Eurokinissi

Μόνο την τελευταία βδομάδα ο ΣΥΡΙΖΑ πρόλαβε:

• Να βγάλει μια κατάπτυστη ανακοίνωση στήριξης του κράτους του Ισραήλ, μιλώντας για «συνεχιζόμενη βία από όλες τις πλευρές στην περιοχή», εξισώνοντας θύτη και θύμα, με στελέχη του να αναπαράγουν μάλιστα και όλη την ευρωατλαντική προπαγάνδα και να επιτίθενται σε όσους δεν είναι με το κράτος του Ισραήλ ως... υποστηρικτές της Χαμάς.
• Να ανανεώσει διαπιστευτήρια στον ΣΕΒ, με τον πρόεδρό του από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης των Βιομηχάνων να προχωράει σε ένα παραλήρημα ταξικής συνεργασίας, ξεκαθαρίζοντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ «περνάει στο επόμενο στάδιο της ιστορικής του πορείας, μιας σύγχρονης αριστεράς που δεν δαιμονοποιεί τη λέξη "κεφάλαιο"» και καταθέτει «εποικοδομητικές» προτάσεις, ώστε οι εργαζόμενοι, αντί για αξιοπρεπείς μισθούς, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και οριστική κατάργηση των αντεργατικών - αντιλαϊκών νόμων, να παίρνουν «μετοχές» στις επιχειρήσεις για να «ευθυγραμμίζονται με την επιτυχία της επιχείρησης» και τα συμφέροντα των «συνεταίρων» - αφεντικών τους, στο πλαίσιο του «νέου κοινωνικού συμβολαίου» της «ΣΥΝ-εργασίας τους».
• Με φόντο έναν ακόμα εκλογικό καταποντισμό, να ξαναστήσει το χιλιοπαιγμένο έργο των «προοδευτικών υποψηφιοτήτων» σε δήμους και Περιφέρειες, στηρίζοντας - σαν έτοιμος από καιρό - τους υποψήφιους του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα στον μεγαλύτερο δήμο της χώρας, στην Αθήνα. Επιστρατεύοντας μάλιστα κι από κοντά όλα τα γνωστά αυριανίστικα «επιχειρήματα», ότι όποιος δεν είναι μαζί τους είναι... με τη ΝΔ.

Το πλούσιο αυτό παλμαρέ δείχνει και πόσο «άδικη» είναι η κριτική στον νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, πως είναι «απολιτίκ». Κάθε άλλο: Εχει σαφέστατη πολιτική πρόταση, που υπηρετεί τα κέρδη των λίγων καπιταλιστών, την εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, τη «σταθερότητα» στο αστικό πολιτικό σύστημα και όχι τις ανάγκες των πολλών, των εργαζομένων, συνολικά του λαού.

Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο και παρά όσους τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ παριστάνουν ότι πρώτη φορά ακούνε τέτοια πράγματα, οι προτάσεις του αποτελούν συνέχεια της πολιτικής που ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια:

• Η στήριξη στο Ισραήλ, συνέχεια της στρατηγικής σχέσης με το κράτος - δολοφόνο και των συμφωνιών που «σφράγισε» ως κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, με τη συμμετοχή και των ΗΠΑ.
• Τα περί «μη δαιμονοποίησης του κεφαλαίου», συνέχεια της απάτης της «δίκαιης καπιταλιστικής ανάπτυξης» και της «ανάπτυξης με κοινωνική ειρήνη», που προεκλογικά παρουσίαζε ως βασικούς άξονες του νέου προγράμματος διακυβέρνησης, που παρουσιάζει και σήμερα ως φιλολαϊκή πολιτική τα ματωμένα πλεονάσματα και το τρίτο μνημόνιο που εφάρμοσε ως κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ.
• Τα περί «προοδευτικών υποψηφιοτήτων» του ΠΑΣΟΚ, το επόμενο βήμα των διεργασιών και παζαριών για τη διαμόρφωση του σοσιαλδημοκρατικού πόλου, που θα λειτουργεί ως ο υποδοχέας της λαϊκής δυσαρέσκειας και το «άλλο ποδάρι» της κυβερνητικής εναλλαγής, ώστε να πατάει καλύτερα στα πόδια του το καπιταλιστικό σύστημα τσακίζοντας τον λαό.

Ολα τα παραπάνω φέρουν φαρδιά - πλατιά και την υπογραφή όσων σήμερα αντιδρούν στην ηγεσία Κασσελάκη, μιλώντας για «προσωπικές απόψεις», με το ρήγμα πάντως να μεγαλώνει όλο και περισσότερο μετά τις - φερόμενες - αρνήσεις που εισέπραξε την τελευταία βδομάδα το επιτελείο του από βουλευτές που πρόσκεινται στην εσωκομματική αντιπολίτευση να αναλάβουν ως τομεάρχες στην Κοινοβουλευτική Ομάδα.

