Στο ανταρτοχώρι της Σέκλιζας, που πάλεψε σύσσωμο σχεδόν μέσα από τον ΔΣΕ, μπροστά στο Μνημείο του Αντάρτη, πραγματοποιήθηκε την Κυριακή η εκδήλωση τιμής και μνήμης για τον Χαρίλαο Φλωράκη και τον ΔΣΕ από την Τομεακή Επιτροπή Καρδίτσας του ΚΚΕ.

Στην εκδήλωση συμμετείχαν άνθρωποι κάθε ηλικίας από το χωριό, πολλοί απ' αυτούς απόγονοι μαχητών του ΔΣΕ.

Την εκδήλωση άνοιξε ο Μιχάλης Σιώκος, μέλος της ΤΕ Καρδίτσας, ενώ η συντρόφισσα Λίλια Φυτσιλή απήγγειλε το ποίημα του Βασίλη Φυτσιλή «Η μάχη της Ραχούλας». Την κεντρική ομιλία έκανε ο Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ.

Ξεκινώντας την ομιλία του ο Ελ. Βαγενάς επεσήμανε ότι ο Χαρίλαος Φλωράκης «αποτελεί σύμβολο του αγώνα, των ιστορικών, αγωνιστικών παραδόσεων και των λαϊκών αγώνων, στους οποίους πρωτοστάτησε το ΚΚΕ, για μεγάλα, ευγενικά ιδανικά και συνάμα κατανοητά και προσιτά και στον πιο απλό άνθρωπο: Για το ψωμί του λαού, την προκοπή του τόπου, για τη λευτεριά από τους ξένους κατακτητές, για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία».

Αντίστοιχα, μιλώντας για τη Σέκλιζα, τόνισε πως«σύμβολο είναι και ο τόπος που βρισκόμαστε: Γιατί εδώ "κελάηδησε" το τουφέκι της λαϊκής πάλης. Γιατί εδώ δόθηκαν μάχες ενάντια στον φασίστα κατακτητή, όπως ήταν και η μάχη για το ψωμί και την επιβίωση του λαού, με την περίφημη "μάχη της σοδειάς".

Γιατί εδώ δεκάδες αγωνιστές Σεκλιζιώτες πότισαν με το αίμα τους τον μεγάλο "πλάτανο" της πάλης για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας».

Αφού αναφέρθηκε στις λαμπρές σελίδες αλύγιστης πάλης που έγραψε ο λαός της Σέκλιζας μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ και του ΔΣΕ, ο Ελ. Βαγενάς στάθηκε στα συμπεράσματα που βγαίνουν, σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή κυβέρνηση, όπως κι αν αυτή λέγεται ("λαοκρατική", "σοσιαλιστική", "αριστερή"), όταν η εξουσία, τα μέσα παραγωγής και όλος ο πλούτος που παράγουν η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα βρίσκονται στα χέρια των καπιταλιστών, όταν τα ηνία της οικονομίας και της εξουσίας τα έχει το κεφάλαιο και η χώρα συμμετέχει σε ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ».

Μιλώντας για τη δράση του Καπετάν Γιώτη μέσα από τις γραμμές του ΔΣΕ, σημείωσε: «Ο Καπετάν Γιώτης πολέμησε τον αγγλοαμερικανικό ιμπεριαλισμό από τις τάξεις του Δημοκρατικού Στρατού, στην αρχή αντισυνταγματάρχης και τον Νοέμβρη του '48 συνταγματάρχης του Δημοκρατικού Στρατού. Ο Χαρίλαος Φλωράκης ηγήθηκε σε δεκάδες μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις και σε μερικές από τις πιο παράτολμες και ηρωικές αποστολές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, όπως ήταν: Η πορεία από την Ευρυτανία στον Γράμμο το 1947. Η κατάληψη της Αράχοβας το 1948. Η κατάληψη της Καρδίτσας την ίδια χρονιά και η κατάληψη του Καρπενησίου το 1949. Ιστορική θα μείνει η διείσδυση αντιπερισπασμού της 1ης μεραρχίας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, με διοικητή τον Χαρίλαο Φλωράκη, στα μετόπισθεν του αντιπάλου τον Αύγουστο του 1949, σπέρνοντας σύγχυση στις κυβερνητικές δυνάμεις. Εκείνη η επιχείρηση διήρκεσε 43 μέρες και δόθηκαν 39 μάχες. Μέσα από τέτοιες συγκρούσεις κατέκτησε τον βαθμό του υποστράτηγου του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, ενώ τον Γενάρη του 1949 εκλέχτηκε μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ».

Αναφέρθηκε επίσης στο πλούσιο αγωνιστικό βιογραφικό του Χαρίλαου και τόνισε: «Ο σύντροφος Χαρίλαος και πολλοί αγωνιστές, και από εδώ, από τη Σέκλιζα, έφυγαν με ήσυχη τη συνείδησή τους ότι είχαν επιτελέσει το χρέος του αγωνιστή για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων. Πώς όμως το είχε ορίσει ο ίδιος αυτό το χρέος; Το είχε ορίσει ως εξής: "Στο να αλλάξει η κοινωνία μας, να γίνει μια κοινωνία της προόδου, της ευημερίας, της ειρήνης"».

