Σε παράσταση διαμαρτυρίας στον δήμο Αχαρνών προχωρούν σήμερα Τετάρτη στη 1.30 μ.μ. εκπαιδευτικοί από το 26ο και το 29ο Δημοτικό Σχολείο Αχαρνών, με αφορμή την πτώση σοβάδων σε διάδρομο του σχολικού τους συγκροτήματος. Μάλιστα οι σοβάδες έπεσαν από το ταβάνι σε ώρα λειτουργίας του σχολείου, κατά το ολοήμερο πρόγραμμα, και μαθητές, εκπαιδευτικοί και προσωπικό καθαριότητας στάθηκαν τυχεροί που κανείς τους δεν βρέθηκε στον διάδρομο εκείνη την ώρα.

Το γεγονός καταγγέλλει ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ «Ο Σωκράτης», σημειώνοντας ότι πριν τρία χρόνια στο συγκεκριμένο σχολικό συγκρότημα σημειώθηκε πάλι πτώση σοβάδων μέσα σε διάδρομο και αίθουσες, ενώ ανάλογη πτώση σοβάδων είχαμε και στις σκάλες του 20ού Δημοτικού Σχολείου Αχαρνών πριν δυο χρόνια.

«Καταγγέλλουμε απερίφραστα τη δημοτική αρχή Αχαρνών», προσθέτει ο Σύλλογος «Σωκράτης», «γιατί δεν έχει φροντίσει ώστε κάθε χρόνο αρμόδια κλιμάκια τεχνικών να κάνουν σοβαρό έλεγχο των σχολικών κτιρίων, εκ των οποίων τα περισσότερα είναι αρκετά παλιά, για την ασφαλή παραμονή μαθητών και εκπαιδευτικών σε αυτά».

• «Πυρήνας του μαθητικού κινήματος είναι το σχολείο, το τμήμα, το μαθητικό συμβούλιο και όσο αυτά δεν μπαίνουν στο επίκεντρο...».Δεν είναι ήδη τα παραπάνω στο επίκεντρο; Γιατί μπαίνει πως απαιτείται βελτίωση;

Στη Θέση 28 των Θέσεων του ΚΣ της ΚΝΕ για το 13ο Συνέδριό της, αλλά και σε άλλα σημεία των Θέσεων, ιδιαίτερα εκείνα που αφορούν καθοδηγητικά ζητήματα, ζητήματα της εσωοργανωτικής ζωής της Οργάνωσης, ανοίγεται ο προβληματισμός και αποτυπώνονται σκέψεις και κατευθύνσεις, που μπορεί - ενδεχομένως - να πει κάποιος πως «αυτά τα έχουμε ξαναπεί».Αρα, γιατί επιμένουμε;

Η ουσία είναι πως στην πράξη, στην καθοδηγητική ενασχόληση και στήριξη στις μαθητικές μας δυνάμεις, το κείμενο των Θέσεων εκτιμά πως δεν γενικεύεται να καταφέρνουμε με σταθερότητα και καθ' όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς να καθοδηγούμε τις μαθητικές δυνάμεις της ΚΝΕ στο πώς δρουν καθημερινά ο καθένας και η καθεμία, ασχέτως αν υπάρχει για παράδειγμα ένα αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο να αντιπαλευτεί, σε ξεσπάσματα ή κάμψεις στους μαθητικούς αγώνες.

Με βάση τι; Με βάση την τάξη, το σχολείο του, τους συμμαθητές και συμμαθήτριές του, τον περίγυρό του, τη γειτονιά και τα συγκεκριμένα θέματά της, σε καλή συνεργασία με την εκάστοτε ΚΟ, τις δυνάμεις μας στους εκπαιδευτικούς και τους γονείς. Ακριβώς από αυτή την ανάγκη καθοδήγησης της δράσης γύρω από το μέλος και το σχολείο του, που όσο γίνεται με τέτοιους όρους ανοίγονται τελικά και δρόμοι για την οικοδόμηση μαθητικής ΟΒ της ΚΝΕ ανά σχολείο, να προκύπτει και αντίστοιχη δραστηριότητα, η οποία και θα επανατροφοδοτεί και θα ζωντανεύει τη συζήτηση της ίδιας της μαθητικής ΟΒ.

