ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 14 Γενάρη 2023 - Κυριακή 15 Γενάρη 2023
Σελ. /40
ΥΓΕΙΑ
ΑΣΦΥΚΤΙΟΥΝ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΙ
Στο «κόκκινο» τα νοσοκομεία, εκρηκτική η κατάσταση στα παιδιατρικά

Κάλεσμα ξεσηκωμού από το ΠΑΜΕ, σωματεία και φορείς για την προστασία του λαού και των παιδιών του

Από την κινητοποίηση στο «Μεταξά»

Eurokinissi

Από την κινητοποίηση στο «Μεταξά»
Το αδιαχώρητο στις εφημερίες, ατέλειωτες ουρές αναμονής ασθενών για να εξεταστούν, δεκάδες ράντζα και ακόμα μεγαλύτερη ταλαιπωρία, συνθήκες εξάντλησης για το λιγοστό υγειονομικό προσωπικό που προκαλούν κύμα παραιτήσεων στην περιφέρεια: Αυτά είναι μερικά από όσα συνθέτουν την εικόνα της βαρβαρότητας στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας.

Η έξαρση των αναπνευστικών λοιμώξεων ειδικά στα παιδιά αποκαλύπτει για πολλοστή φορά τα κενά και τις ελλείψεις στην παιδιατρική περίθαλψη. Είναι ενδεικτικό ότι οι ΜΕΘ Παίδων δεν ξεπερνούν τις 55 σε ολόκληρη τη χώρα, ενώ συγκεντρώνονται κατά κύριο λόγο στην Αττική. Στη Βόρεια Ελλάδα μόνο το Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης διαθέτει ΜΕΘ, ενώ δεν υπάρχει ούτε ένα κρεβάτι σε Θεσσαλία και Ηπειρο. Το αποτέλεσμα είναι οι διακομιδές μικρών ασθενών από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη, να θεωρούνται «κανονικότητα».

Και ενώ η κυβέρνηση την περασμένη βδομάδα δήλωνε ότι μπροστά μας έχουμε ένα δίμηνο έξαρσης των ιώσεων, ήδη την Παρασκευή ήταν ελάχιστες οι διαθέσιμες κλίνες ΜΕΘ. Οπως κατήγγειλε η ΠΟΕΔΗΝ, από τις 1.165 διαθέσιμες κλίνες ΜΕΘ ήταν κατειλημμένες οι 976.

Σε αυτό το φόντο των τεράστιων κινδύνων για τον λαό και τα παιδιά του από την υποστελέχωση, την υποχρηματοδότηση των δομών Υγείας και την ένταση της επιχειρηματικής δράσης, το ΠΑΜΕ από την περασμένη βδομάδα απευθύνει κάλεσμα μάχης στα συνδικάτα, στις Ενώσεις και τους Συλλόγους Γονέων, στους Συλλόγους Εκπαιδευτικών να αναλάβουν αγωνιστικές πρωτοβουλίες ειδικά για τα προβλήματα της παιδιατρικής περίθαλψης, να οργανώσουν την πάλη για ενίσχυση της δημόσιας παιδιατρικής περίθαλψης, με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.

Διεκδικούν τα αυτονόητα στο μεγαλύτερο ογκολογικό νοσοκομείο

«Αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα»: Το ΠΑΜΕ καλεί σε ξεσηκωμό για την παιδιατρική περίθαλψη
«Αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα»: Το ΠΑΜΕ καλεί σε ξεσηκωμό για την παιδιατρική περίθαλψη
Την Παρασκευή οι εργαζόμενοι στο Νοσοκομείο «Μεταξά», με στάση εργασίας και μαζική συγκέντρωση στην πύλη, έδωσαν μία ακόμα δυναμική - αγωνιστική απάντηση στο «έγκλημα» της σταδιακής διάλυσης του μεγαλύτερου ογκολογικού νοσοκομείου της χώρας, που από την υποστελέχωση έφτασε να κλείσει ακόμα και το φαρμακείο του (!), με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την ίδια τη ζωή, πια, των καρκινοπαθών, που είδαν τις χημειοθεραπείες τους να αναβάλλονται.

Στο πλευρό τους βρέθηκαν σωματεία και μαζικοί φορείς του Πειραιά, που ανταποκρίθηκαν και στο σχετικό κάλεσμα που είχε απευθύνει το Εργατικό Κέντρο της πόλης, ενώ τη συμπαράστασή τους δήλωσαν ασθενείς και συγγενείς τους, με την παρουσία τους αλλά και με λόγια υποστήριξης.

