Παίρνοντας τη σκυτάλη από τις πολύ επιτυχημένες δραστηριότητες του 11ου Αθλητικού Camp και την πετυχημένη συζήτηση την πρώτη μέρα για το ντοκιμαντέρ «Χάος» και την κατάσταση στις μικρότερες κατηγορίες του ποδοσφαίρου, η συνέχεια δόθηκε στο Αθλητικό Στέκι με τουρνουά σκάκι το απόγευμα της Παρασκευής, αλλά και με επίδειξη των αθλημάτων της κωπηλασίας και της ιστιοπλοΐας το βράδυ της ίδιας μέρας στη λίμνη του πάρκου, που παρακολούθησε πολύς κόσμος. Η επίδειξη πραγματοποιήθηκε από αθλητές του Κωπηλατικού Ομίλου Ελλάδας (ΚΟΕ) και του Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου Αιγυπτιωτών (ΕΝΟΑ). Πιο συγκεκριμένα, το αγώνισμα της κωπηλασίας παρουσίασαν οι αθλήτριες του ΚΟΕ Νατάσα Παυλάτου και Κατερίνα Βούρου με σκάφη μονού σκιφ και το αντίστοιχο της ιστιοπλοΐας η Κατερίνα Κατσαβριά με σκάφος τύπου optimist. Κατά τη διάρκεια της επίδειξης για το άθλημα της κωπηλασίας μίλησε η Σεβαστή Λάιλ, πρόεδρος της ΚΟΕ, και την ιστιοπλοΐα παρουσίασε ο Μιχάλης Παπαθεοχάρης, προπονητής στο σωματείο των Αιγυπτιωτών.

Την εκδήλωση άνοιξε με σύντομο χαιρετισμό από τον Πάνο Μπουγιούρη, υπεύθυνο του Τμήματος Αθλητισμού του ΚΣ της ΚΝΕ, ο οποίος ευχαρίστησε τους αθλητές και τα μέλη των ομάδων για την παρουσία τους στις εκδηλώσεις του φετινού Φεστιβάλ.

Το Σάββατο έγινε στο Αθλητικό Στέκι παρουσίαση της πεζοπορικής ανάβασης στην κορυφή του Γράμμου, που πραγματοποίησαν τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, στο πλαίσιο του 32ου Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου και των εγκαινίων του υπαίθριου Μουσείου του νοσοκομείου του ΔΣΕ. Με τίτλο «Ανάβαση στον Γράμμο, από τη Νοσοκομειούπολη μέχρι την κορυφή, στα βήματα των μαχητών του ΔΣΕ», τα μέλη της ορειβατικής ομάδας του Κόμματος Θανάσης Λεκάτης και Θεοδόσης Μπενάτος παρουσίασαν με τη βοήθεια διαφωτιστικών σλάιντς (με χάρτες, σχεδιαγράμματα, φωτογραφίες κ.ά.) εκτενώς τον σχεδιασμό και την πραγματοποίηση του φετινού εγχειρήματος, αλλά και στην ιστορία αντίστοιχων πρωτοβουλιών του ΚΚΕ για την ανάδειξη της εποποιίας του ΔΣΕ.

Μεταξύ άλλων, ο Θ. Λεκάτης στάθηκε στο ξεκίνημα των προσπαθειών για την ανάδειξη του αγώνα του ΔΣΕ και των όσων κρύβει για αυτόν το βουνό του Γράμμου, από το 1994 μέχρι σήμερα, κάνοντας ειδική αναφορά στην πρώτη πλακέτα που τοποθετήθηκε στην Λυκόρραχη το 1996, ενώ μίλησε αναλυτικά για τη σημαντική προσπάθεια και τις δυσκολίες που χρειάστηκε να ξεπεραστούν προκειμένου να έρθει στο φως ένα σημαντικό κομμάτι της Ιστορίας του ΔΣΕ που αφορούσε την υγειονομική περίθαλψη των μαχητών του.