Ετσι, μιλώντας για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και την εμπλοκή της χώρας μας σε αυτόν, επεσήμανε ότι «η κυβέρνηση της ΝΔ ενεργά συμμετέχει στους σχεδιασμούς του ευρωατλαντισμού, τόσο σε οικονομικό όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο. Από τη μια έχουμε τους σχεδιασμούς για την περιβόητη πολιτική "απεξάρτησης" της ΕΕ από το ρωσικό αέριο, προς όφελος αμερικανικών, ευρωπαϊκών και άλλων μονοπωλίων. Από την άλλη αυτό το οικονομικό σκέλος συνοδεύεται από το στρατιωτικό, δηλαδή τη γιγάντωση των στρατιωτικών βάσεων του θανάτου, π.χ. στη Σούδα, και την εμφάνιση και νέων, όπως στην Αλεξανδρούπολη, στη Λάρισα, στο Στεφανοβίκειο κ.α.

Η κυβέρνηση της ΝΔ δεν δυσκολεύτηκε και πολύ για τους σχεδιασμούς αυτούς, μιας και για τα δύο παραπάνω σκέλη είχε "οργώσει" το έδαφος και είχε "ιδρώσει" για αυτά η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Το ΚΚΕ πρόταξε την ανάγκη να παλέψουμε ενάντια στην προπαγάνδα των αστικών δυνάμεων, που σπρώχνουν τους λαούς στην "κρεατομηχανή" του ιμπεριαλιστικού πολέμου με διάφορα ψεύτικα προσχήματα. Να απαιτήσουμε να κλείσουν οι στρατιωτικές βάσεις, να επιστρέψουν στη χώρα οι στρατιωτικές δυνάμεις που βρίσκονται εκτός συνόρων, να δυναμώσει η πάλη για να αποδεσμευτούν οι χώρες από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και συμμαχίες όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ».

Κλείνοντας ο Ελ. Βαγενάς απηύθυνε κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ:«Απευθυνόμαστε σε όλους τους εργαζόμενους και πρώτα απ' όλα σε αυτούς που έχουν δεσμούς ιστορικούς με το Κόμμα μας, που οι Σεκλιζιώτες συγγενείς τους δόξασαν με το ντουφέκι του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ τα αγραφιώτικα βουνά, αλλά για διάφορους λόγους τα προηγούμενα χρόνια έκαναν άλλες πολιτικές επιλογές, και τους λέμε: Μην κοντοστέκεστε στην άκρη! Πάρτε θέση στον αγώνα! Συμπορευτείτε με το ΚΚΕ.

Απευθυνόμαστε και στους δύσπιστους, που μας λένε "καλά τα λέτε, μα δεν γίνονται", και τους θυμίζουμε τα λόγια που μας άφησε παρακαταθήκη ο σύντροφος Χαρίλαος στα 80χρονα του ΚΚΕ το 1998, κατά την παράδοση τιμητικής πλακέτας από την Κεντρική Επιτροπή: "Ούτε η κομμουνιστική ιδεολογία τελείωσε, όπως διακηρύσσουν ορισμένοι, ούτε ο δρόμος της κοινωνικής εξέλιξης έκλεισε και σταμάτησε στον καπιταλισμό. Ολα θα αλλάξουν! Μπορεί να χρειαστούν πολλά χρόνια, όμως τελικά όλα θα αλλάξουν. Θα αλλάξουν και θα έρθει μια άλλη ζωή, μια ζωή δίκαιη, της δημιουργίας, η ζωή του σοσιαλισμού".

Ναι, σύντροφοι και φίλοι, το όραμα μιας νέας και σωστά οργανωμένης κοινωνίας, που δεν θα δουλεύει για τα κέρδη των λίγων αλλά για τις ανάγκες των πολλών, βρισκόταν στη συνείδηση όλων αυτών των γνήσιων λαϊκών αγωνιστών και της Σέκλιζας, που άλλοι έπεσαν στη μάχη με το όπλο στο χέρι, άλλοι από τις σφαίρες των εκτελεστικών αποσπασμάτων και άλλοι δολοφονήθηκαν άνανδρα. Αποτίνουμε φόρο τιμής και ευγνωμοσύνη στη μνήμη της, που μπορεί να δικαιωθεί μόνο μέσα από τη συνέχιση του αγώνα, που πρέπει και μπορεί να γίνει πιο μαζικός, πιο αποτελεσματικός και νικηφόρος.

Γιατί "το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω", γιατί "μπορεί οι ζευγάδες να φεύγουν, αλλά η σπορά μένει και καρπίζει!". Και θα καρπίσει, δίχως άλλο!».

Στο τέλος της εκδήλωσης στεφάνι στο Μνημείο κατέθεσε η Χριστίνα Μπεκιάρη, Γραμματέας της ΤΕ Καρδίτσας του ΚΚΕ, ενώ μικροί φίλοι της ΚΝΕ κατέθεσαν λουλούδια στον «πλάτανο του Χαρίλαου Φλωράκη».