Στο πλοίο επέβαιναν 499 άτομα (444 επιβάτες και 55 μέλη πληρώματος). Πολλοί από τους επιβάτες κάηκαν ζωντανοί, άλλοι παγιδεύτηκαν στο γκαράζ και άλλοι χάθηκαν στα παγωμένα νερά της Αδριατικής. Συνολικά βρήκαν τραγικό θάνατο 12 άνθρωποι ενώ 18 εξακολουθούν ακόμα να αγνοούνται. Το πλοίο καταστράφηκε τελείως από τη φωτιά και τον Ιούλη του 2019 ρυμουλκήθηκε στην Τουρκία και διαλύθηκε.

Τα βασικά συμπεράσματα του πολύνεκρου ναυτικού δυστυχήματος που αναδείχθηκαν από την πρώτη στιγμή - με τον ρόλο των ταξικών ναυτεργατικών σωματείων ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ να είναι καταλυτικός στην αποκάλυψη ατράνταχτων στοιχείων - έδειξαν αμέσως πως ήταν ένα ακόμα προδιαγεγραμμένο έγκλημα εφοπλιστών, κυβερνήσεων, ΕΕ, που διαμορφώνουν το θεσμικό πλαίσιο ενίσχυσης της κερδοφορίας, θυσιάζοντας εργασιακά δικαιώματα, ακόμα και την ανθρώπινη ζωή.

Στην περίπτωση του «Norman Atlantic» αποδείχθηκε ότι η δραστική μείωση των οργανικών συνθέσεων (αριθμός και ειδικότητες πληρώματος), σε συνδυασμό με τους ανεπαρκείς ελέγχους των αρμόδιων μηχανισμών, τη μετατροπή των Νηογνωμόνων σε Ανώνυμες Εταιρείες, όπου μέσα από διάφορα μετοχικά κανάλια συμμετέχουν και οι ίδιοι οι εφοπλιστές (δηλαδή ο ελεγχόμενος είναι και ελεγκτής), τα επιβεβαιωμένα προβλήματα στον σχεδιασμό της διαχείρισης και διάσωσης των επιβαινόντων, αυξάνουν τους κινδύνους να επαναληφθεί μια ανάλογη ή και χειρότερη τραγωδία.

Και ενώ θα περίμενε κανείς να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα για να μην ξανασυμβεί παρόμοια τραγωδία, όλες οι κυβερνήσεις που ακολούθησαν ενίσχυσαν το επικίνδυνο πλαίσιο σε βάρος της ασφάλειας στη θάλασσα, που οδηγεί ακόμα και στην απώλεια ανθρώπινων ζωών για τα κέρδη των εφοπλιστών.

Εχουμε και λέμε:

Μετά το ναυάγιο του «ΣΑΜΙΝΑ» ενσωματώθηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στο εθνικό Δίκαιο ο Κανονισμός 3577/92 της ΕΕ για την «απελευθέρωση» των εσωτερικών θαλάσσιων συγκοινωνιών (άρση του καμποτάζ), προκειμένου οι επιχειρηματικοί όμιλοι να επενδύουν ελεύθερα στις εσωτερικές θαλάσσιες συγκοινωνίες.

Το αποτέλεσμα ήταν ο αποδεκατισμός των οργανικών συνθέσεων, σμπαραλιάστηκαν ΣΣΕ, ωράρια εργασίας, στάνταρ ασφαλείας για την αξιοπλοΐα του πλοίου κ.ά. Χαρακτηριστικά το 2013, με βάση αυτόν τον κανονισμό, η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ ψήφισε τον νόμο 4150/2013, που μείωσε κατά περίπου 50% τα πληρώματα στα πλοία της γραμμής Ελλάδα - Ιταλία!

Αντίστοιχη μείωση ακολούθησε και στα πλοία της ακτοπλοΐας τους χειμερινούς μήνες. Οι ειδικότητες που πλήγηκαν περισσότερο ήταν αυτές των γενικών υπηρεσιών (καμαρότοι, μάγειροι κ.λπ.). Ομως, οι οργανικές συνθέσεις είναι άμεσα συνδεδεμένες και με την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα. Οι ναυτεργάτες που πετιούνται στη στεριά έχουν συγκεκριμένο πόστο (υποδιαίρεση) στο πλοίο σε κατάσταση κρίσης, που αφορά και τον χειρισμό των σωστικών μέσων του πλοίου. Τα ολέθρια αποτελέσματα αυτής της μείωσης φάνηκαν με την πολύνεκρη τραγωδία του επιβατηγού πλοίου «Norman Atlantic».

