Πιο συγκεκριμένα, αγρότες από τον Τύρναβο, την Αγιά, τον Αμπελώνα, το Συκούριο, τον Πλατύκαμπο και την Ελασσόνα πραγματοποίησαν μηχανοκίνητη πορεία μέχρι το κτίριο της Περιφέρειας Θεσσαλίας, διεκδικώντας την αναπλήρωση του εισοδήματός τους για όλα τα προϊόντα για τα οποία είχε δεσμευτεί η κυβέρνηση, καθώς και μέτρα για τη μείωση του κόστους παραγωγής.

Μάλιστα, θέλοντας να καταγγείλουν την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» που ακολουθεί η κυβέρνηση, αλλά και να αναδείξουν ότι αν δεν στηριχτεί το εισόδημά τους θα τεθεί ζήτημα επιβίωσης, σκόρπισαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας αμύγδαλα μπροστά από την έδρα της Περιφέρειας Θεσσαλίας.

Στο πλευρό των αγροτών βρέθηκαν πολυμελής αντιπροσωπεία της Τομεακής Επιτροπής Υπαίθρου του ΚΚΕ και οι υποψήφιοι βουλευτές στον νομό Λάρισας Στέλιος Τσικριτσής και Μαρία Κωστή. Παραβρέθηκε επίσης ο Τάσος Τσιαπλές, περιφερειακός σύμβουλος και εκ νέου υποψήφιος περιφερειάρχης Θεσσαλίας με την «Λαϊκή Συσπείρωση».

Στην Περιφέρεια Θεσσαλίας έγιναν χαιρετισμοί από τους εκπροσώπους των Αγροτικών Συλλόγων, ενώ στην ομιλία του ο Ρίζος Μαρούδας, πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας, κατήγγειλε την κυβέρνηση, λέγοντας ότι επιδίδεται στο γνωστό παιχνίδι τού «διαίρει και βασίλευε», δίνοντας αποζημίωση σε κάποια χωριά ή νομούς και σε άλλα όχι, για τα ίδια προϊόντα! Ενδεικτικά ανέφερε τα αμύγδαλα για τα οποία θα δοθούν αποζημιώσεις σε αγρότες του νομού Μαγνησίας αλλά τίποτα για τον νομό Λάρισας. Παρόμοια προβλήματα τόνισε ότι υπάρχουν και για τα κεράσια και τα δαμάσκηνα.

Παράλληλα ανέδειξε τη σημασία που έχει για τους αγρότες ο συνεχής αγώνας για ζητήματα όπως το υψηλό κόστος παραγωγής. Ενδεικτικά ανέφερε ότι οι τιμές που υπάρχουν σε πετρέλαιο, ηλεκτρικό ρεύμα, αγροτικά μέσα και εφόδια οδηγούν τον αγρότη όχι μόνο να μην έχει ικανοποιητικό εισόδημα, αλλά πολλές φορές να μην μπορεί να καλύψει τα έξοδά του. Ταυτόχρονα στηλίτευσε το γεγονός ότι την ίδια ώρα που η κυβέρνηση επικαλείται τα «δημοσιονομικά δεδομένα», δίνει - όπως και η προηγούμενη - 370 εκατομμύρια ευρώ σε εφοπλιστές, κλινικάρχες, ξενοδόχους για αφορολόγητο πετρέλαιο και επιστροφή ΕΦΚ στα καύσιμα.

Οι αγρότες επέδωσαν το ψήφισμά τους, στο οποίο περιλαμβάνονται αιτήματα επιβίωσης, όπως για τους αμυγδαλοπαραγωγούς να υπάρξει κάλυψη της απώλειας εισοδήματος και στον νομό Λάρισας, στην υπόλοιπη Μαγνησία και σε όλες τις περιοχές. Επίσης, να ενταχθούν τα κεράσια στην κάλυψη χαμένου εισοδήματος, να δοθούν άμεσα τα 50 ευρώ/στρέμμα για τα πράσινα μήλα της Αγιάς, αλλά και επιπλέον ενίσχυση για τα κάστανα του νομού Λάρισας.

