Εμείς τι να πούμε; Οτι, όλα όσα συμβαίνουν εδώ και αρκετά χρόνια στην πρώην Γιουγκοσλαβία και, ιδιαίτερα, οι διαλυτικές τάσεις, αλλά και οι πολύμορφες και τραγικές συνέπειές τους, οφείλονται πρωτίστως στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, πρώτα και κύρια των μεγάλων ιμπεριαλιστικών χωρών; Οτι, σε όλ' αυτά παίρνει μέρος και η χώρα μας, διεκδικώντας, μάλιστα και το ρόλο του «μικρού ιμπεριαλιστή» ή του επ' αμοιβή χωροφύλακα των «μεγάλων»; `Η, ότι οι τέτοιοι και χειρότεροι ανταγωνισμοί είναι αναπόσπαστο στοιχείο του ιμπεριαλισμού και μόνον το αποφασιστικό και αταλάντευτο αντιπάλεμά του, μπορεί να αντιμετωπίσει τις τραγικές συνέπειές τους;
Ας διαλέξει ότι θέλει ο κ. Παπανδρέου...
Αντιγράφουμε από τον «μικροπολιτικό» των χτεσινών «Νέων»: «Ενα μεγάλο "πακέτο" με 400 αιτήσεις εγγραφής του ΠΑΣΟΚ παρέλαβε η Νομαρχιακή Επιτροπή του κόμματος στις Σέρρες, με τη λήξη της σχετικής προθεσμίας, εν όψει του συνεδρίου. Για την ακρίβεια, το μεγάλο "πακέτο" το αποτελούσαν διάφορα μικρότερα "πακέτα" - για παράδειγμα, ένα και μόνο στέλεχος πολιτικού γραφείου προσκόμισε 65 αιτήσεις...
Ο γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής, ο κ. Α. Δαϊρετζής, ο οποίος δεν ανήκει στην εσωκομματική πλειοψηφία, αλλά αυτό δεν έχει και τόση σημασία στη συγκεκριμένη περίπτωση, είπε να κάνει έναν δειγματοληπτικό έλεγχο σε ορισμένες από τις αιτήσεις. Αρχισε λοιπόν να τηλεφωνεί σε εκείνους, τα ονόματα των οποίων αναφέρονται στις αιτήσεις. Και το τι άκουσε, δεν περιγράφεται... Κατ' αρχήν, οι περισσότεροι από τα υποψήφια νέα μέλη δε γνώριζαν... ότι είχαν καταθέσει αίτηση εγγραφής στο ΠΑΣΟΚ. Μερικοί, δε, φαίνεται ότι δεν ήταν καν ψηφοφόροι του κυβερνώντος κόμματος, καθώς του έκλειναν το τηλέφωνο κατάμουτρα, αφού είχαν προλάβει όμως να τον "λούσουν" με κάμποσες βαριές κουβέντες!».
Τα σχόλια περιττεύουν...
Εκδήλωση διαμαρτυρίας για τους θανάτους αγωνιστών στα «λευκά κελιά» της Τουρκίας διοργάνωσε - και καλά έκανε - η Νεολαία ΠΑΣΟΚ. Θα είχε, όμως, ιδιαίτερο ενδιαφέρον να είχε προσκληθεί στην εκδήλωση και ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών, καθώς είναι απ' αυτούς που, εμμέσως πλην σαφώς, επιχείρησε να δικαιολογήσει - ή εν πάση περιπτώσει να υποβαθμίσει - τη δολοφονική πολιτική της Αγκυρας σε βάρος των Τούρκων πολιτικών κρατουμένων. Αν τον προσκαλούσαν - δεν ξέρουμε αν προσκλήθηκε και δεν πήγε - οι νέοι του κυβερνώντος κόμματος θα είχαν την ευκαιρία να του ζητήσουν το λόγο για τη στάση του και, πάντως, να εκφράσουν δημοσίως την καταδίκη της πολιτικής του ως προς αυτό το θέμα. Διότι μπορεί, πράγματι, οι προθέσεις της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ να είναι οι αγαθότερες και από καρδιάς η έκφραση αλληλεγγύης στους Τούρκους αγωνιστές, αλλά όλα αυτά είναι «κενά περιεχομένου», αν δεν καταδικαστεί η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης, την οποία εκφράζει και διαχειρίζεται ο Γ. Παπανδρέου, όταν στην Ευρωπαϊκή Ενωση συναινεί, επί της ουσίας, για τα «λευκά κελιά», προκειμένου να... κερδίσει τα παλαμάκια του Ισμαήλ Τζεμ, για το «παράξενο» ζεϊμπέκικο που χορεύει...