Τα βήματα που μετράμε σε αυτή την κατεύθυνση, τελικά, μπροστά σε φάσεις όπως οι μεγάλοι μαθητικοί αγώνες ή ακόμα και σε ορισμένες περιόδους με έντονη πολιτική συζήτηση και διαπάλη (π.χ. στο ξέσπασμα του ιμπεριαλιστικού πολέμου στο έδαφος της Ουκρανίας), δεν γενικεύονται, ούτε σταθεροποιούνται. Ο σχεδιασμός, το τι θα κάνει το μέλος της ΚΝΕ στο σχολείο του και στην παρέμβασή του στο μαθητικό κίνημα να μην περιορίζεται σε ορισμένες κεντρικές πρωτοβουλίες και σταθμούς.

Ας σκεφτούμε, σε περιόδους που δεν υπάρχει αγωνιστική κινητικότητα, σταματούν να υπάρχουν διεργασίες, σκέψεις και προβληματισμοί στους μαθητές για μια σειρά από κοινωνικά, πολιτικά ζητήματα και εξελίξεις; Αυτή την περίοδο η κατάσταση στις λαϊκές οικογένειες, η ακρίβεια, ο πόλεμος, φαινόμενα βίας και άλλα δεν κυριαρχούν στις συζητήσεις στις σχολικές αίθουσες; Σταματούν οι διεκδικήσεις και τα αιτήματα, για παράδειγμα, για «να μη βάλουμε ούτε ένα ευρώ από την τσέπη μας» να ακουμπούν τη συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών που καλείται να φέρει από χαρτί Α4 έως και 5 ευρώ τον μήνα για θέρμανση; Αρα, με ποιον τρόπο θα εκφράζονται σταθερά όλα αυτά, περνά - σε έναν βαθμό - από τον καλύτερο σχεδιασμό των καθοδηγητικών οργάνων, τόσο στο περιεχόμενο όσο και σε οργανωτικά μέτρα υλοποίησής του.

Για παράδειγμα, πρόσφατα στα σχολεία στα Σεπόλια και τον Κολωνό η προσπάθεια για ανάπτυξη πολύμορφης δράσης (ψηφίσματα, συζήτηση, συνθήματα, πανό κ.τ.λ.) μέσα στις σχολικές τάξεις με αφορμή το αποτρόπαιο έγκλημα εις βάρος της 12χρονης μαθήτριας της γειτονιάς, εκπαίδευσε τις δυνάμεις μας σε μια απαιτητική διαπάλη, βοήθησε να αναπτυχθεί κοινή δράση με παιδιά που δεν ήταν στον «καταγεγραμμένο» έως τότε περίγυρο της ΟΒ και τελικά εμπλούτισε το ίδιο το περιεχόμενο συζήτησης στην ΟΒ.

Ειδικό καθήκον στο παραπάνω είναι η απαίτηση να βελτιωθεί η καθοδήγηση των συντρόφων μαθητών εκλεγμένων στα μαθητικά συμβούλια. Ξεχωρίζουμε αυτό το καθήκον γιατί τα τελευταία χρόνια η ΚΝΕ έχει καταφέρει να αυξήσει τα μέλη και τους φίλους της στα μαθητικά συμβούλια, ως συνδυαστικό αποτέλεσμα και μιας καλύτερης εσωοργανωτικής προετοιμασίας αλλά και μιας μεγαλύτερης κατοχύρωσης μελών της ΚΝΕ στα σχολεία τους ως πρωτοπόρων αγωνιστών μαθητών που μπαίνουν μπροστά και οργανώνουν τη συλλογική συζήτηση, έκφραση και αγώνα του σχολείου. Τόσο εξατομικευμένα, όσο και με πιο σταθερές μορφές ανταλλαγής γνώμης, πείρας, μπορούμε να το λύσουμε άμεσα.

Υπάρχει ακόμα μια πλευρά: Η ανάγκη να συνειδητοποιηθεί το πόσο πλούσια μπορεί να γίνει η ζωή της μαθητικής κοινότητας μέσα από την παρέμβαση της ΚΝΕ στα μαθητικά συμβούλια. Πέρα από την αγωνιστική διεκδίκηση, περνά από το χέρι μας σταθερά να διοργανώνονται και να κατοχυρώνονται στην καθημερινότητα του σχολείου μαθητικές δράσεις για την ενημέρωση και γνώμη των μαθητών (π.χ. εφημεριδάκι τάξης, σχολείου), για τις καλλιτεχνικές και αθλητικές τους ανάγκες (θεατρικές παραστάσεις, τουρνουά σχολείων), για τις σχολικές γιορτές και πολλά άλλα. Τέτοια πείρα είναι περιορισμένη, αλλά αυτή αποτυπώνεται στα βήματα που μετράμε και σε μια επιπλέον σημαντική πλευρά της παρέμβασής μας στο μαθητικό κίνημα, στις Συντονιστικές Επιτροπές Μαθητών, στη Θέση 29 του κειμένου.