Ηρθε στη συνέχεια η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία όχι μόνο διατήρησε στο ακέραιο τους νόμους αυτούς, αλλά προχώρησε και παραπέρα: Με νομοθετική ρύθμιση που ψήφισε στις 23 Νοέμβρη 2017, προέβλεψε ότι από τις 30 Αυγούστου του 2018 «παύει η έκδοση των προβλεπομένων από την εθνική, ενωσιακή και διεθνή νομοθεσία πιστοποιητικών των ελληνικών αρχών από τον Κλάδο Ελέγχου Εμπορικών Πλοίων (ΚΕΕΠ του υπουργείου Ναυτιλίας), τις λιμενικές αρχές καθώς και τα Τοπικά Κλιμάκια Επιθεώρησης Πλοίων και από τις 30/9/2018 θα εκδίδονται από τους εξουσιοδοτημένους οργανισμούς (νηογνώμονες)»!

Το μόνο δικαίωμα που αναγνώρισε στον ΚΕΕΠ είναι να «διαπιστώνει κατά πόσο ο εξουσιοδοτημένος οργανισμός εκπληρώνει πράγματι κατά τρόπο ικανοποιητικό τα καθήκοντα που προβλέπει η αντίστοιχη πρότυπη συμφωνία».

Με άλλα λόγια, αντί μετά από τέτοια ναυάγια, όπως του «ΣΑΜΙΝΑ» και του «Νorman Atlantic» να αναβαθμιστεί ο ΚΕΕΠ με προσωπικό και μέσα, ήρθε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και κατ' εντολή των εφοπλιστών κατάργησε τον μοναδικό κρατικό φορέα ελέγχου των πλοίων, δίνοντας τις αρμοδιότητές του στις ιδιωτικές εταιρείες των νηογνωμόνων, δηλαδή στους ίδιους τους εφοπλιστές!

Το αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να έρθει νέα τραγωδία 8 χρόνια μετά. Ξημερώματα της 18ης Φλεβάρη του 2022, ξέσπασε πυρκαγιά στο γκαράζ του επιβατηγού - οχηματαγωγού πλοίου «EUROFERRY OLYMPIA», με σημαία Μάλτας, του ομίλου «Γκριμάλντι» με απολογισμό 11 νεκρούς. Το νέο πολύνεκρο ναυτικό δυστύχημα ήταν «καρμπόν» με αυτό του «Norman Atlantic», που παρά τα σοβαρότατα προβλήματα στο σύστημα πυρόσβεσης, διέθετε πιστοποιητικά αξιοπλοΐας από τους νηογνώμονες, όπως προηγουμένως και το «ΣΑΜΙΝΑ».

Και το πράγμα δεν σταματάει εδώ: Στις 22 Ιούνη 2022, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ ψήφισαν νομοσχέδιο του υπουργείου Ναυτιλίας για την κωδικοποίηση του θεσμικού πλαισίου που διέπει τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες.

Με την ψήφο τους έσπευσαν να θωρακίσουν και να διευρύνουν το θεσμικό πλαίσιο που διαμορφώνει όλες τις προϋποθέσεις για νέα ναυάγια, και αντίστροφα θωρακίζει τις επιδοτήσεις, τις επιχορηγήσεις και τις φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών ως ...«επιβράβευση» για τον «Γολγοθά» στο οποίο έχουν καταδικάσει νησιώτες, επιβάτες και ναυτεργάτες, με τις συνεχείς αυξήσεις στα ήδη πανάκριβα εισιτήρια, τα δρομολόγια «οδύσσειες» με πλοία υποσυντήρητα και γέρικα, τη μείωση των οργανικών συνθέσεων κ.ά.

Μετά από όλα αυτά ήταν αναμενόμενο η Δικαιοσύνη να αντιμετωπίσει την τραγωδία περίπου ως ...τροχαίο ατύχημα (δηλαδή ως πλημμέλημα) και να τσουβαλιάσει, όπως γίνεται κάθε φορά, τους θύτες με τα θύματα, τους εφοπλιστές με τους ναυτεργάτες.

Στον πρόεδρο και στον διευθύνοντα σύμβουλο της «ΑΝΕΚ» έπειτα από συγχώνευση και ελαφρυντικά επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης 16 ετών. Υπάλληλος της εταιρείας, υπεύθυνος για τη φόρτωση του πλοίου, καταδικάστηκε σε 14 έτη φυλάκισης, ο οικονομικός προϊστάμενος του πλοίου σε 6 έτη και ένας ναύκληρος σε 5 έτη.

Βάσει του νέου Ποινικού Κώδικα η ανώτατη ποινή για καθέναν είναι τα 5 έτη. Το δικαστήριο δέχτηκε να μετατραπεί η πενταετής ποινή φυλάκισης σε χρηματική και η έφεση των καταδικασθέντων να έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα μέχρι την εκδίκασή της σε δεύτερο βαθμό. Τον Οκτώβρη, η απόφαση του Αρείου Πάγου απλώς επικύρωσε την προηγούμενη δικαστική απόφαση.

