Τότε, οι εκατοντάδες εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ μπροστά στους επενδυτικούς σχεδιασμούς ήταν αντιμέτωποι με τις απολύσεις χωρίς αποζημιώσεις, με τις συκοφαντίες ότι είναι «κακομαθημένοι και βολεμένοι», ενώ η κυβέρνηση δεν ήθελε ούτε να τους δει. Η προπαγάνδα για τη ΛΑΡΚΟ που είναι «βαρέλι δίχως πάτο» έδινε κι έπαιρνε από διάφορα παπαγαλάκια τα οποία είχαν πάρει «εργολαβία» το χτίσιμο του κοινωνικού αυτοματισμού για να γίνει πιο εύκολο το ξήλωμα των εργαζομένων και των δικαιωμάτων τους.

Από τότε μέχρι σήμερα έχει κυλήσει «πολύ νερό στ' αυλάκι», οι εργαζόμενοι, κόντρα σε θεούς και δαίμονες, στηριγμένοι σε μια πολύμορφη αλληλεγγύη, από εκατοντάδες σωματεία και μαζικούς φορείς από όλη τη χώρα, μέσα από απεργιακούς και άλλους μεγάλους σταθμούς, έμειναν στις θέσεις τους. Εμειναν ενωμένοι, δεν υποχώρησαν από τα δίκαια αιτήματά τους, όπως το να μείνει η ΛΑΡΚΟ ανοιχτή, να μην εκδιωχθούν από τον οικισμό, να μην πεταχτούν στον δρόμο, να μη χάσουν τις αποζημιώσεις τους. Με μεγάλα συλλαλητήρια, όπως αυτό στην Αθήνα τον περασμένο Φλεβάρη, όπου ένωσαν τις φωνές τους με τους συναδέλφους τους από την COSCO, τα Πετρέλαια Καβάλας και τα Λιπάσματα, «μέτρησαν» στους δρόμους του αγώνα το μπόι τους, είδαν στην πράξη πόση δύναμη κρύβει το σύνθημα που φώναζαν όλοι μαζί «Είμαστε ψυχή απ' την ψυχή σας - αδέλφια από τη ΛΑΡΚΟ είμαστε μαζί σας».

Γύρισαν την πλάτη σε όσους τους σύστηναν να μαζευτούν, να μη ζητάνε πολλά πολλά, να αυτοκαταδικαστούν αποδεχόμενοι το λεγόμενο «κοινωνικό πακέτο» και να αποσυρθούν, όσους τους απειλούσαν ξανά ότι αν δεν υποχωρήσουν θα χάσουν τις αποζημιώσεις.

Στον αντίποδα, επέλεξαν να μείνουν στις θέσεις της δουλειάς και του αγώνα, να κρατήσουν τη ΛΑΡΚΟ ανοιχτή, να μην αφήσουν τα φουγάρα της να σβήσουν, να μην προσφέρουν δηλαδή στην κυβέρνηση το άλλοθι που ζητούσε για την περαιτέρω απαξίωση των εγκαταστάσεων και το πέταγμά τους στον δρόμο.

Αυτός ο συγκλονιστικός αγώνας, μετά από 30 μήνες, από την περασμένη βδομάδα, και με βάση τις δεσμεύσεις που απέσπασαν οι εργαζόμενοι από την ειδική διαχείριση, περνάει σε νέα φάση.

Θυμίζουμε ότι η βδομάδα ξεκίνησε με την επίδοση στους εργαζόμενους των απολύσεών τους, ενώ ήδη έχουν ξεκινήσει να υπογράφουν τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, παίρνοντας όμως τις αποζημιώσεις τους μέχρι να ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός.

Με πρωτοβουλία των σωματείων τους όλη τη βδομάδα οι εργαζόμενοι όρθωσαν «τείχος» στη λεηλασία των εγκαταστάσεων και των πρώτων υλών, απαιτώντας από την κυβέρνηση συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωση της συντήρησης του εργοστασίου, κόντρα σε κάθε προσπάθεια περαιτέρω απαξίωσης.

