Το «αφήγημά» τους περί συνταξιούχων - πατρικίων κατέπεσε μαζί με την οικονομική κρίση!
Αποτελούμε κι εμείς μέρος της μεγάλης (φτωχής) συνταξιουχικής οικογένειας που εδώ και 12 χρόνια ζούμε με την αβεβαιότητα της αυριανής μέρας. Οπως συμβαίνει με τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, εργαζόμενης ή απόμαχης και σ' εμάς:
- Τα δάνεια και οι πάγιες υποχρεώσεις μάς σφίγγουν τη θηλιά στον λαιμό, μέχρι να μας πνίξουν.
- Η ανεργία και η απλήρωτη εργασία των παιδιών και εγγονών μας μαστίζουν τις οικογένειές μας.
- Η απαξίωση του ΕΣΥ, ιδιαίτερα τα χρόνια της πανδημίας, διπλασίασε τους θανάτους μας!
- Η δραματική μείωση του εισοδήματος μας ανάγκασε να περικόψουμε βασικές βιοτικές ανάγκες.
- Η ζοφερή μας καθημερινότητα και αβεβαιότητα αύξησε τα ψυχοσωματικά μας προβλήματα.
Παρ' όλα αυτά όμως τα προβλήματα και όποια ακόμα μας επιφυλάσσουν οι εκάστοτε κυβερνώντες, εμείς οι απόμαχοι πυροσβέστες δεν το βάζουμε κάτω ούτε σκύβουμε το κεφάλι!
Αγωνιζόμαστε, μέσα από τις τάξεις του ιστορικού μας συλλόγου, της Πανελλήνιας Ενωσης Αποστράτων Πυροσβεστικού Σώματος (ΠΕΑΠΣ) και διεκδικούμε τα αυτονόητα, τόσο για εμάς και τις οικογένειές μας, όσο και για τους εργαζόμενους συναδέλφους μας, δηλαδή:
- Τη δραστική μείωση του κόστους στα βασικά είδη κατανάλωσης, στα καύσιμα και την Ενέργεια.
- Την ανακούφιση των νοικοκυριών που για διάφορους λόγους κατέστησαν ανήμπορα να εκπληρώσουν τις δανειακές υποχρεώσεις τους, με την κατάργηση του πλειστηριασμού της πρώτης κατοικίας.
- Την απόδοση αναδρομικών σε όλους τους συνταξιούχους και όχι μόνο σε όσους προσέφυγαν δικαστικά.
- Την επιστροφή, με ανακεφαλαιοποίηση, όλων των κλεμμένων - κουρεμένων με το PSI και το χρηματιστήριο - αποθεματικών των Ταμείων μας.
- Την επαναφορά των συντάξεων στα προ κρίσης επίπεδα. Να δοθούν άμεσα πραγματικές αυξήσεις σε όλες τις συντάξεις παρακάμπτοντας το τέχνασμα της προσωπικής διαφοράς.
- Να καταργηθεί η αντεργατική - αντιλαϊκή - αντιασφαλιστική νομοθεσία.
- Να καταργηθούν οι κρατήσεις για την Υγεία, στις κύριες και επικουρικές συντάξεις.
- Να ενισχυθεί το ΕΣΥ με προσωπικό και μέσα.
- Να δημιουργηθούν νέες υποδομές με δημόσιους οίκους ευγηρίας και κέντρα αποκατάστασης και να παρέχεται στους ανήμπορους ανέξοδη βοήθεια στο σπίτι.
- Να μειωθεί η φορολογία στα μεσαία και χαμηλά κοινωνικά στρώματα και να αυξηθεί στους έχοντες και κατέχοντες.
Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 2000, τότε που η έκρηξη της οικονομικής κρίσης έκανε την εμφάνισή της στην ελληνική πολιτική σκηνή κι άρχισε να την αισθάνεται στο πετσί του ο ελληνικός λαός, εμείς οι απόμαχοι της εργασίας, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη κοινωνική ομάδα, διαισθανθήκαμε πως ο συνταξιοδοτικός μας ορίζοντας άρχιζε να σκοτεινιάζει επικίνδυνα και πως το οικονομικό μας μέλλον φάνταζε δυσοίωνο!
