Με αίτημα την προστασία των κινηματογραφικών αιθουσών του κέντρου της Αθήνας «Ιντεάλ», «Αστορ» και «Ιριδα», 21 σωματεία, φορείς και ενώσεις από τον χώρο του Πολιτισμού και του κινηματογράφου ζητούν να οριστεί συνάντηση με τα συναρμόδια υπουργεία Πολιτισμού, Περιβάλλοντος, Εργασίας και Παιδείας.

Παράλληλα καλούν σε κινητοποίηση σήμερα στις 12 το μεσημέρι έξω από το υπουργείο Πολιτισμού.

Οπως σημειώνουν στην ανοιχτή επιστολή τους, «οι αίθουσες προβολής είναι αναπόσπαστο κομμάτι του σύγχρονου πολιτισμού. Είναι το σπίτι των δημιουργών, των εργαζομένων και του κοινού της Εβδομης Τέχνης. Οφείλουμε να στηρίξουμε τη σύγχρονη πολιτιστική δημιουργία ως το ανεκτίμητο κεφάλαιο στο παρόν αυτού του τόπου. Ειδικά αυτές οι αίθουσες, που λειτουργούν εδώ και δεκαετίες, στηρίζουν την παγκόσμια και εγχώρια ανεξάρτητη παραγωγή».

Απαιτούν «εδώ και τώρα λύση στο πρόβλημα, για το οποίο έχουμε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου εδώ και τουλάχιστον πέντε μήνες και ταυτόχρονα το έχουμε επικοινωνήσει με κάθε πρόσφορο μέσο... Ζητάμε το αυτονόητο. Το δικαίωμά μας να συνεχίσουμε να εμπνεόμαστε, να εκφραζόμαστε, να δημιουργούμε και να εκθέτουμε τη δουλειά μας».

Στην κινητοποίηση καλεί και ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος, ο οποίος σε ανακοίνωσή του για τους κινηματογράφους του κέντρου αναφέρει τα εξής:

«Η λογική που λέει ότι η τουριστική ανάπτυξη συμβάλλει στην ανάπτυξη του Πολιτισμού συγκρούεται με τη σκληρή πραγματικότητα.

Δύο ιστορικοί κινηματογράφοι του κέντρου της Αθήνας ("Ιντεάλ" και "Αστορ") θα μετατραπούν σε ξενοδοχεία. Αυτό γιατί ο ΕΦΚΑ αποφάσισε να πουλήσει τα κτίρια που στεγάζουν τους δύο κινηματογράφους και οι νέοι ιδιόκτητες προτιμούν ένα μεγάλο lobby στα νέα τους ξενοδοχεία, παρά έναν κινηματογράφο για τους σινεφίλ κατοίκους αυτής της πόλης.

Η υπουργός Πολιτισμού σε πρόσφατη συνέντευξή της δηλώνει τη "στενοχώρια" της για την εξέλιξη, αλλά σηκώνει τα χέρια μπροστά στις "ιερές" ανάγκες των επενδυτών, λέγοντας ότι δεν μπορούν να ανακηρυχθούν οι ιστορικοί κινηματογράφοι διατηρητέοι στη χρήση».

Κυκλοφόρησε από το Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τραπέζης το ημερολόγιο που κρατούσε ο σπουδαίος εικαστικός Βάλιας Σεμερτζίδης από το 1929 έως το 1939.

Ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης Νίκος Χατζηνικολάου επιμελήθηκε την παρούσα έκδοση, συνοδεύοντάς τη με πλούσιο εικονογραφικό υλικό και εκτενέστατη εισαγωγή για το ξεκίνημα του ζωγράφου.

Η δεκαετία 1929 - 1939, που αποτελεί τον πρώτο τόμο του έργου, καλύπτει τα χρόνια της μαθητείας του νεαρού Βάλια. «Μια μαθητεία», λέει ο Ν. Χατζηνικολάου, «στη ζωή και στον έρωτα, μαθητεία στο Σχολείο των Καλών Τεχνών, μαθητεία στον αγώνα για επιβίωση και στην πάλη για δημιουργία. Το παιδί των προσφύγων από τον Καύκασο, νέος πια ζωγράφος με σημαντικό έργο πίσω του, προχωράει μπροστά χωρίς να μπορεί να φανταστεί τι τον περιμένει τη δεκαετία που έρχεται. Οι μεγαλύτερες δοκιμασίες για τον τόπο και για τους ανθρώπους του θα διαδεχθούν η μία την άλλη: Πόλεμος, Κατοχή, Δωσιλογισμός, Αντίσταση, Δεκεμβριανά, Εμφύλιος. Πώς θα αντιδράσει; Με ποιους θα πορευτεί; Κι η ζωγραφική;».

Ο Βαλεντίνος (Βάλιας) Σεμερτζίδης (1911 - 1983) έφτασε με την οικογένειά του στην Ελλάδα λίγο πριν από την καταστροφή της Σμύρνης, με ένα καράβι γεμάτο πρόσφυγες του Πόντου. Η οικογένεια εγκαταστάθηκε αρχικά σε μια χωματοκαλύβα κι αργότερα σε ένα σπίτι στη Δραπετσώνα, όπου έμεινε μερικά χρόνια, προτού μετακομίσει στην Παλαιά Κοκκινιά. Ετσι ξεκίνησε η προσαρμογή του παιδιού στη νέα του πατρίδα. Πλανόδιος πωλητής τσιγάρων και βοηθός στο χοροδιδασκαλείο του πατέρα του, σπούδασε αργότερα Ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, στην αρχή στο Προκαταρκτικό Τμήμα και ύστερα στο εργαστήριο του Παρθένη (1928 - 1936).

16 ετών ο νεαρός Βάλιας άρχισε να κρατάει ημερολόγιο, που δεν το άφησε απ' τα χέρια του για πάνω από μισό αιώνα. Ολες οι εμπειρίες, οι ελπίδες και οι απογοητεύσεις του καταγράφηκαν εκεί, σε μπλοκάκια εσόδων - εξόδων, σε τετράδια, σε τσαλακωμένα φύλλα χαρτί, ένα μέρος των οποίων (από την εποχή της Κατοχής, της Αντίστασης και του Δεκέμβρη) το έκρυψε προσεκτικά σε διάφορα σπίτια στην Αττική και στη Ρόδο...

Πέθανε ο ηθοποιός Χρήστος Μπίρος σε ηλικία 73 ετών.

Ο Χ. Μπίρος γεννήθηκε στην Εράτυρα Κοζάνης και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Μακεδονικού Ωδείου Θεσσαλονίκης.

Στην πολύχρονη διαδρομή του στο θεατρικό σανίδι συνεργάστηκε με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο του Μάνου Κατράκη, τον θίασο Φαίδωνα Γεωργίτση - Μπέτυς Αρβανίτη, το Αμφι-Θέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου, το Θεσσαλικό Θέατρο. Συνεργάστηκε ακόμα με τους Ν. Κούρκουλο, Θ. Καρακατσάνη, Γ. Αρμένη, Γ. Βόγλη κ.ά.

Συνεργάστηκε ακόμα με τον σπουδαίο Μίνω Βολανάκη και ήταν μαζί του όταν το καλοκαίρι του 1981 τα νταμάρια του Βύρωνα, της Κοκκινιάς και της Πετρούπολης μετατράπηκαν σε θέατρα.

Συμμετείχε ακόμα σε τηλεοπτικές σειρές, όπως «Περί Ανέμων και Υδάτων», «Ο συμβολαιογράφος», ενώ έπαιξε και στον κινηματογράφο.