Είναι φανερό ότι απάντηση σε όλα αυτά δεν μπορεί να είναι άλλη από τις διεκδικήσεις και τα αιτήματα που έχει αναδείξει το ταξικό ναυτεργατικό κίνημα, για την προστασία της ανθρώπινης ζωής, ουσιαστικούς ελέγχους των πλοίων με τη συμμετοχή των ναυτεργατικών σωματείων, μείωση του ορίου ηλικίας των πλοίων, οργανικές συνθέσεις που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες, ναυτεργάτες με συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα, ικανοποιητικές ΣΣΕ, ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και ωράρια εργασίας.

Ο λαός μπορεί τώρα να δει καλύτερα ότι οι ανάγκες του για φτηνές, ασφαλείς, τακτικές εσωτερικές θαλάσσιες συγκοινωνίες, με σύγχρονα πλοία, δεν συμβιβάζονται με την πολιτική και τα κόμματα που στηρίζουν την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων και ότι μόνο η οργανωμένη πάλη του μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια στη θάλασσα και σύγχρονα δικαιώματα για τους ναυτεργάτες, βάζοντας στο στόχαστρο την πολιτική στήριξης των εφοπλιστών από όλες τις αστικές κυβερνήσεις και τα κόμματα, την ίδια την ιδιοκτησία των πλοίων από τους εφοπλιστές και την εκμετάλλευση των θαλάσσιων συγκοινωνιών με σκοπό το κέρδος.

Στην ουσία πρόκειται για τη δημιουργία ενός νέου Χώρου Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων - και μάλιστα χωρίς στεγάνωση του πυθμένα - όπου θα θάβεται ένα επικίνδυνο προϊόν, που σύμφωνα με τους ισχύοντες εγκεκριμένους περιβαλλοντικούς όρους της ΜΕΑ δεν επιτρέπεται η ταφή του, και δεν διατίθεται σε καλλιεργούμενες αγροτικές εκτάσεις ή σε εφαρμογές στη γη που προορίζονται για παραγωγή τροφών ή ζωοτροφών.

Η ΤΕ Σερρών εγείρει μια σειρά ερωτήματα για τη μελέτη της απόφασης: Κάθε πότε πραγματοποιούνται εργαστηριακές αναλύσεις σχετικά με τη σύσταση του υλικού «κομπόστ τύπου Α», αν τηρείται αρχείο εργαστηριακών αναλύσεων στη Μονάδα και πώς μπορεί να εξασφαλιστεί η μη διασπορά ρύπων επικίνδυνων για την υγεία και το περιβάλλον.

«Η διαχείριση των απορριμμάτων πρέπει να γίνεται λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες της κοινωνίας, να σέβεται το περιβάλλον, την υγεία των κατοίκων, τους φυσικούς πόρους», επισημαίνει η ΤΕ Σερρών.

Τονίζει επίσης τις επιφυλάξεις που υπάρχουν για τους περιβαλλοντικούς όρους που τηρούνται στη ΜΕΑ στο Παλαιόκαστρο, καθώς «κατά διαστήματα εκβάλλονταν λύματα στο μεγάλο ρέμα ανατολικά της μονάδας μέσω αγωγού. Πριν δύο χρόνια δημιουργούνταν λίμνες με ύποπτο υλικό, αναθυμιάσεις, διάσπαρτα απόβλητα και υλικά, ενώ πριν τρία χρόνια υπήρξε θανατηφόρο ατύχημα εργαζόμενου. Συνεχίζεται να μην παρέχεται ειδικός εξοπλισμός και να μη λαμβάνονται μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων».

Συνεχίζοντας η ΤΕ Σερρών υπογραμμίζει την ανάγκη ολοκληρωμένης διαχείρισης των αποβλήτων, με ουσιαστική ενίσχυση σε εξοπλισμό και προσωπικό στις υπηρεσίες που πραγματοποιούν περιβαλλοντικό έλεγχο και εξασφάλιση μόνιμης δουλειάς για τους εργαζόμενους.

«Η υλοποίηση των έργων επεξεργασίας και της τελικής διάθεσης των αποβλήτων, όπως και των δημόσιων έργων, πρέπει να γίνεται από κρατικό φορέα, που θα αναλάβει τη λειτουργία όλων των υπο-έργων.

Απαιτείται ένα συνολικό πλαίσιο αγωνιστικής διεκδίκησης και πάλης των κατοίκων, των εργαζομένων, των αγροτών, όλων των λαϊκών οικογενειών, ώστε να υπάρχει ορθολογική διαχείριση των αποβλήτων, χωρίς χαράτσια, χωρίς διάλυση των εργασιακών σχέσεων, χωρίς καρκινογόνα καύση και ύποπτα "θαψίματα", χωρίς επιβάρυνση του φυσικού περιβάλλοντος», καταλήγει η ανακοίνωση.