Από την πλευρά του ο Θ. Μπενάτος, μιλώντας για την ανάδειξη του Γράμμου, έκανε ειδική αναφορά στην έκδοση από τη «Σύγχρονη Εποχή» του «Ιστορικού και Ταξιδιωτικού Οδηγού για τον Γράμμο» που, όπως είπε χαρακτηριστικά, επιτάχυνε τα πράγματα σε μεγάλο βαθμό και επέτρεψε την πραγματοποίηση των όσων έχουν γίνει μέχρι σήμερα, ενώ μέχρι τότε ο Γράμμος δεν υπήρχε καν στους ταξιδιωτικούς οδηγούς. Οπως τόνισε ανάμεσα σε άλλα, στους πελώριους αυτούς ορεινούς όγκους, στα ματωμένα υψώματα, κάθε βράχος, κάθε ρεματιά έχει να αφηγηθεί μια ιστορία, επισημαίνοντας πως «αν μέχρι τώρα έχουμε ανακαλύψει πολλά, έχουμε άλλα τόσα να ανακαλύψουμε στο μέλλον»...

Ο κινηματογράφος του 21ου αιώνα βρέθηκε στο επίκεντρο της ενδιαφέρουσας συζήτησης που πραγματοποιήθηκε στο Στέκι Πολιτισμού της ΚΝΕ. «Ο Κινηματογράφος του 21ου αιώνα. Τέχνη και δημιουργία ή μπίζνες για τους λίγους;» ήταν το θέμα της συζήτησης, το οποίο φώτισαν με τις παρεμβάσεις τους ο Κώστας Σταματόπουλος, σκηνοθέτης και μέλος του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ, οι σκηνοθέτες Κώστας Φέρρης, Διονυσία Κοπανά, Μάνος Τσίζεκ και Γιάννης Κατωμερής, καθώς και η Μυρτώ Πετάση, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και επικεφαλής της Επιτροπής Πολιτισμού.

Στην κεντρική παρέμβασή του ο Κ. Σταματόπουλος στάθηκε, μεταξύ άλλων, στις εξελίξεις στην οπτικοακουστική παραγωγή σημειώνοντας ότι τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα και με τις επιταγές της ΕΕ, εντατικοποιείται η προσπάθεια για να αξιοποιηθεί πιο αποδοτικά ο πολιτιστικός τομέας για την ενίσχυση της κερδοφορίας. «Ο κινηματογράφος και η οπτικοακουστική βιομηχανία, ως ο πολιτιστικός κλάδος με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση κεφαλαίου, που έχει ταυτόχρονα τη δυνατότητα να συνεισφέρει και στην ενίσχυση άλλων, διασυνδεόμενων με αυτόν, τομέων της οικονομίας, όπως ο τουρισμός, η αποκαλούμενη "ψηφιακή οικονομία", οι τηλεπικοινωνίες, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κ.λπ., βρίσκεται στην προμετωπίδα αυτού του αγώνα δρόμου».

Στη συνέχεια, έφερε συγκεκριμένα παραδείγματα για τις αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια στην εθνική κινηματογραφία από όλες διαδοχικά τις κυβερνήσεις, με ολέθρια αποτελέσματα για τους μικρούς, «ανεξάρτητους» παραγωγούς και τους εργαζόμενους του οπτικοακουστικού τομέα.

Απέναντι στην επίθεση που δέχονται τι μπορεί να κάνουν οι δημιουργοί και οι εργαζόμενοι στον χώρο; Σε αυτό το ερώτημα προσπάθησε να απαντήσει ο Κ. Σταματόπουλος στο τελευταίο σκέλος της ομιλίας του, σημειώνοντας ότι χρειάζεται καταρχάς «να ενισχυθεί ο αγώνας τους για την υπεράσπιση των δημιουργικών και εργασιακών δικαιωμάτων τους». Τώρα, «χρειάζεται να διαμορφώσουμε ένα ισχυρό ριζοσπαστικό ρεύμα στη νεολαία και την κοινωνία. Ενα ρεύμα στο οποίο ο κινηματογράφος και οι τέχνες γενικότερα θα αποτελούν ένα ισχυρό όπλο για να απαντήσουμε στο κλίμα της πνευματικής ρηχότητας, της ανεπάρκειας, στο ευτελές και το χυδαίο που αναπαράγει το σύστημα. Είναι ανάγκη να ανοίξουμε ιδεολογικό μέτωπο, που θα βοηθήσει στην παραγωγή ριζοσπαστικού έργου», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Στην παιδική κατασκήνωση που πραγματοποιείται τα τελευταία 11 χρόνια στο πλαίσιο της Αντιιμπεριαλιστικής Κατασκήνωσης της ΚΝΕ ήταν αφιερωμένη η τελευταία μέρα στο Στέκι του «κόκκινου Αερόστατου» στο 49ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή».