Η κυβέρνηση, ως ανώτατος στρατηγός και επικεφαλής του κράτους-στρατηγείο, κάνει ό,τι μπορεί για να διαμορφώσει ευνοϊκές συνθήκες άσκησης της εργοδοτικής ασυδοσίας, σε βάρος των εργαζομένων.
Προωθεί συστηματικά την «απελευθέρωση της αγοράς εργασίας», θεσμοθετεί τη μερική απασχόληση, υπονομεύει ωμά το 8ωρο και γενικότερα τη σταθερή απασχόληση, νομοθετεί τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, συρρικνώνει τις έτσι κι αλλιώς ανεπαρκέστατες από κάθε άποψη ελεγκτικές υπηρεσίες, κλπ., κλπ.
Μετά, εκμεταλλεύεται τα σοβαρά και πολύμορφα προβλήματα που δημιουργεί η πολιτική της, για να ασκεί τη... σοσιαλιστική δημαγωγία της και τη ρουσφετολογική και ψηφοθηρική τακτική της, όπως τις αέναες αναζητήσεις της περί του «κοινωνικού προσώπου» του ΠΑΣΟΚ.
Κάποια στιγμή, κάνει και κάποια έρευνα της κατάστασης. Τι να κάνουμε, είναι απαραίτητες κι αυτές. Γίνεται στρατηγείο χωρίς να έχει εικόνα του πεδίου της μάχης;
Τα αποτελέσματα, λοιπόν, της έρευνας είναι ουσιαστικά τα ίδια, με αυτά, στα οποία κατέληξε και η έρευνα, που δημοσιοποίησε προχτές το υπουργείο Εργασίας και δημοσίευσε χτες ο «Ριζοσπάστης». Ανάμεσα στα άλλα, η έρευνα κατέδειξε, ότι 4 στους 10 εργαζομένους είναι ανασφάλιστοι, ενώ 3 στις 10 επιχειρήσεις δεν είναι καν καταγραμμένες και άλλα πολλά παρόμοια.
Τι θα περίμενε, μετά απ' όλ' αυτά, ο οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος από το «κράτος-στρατηγείο» και τους «στρατηγούς» που το διοικούν;
Την απάντηση στο ερώτημα την αφήνουμε σ' εσάς. Εμείς, σας κάνουμε γνωστή την απάντηση που έδωσε, χτες, σε ραδιοφωνικό σταθμό, ο υφυπουργός Εργασίας και κάποτε πρόεδρος της ΟΤΟΕ και της ΓΣΕΕ, Χρ. Πρωτόπαππας.
Εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε, δήλωσε ο υφυπουργός. Και δεν είπε, βέβαια, κάτι συγκεκριμένο, αλλά, προφανώς, θα εννοούσε όσα αναφέραμε παραπάνω... Και συμπλήρωσε: Πρέπει και οι εργαζόμενοι, να δουν τι θα κάνουν. Δεν μπορεί οι εργαζόμενοι να υποτάσσονται στους εργοδότες, όπως γινόταν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα...
Αντε ρε παιδιά, αφού το λέει και κοτζάμ υπουργός... Μόνο, μαζί με τους κεφαλαιοκράτες, βάλτε στο στόχο και την κυβέρνηση, όπως και τον κάθε πολιτικό, σαν τον προαναφερόμενο.
Συνάντηση με τον πρωθυπουργό είχε χτες ο Κ. Λαλιώτης, ο οποίος εξερχόμενος του Μεγάρου Μαξίμου εδήλωσε ότι το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ θα είναι «συνέδριο ελπίδας, ενότητας και προοπτικής». Οπως πάντα... σαφέστατος ο κ. υπουργός, αλλά δεδομένου ότι εμείς είμεθα έτσι κι αλλιώς πεισμένοι για το χαρακτήρα του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, όλα αυτά τα ενωτικά και χαρούμενα ας πάει να τα πει και σε κείνες, τις κοντά 90.000 μέλη - «μαϊμούδες» που εγγράψανε τις τελευταίες μέρες οι «σύντροφοί» του στα κιτάπια των «κλαδικών»...