Δεν φανταζόμασταν όμως ποτέ πως θα χρεωνόμασταν την κατάρρευση της οικονομίας της χώρας. Ούτε βέβαια περνούσε από το μυαλό μας πως η πενιχρή, μετά από τις απανωτές μειώσεις, σύνταξή μας στερεί από την Ελλάδα, ακόμα και σήμερα, την ανάπτυξη και την ασφάλειά της και από τους νέους της χώρας ένα εύρωστο και ασφαλές οικονομικό μέλλον, όπως διατείνονται κάποια «φωτεινά μυαλά»!
Μέχρι την προ κρίσης περίοδο γνωρίζαμε πως ως συνταξιούχοι, κάθε μήνα παίρναμε πίσω ένα πολύ μικρό μέρος από το αποθεματικό που εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε στον ασφαλιστικό μας φορέα, με τις πολύχρονες εισφορές μας, ως εργαζόμενοι. Πολλοί δε από εμάς τους πρώην πυροσβέστες, λόγω και της επιβαρυμένης ένεκα των ιδιαίτερων συνθηκών εργασίας υγείας μας, ουδέποτε εξαντλούσαμε αυτόν τον (ατομικό) «κουμπαρά», γιατί αποδημούμε πριν από την ώρα μας!
Κάποιοι δε ακόμα πιο «φωτεινοί φωστήρες της οικονομίας» έχουν «γνωμοδοτήσει» πως το ασφαλιστικό σύστημα δεν αντέχει πλέον γιατί ανέβηκε το προσδόκιμο όριο ζωής αφού οι συνταξιούχοι δεν ...πεθαίνουν νέοι!
Επειδή η ίδια η ζωή μάς έχει κάνει ιδιαίτερα καχύποπτους με τα πολιτικά τεχνάσματα που χρησιμοποιεί η εκάστοτε κυβέρνηση, για να καλλιεργήσει στον λαό τον κοινωνικό αυτοματισμό ή να επιβάλει το δόγμα του σοκ, είμαστε σίγουροι πως τα χειρότερα, για τις συντάξεις μας, είναι μπροστά μας.
Η «εφεύρεση» του τρίπτυχου εθνική - ανταποδοτική σύνταξη - προσωπική διαφορά αφενός και η συμπαιγνία κυβέρνησης και Δικαιοσύνης στο θέμα των δικαστικών προσφυγών για τις παράνομες περικοπές συντάξεων και αναδρομικών, είναι μόνο η αρχή του νέου «Γολγοθά» που περιμένει τους συνταξιούχους, μηδέ ημών, του Πυροσβεστικού Σώματος, εξαιρουμένων.
Για τους μελλοντικούς δε απόμαχους της εργασίας και κυρίως εκείνους που είναι σήμερα στην ηλικία των παιδιών μας, καλύτερα να μη μιλάμε καθόλου για σύνταξη. Με ανεργία που συνεχώς μεγαλώνει, με «ελαστικά» και ανασφάλιστα ωράρια εργασίας, με νόμους που δίνουν το δικαίωμα στους εργοδότες να καταβάλλουν μειωμένες ασφαλιστικές εισφορές και με το «τζογάρισμα» των ασφαλιστικών εισφορών, δεν συντηρείται ούτε βέβαια ανατροφοδοτείται το ασφαλιστικό σύστημα, οπότε ούτε επίδομα δεν πρόκειται να λάβουν.
Αν συνυπολογιστεί και η διαχρονική αφαίμαξη των αποθεματικών των Ταμείων, στην αρχή με άτοκα και αγύριστα δάνεια σε μεγαλοβιομηχάνους και μετέπειτα, την εποχή των μνημονίων, με τα περιβόητα «κουρέματά» τους, είναι πολύ εύκολο να καταλάβει ο καθένας πού οδεύει το συνταξιοδοτικό μέλλον της χώρας.
Αν σ' όλα τα παραπάνω προστεθούν και οι συμφωνίες που υπέγραψαν όλες οι κυβερνήσεις της Ελλάδας, την τελευταία δεκαετία, με την Ευρωπαϊκή Ενωση και τους «δανειστές» που καθορίζουν οι συντάξεις να είναι αυτοχρηματοδοτούμενες (από ποιο όμως αποθεματικό, αφού το καταλήστεψαν με τα «κουρέματά» τους) και περιορισμένες στο 16% του ΑΕΠ της χώρας, τότε ο κυκλώνας που θα σαρώσει τις συντάξεις θα παρασύρει και τους σημερινούς συνταξιούχους.