«Είμαστε στο πλευρό των γιατρών και των νοσηλευτών. Είναι αδιανόητο τι περνάμε... Ο σύζυγός μου έχει καρκίνο του προστάτη και έπρεπε να πάμε πρώτα σε ιδιωτικό νοσοκομείο για να του κάνουν νεφροστομία (σωληνάκια στα νεφρά), αφού εδώ δεν μπορούν πια να την κάνουν. Δώσαμε 2.000 ευρώ, πρώτα για να μπορέσει να νοσηλευτεί στο "Μεταξά". Ακόμα και τη βιοψία την κάναμε στο ιδιωτικό, γιατί μας είπαν εδώ ότι θα έπαιρνε κοντά έναν μήνα να βγει το αποτέλεσμα. Δηλαδή μπορεί και να μη ζούσε ο άνθρωπος. Θα έπρεπε να ντρέπονται όλοι αυτοί που κατάντησαν έτσι τα νοσοκομεία. Μπράβο στα παιδιά που αγωνίζονται», είπε για τους εργαζόμενους του νοσοκομείου η Ελένη.

«Αυτά είναι τα αποτελέσματα μιας διαχρονικής πολιτικής από όλες τις κυβερνήσεις, που αντί να ενισχύσουν το δημόσιο σύστημα Υγείας ενισχύουν το ιδιωτικό κεφάλαιο στον χώρο της Υγείας, αφήνοντας τα νοσοκομεία εξαθλιωμένα», ανέφερε η πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του «Μεταξά», Εύα Πολύζου, μιλώντας στη συγκέντρωση.

Τη συγκέντρωση χαιρέτισε και ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά Μάρκος Μπεκρής, τονίζοντας ότι το θέμα των νοσοκομείων «αφορά όλους τους εργαζόμενους, για να έχουμε νοσοκομειακή περίθαλψη, προστασία της υγείας μας, οι οικογένειες και τα παιδιά μας».

Στο πλευρό των εργαζομένων βρέθηκε και η βουλευτής του ΚΚΕ Διαμάντω Μανωλάκου, που μιλώντας στους συγκεντρωμένους εξέφρασε τη συμπαράσταση του Κόμματος στον δίκαιο αγώνα τους. Επεσήμανε ότι και η κατάσταση στην Υγεία έρχεται να αναδείξει «τη βαρβαρότητα, τη σαπίλα του καπιταλιστικού συστήματος. Χαρίζουν δισ. στους εφοπλιστές, συνολικά στους επιχειρηματίες, ξεκοκαλίζουν τα δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης, αλλά τα νοσοκομεία τα υποστελεχώνουν» και κάλεσε σε κλιμάκωση του αγώνα.

Χαιρετισμούς απηύθυναν ακόμα η γενική γραμματέας του Σωματείου «Μεταξά», Ελπίδα Παπαδοπούλου, και η Μερσίνη Κορωναίου από τον Σύλλογο Γυναικών Πειραιά (μέλος της ΟΓΕ).

Στάση εργασίας στο «Γεννηματά», κινητοποιήσεις στην Κρήτη

Σε στάση εργασίας προχωρά την Τρίτη 17 Γενάρη, από 12 μ. μέχρι 3 μ.μ., το ιατρικό προσωπικό στο ΓΝΑ «Γ. Γεννηματάς», για τα σοβαρά προβλήματα των Παθολογικών κλινικών και την εκρηκτική κατάσταση που διαμορφώνεται σε κάθε εφημερία.

Συλλαλητήριο διοργανώνουν οι υγειονομικοί στο Γενικό Νοσοκομείο Ρεθύμνου, μαζί με εργατικά σωματεία και φορείς της περιοχής, τη Δευτέρα 16 Γενάρη στις 5 μ.μ. στο δημαρχείο, ενάντια στο πρόβλημα της υποστελέχωσης και υποχρηματοδότησης του νοσοκομείου.

Τέλος, το Σωματείο Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ καλεί συνδικάτα και φορείς σε σύσκεψη την Τρίτη 17 Γενάρη, στις 6.30 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου. Την ίδια μέρα το Σωματείο έχει προκηρύξει δίωρη στάση εργασίας (8 π.μ. - 10 π.μ.) και καλεί σε συγκέντρωση στις 8.30 π.μ. έξω από το Αναισθησιολογικό, και στη συνέχεια σε κινητοποίηση στην πύλη του νοσοκομείου.


Πατριδογνωμόνιο
Μέρες Ανατριχίλας

Μέρες ανατριχίλας. Τέτοιες διανύουμε. Και μεγάλης μάλιστα. Εξ ορισμού δεν είναι κακό πράγμα η ανατριχίλα. Μπορεί και να 'ναι από συγκίνηση κι από ευαισθησία μπροστά στο κάλλος. `Η την απέχθεια απ' την άλλη. Την αλλεργία ή την αρρώστια. Οπως άλλωστε και το ρίγος. Μπορεί από δέος ή από ξεπάγιασμα φτώχειας και πυρετό. Μόνο τυχαία δεν είναι πάντως, καθώς υπάρχουν δυο προαπαιτούμενα, όπως το να είσαι ζωντανός κι οπωσδήποτε όχι αναίσθητος. Το... σύμπτωμα αυτό είναι καταρχήν υποκειμενικό, αλλά όχι σπάνια μετατρέπεται και σε συλλογικό, αντιληπτό ή μη. Τώρα το γεγονός ότι κουβέντες περί ρίγους και ανατριχίλας και ειδικά για τις λεπτομέρειες πετιούνται ανέξοδα και φτηνιάρικα, είναι μια άλλη ιστορία, υφασμένη με τις βαθιές ή ρηχές κλωστές του πολιτισμικού υπόβαθρου των σύγχρονων κοινωνιών.