Κάτω από αυτήν τη μεγάλη πίεση που άσκησε και η πρόσφατη μεγάλη σύσκεψη - συγκέντρωση φορέων, κατοίκων, Επιτροπών Αγώνα, η οποία έστειλε το μήνυμα ότι οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ δεν είναι μόνοι τους, ότι το πρόβλημά τους είναι πρόβλημα όλου του λαού της περιοχής, αλλά και μπροστά στη νέα απεργιακή κινητοποίηση που ήταν προγραμματισμένη για τις 29/7, έγινε κατορθωτό να αποσπάσουν δεσμεύσεις από τον ειδικό διαχειριστή, μένοντας όλοι στις δουλειές τους και συνεχίζοντας τον αγώνα για τη δικαίωσή τους.

«Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ 30 μήνες αντιστεκόμαστε και συνεχίζουμε. Στο έγκλημα που εξελίσσεται δεν έχουμε απέναντί μας έναν εργοδότη, κάποιους υπουργούς. Δεν είναι θέμα πολιτικών προσώπων. Είναι στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου», σημειώνει σε δήλωσή του στον «Ριζοσπάστη» ο Παναγιώτης Πολίτης, πρόεδρος του επιχειρησιακού Σωματείου της Λάρυμνας, στον απόηχο της τελευταίας εξέλιξης, με βάση την οποία τα σωματεία ανέστειλαν και την απεργία τους.

Και μας θυμίζει το «τι σημαίνει ΛΑΡΚΟ»: «Η ΛΑΡΚΟ είναι η μοναδική παραγωγός σιδηρονικελίου στην Ευρωπαϊκή Ενωση και είναι φυσικό και επόμενο να έχουν πέσει επάνω το σύνολο των μηχανισμών που έχει η οικονομική και πολιτική εξουσία στη διάθεσή της για την υπεράσπιση των συμφερόντων της.

Στόχος τους είναι να σπάσουν την ενότητα των σωματείων και των εργαζομένων.

Σκοπός τους είναι να απαλλαγούν από το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα έτσι ώστε να μην έχουν εμπόδια μπροστά τους».

Ο συνδικαλιστής εξηγεί συγκεκριμένα τι σημαίνει ότι ο αγώνας τώρα μπαίνει σε «νέα φάση»:

«Ψήφισαν νόμο, προσπάθησαν να πάρουν τη συναίνεση των εργαζομένων, δεν τα κατάφεραν, περπάτησαν μονομερώς. Η κυβέρνηση με πολιτική επιλογή και ευθύνη προχώρησε στο εγκληματικό σχέδιό της να "αποψιλώσει" τη ΛΑΡΚΟ από τους παραγωγούς του πλούτου, από τους εργαζόμενους.

Μας απέλυσαν όλους τους εργαζόμενους.

Πλέον η ΛΑΡΚΟ είναι "καθαρή από το αγκάθι των εργαζομένων", απαξιωμένη και έτοιμη να "βγει στο σφυρί".

Στα χαρτιά όμως. Μόνο στα χαρτιά.

Την τελευταία μας λέξη δεν την έχουμε πει.

Ναι. Μας απέλυσαν. Ομως, το αρχικό "χωρίς αποζημίωση" το ανατρέψαμε. Οχι στον βαθμό που είχαμε στόχο, όμως το ανατρέψαμε.

Αποζημιωθήκαμε και συνεχίζουμε να διεκδικούμε το υπόλοιπο του μόχθου μας, με όλους τους τρόπους.

Ναι. Μας απέλυσαν στα χαρτιά. Ομως το αρχικό "θα βγείτε από την εργασία και από τα σπίτια του οικισμού" δεν το επιτρέψαμε προς το παρόν να υλοποιηθεί. Το αρχικό "θα μπείτε σε προγράμματα με ηλικιακά κριτήρια" δεν το επιτρέψαμε προς το παρόν να μπει σε εφαρμογή».

Ο Π. Πολίτης ξεκαθαρίζει ότι δεν πρόκειται να «τους πιάσουν στον ύπνο». Οπως λέει, «γνωρίζουμε πως αυτό είναι μια προσωρινή καθυστέρηση. Γνωρίζουμε ότι θα ξανάρθουν.

