Ο κόσμος το 'χει τούμπανο και μεις κρυφό καμάρι, λέει η γνωστή λαϊκή παροιμία και ταιριάζει γάντι στην προχτεσινή συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής. Η τελευταία -σύμφωνα με όλα τα σχετικά ρεπορτάζ- εκτίμησε ότι είναι υπαρκτός ο κίνδυνος μετατροπής της περιοχής των Βαλκανίων σε πεδίο ανταγωνισμού των ισχυρών δυνάμεων του πλανήτη. Μάλιστα, μετά τη συνεδρίαση, ο υπουργός Εξωτερικών έκρινε σκόπιμο, να χαρακτηρίσει «απαραίτητη τη στενή συνεργασία Ευρώπης και ΗΠΑ, καθώς και της Ρωσίας, ώστε η διεθνής κοινότητα να δρα ενιαία και αποτελεσματικά στην περιοχή», υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι «η αποστολή αντιφατικών μηνυμάτων θα συνέβαλε στην παράταση της κρίσης».

Εμείς τι να πούμε; Οτι, όλα όσα συμβαίνουν εδώ και αρκετά χρόνια στην πρώην Γιουγκοσλαβία και, ιδιαίτερα, οι διαλυτικές τάσεις, αλλά και οι πολύμορφες και τραγικές συνέπειές τους, οφείλονται πρωτίστως στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, πρώτα και κύρια των μεγάλων ιμπεριαλιστικών χωρών; Οτι, σε όλ' αυτά παίρνει μέρος και η χώρα μας, διεκδικώντας, μάλιστα και το ρόλο του «μικρού ιμπεριαλιστή» ή του επ' αμοιβή χωροφύλακα των «μεγάλων»; `Η, ότι οι τέτοιοι και χειρότεροι ανταγωνισμοί είναι αναπόσπαστο στοιχείο του ιμπεριαλισμού και μόνον το αποφασιστικό και αταλάντευτο αντιπάλεμά του, μπορεί να αντιμετωπίσει τις τραγικές συνέπειές τους;

Ας διαλέξει ότι θέλει ο κ. Παπανδρέου...