Οι επιπτώσεις των σεισμών του 2014 είναι και σήμερα ακόμη ορατές. Παραμένουν «ανοιχτές πληγές» οι ζημιές σε δημόσια κτίρια και υποδομές στο Ληξούρι κυρίως στο δημαρχείο, στο θέατρο, σε σχολεία, την «Ιακωβάτειο» βιβλιοθήκη, στην οδοποιία κ.α.

Οι τσακισμένες από τους σεισμούς του 2014 εργατικές κατοικίες στην πόλη, αφού εγκαταλείφθηκαν 8 χρόνια όντας επικίνδυνες, μόλις πρόσφατα κατεδαφίστηκαν. Οι ένοικοι περιμένουν τώρα τις υποσχέσεις που τους έδωσαν κατά καιρούς όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις για την ανακατασκευή τους 100% με ευθύνη του κράτους.

Τα κατεστραμμένα ιδιωτικά κτίρια περιμένουν ακόμα να κατεδαφιστούν, 10 σχεδόν χρόνια μετά τον σεισμό, αφού η σχετική εργολαβία έμεινε από χρηματοδότηση! Ουσιαστικά, μόνο τα σχολεία επισκευάστηκαν και αυτά μετά από πολλά χρόνια αναμονής και μετά από μεγάλους αγώνες μαθητών, σωματείων και φορέων. Εκκρεμεί όμως ακόμη η επισκευή του Γυμνασίου Αγίας Θέκλης και αυτή όχι με κρατική αρωγή, αλλά μέσω της Περιφέρειας Αττικής, ως «βοήθημα» για τους σεισμούς του 2014!

Παρά το γεγονός ότι η Κεφαλονιά αποτελεί μια από τις πιο σεισμογενείς περιοχές της Ελλάδας, δεν υπάρχει ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης του κινδύνου. Η όποια εφαρμογή του νέου αντισεισμικού κανονισμού εναπόκειται στην «τσέπη» του καθενός, όταν οι κατασκευές εκτοξεύονται από πλευράς κόστους. Ολα αυτά συνθέτουν ένα σκηνικό κινδύνων για τον λαό του νησιού και συνολικότερα της περιοχής.

Οπως και στην υπόλοιπη Κεφαλονιά, το ζήτημα της Υγείας στον δήμο Ληξουρίου αποτελεί από τα σοβαρότερα με τα οποία έρχεται αντιμέτωπος καθημερινά ο λαός, αλλά και οι πολλαπλάσιοι επισκέπτες και τουρίστες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Τις ελλείψεις στο ΓΝ Αργοστολίου συναγωνίζεται η κατάσταση στο «Μαντζαβινάτειο» Νοσοκομείο, δεύτερο σε δυναμικότητα στον νομό.

Το συγκεκριμένο νοσηλευτικό ίδρυμα από το 2012 δεν διαθέτει καν παθολόγο (!) λόγω μετακινήσεων στο Αργοστόλι και συνταξιοδοτήσεων, ενώ με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, παραμένουν ακάλυπτες πολλές οργανικές θέσεις, αναντίστοιχες κι αυτές με τις πραγματικές ανάγκες. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να κλείσει η παθολογική κλινική και μόλις πρόσφατα παραιτήθηκε και η νεοπροσληφθείσα οφθαλμίατρος, λόγω εντατικοποίησης της δουλειάς.

Ουσιαστικά, το «Μαντζαβινάτειο» λειτουργεί ως Κέντρο Υγείας, την ίδια ώρα μάλιστα που η υποστελέχωση του ΕΚΑΒ είναι πολύ επικίνδυνη. Δύο ταυτόχρονα περιστατικά στο νησί δύσκολα μπορούν να καλυφθούν, ενώ τα βράδια υπάρχει διαθέσιμο μόλις ένα πλήρωμα για όλη την Κεφαλονιά!

Την τραγική κατάσταση συμπληρώνει η εικόνα κατάρρευσης που έχουν και τα δύο νοσοκομεία στην κτιριακή και ηλεκτρομηχανολογική τους υποδομή, που μετά τους σεισμούς του 2014 παραμένουν ανεπισκεύαστα. Ιδιαίτερα για το «Μαντζαβινάτειο», ο εργολάβος που το ανέλαβε μετά από τρία χρόνια και περισσότερα αδράνειας, κηρύχθηκε έκπτωτος αφήνοντάς το ετοιμόρροπο!