Να σταματήσει η πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» από την κυβέρνηση, όπως συμβαίνει παράλογα στα σταφύλια. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα οινοποιήσιμα σταφύλια Τυρνάβου εντάσσονται στο de minimis αλλά δεν εντάσσονται τα επιτραπέζια σταφύλια τα οποία εντάσσονται όμως σε άλλες περιοχές της χώρας. Επίσης, στον νομό Λάρισας υπάρχουν περιοχές που δεν θα ενισχυθούν ούτε για τα οινοποιήσιμα ούτε για τα επιτραπέζια σταφύλια!

Να υπάρχει κάλυψη χαμένου εισοδήματος στα καρύδια και τα ακτινίδια. Να επανέλθει η συνδεδεμένη ενίσχυση στα μήλα και στους καρπούς με κέλυφος.

Αμεσα μέτρα μείωσης του κόστους παραγωγής. Αφορολόγητο πετρέλαιο όπως στους εφοπλιστές. Αύξηση της επιστροφής ΕΦΚ των μόλις 76 εκατ. ευρώ που έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση κάτω από την πίεση των κινητοποιήσεων των αγροτών και στη συνάντηση με τον πρωθυπουργό δόθηκε η υπόσχεση για ενέργειες και αύξηση του ποσού. Πλαφόν 7 λεπτά/KWh στο αγροτικό ρεύμα, κατάργηση του Χρηματιστηρίου Ενέργειας και του προστίμου ρύπων. Επιδότηση των μέσων & εφοδίων, των ζωοτροφών, κατάργηση του ΦΠΑ.

Με ανακοίνωσή της η Τομεακή Επιτροπή Υπαίθρου Λάρισας του ΚΚΕ χαιρετίζει και στηρίζει τους βιοπαλαιστές αγρότες σημειώνοντας μεταξύ άλλων τα εξής: «Η κυβέρνηση της ΝΔ οφείλει να ικανοποιήσει άμεσα τα αιτήματά τους και να σταματήσει να ακολουθεί την πολιτική του "διαίρει και βασίλευε". Η ίδια η πείρα δείχνει ότι μόνο με τη μαχητική διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων, μέσα από τους Αγροτικούς Συλλόγους και τις Ομοσπονδίες, την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, μπόρεσαν να αποσπάσουν κάποιες κατακτήσεις. Τέτοιες κατακτήσεις, για παράδειγμα, υπήρχαν στην Αγιά. Η συμπόρευση με το ΚΚΕ στον αγώνα αλλά και στις εκλογές είναι η μόνη σίγουρη λύση για να δώσετε τη μάχη από καλύτερες θέσεις. Γιατί το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που συμπαραστάθηκε ενεργά στους αγώνες σας για επιβίωση, έδωσε μάχη εντός και εκτός Βουλής για τα συμφέροντά σας, στήριξε τα δίκαια αιτήματά σας. Εκεί θα καταθέσει το ΚΚΕ και κάθε ψήφο που θα πάρει στις εκλογές που έρχονται. Με το ΚΚΕ λοιπόν γιατί η ψήφος στο ΚΚΕ μετράει και ενοχλεί! Η ενίσχυσή του παντού είναι πραγματική συμβολή στον αγώνα για την υπεράσπιση του εισοδήματος, για να μείνει η αγροτιά στον τόπο της».

«Η εκπαιδευτική ένταξη και η συμπερίληψη των παιδιών - προσφύγων δεν χωρά σε κλειστά κέντρα», επισημαίνουν σε ανοιχτή επιστολή που υπογράφουν 32 Συντονιστές και Συντονίστριες Εκπαίδευσης Προσφύγων, εκφράζοντας την έντονη αγωνία και αντίθεσή τους στη μετατροπή όλων των τύπων δομών διαμονής προσφύγων - αιτούντων άσυλο - μεταναστών ανά την επικράτεια σε «κλειστά ελεγχόμενα κέντρα».

Οπως καταγράφουν στην επιστολή, «εκεί όπου ήδη εφαρμόζεται είτε το μοντέλο των "Κλειστών Ελεγχόμενων Δομών" (ΚΕΔ), όπως στη Σάμο, στη Λέρο και την Κω, είτε των "Κέντρων Υποδοχής και Ταυτοποίησης" (ΚΥΤ), όπως στα Διαβατά, στη Μαλακάσα ή στο Φυλάκιο Εβρου, είτε ακόμα κι εκεί όπου προωθείται το επονομαζόμενο μοντέλο "ελεγχόμενης" διαβίωσης, όπως στις διάφορες "Ελεγχόμενες Δομές Προσωρινής Φιλοξενίας Αιτούντων Ασυλο" (ΕΔΠΦΑΑ) (κυρίως) της ενδοχώρας διαμορφώνονται εξαιρετικά ζημιογόνες συνθήκες τόσο για την ευεξία των ίδιων των παιδιών - προσφύγων, όσο και των οικογενειών τους γενικότερα. Οι συνθήκες αυτές μας δημιουργούν πρωταρχικά αγωνία για την ψυχοκοινωνική και μαθησιακή εξέλιξη των παιδιών που υποστηρίζουμε και κατά δεύτερο λόγο δυσφορία, δίνοντάς μας την αίσθηση ότι εργαζόμαστε πλέον σε ένα περιβάλλον "ανοιχτών φυλακών"».