Εμείς πιστεύουμε πως ακόμα και η περιβόητη εθνική σύνταξη των 384 ευρώ κινδυνεύει!
Συνοψίζοντας τη σύντομη αναφορά μας στα προβλήματα των αποστράτων του Πυροσβεστικού Σώματος, καταλήγουμε στο εξής συμπέρασμα, που για μας τους διοικούντες την ιστορική ΠΕΑΠΣ λειτουργεί σαν μονόδρομος:
Η συμπόρευσή μας τόσο με την Πρωτοβουλία Αποστράτων όσο και με τις Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις θεωρούμε πως στοχεύει προς αυτήν (τη σωστή) κατεύθυνση.
Αλλωστε ως συνταξιούχοι πυροσβέστες, που γαλουχηθήκαμε να προσφέρουμε κοινωνικό έργο προάγοντας παράλληλα την αλληλεγγύη και την κοινωνική συνεισφορά, δεν μπορούμε να μένουμε αμέτοχοι στα προβλήματα των συναδέλφων μας, των παιδιών μας και γενικότερα της ελληνικής κοινωνίας.
Οσο το επιτρέπουν οι δυνάμεις μας θα βρισκόμαστε στο πλευρό τους, αγωνιζόμενοι για ένα καλύτερο αύριο, σε πείσμα όσων μας θέλουν κοινωνικά υποταγμένους και αγωνιστικά αδρανείς!
Πιστεύουμε ακράδαντα στη ρήση πως «όταν φτάσει κανείς στο σημείο που θέλει να τα παρατήσει, είναι η στιγμή που πρέπει να προχωρήσει»!
Πρόσφατα κυκλοφόρησαν οι Θέσεις του Κεντρικού Συμβουλίου της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας (ΚΝΕ) για το 13ο Συνέδριό της, που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα στις 10 - 12 Φλεβάρη 2023.
Μεγάλη συζήτηση ανοίγει η ΚΝΕ.
Τέσσερις μήνες γεμάτοι διάβασμα και μελέτη, για τα πώς και τα γιατί, του σήμερα και του αύριο, για αυτά που πρόκειται να γίνουν και για αυτά που οι ανάγκες για ζωή με αξιοπρέπεια είναι αυτονόητα ώστε να ζεις ανθρώπινα.
Στο κείμενο των Θέσεων γίνεται διεξοδική παρουσίαση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η νεολαία στο σύνολό της, αλλά και με ιδιαίτερη αναφορά για τη ζωή στα στρατόπεδα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι φαντάροι και οι οικογένειές τους.
Οι Θέσεις του 13ου Συνεδρίου της ΚΝΕ περιλαμβάνονται στην εφημερίδα «Οδηγητής» και ταξιδεύουν χέρι με χέρι σε κάθε στρατόπεδο και σε κάθε φαντάρο, αρκεί κάθε ΚΝίτης και φίλος της ΚΝΕ να νοιαστεί έγκαιρα να προμηθευτεί και να διαθέσει όσο περισσότερα φύλλα «Οδηγητή».
Να δωρίσουμε τις Θέσεις του Κεντρικού Συμβουλίου για το 13ο Συνέδριο της ΚΝΕ, μέσα στις μονάδες, στους διοικητές των μονάδων, σε υπαξιωματικούς και αξιωματικούς καθώς και δόκιμους. Ακόμη να γίνονται συζητήσεις την ώρα της ανάπαυσης μέσα στα στρατόπεδα και στα ΚΨΜ.
Η ζωή μπορεί να είναι μοναδική, αλλά δεν έχει μόνο μια πόρτα και δεν μπορεί να σταματά σε καμία πύλη στρατοπέδου και καμιάς μονάδας.
Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ άλλωστε συνέβαλαν αποφασιστικά να κατοχυρωθούν τα δικαιώματα των στρατευμένων, κάνοντας πράξη το σύνθημα πως «οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά, έχουν δικαιώματα πολιτικά».
Με όπλο το δίκιο και πίστη στον αγώνα δίνουμε τις μάχες.
