Χιλιάδες διαδήλωσαν ξανά στη Λάρισα

Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στους δρόμους δίπλα από την κεντρική πλατεία της πόλης, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι στο κέντρο της Λάρισας δεν λειτούργησε τίποτα, καθώς τα εμπορικά μαγαζιά έκλεισαν μετά από τις αποφάσεις που πήραν τα Σωματεία και η Ομοσπονδία Επαγγελματιών, Βιοτεχνών και Εμπόρων Λάρισας.

Με το τραγούδι «Θα αργήσω απόψε», που έγραψαν οι «Κοινοί Θνητοί», επηρεασμένοι από το έγκλημα στα Τέμπη, ξεκίνησε το συλλαλητήριο, ενώ στη συνέχεια, με ένα συγκινητικό δρώμενο που επιμελήθηκε ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος, οι καλλιτέχνες Μαρία Μπέλλου και Γιάννης Κατσανούλης μαζί με μαθητές έστειλαν μήνυμα με το τραγούδι «Κάποτε θα 'ρθουν» του Μίκη Θεοδωράκη και του Λευτέρη Παπαδόπουλου.

Τη συγκέντρωση χαιρέτισαν η Ευαγγελία Ντάγια, εκ μέρους των μαθητών, ο Μαρσέλ Βελικάι, εκ μέρους των φοιτητικών συλλόγων, ο Γιώργος Σακελλαρόπουλος, εκ μέρους της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών, Βιοτεχνών και Εμπόρων Λάρισας (ΟΕΒΕΛ), ο Κώστας Λαρίσης, αντιπρόεδρος του ΝΤ της ΑΔΕΔΥ, ο Αχιλλέας Μητράκος, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στη ΔΕΥΑΛ. Την κεντρική ομιλία έκανε ο Γιάννης Σκόκας, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου.

Δυναμική ήταν η παρουσία εργαζομένων από κλάδους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, που κόντρα στην εργοδοτική τρομοκρατία απέργησαν και μέσα από τα πανό και τα συνθήματά τους πρόβαλαν τις διεκδικήσεις τους για ζωή με σύγχρονα δικαιώματα.

Μαζικό ήταν και το μπλοκ αυτοαπασχολούμενων που έφτασε με πορεία στον χώρο της συγκέντρωσης, ύστερα από προσυγκέντρωση που έκαναν στο Επιμελητήριο. Ακόμα, στη συγκέντρωση και τη διαδήλωση που ακολούθησε συμμετείχαν δεκάδες ταξιτζήδες με τα οχήματά τους, που κορνάροντας έφτασαν συγκροτημένα στον χώρο της συγκέντρωσης, με τον κόσμο να χειροκροτεί και να φωνάζει συνθήματα.

Το δικό τους ξεχωριστό «παρών» έδωσαν, για μια ακόμα φορά, με τα πανό και τις πικέτες τους και τη μαχητική τους παρουσία, οι μαθητές και οι φοιτητές της πόλης, που δεν σταμάτησαν να φωνάζουν συνθήματα.

Η πορεία διέσχισε τους δρόμους της πόλης, πέρασε από τον ΟΣΕ, όπου φοιτητές και μαθητές κράτησαν ενός λεπτού σιγή και άφησαν 57 μπαλόνια στον αέρα, προς τιμήν των αδικοχαμένων ανθρώπων. Κατέληξε στο κτίριο της Περιφέρειας Θεσσαλίας όπου αναδείχτηκαν οι ευθύνες και της Τοπικής Διοίκησης για την έλλειψη των αναγκαίων μέτρων προστασίας της ζωής των κατοίκων της περιοχής και έργων υποδομών.

Ταυτόχρονα, ο Γιάννης Σκόκας, πρόεδρος του ΕΚΝΛ, ανακοίνωσε ότι τη Δευτέρα 27 Μάρτη στις 7 μ.μ., στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Λάρισας, θα γίνει πλατιά σύσκεψη σωματείων και μαζικών φορέων. Ακόμα, κάλεσε στη συναυλία της Συντονιστικής Επιτροπής των μαθητών που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 24 Μάρτη αμέσως μετά τις σχολικές εορτές, στην πλατεία Ταχυδρομείου.

Από το βήμα της συγκέντρωσης, ο Γιάννης Σκόκας αρχικά κατήγγειλε την προσπάθεια τρομοκράτησης σε χώρους δουλειάς με το επιχείρημα «δεν μπορεί να μείνει πίσω η δουλειά», «έχουμε παραγγελίες», όπως στην ΑΡΜΟΣ, στην ALFA WOOD και απειλώντας ακόμη και για αναπλήρωση του χρόνου της απεργίας το Σαββατοκύριακο. Σημείωσε επίσης ότι η εργοδοσία της «e-food» απέλυσε εργαζόμενη - απεργό, «επειδή δεν έπιασε τις νόρμες της εντατικοποίησης που έχει». Οπως είπε, η συμμετοχή στη συγκέντρωση «ήταν μια μάχη δύσκολη απέναντι σε μαθήματα νομιμοφροσύνης "προς τας υποδείξεις", όπως της διευθύντριας στο 10ο Γυμνάσιο που ζήτησε τον λόγο από τους μαθητές που κινητοποιήθηκαν, από πού πήραν άδεια να φτιάξουν πανό κ.λπ.».

Στη συνέχεια ο Γ. Σκόκας μετέφερε τις διεκδικήσεις για μέτρα ασφαλούς διέλευσης των τρένων μέσα από κατοικημένες περιοχές και για την υπογειοποίηση των σιδηροδρομικών γραμμών. Επίσης, για να λυθεί το ζήτημα της μετακίνησης των εργαζομένων που χρησιμοποιούσαν καθημερινά τα δρομολόγια Αθήνα - Θεσσαλονίκη. Αλλά και διεκδικήσεις που αφορούν συνολικά την προστασία του λαού, όπως από σεισμούς, από εργατικά «ατυχήματα», για το σύστημα Υγείας κ.λπ.

Ο πρόεδρος του ΕΚ Λάρισας μετέφερε επίσης την απαίτηση, μαζί με τους εργαζόμενους της ΔΕΥΑΛ, για την απόσυρση της κατάπτυστης τροπολογίας της κυβέρνησης που προβλέπει την ιδιωτικοποίηση του νερού.

Μαζικές και μαχητικές ήταν οι απεργιακές διαδηλώσεις σε Βόλο, Τρίκαλα, Καρδίτσα. Επίσης, σε Καλαμπάκα, Τύρναβο, Ελασσόνα και Φάρσαλα, παρά τη δυνατή βροχή. Χιλιάδες ήταν οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μαθητές και φοιτητές που έδωσαν το «παρών», προβάλλοντας τις διεκδικήσεις τους για να πάψει η ζωή του εργαζόμενου λαού να αποτελεί «κόστος».