Οι υπογράφοντες Συντονιστές κάνουν λόγο για μέρος ενός ευρωπαϊκού μοντέλου υποδοχής και διαχείρισης των αναγκών των εκτοπισμένων προσώπων που θέτει τον εγκλεισμό και την αποστέρηση στο κέντρο του σχεδιασμού του. Με βάση την επιστημονική και παιδαγωγική συγκρότηση και εμπειρία τους, καταγράφουν μία σειρά επιπτώσεις του, μεταξύ αυτών «αξεπέραστα πρακτικά προβλήματα στην πρόσβαση των παιδιών και των νέων των δομών στη δημόσια τυπική εκπαίδευση, εξαιτίας της απόστασης», περιορισμό των δυνατοτήτων επικοινωνίας με συμμαθητές/τριες και γενικότερα συνομήλικούς τους, αποτροπή της επικοινωνίας των γονιών με τους εκπαιδευτικούς και τους άλλους γονείς.

«Δημιουργεί ένα ασφυκτικό πλαίσιο διαβίωσης τόσο για τα παιδιά και τις οικογένειές τους, όσο και για όλους τους διαμένοντες/τις διαμένουσες σε καθεστώς χωροταξικής απομόνωσης, γεγονός που δημιουργεί μια σειρά έντονων ψυχοπαθολογικών συνεπειών και αναπαράγει κοινωνικό στίγμα», σημειώνεται στην επιστολή. Οι Συντονιστικές Εκπαίδευσης μεταξύ άλλων αναφέρονται και στις συνέπειες για όσους εργάζονται σε αυτές τις δομές, «μιας και σύμφωνα με τα προβλεπόμενα, θα πρέπει καθημερινά να υφιστάμεθα εξακρίβωση των στοιχείων μας, σωματικούς - βιομετρικούς ελέγχους, έκθεση σε ακτινοβολίες κατά την είσοδό/έξοδό μας, κάτι που από τη μια βλάπτει τον οργανισμό μας και από την άλλη μας προσβάλλει ως επαγγελματίες δημόσιους λειτουργούς, τους οποίους η διοίκηση μεταχειρίζεται διαρκώς με καχυποψία».

Οι Συντονιστές ζητούν από το ΥΜΑ «να επανασχεδιάσει το μοντέλο διαχείρισης των προσφύγων - αιτούντων άσυλο - μεταναστών και να προτείνει μοντέλα φιλοξενίας και αξιοπρεπούς διαβίωσης σε μικρές, αυτόνομες δομές εντός του αστικού ιστού και όχι μοντέλα εγκλεισμού και κράτησης, έξω και μακριά από τις τοπικές κοινωνίες».

Και ζητούν από την κυβέρνηση να εξασφαλιστεί η πρόσβαση και ένταξη των παιδιών προσφύγων στη δημόσια τυπική εκπαίδευση, όπως έχει επιτελεστεί όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και οι εργαζόμενοι να πάψουν να εκτίθενται σε εξαντλητικές και ταπεινωτικές, καθημερινές διαδικασίες ελέγχου και επιτήρησης.

Καταλήγοντας, οι Συντονιστές Εκπαίδευσης απευθύνουν κάλεσμα σε όλους και όλες όσοι εργάζονται σε διάφορους φορείς και ειδικότητες στις παραπάνω δομές και τα σωματεία τους να διεκδικήσουν από κοινού ανθρώπινες και αξιοπρεπείς συνθήκες για όλους/όλες τους διαμένοντες, τις/τους εργαζόμενους/ες και κυρίως για τα παιδιά που αποτελούν πάντα τον πιο αδύναμο «κρίκο της αλυσίδας».