Το τελευταίο διάστημα, οι τοπικές αρχές, εκμεταλλευόμενες την έλλειψη νερού που έχει δημιουργήσει η απουσία όλων των αναγκαίων έργων και υποδομών, εστιάζουν στην κοστοβόρα και ενεργοβόρα λύση της αφαλάτωσης, φορτώνοντας στον λαό νέα χαράτσια. Προωθώντας, ουσιαστικά, επιχειρηματικά συμφέροντα, πρόσφατα έγινε μεγάλη αύξηση στις τιμές του νερού στο Αργοστόλι, με την αιτιολογία ότι έτσι θα καλυφθεί το κόστος της αφαλάτωσης - αφού πέρασε η διετής περίοδος χάριτος που έδινε ως «τυράκι» η εταιρεία που εγκατέστησε το εργοστάσιο.

Η ίδια μεθόδευση επιχειρείται στο Ληξούρι, αντί για αναγκαία έργα που απαιτούνται για να υπάρχει επαρκές, ποιοτικό και φθηνό νερό για τις ανάγκες του λαού. Και ενώ τα βάρη φορτώνονται στα λαϊκά στρώματα, η διαδημοτική ΔΕΥΑΚ, στο πρότυπο της πλειοψηφίας παρόμοιων τέτοιων εταιρειών σε όλη τη χώρα, έχει ανείσπρακτες οφειλές κυρίως από μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, πάνω από 7 εκατομμύρια ευρώ (!) που δεν εισπράττονται με ευθύνη και των εκπροσώπων των έως σήμερα δημοτικών αρχών.

Οι βροχοπτώσεις χρόνο με τον χρόνο γίνονται πιο έντονες, προκαλώντας δίκαια ανησυχία στους κατοίκους λόγω της έλλειψης των αναγκαίων έργων αντιπλημμυρικής προστασίας. Αλλωστε, πλημμυρικά φαινόμενα σημειώνονται συχνά σε όλο το νησί, όπως ο «Ιανός» και ο «Μπάλος», που άφησαν το «αποτύπωμά» τους και στο Ληξούρι.

Εκτός από τον αστικό ιστό, τα προβλήματα είναι μεγάλα και στα χωριά, με την κατεστραμμένη αγροτική, περιφερειακή και εθνική οδοποιία, την έλλειψη δημόσιων έργων. Η κατάσταση επιδεινώνεται από την ύπαρξη τεράστιων υποδομών ανεμογεννητριών, για όλο το νησί και στην Παλική, χωρίς τα αναγκαία έργα προστασίας, ζητήματα για τα οποία ο λαός της Κεφαλονιάς, με τους κομμουνιστές μπροστάρηδες, κινητοποιήθηκε τα προηγούμενα χρόνια.

Μέσα σε αυτά, η διαχρονική περιβαλλοντοκτόνα και εξοντωτική για τα λαϊκά στρώματα πολιτική διαχείρισης και επεξεργασίας των απορριμμάτων, δημιουργεί επιπλέον προβλήματα. Στην Παλική υπάρχει ακόμη το αίσχος του ΧΥΤΥ στην «Παλοστή», που εκθέτει τον λαό σε πολύ μεγάλους κινδύνους, αφού δεν γίνεται καμιά διαχείριση, αλλά απλά εναπόθεση των σκουπιδιών.

Συχνό είναι το φαινόμενο των πυρκαγιών στον χώρο, ιδιαίτερα κάθε φθινόπωρο, με σύννεφα επικίνδυνου για την υγεία καπνού να σκεπάζουν περιοχές και χωριά. Επιπλέον, προωθείται με διάφορα «σχήματα» και δράσεις η περαιτέρω επιχειρηματική δράση και στην καθαριότητα, από κυβερνήσεις, περιφερειακές και δημοτικές αρχές.

Σε ό,τι αφορά τις αθλητικές υποδομές, αν εξαιρέσει κανείς ένα στάδιο και ένα κλειστό γυμναστήριο που φιλοξενούν κυρίως τις ομάδες που πρωταγωνιστούν στα τοπικά πρωταθλήματα, καμιά άλλη υποδομή μαζικού λαϊκού αθλητισμού δεν διαθέτει ο δήμος Ληξουρίου. Ούτε ένα ανοικτό γήπεδο αθλοπαιδιών δεν υπάρχει στην πόλη, την ώρα μάλιστα που τα αθλητικά σωματεία της περιοχής επιδεικνύουν πλούσια δραστηριότητα, απασχολώντας εκατοντάδες νέους χωρίς τις απαιτούμενες εγκαταστάσεις. Το κολυμβητήριο στην Παλική, δε, χαρακτηρίζεται επίσημα από τη δημοτική αρχή «μη ρεαλιστικός στόχος».