Ακολούθησε η ανάρτηση του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ότι «όποιος υπονομεύσει την ενότητα της ΚΟ και το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, δεν θα έχει θέση σε μελλοντικά ψηφοδέλτια του κόμματος», και ανταλλαγή ανακοινώσεων και δηλώσεων, αρθρογραφία και υπονοούμενα μέχρι και για συγκέντρωση υπογραφών για την εκδίωξη του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.

Οπως και να 'χει, οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι κάθε προοδευτικός αριστερός άνθρωπος που ακούμπησε μέχρι και τώρα με «βαριά καρδιά» τις ελπίδες του στον ΣΥΡΙΖΑ, έχει κάθε λόγο να ακολουθήσει τον δρόμο που πήραν στις τελευταίες μάχες χιλιάδες προοδευτικοί άνθρωποι: Να απορρίψουν αδιέξοδα και αυταπάτες, να απαγκιστρωθούν, να συμπορευτούν με το ΚΚΕ στον αγώνα ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και την εξουσία του.

Επιταχύνονται διευθετήσεις στα Ελληνοτουρκικά με την τουρκική αστική τάξη, ενθαρρυμένη εντός ευρωατλαντικού άξονα να αραδιάζει όλες τις απαιτήσεις της στο τραπέζι.

Θυμίζουμε ότι τις επόμενες μέρες αναμένεται συνάντηση των υφυπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών, επί των λεγόμενων «πολιτικών συνομιλιών» και του «σχεδίου κοινής δράσης». Από ελληνικής πλευράς τον «πολιτικό διάλογο» θα «τρέξει» η υφυπουργός Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου. Αναμένεται επίσης συνάντηση του υφυπουργού Εξωτερικών, αρμόδιου για θέματα οικονομικής διπλωματίας και εξωστρέφειας, Κ. Φραγκογιάννη, και του Τούρκου ομολόγου του, Μπ. Ακσαπάρ, με αντικείμενο την προώθηση της λεγόμενης θετικής ατζέντας, των διμερών μπίζνες.

Ολα αυτά στο πλαίσιο του «οδικού χάρτη» που έχουν συμφωνήσει στις πρόσφατες συναντήσεις τους Μητσοτάκης - Ερντογάν, χάρτης που τον Νοέμβρη προβλέπει επανεκκίνηση των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (για μέτρα ύφεσης στο στρατιωτικό πεδίο), και τον Δεκέμβρη συνεδρίαση, υπό την προεδρία Μητσοτάκη - Ερντογάν, του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας (ΑΣΣ) στη Θεσσαλονίκη, με τη συμμετοχή των υπουργών Εξωτερικών και Αμυνας, καθώς και υπουργών από τα λεγόμενα «οικονομικά» υπουργεία, ώστε να κλείσουν συμφωνίες για παραπέρα επιτάχυνση της διμερούς οικονομικής συνεργασίας. Κι ενώ την ίδια περίοδο με «μεσολαβητή» την ελληνική κυβέρνηση αναμένεται να σφραγιστεί και η νέα κατάπτυστη Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας για το Προσφυγικό.

Στο μεταξύ, μιλώντας σε συνέδριο στις Βρυξέλλες, ο Μουσταφά Αϊντίν, πρόεδρος του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων της Τουρκίας, τόνισε ότι το βασικό θέμα για την τουρκική πλευρά δεν είναι η υφαλοκρηπίδα, αλλά τα χωρικά ύδατα και η αποστρατικοποίηση κάποιων ελληνικών νησιών στο Αιγαίο. Σύμφωνα με τον ίδιο, πριν επιλυθεί το θέμα της υφαλοκρηπίδας στη Χάγη, θα πρέπει πρώτα να λυθεί το θέμα των χωρικών υδάτων, καθώς «χωρίς αυτά δεν μπορείς να συμφωνήσεις για την υφαλοκρηπίδα και να πας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης». «Ολα τα θέματα της Θάλασσας του Αιγαίου είναι αλληλένδετα. Αν υπήρχε μόνο ένα θέμα, τότε όλα θα ήταν εύκολα. Ομως, δεν είναι ένα, είναι πολλά στην πραγματικότητα και να τα συζητήσουμε όλα για να συμφωνήσουμε», επέμεινε.