Ομως τώρα, όπως ήθελαν, δεν τα κατάφεραν.

Γνωρίζουμε ότι δεν το έχουμε ανατρέψει ακόμη. Ομως είμαστε όλοι στην εργασία για να συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι την ανατροπή του.

Εγινε επαναπρόσληψη όλων των εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Δεν είμαστε με σύμβαση αορίστου χρόνου εργασίας που διεκδικούμε. Είμαστε όμως όλοι στην εργασία για να συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι να τον κερδίσουμε.

Ναι. Σταματά η λειτουργία. Ως αντικειμενική εξέλιξη της συνειδητής απαξίωσης. Το γκρέμισε η πολιτική τους.

Το αρχικό όμως ότι "με το σταμάτημα της λειτουργίας θα υπάρξει παράλληλη απόλυση των εργαζομένων των εργολαβιών, των μικροεργολάβων και εκτοπισμός των υπολοίπων από τις βάρδιες", που σημαίνει επιπλέον μείωση αποδοχών, πήραμε δέσμευση ότι "δεν θα συμβεί"».

Πιο συγκεκριμένα, για τις δεσμεύσεις που απέσπασαν οι εργαζόμενοι ο Π. Πολίτης αναφέρει:

«Πήραμε δέσμευση στο αίτημα της Γενικής Συνέλευσης και το άμεσο επόμενο διάστημα θα μας κοινοποιηθεί σχέδιο συντήρησης και προετοιμασίας επαναλειτουργίας, με όλους τους εργαζόμενους και τους εργαζόμενους στις εργολαβίες και τους μικροεργολάβους έργου και τους αυτοκινητιστές στην εργασία, χωρίς μείωση των αποδοχών.

Πήραμε δέσμευση ότι τα χρήματα από τις πωλήσεις θα αξιοποιηθούν για τη συντήρηση των εγκαταστάσεων με όλους τους εργαζόμενους στην εργασία.

Γνωρίζουμε ότι δεν μας αγάπησαν, η πίεση έφερε τις δεσμεύσεις.

Σε ένδειξη καλής πίστης επάνω σε μία συζήτηση καλού κλίματος, προτείναμε και έγινε αποδεκτό από τους εργαζόμενους η αναστολή της κινητοποίησης».

Οσο για το πώς εκτιμούν αυτήν την εξέλιξη, ο πρόεδρος του Σωματείου απαντά:

«Δεν λέμε νικήσαμε. Δεν υποτιμάμε τον αντίπαλο. Οι δεσμεύσεις που ανέλαβε η ειδική διαχείριση είναι μια θετική εξέλιξη του αγώνα. Ακόμη και να μην τηρηθούν, το γεγονός και μόνο ότι δεσμεύτηκε και θα εκτεθεί, κέρδος θα είναι.

Σε αυτήν τη φάση, το κύριο, το "Ενας για όλους και όλοι για έναν", αναχαίτισε τη διάσπαση και έφερε την παραμονή στην εργασία για όλους. Συνεχίζουμε.

Τα μάτια 14, τα έχουμε. Εδώ είμαστε. Κοντός ψαλμός αλληλούια.

Σε κάθε περίπτωση, δεν χάσαμε. Απεναντίας εξασφαλίσαμε, αν δεν τηρηθούν οι δεσμεύσεις, να είμαστε ακόμη πιο δυνατοί. Ακόμη και η μειοψηφία αυτών των συναδέλφων δεν θέλουμε να είναι απέναντι, δεν περισσεύει κανείς.

Περιμένουμε το σχέδιο, θα το εκτιμήσουμε και μέσα από μαζικές και συλλογικές διαδικασίες θα καθορίσουμε τα επόμενα βήματα.

Εχουμε σίγουρο ότι όλη η εργατική τάξη, που μας έχει σταθεί αδελφικά 30 μήνες, νιώθει αυτή τη θετική εξέλιξη ως δική της και έτσι είναι, χωρίς την αλληλεγγύη θα μας είχαν τελειώσει προ πολλού».