Αντίστοιχη είναι η εικόνα με τον πολιτισμό, με πιο αποκαρδιωτικό παράδειγμα το κατεστραμμένο από τους σεισμούς θέατρο, που παραμένει ανεπισκεύαστο και καταρρέει καθημερινά. Στον τόπο που γεννήθηκε και μεγαλούργησε η «καντάδα», δεν υπάρχουν οι πόροι και οι προϋποθέσεις για να ανθίσει ξανά η παράδοση, να εκφράσει στο σήμερα τη νέα γενιά.

Ολα τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν στην ελλιπή και προβληματική ακτοπλοϊκή σύνδεση της Κεφαλονιάς με την ηπειρωτική χώρα, ιδιαίτερα τον χειμώνα. Κομμένη και ραμμένη στα συμφέροντα των εφοπλιστών, με μοναδικό κριτήριο τα κέρδη τους και την «ηχηρή» σιωπή - υποστήριξη των τοπικών αρχών, η Παλική, με την μεγαλύτερη απόσταση από τα κύρια λιμάνια του Πόρου και της Σάμης, βιώνει την ταλαιπωρία και τελικά την απομόνωση.

Ιδιαίτερα οι διακοπές των δρομολογίων στη γραμμή Πάτρα - Σάμη - Ιθάκη μετατρέπουν σε πραγματική «Οδύσσεια» την απρόσκοπτη και αναγκαία επικοινωνία από και προς την υπόλοιπη Ελλάδα. Σε συνδυασμό με τα «τσουχτερά» εισιτήρια, αναγκάζουν τους κατοίκους να ταξιδεύουν όπως 50 χρόνια πριν, αν υπολογίσει κανείς την πολύ πιο ακριβή ζωή στα νησιά.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, σταθερή είναι η δράση των κομμουνιστών στην πρώτη γραμμή των αγώνων και των διεκδικήσεων, αναδεικνύοντας τις τεράστιες ευθύνες και της περιφερειακής και δημοτικής διοίκησης, που βάζουν πλάτη στον αντιλαϊκό σχεδιασμό όλων των κυβερνήσεων, φορτώνοντας με επιπλέον βάρη τον λαό.

Επιβεβαιώνοντας τους ισχυρούς δεσμούς με τον λαό και τους αγώνες του, το ΚΚΕ κατέγραψε ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό, 17,70%, στον δήμο Ληξουρίου στις εκλογές του Ιούνη, από 13,51% το 2019, διατηρώντας σταθερά την 3η θέση στον δήμο. Ενόψει των δημοτικών εκλογών, υπάρχουν προϋποθέσεις και δυνατότητες η συσπείρωση αυτή γύρω από το Κόμμα και την πολιτική του να δυναμώσει κι άλλο, προς όφελος των πραγματικών συμφερόντων του λαού.

Οπως σημειώνει ο Δημήτρης Μαντζουράτος, πρόεδρος του ΝΤ ΑΔΕΔΥ, δημοτικός σύμβουλος και υποψήφιος δήμαρχος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», «η σημερινή δημοτική αρχή λειτουργεί ως μια συνεπής κυβερνητική προέκταση, που συγκαλύπτει τα μεγάλα προβλήματα.

Η πλούσια δράση της "Λαϊκής Συσπείρωσης" τα προηγούμενα 4 χρόνια μέσα και έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο, η στήριξη των αγώνων των εργαζομένων και του λαού, η συνέπεια και η αγωνιστική ανάδειξη των προβλημάτων και των πραγματικών τους αιτιών, η διεκδίκηση άμεσων μέτρων που δίνουν "ανάσα" στα λαϊκά στρώματα, μας κάνουν να κοιτάμε τον λαό της περιοχής στα μάτια.

Η δράση αυτή είναι το αντίπαλο δέος στην αντιλαϊκή πολιτική που υλοποιεί η δημοτική αρχή, αλλά και στο χέρι βοηθείας που της πρόσφερε η συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση, που μέχρι να τελειώσει η συγκεκριμένη θητεία, έχει μετακομίσει κυριολεκτικά στις γραμμές της, χωρίς προσχήματα. Ο λαός με τον αγώνα του μπορεί να πάρει την τύχη στα δικά του χέρια! Συμβολή σ' αυτό θα αποτελέσει η ισχυροποίηση του ΚΚΕ και στις δημοτικές - περιφερειακές εκλογές, με πολλές νέες ψήφους στη "Λαϊκή Συσπείρωση" και στον δήμο Ληξουρίου».