Γύρω από τη σκηνή εκστρατείας που είχε στηθεί... αλλιώς, τα παιδιά ψήφιζαν την αγαπημένη στιγμή στη φετινή κατασκήνωση στο Νεστόριο, συμπλήρωναν τον πίνακα «ήμουν και εγώ εκεί» και σχεδίαζαν για του χρόνου!

Ξεχωριστή στιγμή ήταν όταν τα παιδιά από τον Πειραιά ερμήνευσαν το τραγούδι της παιδικής κατασκήνωσης από σκηνής και έγιναν μια φωνή με τα δεκάδες παιδιά από κάτω...

Με απλά και τρυφερά λόγια μετέφεραν μικρούς και μεγάλους 70 χρόνια πίσω, αλλά και μίλησαν για το πώς εμπνεύστηκαν το τραγούδι. Ενα τραγούδι για τους μαχητές του ΔΣΕ που πάλεψαν για τη ζωή, ένα τραγούδι που διαβεβαιώνει ότι για «εμάς το πιο εκπληκτικό, πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο είναι τα σκοτάδια μας να γίνουν ένα φως, μες στα σκοτάδια αυτά να ρίξουμε μια λάμψη».

Με θεματική την αλληλεγγύη και με κεφάτες δραστηριότητες που έδιναν τον λόγο στα παιδιά για να εκφραστούν, να δημιουργήσουν, να ξεδώσουν, ο Παιδότοπος ήταν και φέτος μια ιδιαίτερα επιτυχημένη πτυχή του Φεστιβάλ.

Το πώς με τη συνεργασία και τη φιλία μπορούμε να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο διέπνεε το πρόγραμμα όλες τις μέρες, ξεκινώντας από την πρώτη δραστηριότητα, το «περιστέρι της αλληλεγγύης», κατά την οποία τα παιδιά συζήτησαν για την έννοια της φιλίας και της ειρήνης, έφτιαξαν συνθήματα και σύμβολα που στόλιζαν τον χώρο όλο το τριήμερο.

Την αλληλεγγύη είχε θέμα και το διαδραστικό παιχνίδι «Η φορεσιά των συναισθημάτων», με τα παιδιά να «φορούν» συναισθήματα χαράς και λύπης, να εκφράζουν με τρόπο βιωματικό πώς και τι χρειάζεται για να περάσουμε στα χαρούμενα συναισθήματα. Μέσα από τα παραπάνω έγινε πράξη και το σύνθημα που επιλέχθηκε φέτος για τον Παιδότοπο: «Σκεφτόμαστε - νοιαζόμαστε - δημιουργούμε μαζί! Με τη δύναμη της αλληλεγγύης λάμπει ο κόσμος».

Μεγάλη ήταν και τις τρεις μέρες, σε όλη τη διάρκεια λειτουργίας του Παιδότοπου, η προσέλευση στις δραστηριότητες και χειροτεχνίες, μέσα από τις οποίες τα παιδιά έδωσαν μεγάλη χαρά στους γονείς τους, που μοιράζονταν την ανάγκη τα παιδιά τους να δημιουργήσουν, να γελάσουν, να συνεργαστούν μέσα σε μια τέτοια ατμόσφαιρα. Με ιδιαίτερη ικανοποίηση επίσης στέκονταν πίσω από τις παρέες που έφτιαχναν μπροστά από τη σκηνή τα παιδιά, για να απολαύσουν όμορφες παραστάσεις σε μια ευρεία γκάμα. Εμπειρίες που σήμερα φτάνουν να θεωρούνται πολυτέλεια για τις οικογένειες, που στενάζουν από την ακρίβεια.

Από τη σκηνή του Παιδότοπου πέρασαν ο μάγος Τριστάν με μια παράσταση μαγείας για μικρούς και μεγάλους, ο θίασος του Θ. Λιούνη με παράσταση Καραγκιόζη, το Κουκλοθέατρο Κρήτης που παρουσίασε τον «Ψαροτρομάρα» με την τεχνική του «μαύρου θεάτρου», ενώ μικροί και μεγάλοι απόλαυσαν την αφήγηση του παραμυθιού της Ερης Ρίτσου, «Μαύρη Πεταλούδα», από την ηθοποιό Αγγελική Ξένου, και τη διασκευή του παραμυθιού «Οι Μουσικοί της Βρέμης» από το Θέατρο Κούκλας της Ιρίνα Μπόικο «White Puppet». Κέφι και χρώμα έδωσε στον χώρο η παράσταση «Ο μαγικός κόσμος της σαπουνόφουσκας» από την «Fundastick Performing Arts».