«Με αυτά, εκ μέρους των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ στέλνω τους θερμούς αγωνιστικούς χαιρετισμούς σε όλα τα σωματεία και τους εργαζόμενους που είχαν δηλώσει τη συμμετοχή τους στο συλλαλητήριο. Δηλώνουμε ότι είμαστε σε επαγρύπνηση, "με το όπλο παρά πόδας" και δίνουμε τη δέσμευση για αντάμωση. Συνεχίζουμε μέχρι να κάνουμε τις δεσμεύσεις πράξεις και τις θετικές εξελίξεις νίκη. Και θα τις κάνουμε», καταλήγει ο Π. Πολίτης.

Αντλώντας δύναμη από την ταξική αλληλεγγύη των συναδέλφων του κλάδου τους, όπως και συνδικάτων, Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων, οι εργαζόμενοι στη «Μαλαματίνα» βρέθηκαν την Παρασκευή για ακόμη μία μέρα στην πύλη του εργοστασίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης δίνοντας τη μάχη της νέας 24ωρης απεργίας τους.

Αποφασισμένοι και συσπειρωμένοι στο Σωματείο τους κλιμακώνουν τον αγώνα απέναντι στις απειλές και τους εκβιασμούς της εργοδοσίας για ομαδικές απολύσεις και για σταδιακή κατάργηση τμημάτων στην επιχείρηση, διεκδικώντας παράλληλα και την ανάκληση των 5 εκβιαστικών απολύσεων και την υπογραφή ΣΣΕ.

Στο πλευρό των απεργών βρέθηκαν από το πρωί της Παρασκευής μέλη εργατικών σωματείων της πόλης, όπως και συνάδελφοί τους από την «Αθηναϊκή Ζυθοποιία», που έφτασαν στον χώρο με κονβόι φορτηγών, σε μια συμβολική ενέργεια αλληλεγγύης, όπου έγιναν δεκτοί με χειροκροτήματα από τους συγκεντρωμένους και τα συνθήματα «Μια φωνή, μια γροθιά, ενωμένα τα Ποτά» και «Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά». Επίσης, στην πύλη του εργοστασίου βρέθηκε αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, εκφράζοντας τη στήριξη του Κόμματος στον δίκαιο αγώνα των εργαζομένων, αποτελούμενη από τον Θανάση Χρηστίδη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, και τον Λεωνίδα Στολτίδη, βουλευτή Β' Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ.

Οι εργαζόμενοι στη «Μαλαματίνα» ξεκαθαρίζουν πως θα συνεχίσουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις έως τη δικαίωση του αγώνα τους, και έχουν προκηρύξει 48ωρη απεργία για τη Δευτέρα 1 και την Τρίτη 2 Αυγούστου, από τα μεσάνυχτα της Κυριακής έως και τις 12 τη νύχτα της Τρίτης.

«Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους», σχολιάζει σε ανακοίνωσή της η ΤΟ Βιομηχανίας Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ για τον αγώνα των εργαζομένων στο εργοστάσιο της «Μαλαματίνα», και προσθέτει:

«Η καινούργια διοίκηση της "Μαλαματίνα" έδειξε από την πρώτη στιγμή τις διαθέσεις της καθώς με το "καλημέρα" θέλει να προχωρήσει σε απολύσεις και σε μια σειρά αντεργατικών αλλαγών».

«Η διοίκηση της "Μαλαματίνα" πατάει στο αντεργατικό πλαίσιο που έχουν ετοιμάσει για το κεφάλαιο η σημερινή και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Για άλλη μια φορά φαίνονται οι δύο κόσμοι που υπάρχουν: Από τη μια επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές για τις μεγάλες επιχειρήσεις και από την άλλη φτώχεια και ανεργία για τους εργάτες».

Η Οργάνωση του Κόμματος δηλώνει πως στηρίζει τον αγώνα του σωματείου και τις δίκαιες διεκδικήσεις του. Και υπογραμμίζει: «Καπιταλιστική ανάπτυξη σημαίνει συνεχείς θυσίες για τον λαό. Γι' αυτό και η ανάγκη για τον ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης της εργατικής εξουσίας, του σοσιαλισμού, είναι περισσότερο επιτακτική από ποτέ».