Η φετινή 78η επέτειος από το ιμπεριαλιστικό έγκλημα σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι συμπίπτει με την αναβίωση του πυρηνικού εφιάλτη, καθώς κλιμακώνεται η σύγκρουση ΝΑΤΟ - Ρωσίας στην Ουκρανία, με κίνδυνο να γενικευτεί.

Οι ιμπεριαλιστές έχουν αποδείξει πόσο αδίστακτοι είναι στην υπεράσπιση των οικονομικών - γεωπολιτικών τους συμφερόντων. Πόσο μάλλον σήμερα, που η πρωτιά των ΗΠΑ στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα απειλείται ανοιχτά από την Κίνα, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει η ένταση σε παλιές και να ανάβουν νέες εστίες σύγκρουσης με τα αντίπαλα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα. Το παράδειγμα του Νίγηρα είναι αποκαλυπτικό.

Η χώρα μας, ειδικά με τις τελευταίες κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και μετά της ΝΔ, στο πλαίσιο του ελληνοαμερικανικού Στρατηγικού Διαλόγου, αναβαθμίζεται ολοένα και περισσότερο στη διάταξη δυνάμεων του ΝΑΤΟ απέναντι στους βασικούς ανταγωνιστές του, την Κίνα και τη Ρωσία. Η ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία δεν επιτάχυνε μόνο τον σχεδιασμό, αλλά δημιούργησε το έδαφος αυτός να επεκταθεί.

Ετσι, δίπλα στην ενίσχυση της βάσης της Σούδας, δίπλα στη μετατροπή της Λάρισας και του Βόλου σε στρατιωτικούς ΝΑΤΟικούς κόμβους, δίπλα στη λειτουργία της Αλεξανδρούπολης ως πολεμικού προγεφυρώματος στα Βαλκάνια και στην Ανατ. Ευρώπη, δίπλα στο «ελεύθερο» που έχει το ΝΑΤΟ να χρησιμοποιεί για τους σκοπούς του κάθε στρατιωτική ή άλλη υποδομή της χώρας, προστίθενται τώρα οι σχεδιασμοί για τη δημιουργία αμερικανικών βάσεων και σε ελληνικά νησιά του Αιγαίου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κρύβει ότι πρώτος αυτός διαπραγματεύτηκε με τις ΗΠΑ αυτήν την επικίνδυνη για τον λαό προοπτική, εγγράφοντάς την στην ατζέντα του Στρατηγικού Διαλόγου. Αποδείχτηκε για άλλη μια φορά ο ρόλος της σοσιαλδημοκρατίας σε βάρος των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων και στο θέμα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και του πολέμου.

Γι' αυτό σήμερα όχι μόνο δεν βγάζει τσιμουδιά για τους κινδύνους από την ενεργότερη εμπλοκή της χώρας στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, αλλά τους στηρίζει ανοιχτά, όπως έκανε για παράδειγμα με την αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία, με την ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ κ.ά.

Η συζήτηση για τη δημιουργία ΝΑΤΟικών βάσεων σε νησιά παίρνει άλλη διάσταση στο φόντο της αναθέρμανσης του παζαριού για διευθετήσεις στην περιοχή με ευρωατλαντική σφραγίδα, που περιλαμβάνουν και τα Ελληνοτουρκικά. Η επιμονή της Τουρκίας στην αποστρατιωτικοποίησή τους, σε συνδυασμό με τον χαρακτηρισμό «ΝΑΤΟικό έδαφος» από την κυβέρνηση, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο εφησυχασμού.

Είναι άλλωστε γνωστό ότι στο Αιγαίο και στην Ανατ. Μεσόγειο προωθούνται επώδυνοι συμβιβασμοί, με διευρυμένη πολιτική συναίνεση και το κατάλληλο προκάλυμμα. Οτι στο τραπέζι των διευθετήσεων βρίσκονται κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, στο όνομα της ΝΑΤΟικής συνοχής, που προϋποθέτει την ικανοποίηση μιας σειράς αξιώσεων της τουρκικής αστικής τάξης, προκειμένου να αγκιστρωθεί στο δυτικό στρατόπεδο, ως σημαντικός ΝΑΤΟικός σύμμαχος.

Είναι φανερό λοιπόν ότι οι εκδηλώσεις της ΕΕΔΥΕ, φορέων του εργατικού - λαϊκού κινήματος για τη συμπλήρωση φέτος 78 χρόνων από τη ρίψη των ατομικών βομβών σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι, μόνο επετειακές δεν είναι. Καλούν τον λαό σε επαγρύπνηση, εγρήγορση και δράση απέναντι στους κινδύνους που μεγαλώνουν από την ελληνική εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Μόνο η δική του μαζική πάλη ενάντια στον πόλεμο, στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και την ελληνική εμπλοκή μπορεί να αποτελέσει το αντίπαλο δέος στην ευρωατλαντική ομοφωνία όλων των αστικών επιτελείων και κομμάτων. Βαδίζοντας στον δρόμο της αντεπίθεσης για την ανατροπή αυτού του βάρβαρου συστήματος, που γεννάει εκμετάλλευση, ανταγωνισμούς και πολέμους, παρασύροντας στη δίνη του τους λαούς.