσιεύτηκε στο χτεσινό φύλλο του «Ριζοσπάστη»)

Σχολιάζοντας όλη αυτήν τη σκηνοθετημένη μεθόδευση, το ΠΑΜΕ υπογραμμίζει: «Το εργατικό κίνημα διεθνώς έχει μεγάλη πείρα από τις επιθέσεις, τις προβοκάτσιες και την καταστολή κρατικών και ιμπεριαλιστικών μηχανισμών. Και στην Ελλάδα, στη διάρκεια της μεγάλης γενικής απεργίας στις 6 Απρίλη, με εντολή της κυβέρνησης συνελήφθησαν αναίτια και βίαια 8 διαδηλωτές που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους εργαζόμενους της Ιταλίας και στο Συνδικάτο USB, στον αγώνα τους ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Καταγγέλλουμε την κρατική καταστολή, τις μεθοδεύσεις και τους μηχανισμούς ενάντια στη συνδικαλιστική οργάνωση και δράση των εργαζομένων που αγωνίζονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό, για τα δικαιώματα και τη ζωή της εργατικής τάξης».

Τη βελτίωση των διμερών σχέσεων Ισπανίας - Μαρόκου μετά την πρόσφατη επιλογή της κυβέρνησης του σοσιαλδημοκράτη Ισπανού πρωθυπουργού Πέδρο Σάντσεθ να αναγνωρίσει ως «συνετό» το μαροκινό σχέδιο για την αυτονομία της Δυτικής Σαχάρας, αίροντας πολυετή υποστήριξη στο Μέτωπο Πολισάριο (που υποστηρίζεται από την Αλγερία), επισφράγισε η χτεσινή συνάντηση του Ισπανού ηγέτη με τον Μαροκινό βασιλιά Μοχάμεντ ΙΣΤ΄ στο πλαίσιο διήμερης επίσημης επίσκεψης του πρώτου στην πρωτεύουσα του Μαρόκου, Ραμπάτ.

Η εικόνα των σχέσεων Μαρόκου - Ισπανίας βελτιώθηκε σημαντικά σε σχέση με έναν χρόνο πριν οπότε το Μαρόκο είχε δυσαρεστηθεί έντονα για την παροχή υπηρεσιών περίθαλψης του αυτονομιστή ηγέτη του Μετώπου Πολισάριο στην Ισπανία με αίτημα της Αλγερίας. Το Μαρόκο τότε σε αντίποινα είχε ενθαρρύνει τις ροές χιλιάδων Μαροκινών και Αφρικανών νεαρών που ήθελαν να μεταναστεύσουν στην Ισπανία μέσω του ισπανικού θύλακα Θέουτα.