Εκατοντάδες οι Ερωτήσεις του ΚΚΕ στη Βουλή.
Δεκάδες οι ανακοινώσεις που εξέδωσαν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ.
Πολλά τα δημοσιεύματα στον «Ριζοσπάστη», στον 902.gr, στον «Οδηγητή», στην ιστοσελίδα alt.gr για τα θέματα των στρατευμένων, έδωσαν τη δυνατότητα να αναπτυχθούν πολύπλευρες δράσεις στα στρατόπεδα όλης της χώρας.
Σε όλη τη διάρκεια από το προηγούμενο Συνέδριο της ΚΝΕ μέχρι σήμερα η ιστοσελίδα alt.gr, η εφημερίδα «Ριζοσπάστης», ο 902.gr φιλοξένησαν περισσότερες από 1.200 δημοσιεύσεις για τους στρατευμένους, τους υπαξιωματικούς και αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων, γνώμες και άρθρα επιστημονικού και ιδεολογικού χαρακτήρα. Ακόμη σε όλο αυτό το διάστημα ο «Ριζοσπάστης» σε ένθετο κάθε δεκαπέντε μέρες δημοσίευε το «Δισέλιδο για τους Ενστολους», για τους φαντάρους, τις Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας, στο οποίο έχουν αρθρογραφήσει περισσότεροι από 200 φαντάροι.
Στο δισέλιδο «Ενστολοι» του «Ριζοσπάστη», που αφορά τη στρατιωτική θητεία και τις οικογένειες των φαντάρων, έχουν αρθρογραφήσει ακόμα και μητέρες στρατευμένων που διαμαρτύρονται για τη συμμετοχή της Ελλάδας σε ΝΑΤΟικές αποστολές και επιχειρήσεις, καθώς και στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο της Ουκρανίας.
Ο «Οδηγητής», ο «Ριζοσπάστης», το alt.gr, ο 902.gr έχουν αναδείξει την περήφανη και αγωνιστική στάση στρατευμένων και τη συμμετοχή τους σε αντιιμπεριαλιστικά, αντιπολεμικά συλλαλητήρια, το Πολυτεχνείο και άλλες κινητοποιήσεις.
Οι θέσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο όλο το προηγούμενο διάστημα βρήκαν σημαντική απήχηση σε νέους στρατευμένους.
Πλήθυναν μέσα στα στρατόπεδα όλης της χώρας οι δίκαιες διαμαρτυρίες των στρατευμένων, ορισμένοι από τους οποίους τιμωρήθηκαν άδικα από την κυβέρνηση, το υπουργείο και τις Διοικήσεις για τη στάση τους. Ωστόσο αυτό δεν ήταν ικανό να κάμψει τις αντιδράσεις τους.
Συνάντησαν τη στήριξη των μαζικών φορέων της νεολαίας του εργατικού κινήματος, ευρύτερα των λαϊκών οικογενειών, οι οποίοι ασχολήθηκαν, διεκδίκησαν και υπερασπίστηκαν τα δικαιώματα των νέων που υπηρετούν τη θητεία τους.
Να ενταθεί ο αγώνας για νέες κατακτήσεις.
Ο,τι βελτιώθηκε στις συνθήκες διαβίωσης προέκυψε από τις διεκδικήσεις των στρατευμένων, πράγμα που σημαίνει ότι όλα μπορούν να γίνουν και τίποτε δεν μπορεί να σταματήσει τις ανθρώπινες ανάγκες.
Ούτε τιμωρίες ούτε απειλές δεν «πιάνουν» σε φαντάρους που είναι αγωνιστές.
Στρατευμένος σημαίνει υπεύθυνος ατομικά, συλλογικά, πολιτικά αγωνιστής στη ζωή για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Οι θέσεις της ΚΝΕ είναι πλέον γνωστές. Ζητούν την άποψη, τη θέση σου, τη συμμετοχή σου, τη δράση σου, για να γίνει το μεγάλο βήμα στο μέλλον με το ΚΚΕ. Εδώ λόγο και θέση έχουν και οι φαντάροι.
Εμπνεόμαστε από το σύνθημα: «Είμαστε η σπίθα που θα κάνει τα σκοτάδια φως».