Αλλωστε, παρατήρησε ότι οι διμερείς σχέσεις εξήλθαν από μια περίοδο έντασης των τελευταίων ετών και η παρούσα συγκυρία, μετά τις εκλογές στις δύο χώρες, δημιουργεί εύφορο έδαφος για οικοδόμηση μιας καλύτερης σχέσης - κάτι το οποίο θα πρέπει να εκμεταλλευτούν και οι δύο πλευρές. Αναφέρθηκε, εξάλλου, στη «θετική ατζέντα» πάνω στην οποία δουλεύουν οι δύο κυβερνήσεις, λέγοντας ότι αν αυτή φέρει αποτελέσματα είναι «καλό σημάδι», όμως «δεν είναι η λύση του προβλήματος», είναι απλώς μια «προσέγγιση».

Μιλώντας στο ίδιο συνέδριο η Μαριλένα Κοππά, πρ. ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, παρατήρησε ότι υπάρχει η τάση να διαχωριστούν τα θέματα του Αιγαίου από αυτά της Ανατολικής Μεσογείου, «κάτι το οποίο υποστηρίζουν και οι ΗΠΑ», ωστόσο παρουσίασε ως πρόβλημα το ότι το Κυπριακό ζήτημα δεν βρίσκεται στο τραπέζι του «ελληνοτουρκικού διαλόγου», επιμένοντας ότι «διάλογος» χωρίς την «επίλυση» του Κυπριακού μπορεί μεν να φέρει «ασφάλεια», αλλά σίγουρα όχι «σταθερότητα».

Εστιάζοντας, δε, στην πιο πρόσφατη δήλωση του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, Χακάν Φιντάν, περί εκμετάλλευσης των ενεργειακών πηγών μαζί με την Κύπρο, χωρίς την επίλυση του Κυπριακού, η Κοππά είπε ότι τίθενται δύο ερωτήματα: «Πρώτον, πώς η Τουρκία θα υπογράψει μια συμφωνία με μια χώρα που δεν αναγνωρίζει, και, δεύτερον, πώς θα γίνει η εκμετάλλευση κοιτασμάτων χωρίς την οριοθέτηση των ΑΟΖ;», έγνοια που έχουν μια σειρά επιχειρηματικών ομίλων, με τον Φιντάν ωστόσο στην πρόσφατη δήλωσή του να επικαλείται ακριβώς τη συμφωνία Ισραήλ - Λιβάνου με τις ΗΠΑ που... παρέκαμψε τα ζητήματα αυτά για να «τρέξουν» τα σχέδια συνεκμετάλλευσης.

Ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην ΕΕ, Ι. Βράιλας, κάνοντας καθαρό ότι το παζάρι στα Ελληνοτουρκικά είναι μέρος ευρύτερων διευθετήσεων, έβαλε πρόταγμα ΕΕ - Τουρκία να επικεντρωθούν στη «θετική ατζέντα», όπως αυτή έχει προσδιοριστεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και την Επιτροπή (περιλαμβάνει τομείς από τον εκσυγχρονισμό της τελωνειακής ένωσης έως τη διευκόλυνση πρόσβασης των Τούρκων πολιτών στην ΕΕ και το Μεταναστευτικό).

Από την πλευρά του, ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Τουρκίας στην ΕΕ, Φαρούκ Καϊμακτσί, εξέφρασε την ελπίδα ότι η «επαναπροσέγγιση» στα Ελληνοτουρκικά θα βοηθήσει και τη «θετική ατζέντα» ΕΕ - Τουρκίας και ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκέμβρη θα στείλει θετικά μηνύματα, για μια «στρατηγική σχέση» με την Τουρκία. Σημείωσε, άλλωστε, ότι η Ελλάδα είναι γείτονας και σύμμαχος της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ και έχει «ειδικό ρόλο στις ευρωτουρκικές σχέσεις». Επισήμανε δε το «θετικό μομέντουμ» που υπάρχει μετά τις εκλογές στις δύο χώρες.

Αναφερόμενος και στο Κυπριακό ισχυρίστηκε ότι έχει επηρεάσει δυσανάλογα αρνητικά τις σχέσεις της Τουρκίας με την ΕΕ, «αλλά αυτό δεν πρέπει να καταστρέψει όλα τα πεδία συνεργασίας μας με την ΕΕ». Τόνισε ότι «πρέπει να είμαστε ρεαλιστές», και η μία πλευρά να προσπαθήσει να καταλάβει την άλλη. «Το καλύτερο είναι να ενθαρρύνουμε και τις δύο πλευρές για μια λύση», είπε, ζητώντας ουσιαστικά μονιμοποίηση της διχοτόμησης.