Ανατρίχιασαν τόσοι πολλοί με την κατάσταση των βασιλικών τάφων στο Τατόι, όσοι δεν τα κατάφεραν να νιώσουν έτσι με το θέαμα της καρβουνιασμένης πέριξ γης, όχι μόνο εκεί αλλά και σ' άλλα σημεία, σαν κι αυτά που περιγράφονται αλλά υπολείπονται σε δημοσιότητα στη δίκη Πισπιρίγκου, όπως σε αυτή που τρέχει για το δολοφονικά εγκαυματικό Μάτι. Κι όμως, υπάρχουν λόγοι πολύ μεγάλης ανατριχίλας, αν σκεφτεί κανείς ότι οι αποζημιώσεις για το Μάτι, ξέρετε αυτής της ...φυσικής καταστροφής, δεν έχουν δοθεί ακόμη «ες ολόκληρον», ενώ αντιθέτως τις έχουν εισπράξει οι τιτλούχοι συγγενείς του καταργημένου με δημοψήφισμα βασιλιά. Γιατί από τα κονδύλια αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών τούς πλήρωσε ο ελληνικός λαός, μετά από ένα δημοψήφισμα το οποίο ευτυχώς δεν έγινε από όχι, ναι. Και... ριγώ στην ιδέα ότι τόσοι απόγονοι του στέμματος, με τόσα λεφτά, δεν πήγαν μετά τις φωτιές στο δικό τους νεκροταφείο (;), να φυτέψουν δυο λουλούδια, και να τσαπίσουν τ' αποκαΐδια ως απλοί συγγενείς, όπως κάνει κι ο έσχατος των πολιτών, που πληρώνει κι από πάνω για ν' ανάβει ένα καντήλι στον τάφο των δικών του. Θα μου πεις περίμεναν υπηρέτες να το κάνουν, τζάμπα και ως τέως υπήκοοι. Μπρρρρρρ!

Κι εκεί, όπου μόνο κι η ιδέα του σου φέρνει και ρίγος και ανατριχίλα και φόβο και πάσχεις, ακόμα κι όταν είναι μακριά, του πολέμου η ιδέα εννοώ, που σε κάνει να μετράς τη ζωή με τις πιο απλές και συνάμα θεόρατες ομορφιές της, όπως ένα λουλούδι στη ρωγμή του τσιμέντου κι ένα πέταγμα πεταλούδας στην κάπνα και τη σκοτεινιά, έρχεται μια τεχνολογική δυνατότητα που παίζει σαν σε ρουλέτα τη ζωή, τον θάνατο και την ψευδαίσθηση της αθανασίας και σε κάνει να ανατριχιάσεις, χωρίς όμως να ξέρεις γιατί. Διάβασα και μου σηκώθηκε η τρίχα πως στη μεγαλύτερη κλινική γονιμότητας της Ουκρανίας, που έως τώρα είχε πελάτες λέει από το εξωτερικό, που έσπευδαν λόγω ευέλικτης εμπορικά νομοθεσίας εκεί για να γίνουν γονείς, τρέχει ένα πρόγραμμα παραγωγής παιδιών μελλοθανάτων... Γεμίζει κάθε μέρα από άνδρες και γυναίκες στρατιώτες, που καταψύχουν δωρεάν σπέρμα και ωάρια, ώστε αν σκοτωθούν, να αποκτήσουν παιδιά οι σύντροφοί τους με εκπτωτικά προγράμματα. Ολο αυτό το αποθηκευτικό σύστημα μεταθανάτιας γονεϊκότητας έχει βαφτιστεί «ηρωικό έθνος». Η περιγραφή της έκφρασης στο πρόσωπο αυτών που πάνε στη σφαγή για να αφήσουν πίσω τους παιδί, που θα γεννηθεί μετά την ταφή τους, μ' έκανε να γλιστράω στην κόψη ενός ξυραφιού μην μπορώντας να απαντήσω στην ανατριχίλα των λέξεων. Ισως είναι η ανατριχίλα μιας πικρής κυνικής ειρωνείας που κρύβει η γλώσσα όταν περιγράφει ως «φυσική καταστροφή» το πέρασμα και την κατάργηση της βασιλείας κι ως «ηρωικό έθνος» μια πολεμική λαϊκή αγορά που προοικονομεί την επόμενη γενιά τροφής για τα κανόνια.

Οπότε προτιμώ να ριγάω όμορφα με την τέχνη και να τραγουδάω τιμώντας με το Κόμμα τον Ξαρχάκο: «Οταν γεννιέται ο άνθρωπος ένας καημός γεννιέται, όταν φουντώνει ο πόλεμος το αίμα δεν μετριέται..., μα εσύ βαθιά στην κόλαση την αλυσίδα σπάσε, κι αν με τραβήξεις δίπλα σου ευλογημένος να 'σαι».


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